آلسیو رومانیولی؛ وارث نستا در آث میلان

در این یادداشت به بررسی مسیر فوتبالی آلسیو رومانیولی میپردازیم. مسیر پرفراز و نشیبی که از پایتخت ایتالیا شروع شده و هم اکنون در شهر مد و لباس ایتالیا میلان آن را ادامه میدهد. آلسیو رومانیولی که در تیم جوانان رم پرورش یافته، خیلی زود توانایی های خود برای تبدیل شدن به یک مدافع بزرگ را نشان داده است.رومانیولی، در سال ۲۰۱۲، در حالی که فقط 17 سال سن داشت، با نظر زدنیک زمان، سرمربی وقت جالوروسی، به تیم اول راه پیدا کرد. اگر چه رومانیولی خیلی زود وارد تیم بزرگسالان شد، رویکرد تاکتیکی زمان مانع از پیشرفت یک مدافع جوان میشد. رویکرد تاکتیکی او خیلی ساده بود: تا میتوانی گل بزن. اگر چه نوع فوتبال تیم های زدنیک زمان بسیار سرگرم کننده است، اما برای پیشرفت مدافعان جوان مانند سم میماند. چرا که مدافعان تیمهای زمان در هر بازی مجبور به مقابله با ضدحمله های بسیاری هستند. هافبک افسانه ای، آندره پیرلو به خوبی روش بازی تیمهای زمان را شرح میدهد. آندره پیرلو:"از لحاظ آماری ،بازیکنانی که در عقب زمین بازی میکنند نسبت به بازیکنانی که در جلوی زمین بازی میکنند، اشتباهات کمتری مرتکب میشوند. چون در غیر این صورت بازیها با نتایج ۵-۶ و یا ۶-۷ و یا مانند اینها خاتمه پیدا میکردند. بیایید تیمهای زدنیک زمان را چندان جدی نگیریم، چرا که باید واقع گرایانه به محدودیتهای فوتبال نگاه کرد." در فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۳، رومانیولی پیشرفتهایی را زیر نظر مربی جدید خود، رودی گارسیا، تجربه کرد. او در آن فصل سیزده بازی برای رم به عنوان مدافع وسط و مدافع چپ انجام داد. رم در آن فصل شرایط خوبی را تجربه میکرد و رقیب اصلی یوونتوس در مسیر کسب اسکودتو بود اما ترجیح رودی گارسیا به استفاده از مهدی بن عطیه و لیندرو کاستان به جای رومانیولی مانع از تبدیل شدن او به یک ستاره شد. شروع رومانیولی در رده بزرگسالان چندان درخشان نبود و مدیران آ اس رم گمان میکردند که زمان شکوفا شدن او هنوز فرا نرسیده است. بنابراین تصمیم گرفتند تا او را به سمپدوریا قرض بدهند. طبق این قرارداد، سمپدوریا میتوانست در پایان فصل با پرداخت دو میلیون یورو قرارداد رومانیولی را دائمی کند. اما رم قصد نداشت تا مدافع جوان خود را به همین راحتی از دست بدهد. چرا که در ایتالیا، مدافعانی که از زمان کودکی در یک تیم رشد میکنند معمولا به کاپیتانها و اسطوره های آن تیم تبدیل میشوند. به خاطر همین رم بندی را در قرارداد رومانیولی قرار داد که میتوانستند با پرداخت ۷۵۰ هزار یورو به سمپدوریا او را به تیم خود بازگرداند. رومانیولی جوان به خوبی از فرصت حضور در سمپدوریا استفاده کرد و تواناییهای خود را به نمایش گذاشت. انجام سی بازی برای بلوسرچیاتی (لقب تیم سمپدوریا به معنای آبی حلقه دار) او را تبدیل به ستاره خط دفاعی آن تیم کرده بود. فصل خوب رومانیولی و سمپدوریا با قرار گرفتن در رتبه هفتم سری آ و کسب سهمیه لیگ اروپا تکمیل شد. با وجود نمایش های درخشان رومانیولی در لوئیجی فراریس ، پایتخت نشینان هنوز متقاعد نشده بودند که رهبری خط دفاع خود را به این مدافع جوان بسپارند، به همین خاطر او را به مبلغ ۲۵میلیون یورو به آث میلان واگذار کردند. جایی که او زیر نظر مربی سابق خود در سمپدوریا، یعنی سینیشا میهایلوویچ به فوتبال خود ادامه میداد. این انتقال با استقبال بسیار زیادی از سوی تیفوسیهای روسونری مواجه شد، چرا که آنها باور داشتند ستاره خط دفاعی خود را پس از جدایی الکساندرو نستا و تیاگو سیلوا یافته اند. شروع رومانیولی در میلان فراتر از حد انتظار بود. انجام ۳۴ بازی در سری آ و ۶بازی در جام حذفی ، چیزی بود که کمتر کسی انتظار آن را داشت. فصل برای میلان به آرامی شروع شد. در این فصل رومانیولی برای اولین بار در سری آ از زمین بازی اخراج شد. او در بازی با جنوا با دریافت دو کارت زرد در نیمه اول از زمین مسابقه خارج شد. اگر چه این اخراج به مانند یک سنگ ریزه در مسیر پیشرفت رومانیولی بود. چرا که او همچنان مرد اول خط دفاعی میلان در بازی های پیش رو بود. بدون شک بهترین بازی رومانیولی در آن فصل به برد پنج بر صفر میلان در نیمه نهایی جام حذفی برمیگردد. جایی که میلان برای اولین بار از فصل ۲۰۰۳ به فینال جام حذفی ایتالیا راه پیدا کرد. حالا دیگر همه میدانستند که آینده دفاع روسونری در دستان رومانیولی است. بعد از نمایشهای خوب رومانیولی در فصل 2016- 2015 سرمربی سابق یوونتوس و تیم ملی ایتالیا، آنتونیو کنته به شدت به بازی او علاقه مند شده بود، به طوری که در تابستان ۲۰۱۶ رومانیولی به یکی از اهداف کنته برای تقویت خط دفاعی چلسی تبدیل شده بود. باشگاه لندنی پیشنهادی نزدیک به ۴۰میلیون یورو برای خرید رومانیولی به آث میلان ارائه داد. پیشنهادی که رومانیولی را به یکی از گرانترین مدافعان تاریخ فوتبال تبدیل میکرد. اما میلان با وجود مشکلات مالی، این پیشنهاد را رد کرد. در فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶ میلان عملکرد مناسبی را از خود به جای گذاشت. قرار گرفتن در رتبه ششم و بازگشتن به مسابقات اروپایی(لیگ اروپا). با این وجود رومانیولی در آن فصل با مصدومیتها و مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم میکرد. مشکل اصلی، زوج او در خط دفاعی بود. گابریل پالتا مدافع با تجربه ایتالیایی که شهرت اصلی او به خاطر خشونت ذاتی او در هنگام بازی بود. ویژگی که در آن فصل هم برای میلان و رومانیولی مشکلات بسیاری ایجاد کرد. پنج کارت قرمز و چندین بار محرومیت برای پالتا مانع از هماهنگی خط دفاعی میلان میشد. در فصل ۲۰۱۸-۲۰۱۷ رومانیولی مصمم بود تا با فراموش کردن مشکلات فصل قبل، دوران جدیدی را در میلان شروع کند. به خصوص که لئوناردو بونوچی هم در تابستان از یوونتوس به میلان آمده بود. میلان انتظار داشت تا زیر نظر وینچنزو مونتلا حداقل بتواند موفقیتهای فصل قبل را تکرار کند. تاکتیکهای مونتلا میلان را در خط حمله زهردار کرده بود، اما همزمان میلان در دفاع بسیار آسیب پذیر نشان میداد. در بازی که میلان با نتیجه ۴ بر ۱ مغلوب لاتزیو شد این دو ویژگی در تیم مونتلا به خوبی قابل مشاهده بود. بعد از اخراج مونتلا در نوامبر ۲۰۱۷، سرمربی پریماورا جنارو گتوزو سکان هدایت میلان را بر عهده گرفت. گتوزویی که در دوران بازی خود به جنگنده بودن شهرت داشت. اما سوال اصلی اینجا بود، گتوزو چگونه میخواهد میلان را از بحران خارج کند، در حالی که خود تجربه های ناموفقی را به عنوان سرمربی پشت سر گذاشته است. نتایج در ابتدا چندان راضی کننده نبودند. تساوی در مقابل بنونتو و شکست برابر آتالانتا و هلاس ورونا موجب نا امیدی بسیاری از هواداران شد. اما شرایط با یک پیروزی در مقابل رقیب همشهری عوض شد. برد یک بر صفر مقابل اینترمیلان در یک چهارم جام حذفی. از آن مسابقه به بعد، میلان در دوازده بازی در تمامی رقابتها شکست نخورده است. رومانیولی و بنوچی نقش بسزایی در این موفقیت ایفا کرده اند. در نهایت، با داشتن یک زوج مناسب در خط دفاعی رومانیولی این امکان را پیدا کرده است تا به عنوان یک بازیکن فوتبال رشد کند. نه تنها او به یک مدافع بهتری تبدیل شده است بلکه با وجود حمایتهای بونوچی او به طور موثری در حملات تیم نیز شرکت میکند. امری که باعث شده است تا اعتماد به نفس او افزایش پیدا کند. به نظر میرسد که میلان بالاخره موفق شده است تا گمشده خود در خط دفاعی را بیابد. همچنین میلان در ادامه بازی های این فصل باید به مصاف قدرتهای سنتی ایتالیا از جمله اینتر و لاتزیو برود. این بازی ها به رومانیولی این امکان را میدهد تا نه تنها خود را به عنوان آینده دفاع میلان معرفی کند، بلکه این امکان را به او میدهد تا خود را به عنوان آینده دفاع ایتالیا در دوران پسا کیلینی-بونوچی معرفی کند. رومانیولی به تازگی ۲۳ ساله شده است و هنوز فرصتهای بیشماری را پیش روی خود میبیند. یادداشتی از Dylan Guest