تمجید قهرمانان جام جهانی 1990 از قیصر به مناسبت تولد او

طرفداری-فرانتس بکن بائر نه تنها به عنوان بازیکن، بلکه به عنوان مربی توانسته است به همراه تیم ملی آلمان در جام های جهانی 1974 و 1990 قهرمان شود. شاگردان سابق قیصر در تیم ملی آلمان که در سال 1990 تحت مربیگری او فاتح جام جهانی شدند به مناسب تولد او به تمجید و ستایش او پرداخته اند.

لوتار ماتئوس:

او سفیر و نماد فوتبال آلمان است. او به هر آنچه که می توانسته رسیده است و همیشه در بهترین جایگاه قرار داشته است. فرانتس همه اینها را نه فقط به خاطر استعداد ذاتی، بلکه با کار و تلاش فراوان بدست آورد. امیدوارم او سالیان سال در بین ما باشد. تولدت مبارک فرانتس!

کارل هاینتس ریدله:

هرکسی که فرانتس را می شناسد، از شخصیت بزرگ او آگاه است. به عنوان یک بازیکن جوان بسیار مفتخر بودم که او مرا به تیم ملی فرا خواند و مرا در ترکیب اصلی برای جام جهانی قرار داد. او نه تنها یک فوتبالیست سطح بالا، بلکه یک انسان بزرگ و بی نظیر است.

رودی فولر:

من در تیم مونیخ 1860 مقابل او بازی کردم، زمانی که او از امریکا مجددا به بوندس لیگا بازگشت و برای هامبورگ بازی می کرد.او یک الگوی بزرگ برای همه ما بود. 4 سال بعد او سرمربی تیم ملی شد. از ابتدا این حس را داشتم که او روی من حساب خواهد کرد، و همین اتفاق در جام جهانی 1990 افتاد، حتی زمانی که من از ناحیه مچ پا در بازی نیمه نهایی مقابل انگلستان مصدوم شدم. او به من گفت که نگران این موضوع نباشم و اگر حس خوبی دارم، می توانم در فینال به میدان بروم. او دقت بسیار بالایی داشت و بازی ها را با دقت خاصی آنالیز می کرد. فرانتس در تمام لحظات، حتی در شرایط سخت، ظاهری آرام داشت و به سادگی به موضوعات می پرداخت. با همان ظرافت و قابلیت، او حتی در عصر حاضر نیز می توانست به یک بازیکن سطح بالا تبدیل شود. مثلا یک هافبک دفاعی.

پیر لیتبارسکی:

قبل از یک بازی مقابل انگلیس در دوسلدورف، فرانتس به من گفت که خیلی دریبل نزنم، بلکه گاهی به سمت دروازه نیز شوت بزنم. من دو گل به ثمر رساندم و حداقل در آن زمان او را از خودم راضی کردم. من رابطه ای بعضا سرد با او داشتم، اما به هر حال از او بسیار متشکرم که مرا با تیم ملی به ایتالیا برد. بازی در فینال جام جهانی بهترین اتفاقی بود که می توانست برای من بیافتد و من این را مدیون فرانتس هستم.

آندرئاس مولر:

ما به خاطر او هر کاری می کردیم. شخصیت او این چنین است. در اولین بازی ملی من مقابل روسیه در دوسلدورف، او به من گفت : "برو و نشان بده چه کاری می توانی انجام دهی!" حتی یک گفتگوی کوتاه با او هم تجربه ای خوب محسوب می شد.

توماس هسلر:

در اولین بازی ملی خود مقابل فنلاند، از اینکه چنین بازیکن و انسان بزرگی را می دیدم بسیار به خودم افتخار می کردم. او به نور درخشان معروف بود و همین لقب شخصیت او را توصیف می کرد. او به دنبال انتخاب هافبک برای جام جهانی بود. او به من گفت که تورا انتخاب کرده ام، چون گل پیروزی را در بازی انتخابی مقابل ولز زدی. بسیار باعث افتخار بود.

گویدو بوخوالد:

به نظرم او بهترین بازیکن آلمان در طول تاریخ است. برای من تجربه ای بسیار بزرگ بود که یک بازیکن سطح بالا و یک انسان بزرگ و کاریزماتیک مربی من بود. او به رشد من کمک کرد. برای من سخت بود که مرا برای جام جهانی 1986 انتخاب نکرد، اما او این موضوع را بسیار خوشایند مطرح کرد. من در نهایت جبران کردم و به جام جهانی بعدی راه یافتم.

آندرئاس برمه:

به عنوان یک بازیکن، او در جایگاهی مهم و مناسب بود، جایگاهی که بسیاری از بازیکنان برای آن می جنگیدند.با چنین قابلیتی اگر او در حال حاضر فوتبال بازی می کرد، باز هم می توانست بازیکنی بزرگ باشد.به عنوان مربی، او به ما اعتماد به نفس داد و باعث پیشرفتمان شد. او دقیقا می دانست چه زمانی سختگیر باشد و چه زمانی دوستانه رفتار کند.