پنجشنبه آخر سال 95؛ به یاد کسانی که در تاریخ ماندند

طرفداری- سال 1395 هم به آخرین نفس هایش رسیده است. چند روز دیگر سال 95 برایمان جز تعدادی عکس، خاطره و عدد چیزی دیگری نخواهد بود. در این بین اما خاطراتی برایمان رقم خورد که گاه از مرورش شاد می شویم و گاه اندوهگین. خاطرات کسانی که تصمیم گرفتند چمدان هایشان را ببندند و این دنیا را برای همیشه ترک کنند. حال برخی چمدان هایشان را سریع بستند و شوکی بزرگ را بر دل دوستدارانشان گذاشتند.

مروری می کنیم بر ورزشکاران ایرانی  که سال 1395 چشم از جهان فرو بستند. ورزشکاران خارجی و هنرمندان شهیری نیز در این سال درگذشتند. یوهان کرایوف، اسطوره باشگاه آژاکس و بارسلونا. خالق توتال فوتبال، پایه گذار بارسلونای نوین یکی از آن افراد بود. محمد علی کلی، ستاره بی بدیل دنیای بوکس. ورزشکاری که به کلمه مبارزه معنی دوباره بخشید نیز در سال 95 درگذشت. حادثه هوایی چاپه کوئنسه دیگر خاطره تلخ ما بود. بازیکنانی که برای کسب افتخار سفر می کردند، بدون دادن مسابقه به قهرمانانی ازلی و ابدی تبدیل شدند. کارلوس آلبرتو پریرا، کاپیتان تیم ملی برزیل در جام جهانی 1970 و ریموند کوپا، اسطوره باشگاه رئال مادرید از افراد دیگری بودند که دیگر در جمع ما نیستند. استفان کشی، سرمربی سابق تیم ملی نیجریه و ژائو هاولانژ، رییس سابق فیفا نیز در این سال شمسی در گذشتند.

روح عروسک خاطرات دوران کودکی و بزرگی ما، دنیا فنی زاده، عباس کیارستمی، حسن جوهرچی، حبیب محبیان، داوود رشیدی، علی معلم، ثریا حکمت، سلیم موذن زاده،  آیت الله هاشمی رفسنجانی، آتش نشانان و جان باختگان حادثه پلاسکو و تنی چند دیگر از فخر آفرینان این مرز و بوم ترجیح دادند رخت از این دنیا خاکی برکنند و به ابدیت بپیوندند.

مهاجم سابق تیم ملی ایران و باشگاه پرسپولیس که از 18 سالگی در تیم سرخ پایتخت توپ می زد در این سال درگذشت. او سابقه گلزنی در دربی پایتخت را نیز در کارنامه داشت و  در تیم ملی نیز به میدان رفته بود. فوت مهرداد اولادی به سان شوکی عظیم برای فوتبال دوستان و کسانی بود که او برایشان خاطره ساخته بود. مهرداد یکی از بازیکنانی بود که هیچ گاه به جایگاهی که شایسته ان بود دست نیافت و خیلی زود دل از این دنیا کند.

داور پیشکوست فوتبال کشورمان در 27 اردیبهشت چشم از جهان فرو بست. وی در دهه 60 بازی های زیادی را در سطح اول فوتبال کشورمان قضاوت کرده و 1 بار نیز دربی پایتخت را سوت زده بود. وی مدتی هم به عنوان کارشناس داوری در برنامه های تلویزیونی حاضر می شد.

یکی از تلخ ترین خاطرات فوتبال دوستان به روز 14 آبان باز می گردد. روزی که پدر استقلال برای همیشه پسرش را تنها گذاشت. او در پست مدافع بازی می کرد و سال 1344 به تیم تاج پیوسته بود. پورحیدری 10 سال برای این تیم به میدان رفت و قهرمانی آسیا را نیز با این تیم تجربه کرد. در سال های بعد از انقلاب او برای استقلال پدری کرد و وضعیت این تیم را سر و سامان بخشید. او در دوران مربیگری نیز استقلال را به قهرمانی آسیا رساند تا هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی قهرمان آسیا شده باشد. وی در سال 1998 تیم ملی را قهرمان بازی های آسیایی بانکوک کرد. در سال های اخیر اما منصور پورحیدری بیشتر به کار های مدیریتی پرداخت.

یکی از دلخراش ترین حوادث سال 95 برای بهمن گلبار نژاد دوچرخه سوار پارالمپیکی کشورمان رخ داد. وی در طی یکی از مسابقات پارالمپیک 2016 در جاده دچار سانحه شد و علی رغم خبر هایی مربوط به مساعد بودن حالش، چشم از این جهان فرو بست. 

مدافع سابق تیم ملی و باشگاه پرسپولیس در 19 دی سال 1395 درگذشت. وی از سال 1358 تا 1369 برای قرمز های پایتخت به میدان رفته بود. وی سابقه بازی در تیم های ماشین سازی و گسترش فولاد تبریز را نیز در کارنامه داشت. بعد از بازنشستگی مدتی سرمربی تیم امید های پرسپولیس شد اما بعد از آن بی رحمانِ فوتبال دست از او کشیدند و کاظم سیدعلیخانی برای گذران زندگی اش شروع به کار با تاکسی کرد و در نهایت پس از مدت ها جنگ با بیماری با افتخار و طعنه به کسانی که از فوتبال طردش کردند، چشم از جهان فرو بست.

روحشان شاد و یادشان گرامی