رومرو: می توانم به دروازه بان اول منچستریونایتد تبدیل بشوم؛ زندگی در انگلستان هدیه بزرگی را به دخترانم داده است

طرفداری- سرخیو رومرو، دروازه بان دوم منچستریونایتد و دروازه بان اصلی تیم ملی آرژانتین، قصد دارد با سختکوشی به دروازه بان اصلی باشگاهش تبدیل شود. این در حالیست که هنوز وضعیت ماندن یا جدایی داوید ده خیا از یونایتد مشخص نیست و جوئل پریرا، دروازه بان سوم شیاطین سرخ، نیز انگیزه های مشابهی را برای فصول آینده دارد. همچنین در صورت جدایی ده خیا از جمع شاگردان ژوزه مورینیو، سران این باشگاه ممکن است دروازه بان جدیدی را برای پوشیدن پیراهن شماره یک تیمشان جذب کنند.

به گزارش سایت Independent، رومرو که این فصل در 18 بازی برای منچستریونایتد به میدان رفت و 12 بار دروازه اش را بسته نگه داشت، درباره حضور در یونایتد و انگیزه اش برای فصل آینده گفته است:

من می توانم در فصل آینده دروازه بان شماره یک یا دروازه بان شماره دو تیم باشم. همه چیز به سختکوشی بستگی دارد و من به سختی کار می کنم. قصد من، ماندن در تیم است. اگر تصمیم گرفتم به اینجا بیایم، به خاطر باشگاه منچستریونایتد بود. این باشگاه بسیار بزرگی است، یکی از بزرگترین ها در جهان و این چیزی بود که نمی توانستم به آن "نه" بگویم. می دانستم که بازی کردن به مقدار زیاد در اینجا سخت تر خواهد بود. سال گذشته با لوئی [فن خال] در [10] بازی به میدان رفتم. احساس خوبی داشتم و به همین دلیل فکر کردم با وجود این که نمی توانم زیاد بازی کنم، در برخی مقاطع خاص می توانم به تیم کمک کنم.

سپس با هدایت ژوزه [مورینیو]، کمی بیشتر از قبل بازی کردم. می توانستم بیشتر به میدان بروم. توانسته ام نشان دهم که دروازه بانی در حد بازی کردن برای این باشگاه هستم، اما ما هرگز نمی دانیم که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد بنابراین باید به سختی برای چیزی که در پیش است کار کنید.

سرخیو رومرو در مقاطع ابتداییِ این فصل لیگ اروپا به دروازه بان شماره یک ژوزه مورینیو در این رقابت اروپایی تبدیل شد و 12 بار در این جام به میدان رفت. او در دیدار فینال مقابل آژاکس توانست هشتمین کلین شیت این فصل خود را در اروپا ثبت کند. این دروازه بان 30 ساله در ادامه صحبت هایش گفت:

لحظه های زیادی وجود داشت که من با خوشحالی به خانه برگشتم. کلین شیت های زیادی را در این فصل داشته ام و به هم تیمی هایم در مواقع زیادی کمک کرده ام. این مساله رضایت خاطر زیادی را برای من داشته است، بنابراین باید از کادر فنی تیم به دلیل اعتقاد داشتن به من و هم تیمی هایم تشکر کنم. بازیکنان تیم تلاش زیادی کردند تا من احساس آرامش و راحتی کنم. به پایان رساندن این فصل با جام، خوشحالی ما را دو چندان می کند.

دروازه بان تیم ملی آرژانتین همچنین درباره اینکه بازیکنان منچستریونایتد می خواستند با قهرمانی در لیگ اروپا، مردم شهر منچستر را خوشحال کنند صحبت کرده است. او در این باره بیان کرد:

ما در روز سه شنبه [یک روز قبل از برگزاری فینال لیگ اروپا] و وقتی که در شهر منچستر بودیم، به این موضوع پرداختیم که اتفاق [تروریستی] بدی رخ داده است. هیچ کسی در منچستر و هر جای دیگر دنیا سزاوار تجربه این اتفاق نیست. مردم شایسته این هستند که در آرامش و با آسایش زندگی کنند. هر شخص و هر خانواده ای در منچستر مشکلات متفاوت خودش را دارد، بنابراین ما امیدواریم این شرایط به زودی به پایان برسد، چون مردم باید در آرامش زندگی کنند. وقتی این حادثه رخ داد، ما می دانستیم که قهرمانی در لیگ اروپا هدیه خوبی برای مردم خواهد بود، هرچند یقیناً این قهرمانی چیزی را برای خانواده های حادثه دیده عوض نمی کند. خانواده هایی وجود دارند که یک مادر، پدر و فرزند را در این حادثه از دست داده اند و فوتبال قطعاً نمی تواند آن را تغییر دهد. اما کاری که ما می توانیم بکنیم این است که برای فراهم آوردن کمی آرامش بیشتر برای هواداران تلاش کنیم.

بسیاری از مردم از منچستر به استکهلم آمدند تا ما را حمایت کنند. تعداد آن ها بیشتر از 10 هزار نفر بود. این که مردم به دنبال ما می آیند، مهم است. آن ها حمایتشان را در سراسر سال نشان داده اند- در لیگ کاپ، در لیگ برتر، در جام حذفی و در لیگ اروپا. هوادارانمان همیشه برای حمایت و تشویق ما جهت ارائه عملکرد خوب حضور داشته اند. بنابراین این ما را خوشحال می کند که قادر به تقدیم این جام به آن ها باشیم.

رومرو همچنین عنوان کرد که از زندگی کردن در منچستر لذت می برد و به طور ویژه از تاثیر زندگی در انگلستان بر روی دخترهایش خوشحال است. دروازه بان آرژانتینی یونایتد در این باره گفت:

من خیلی قدردان فوتبال هستم، چون حالا دو دختر کوچکم انگلیسی صحبت می کنند. در آرژانتین، این امکان را نداشتم و حالا زندگی به من اجازه داده است تا این هدیه را به آن ها بدهم. این مساله ای بسیار مهم است. خودم سعی می کنم انگلیسی صحبت کنم چون می دانم مساله زبان برای افراد خارجی که در کشوری انگلیسی زبان حضور دارند بسیار سخت است. مهم ترین مساله این است که به زبان آن کشور صحبت کنید. هم تیمی هایم تلاش زیادی می کنند تا حرف های من را بفهمند و این خیلی با اهمیت است.