اظهارات تکان دهنده نایب قهرمان تکواندوی المپیک لندن در مورد وضعیت نابسامان این رشته در کشور؛
باقری معتمد: اگر تغییرات در تکواندوی ایران صورت نگیرد، برای یک کشور دیگر مبارزه خواهم کرد

طرفداری- محمد باقری معتمد یکی از مدالآوران کاروان ایران در المپیک 2012 لندن بود. تکواندوکار وزن 68 کیلوگرم کشورمان امید زیادی داشت تا با تیم ملی تکواندو راهی ریو شود اما اختلافات شدید با سید محمد پولادگر، رئیس فدراسیون تکواندو و کادر فنی تیم ملی باعث شد از حضور در المپیک 2016 ریو بازبماند. دارنده مدال نقره المپیک 2012 لندن از دلایل اختلافش با پولادگر گفت و اعلام کرد در صورتی که تغییر و تحولاتی در فدراسیون تکواندو رخ ندهد زیر پرچم کشور دیگری مبارزه و افتخار کسب میکند. گفتوگوی محمد باقری معتمد با خبرگزاری میزان، را در ادامه میخوانید:
* به المپیک 2016 ریو نرفتی. فکر میکنی دلیلش چه بود؟ به شما دلیلش را گفتند؟
دلیلش برمیگردد به روزهای بعد از المپیک 2012 لندن. به هر حال من در المپیک لندن مدال گرفتم اما یک سری خصومت شخصی میان من و پولادگر وجود داشت. بعد از آن دیگر داستان من با پولادگر شروع شد. بعد بحث انتخابات شد و من به او رأی ندادم و همه جا هم صراحتاً اعلام کردم که به او رأی ندادهام. بعد در اردو بودم اما در مقطعی که در اردو بودم، نمیتوانستم جایی مصاحبه کنم. وزن ما وزنی بود که در تمام دورههای قبلی مسابقات المپیک توانسته بودیم مدال کسب کنیم. در المپیک 2000 سیدنی که تکواندو به رسمیت شناخته شد، در وزن 68 کیلوگرم هادی ساعی مدال برنز گرفت. بعد در المپیک آتن دوباره ساعی توانست طلا بگیرد. بعد المپیک 2008 پکن، نمایندهای نداشتیم اما در المپیک لندن من توانستم مدال بگیرم ولی متأسفانه در المپیک ریو هیچ نمایندهای نداشتیم و جای تأسف داشت. در صحبتهای قبلی هم همه جا درباره این بحث مدیریتی گفته بودم که تکواندو در مسابقات المپیک ضربه میخورد و همین هم شد. دیدید که بچهها جوانی خود را گذاشتند ولی متأسفانه نتیجهای که میخواستند را نگرفتند.
* یعنی صرفاً بحث مدیریتی بود و روی مربیگری و تمریناتی که به بچهها میدادند، هیچ بحثی نیست؟
این موضوع هم اول به مدیریت برمیگردد و شخص آقای پولادگر که حدود 20 سال است رئیس فدراسیون است. در بحث فنی هم میتوانید از خود بچههای المپیکی بپرسید که بچهها 6 ماه مانده به المپیک در اعزامی که صورت گرفت، اختلاف نظری نسبت به کادر فنی و نوع تمریناتی که داده میشد، داشتند. من قبل از المپیک هم به دوستان گفته بودم این نوع تمرین دادن در المپیک جواب نمیدهد. اگر دقت میکردید تمام تیمها در مسابقات المپیک، تنوع تکنیکی داشتند. آنها رفته بودند کار کرده بودند. به هر حال المپیک حاصل همه تلاش هر تیمی است. تنها به تکواندو کار ندارم بلکه تمام رشتههای ورزشی را میگویم. حاصل تمام رشتههای ورزشی در المپیک است. حاصل 4 سال زحمات یک ورزشکار در المپیک مشخص میشود. متأسفانه ما آن جوری که باید نتیجه میگرفتیم، نتوانستیم نتیجه بگیریم. این موضوع ضعف کادر فنی را هم نشان میدهد. من همه جا هم گفته بودم نوع تمریناتشان به صورتی بود که به هر حال در المپیک جواب نداد. این درست است که یک سیر صعودی خیلی خوب قبل از المپیک داشتند. آنها در قهرمانی جهان، قهرمانی آسیا و بازیهای آسیایی نتیجه گرفتند ولی المپیک واقعاً جای لحظههاست.
* در بازخوردی که از بچهها داشتید، آنها در مورد تمرینات، خودشان چه میگفتند؟
من به بچهها قبل از المپیک، زیاد نزدیک نمیشدم. میدانستم که چه فشار روحی و روانی زیادی روی آنها وجود دارد. گفتیم درست هم نیست که بخواهیم حرفی بزنیم ولی در خود بچههای تکواندو، وقتی در خانواده تکواندو مینشستیم و صحبت میکردیم، میگفتیم این نوع تمرینات برای المپیک اشتباه است. کادر فنی هم نمیپذیرفت و متأسفانه نوع تمرینی که قبلاً ارائه میدادند را به همین صورت ارائه دادند و متأسفانه نتیجهاش این شد که در المپیک موفق عمل نکنیم.
* در مورد ابقای بیژن مقانلو در سمت سرمربیگری تیم ملی تکواندو چه نظری دارید؟ به نظر شما با این ترکیب میتوانیم در مسابقات جهانی نتیجه بگیریم؟
آنطور که میدانم هادی افشار هم به کادر فنی تیم ملی اضافه شده است. نتیجه که نتیجه ما در المپیک بوده است. ما ضعف داشتیم و در المپیک همه چیزمان را از دست دادیم. در همه المپیکها با بدترین شرایط میرفتیم و مدال کسب میکردیم اما در این المپیک با بهترین شرایط و جوانگرایی که در تیم ملی صورت گرفته بود، نتیجهای نگرفتیم. بچههای ما نه آسیبدیدگی و نه مشکلی داشتند ولی متأسفانه نتوانستند نتیجه بگیرند. این موضوع به ضعف مدیریتی و ضعف فنی برمیگردد. این چیزی است که مشخص است. نمیخواهم اضافه عرض کنم چون مشخص است که ضعف هر دو بوده است.
* در حال حاضر دوای درد تکواندو از دید شما چیست؟ مدیریت باید عوض شود یا کادر فنی یا معتقدید اصلاً باید همه چیز تغییر کند؟
کلاً باید تغییر و تحولاتی انجام شود. کسانی هم که رفتهاند مصاحبه تلویزیونی انجام دادهاند، به درستی انتقاد کردهاند و گفتهاند که ضعف مدیریتی و کادر فنی وجود دارد. باید یک خانهتکانی در تکواندو انجام شود. این درد خیلی از بچههای تکواندو است. خیلی از قهرمانانی که قهرمان المپیک و جهان هستند، الان بیرون از تکواندو هستند و یک شغل آزاد دارند. چرا قهرمانان نباید بروند در خود خانه تکواندو؟ آنها از خود تکواندو هستند. الکی نبوده که این همه مدال کسب کردهاند. حالا آنها میتوانند تجربیات خود را در اختیار جوانان قرار دهند.
* کسی مثل هادی ساعی قبل از مسابقات المپیک به اردو میرفت تا تمرینات را ببیند و نظر بدهد، البته نه اینکه دخالت کند...
او به خاطر بچهها هم که شده، میرفت. من چند بار عکسهای او را دیدم که میرفت و به خاطر بچهها در اردو حضور پیدا میکرد تا به آنها روحیه بدهد.
* از برگزاری مجمع فدراسیون تکواندو اطلاعی دارید؟
فکر میکنم مجمع سال آینده برگزار میشود.
* شما هنوز حق رأی دارید؟
ما ورزشی هستیم اما از آن روزی که به پولادگر رأی ندادم، کلاً همه نظرات عوض شد. نمیخواهم خدای نکرده توهین شود ولی از نظر پیشکسوت و کسب مدال که نگاه میکنم، افراد دیگری میتوانستند به عنوان نماینده ورزشکاران حضور داشته باشند. پیشکسوتانی که کنار گذاشته شدهاند جای خود ولی میتوانستند از کسان دیگری به عنوان نماینده ورزشکاران استفاده کنند. در حال حاضر هم حق رای ندارم.
* یعنی یک رأی شما را 4 سال عقب انداخت و یک المپیک را از شما گرفت؟
خیلی چیزهای دیگر هم وجود داشت. خیلی چیزها در پشت پرده بود. رفتارهایی که با من میشد و خیلی از بیاحترامیهایی که صورت میگرفت. خیلی چیزها دست به دست هم داد...
* نمیخواهید این مسائل را باز کنید؟ پس از آن که شما یک رأی به رئیس کنونی فدراسیون ندادید، چه اتفاقی افتاد و چه صحبتهایی رد و بدل شد؟
بحث اردوها و بحث فنی بود که آدم حس میکرد شرایط فرق کرده است. از آن روزی که این اتفاق افتاد، خودم دقیقاً تغییرات را حس میکردم. در تمرینات به من توجهی نمیشد. نه اینکه بخواهم به من توجه کند. من نیاز نداشتم که بخواهم در اردو به من توجه شود. به هر حال به اندازه کافی تجربه کسب کرده بودم و میتوانستم گلیم خودم را از آب بیرون بکشم ولی در کل میخواهم بگویم که راهشان درست نبود و این راه هم به بچههای جوان تکواندو ضربه زد که رفتند در المپیک و نتیجه نگرفتند. به هر حال یکی هست که ناظر اعمال ماست. به هر حال خداوند این مسائل و این حقخوریها و این کارهایی که اینها انجام دادند را میبیند و نتیجهاش را هم دیدید که در المپیک آن اتفافات افتاد.
* فکر میکنید اگر در مجمع کسی مثل هادی ساعی جهت ریاست فدراسیون اقدام کند، برای تکواندوی ما خوب میشود یا بد؟
حالا شما شخص هادی ساعی را مطرح میکنید اما من میگویم باید کسی بیاید که که از نوع خود تکواندو باشد. کسی که حداقل ورزشی باشد. حالا ساعی ارجحیت دارد. او قهرمان 3 دوره المپیک و عنواندار جهان است. او کاندیدای ریاست فدراسیون بود اما حتی او را به مجمع فدراسیون راه ندادند و این کار یک بیاحترامی به قهرمان ارزنده کشور ما بود.
* فکر میکنید میتوانیم به کسب کرسی جهانی امیدوار باشیم؟
ما در حال حاضر کرسی جهانی نداریم. این موضوع هم به ضعف مدیریت برمیگردد. الان اکثر فدراسیونهای ورزشی یک مدیریت یا یک سکانی در فدراسیون جهانی دارند اما تکواندو هیچ سکانی در کرسی جهانی ندارد.
* دولت یازدهم در کابینه خود از جمله وزارت ورزش تغییراتی ایجاد کرد. مجمع فدراسیون تکواندو پیش از اتمام دوره دولت برگزار و رئیس جدید انتخاب شود. شما به وزیر جدید ورزش چه پیشنهادی برای ریاست فدراسیون تکواندو دارید؟
این موضوع به ضرر تکواندو بود که وزیر ورزش استعفا داد. هر وزیر جدیدی که به رأس کار بیاید تا بخواهد تغییر و تحولات ایجاد کند، زمان زیادی میبرد. این موضوع شاید به انتخابات فدراسیون موکول شود که متأسفانه به ضرر تکواندو شده است. البته این تعویق به نفع آقایان و به ضرر ورزشکاران شد. البته نمیدانم وزیر جدید ورزش مصاحبه ما را ببیند یا خیر.. ما قبلاً اینقدر مصاحبه کردیم و در رسانهها گفتیم ولی کسی نیامد بگوید که مشکلتان چیست یا مشکل فدراسیون چیست؟ حالا این چیزهایی است که پشت پرده بین خودشان رخ میدهد.
* به نظر میرسد یک تیم را فقط به خاطر نگاه شخصی خودشان بیرون گذاشتهاند؟
به نظر من ما انتقاد درستی انجام دادیم. خیلی از قهرمانان به درستی انتقاد کردند ولی متأسفانه کنار گذاشته شدند.
* در حال حاضر چند نفر چنین شرایطی دارند؟
خیلی از قهرمانان ما چنین وضعیتی دارند. من، یوسف کرمی، هادی ساعی، بهزاد خداداد و قهرمانان دیگر... خیلیها هستند... ببینید بچههای المپیکی هم حالا کنار هستند. به خاطر اختلاف سلیقهای که با مربیان دارند. آنها جوان هستند و خیلی حیف است به خاطر یک مربی که حالا یک خصومت شخصی با او داشتند، این اتفاق بیفتد. حتی المپیکیهای ما از 3 نفر، دو 2 نفرشان بیرون از اردو هستند. آنها دعوت شدند ولی چون با کادر فنی راحت نیستند، نمیتوانند در اردوها حضور پیدا کنند.
* ما در المپیک نتایج خیلی ضعیفی در تکواندو گرفتیم. یعنی هیچ ادعایی در رده بزرگسالان و تیم اصلی نمیتوانیم داشته باشیم. در 4 سال گذشته تیمهای پایه ما چطور کار کردند؟ خوب بود یا مدیریت ما در استعدادیابی و تیم نوجوانان و جوانان هم مشکل داشت؟
شما در مورد پایهها میگویید اما من باز هم به المپیک اشاره میکنم، اوج هر ورزشی در المپیک است. حالا ما هزار بار هم در بازیهای آسیایی، مسابقات قهرمانی آسیا و جهان، مسابقات نوجوانان و جوانان و ... قهرمان شویم کار بزرگی نکردهایم. انتظارات از تکواندو خیلی بالاتر است چون ما در المپیکهای قبلی مدال داشتیم. ما با بدترین شرایط مدال میگرفتیم اما اینکه در ریو نتوانستیم نتیجه بگیریم، حاصل اتفاقاتی است که افتاده است.
* یک نمونه از برخوردهای شخصی هم شاید با رضا مهماندوست انجام شد که به جمهوری آذربایجان رفت و با تیم ملی تکواندوی این کشور 3 مدال رنگارنگ در المپیک ریو کسب کرد. او هم با برخورد سلیقهای از تیم ملی رفت؟
صددرصد. قبل از مسابقات المپیک لندن، دقیقاً 10 ماه به شروع مسابقات المپیک 2012 مانده بود که به راحتی مهماندوست را کنار گذاشتند. بعد یکی از قهرمانانی که عنواندار جهان و المپیک بود یعنی فریبرز عسگری، هدایت تیم ملی را به دست گرفت. او هم آمد در المپیک نتیجه گرفت اما خیلی راحت او را هم کنار گذاشتند. یعنی 2 مربی ارزنده کشورمان را خیلی راحت کنار گذاشتند. مهماندوست هم حق و حقوق خود را میخواست اما متأسفانه حق و حقوق او را ضایع کردند؛ حق و حقوقی که از فدراسیون جدا بود و کمیته ملی المپیک به خاطر فرزندان بیمارش برای او در نظر گرفته بود. خیلی راحت تیمی که در آن سالها نتیجه گرفته را کنار گذاشتند و تیمی که اخیرا نتیجه نگرفته را ابقا کردند. من نمیدانم. این واقعاً درد تکواندو است.
* فکر میکنید چه کسی بهترین گزینه برای سرمربی تیم ملی است؟
من نمیتوانم شخصاً اسم بیاورم ولی اگر تغییر و تحولی در بحث مدیریتی از داخل انجام شود، آنهایی که الان کنار هستند، خیلی راحت دیده میشوند و میآیند تا به عنوان مربی و سرمربی در اختیار تیم ملی قرار بگیرند و تجربیات خود را در اختیار جوانان قرار دهند.
* شما در حال حاضر 31 ساله هستید. آیا سن قهرمانی محمد باقری معتمد تمام شده است؟
نه اصلاً. خیلیها چنین چیزی میگویند. متأسفانه در ایران هر کسی که به اوج قهرمانی میرسد، میگویند او مدال المپیک گرفته است و باید خداحافظی کند اما به نظر من کسی که مدال المپیک میگیرد، تازه میتواند مدال های خیلی بهتری هم کسب و به افتخارات خود اضافه کند. فعلاً با این سیستم نمیتوانم کار کنم و مجبورم تمرین کنم تا بدنم آماده باشد و ببینم آیا تغییر و تحولاتی ایجاد میشود یا نه تا در این صورت بتوانم باز هم برای کشورم افتخار کسب کنم. اگر شرایط برای من خوب نیست، میتوانم بروم در کشورهای دیگر فعالیت ورزشی خود را انجام دهم.
* برای حضور در لیگهای خارجی؟
نه، برای رده ملی.
* یعنی شما با توجه به شرایطی که برایتان به وجود آوردهاند، حاضر به انجام این کار هستید؟
ورزش حرفهای است و فقط من نیستم که از کشور خارج میشوم. البته من که هنوز دست به این کار نزدهام ولی در برنامههای آیندهام هست که این کار را انجام دهم. اگر ببینم تغییر و تحولاتی ایجاد نمیشود، مجبورم که زندگی حرفهایام را به کشور دیگری ببرم و بتوانم آنجا 3، 4 سالی که میخواهم را ورزش کنم و آنجا افتخار کسب کنم.
* پیشنهادی هم داشتید؟
بله.
* از کدام کشورها به شما پیشنهاد دادهاند؟
نمیتوانم نام کشورهای پیشنهاد دهنده را بگویم.
* مبلغ پیشنهادی را میتوانید بگویید؟
نه، اصلاً بحث مبلغ نیست. اصلاً بحث پول برای من مطرح نبوده است. رشتههای انفرادی که کلاً مظلوم واقع شدهاند. ورزشکاران رشتههای انفرادی اصلاً به پول نگاه نمیکنند و روی عشقی که دارند، میخواهند ورزششان را کامل انجام دهند. برای من اینجوری نبوده که بخواهم اگر اتفاقی بیفتد، به خاطر پول از این کشور خارج شوم، نه اصلاً.
* پس شما منتظر هستید ببینید چه تغییری در 6 ماه آینده در فدراسیون رخ میدهد و بعد تصمیم خود را نهایی کنید...
بله.
* شما امیدوار هستید که تغییری ایجاد شود و 4 سال آینده در المپیک 2020 توکیو با پرچم ایران مدال طلا بگیرید؟
زمان همه چیز را مشخص میکند. من باید تمرین کنم. حریفان من هم چه داخل ایران و چه خارج از کشور به تمرینات خود ادامه میدهند. من باید بهترین باشم که بتوانم خودم را اثبات کنم و دوباره چه در ایران و چه در خارج از کشور بتوانم دوباره افتخار کسب کنم. رفتن به خارج از کشور، تنها حرف من نیست و میتوانید از کسانی که به المپیک ریو رفتند، بپرسید و درد آنها را هم بدانید.
* یعنی المپیکیهای تکواندوی ما هم در این فکر هستند که اگر کادر فنی و کادر مدیریتی کنونی بمانند، تصمیم دیگری بگیرند و ورزش حرفهای خود را در خارج از کشور دنبال کنند؟
احتمالاً بله.
* منظور شما همین 3 تکواندوکار حاضر در المپیک ریو هستند؟
حالا نمیتوانم اسم ببرم. این یک موضوع شخصی است.
* اما افرادی از این 3 نفر هستند که ممکن است تصمیمی مثل تصمیم شما بگیرند؟
صددرصد. من نمیگویم عمر قهرمانیام تمام شده است اما من 31 ساله هستم ولی بچههایی که به المپیک رفتند، 20، 22 ساله هستند. آنها راهی خیلی طولانی در پیش دارند و میتوانند در کشورهای دیگر در 2 و حتی 3 المپیک شرکت کنند. این زندگی حرفهای آنهاست و هر کسی میتواند برای زندگی شخصی خود تصمیم بگیرد.
* این دل کندن و رفتن سخت نیست؟
سخت است ولی به هر حال ما این همه افتخار برای مملکت خودمان کسب کردیم. ما قبل از المپیک 2016 چقدر مصاحبه کردیم ولی حتی یک نفر هم به ما زنگ نزد که بگوید دردتان چیست؟ شما که قهرمان این مملکت هستی چه دردی داری؟ اما کسی با ما تماس نگرفت. اینها به خیلی از بچهها ظلم کردند. شاید در رشتههای دیگر هم اینطور باشد اما در رشته ما که قطعاً بوده است.
* صحبت پایانی شما را میشنویم...
برای تکواندو آرزوی موفقیت میکنم. ما از نوع تکواندو هستیم و برای بچهها آرزوی موفقیت میکنیم. ما دلمان به حال بچهها میسوزد. زمانی که بچهها میخواستند به المپیک بروند، به دوستان میگفتم این بچهها چه گناهی کردهاند؟ این همه سال از خانوادههایشان و از زندگی شخصی خود دور بودهاند. آنها به عنوان یک سرباز به اردو آمدند و این ظلم در حقشان شد. حالا مدیریت ضعیف و متأسفانه کادر فنی نتوانستند آن چیزی را که باید به آنها ارائه بدهند تا بتوانند در المپیک اجرا کنند. متأسفانه این اتفاقات افتاد و در المپیک به ضرر بچهها شد. با این حال من برای همین تیم که میخواهد به مسابقات جهانی برود، آرزوی موفقیت میکنم. حدود یک ماه و نیم دیگر بچهها باید به مسابقات «گرند پریکس» بروند.
* شما برای آن مسابقات چه پیشبینی به عنوان یک ورزشکار حرفهای دارید؟
نمیدانم. پیشبینی در تکواندو سخت است. رشته ما المپیکی است. در ریو دیدیم که مدالها بین کشورهای مختلف پخش شد و نمیشود پیشبینی کنیم که تیم ایران یا کشور دیگری بتواند روی سکو برود. واقعاً سخت است. بچهها باید تلاش خود را انجام دهند. با این کادر فنی امیدوارم که انشاءالله در مسابقات جام جهانی و گرند پریکس نتیجه خوبی بگیرند.