مطالب ویژه یورو 2016؛ مارکو فن باستن؛ والی از زاویه 20 درجه و تاریخی که کلاه از سر برداشت

طرفداری- یورو سال 1988 در خاک آلمان غربی برگزار می شد. آلمان غربی با بازیکنان بزرگش مدعی اول قهرمانی بود. شوروی دیگر تیم مدعی بود و البته هلند که از دهه قبل رشد در فوتبال را آغاز کرده بود و حالا باید به اروپایی های غول پیکر نشان می داد که چه تیم بزرگی است. نام بردن از ستاره های آن زمان هلند روح انسان را تازه می کند. بازیکنانی که همه چیز داشتند. روی نیکت رینوس میشل می نشست. رونالد کومان در تیم حضور داشت. کاپیتان رود گولیت ستون تیم بود. فرانک ریکارد در اوج دوران بازی اش بود. البته در خط حمله مارکو فن باستن. او سال ها در آژاکس و میلان درخشید. اما هلندی ها یورو 2016 را باید از از پای تلویزیون تماشا کنند. راحت و آسوده بدون هیچ استرسی و البته بدون هیچ والی اعجاب آوری از زاویه ای غیر ممکن.

تاریخچه جام ملت های اروپا 1988( یورو 1988) را اینجا بخوانید.

تاریخ سازان ادوار گذشته یورو را اینجا بخوانید.

روی نیمکن نشستن در بازی اول مقابل شوروی

من کل فصل قبل را مصدوم بودم و میشل تصمیم گرفت از بوسمن استفاده کند. بوسمن قبلا چند بازی انجام داده بود و عالی بازی کرده بود و خب دلیلی هم برای تغییر نبود. تیم برنده تغییر نمی کند و هلند برنده می شد. روی نیمکت نشستن برایم مشکل بزرگی نبود. در فرم خوبی نبودم. دلیلی نداشت که فکر کنم باید در جمع 11 تای ابتدایی باشم. من می نشستم و تماشا می کردم و یاد می گرفتم ، تا آن لحظه موعود برسد.

هتریک مقابل انگلیس در مرحله گروهی

خاطره بسیار خوشی برای من است و یک بازی مهم در کارنامه من و تیم ملی هلند. در آن بازی همه چیز تغییر کرد. سال سختی را به خاطر مصدومیت ها پشت سر گذاشته بودم. از آن موقع همه چیز تغییر کرد و مثبت شد. من سه گل زدم و ما یک بازی جذاب را از انگلیس بردیم. بعد از آن مسابقات آسان تر شد و همه چیز عالی پیش رفت.

بازی سنگین مقابل آلمان غربی در نیمه نهایی

هر دو تیم بسیار قوی بودند. بعضی مواقع آن ها می بردند و بعضی مواقع ما. اما فکر می کنم بازی ها  همیشه با احترام متقابل همراه بود. در نهایت آن بازی بسیار خاص بود چراکه ما در آلمان، آلمان را شکست دادیم و این چیزی نیست که همیشه اتفاق بیفتد.

بازی پایانی

ما روی دور بودیم. همه بازیکنان آماده بودند و همه چیز مثبت بود. فکر نمی کنم کسی استرسی داشت. ما باور داشتیم که می توانیم بازی و تورنمنت را ببریم. این یک حس قوی بود که در میان ما وجود داشت. در ابتدا می ترسیدیم شکست بخوریم و نمایش خوبی نداشته باشیم. در آخر اما سرشار از اعتماد به نفس بودیم در چنین تورنمنت هایی این بسیار مهم است.

آن ضربه والی

آن ضربه در نیمه دوم بود و من کمی خسته شده بودم. توپ به طرف من سانتر شد و دو فکر به ذهن من آمد. یکی اینکه توپ را کنترل کنم و با مدافعان رو در رو شوم و یا اینکه راه راحت تر را انتخاب کنم و ریسک کنم و شوت بزنم. برای زدن چنین شوت هایی باید شانس بیاورید. همه چیز عالی پیشرفت و چنین چیزی کمتر اتفاق می افتد.

احساس فوق العاده ای بود و از آن لحظاتی که به من و هلند داده شد، سپاس گزار ام. آن لحظه 2 بر 0 بودیم. می توانستیم بگوییم که قهرمان شده ایم. من از گل هیجان زده بودم و نفهمیدم که چه می کنم. شما در عکس العمل من می توانید ببینید که می پرسم" چه رخ داده است؟"

به روایت طرفداری؛ جام ملت های اروپا 2016 (یورو 2016)