چگونه منچسترسیتی می‌تواند عنوان قهرمانی لیگ برتر را پس بگیرد؟

طرفداری | در بازی منچسترسیتی و وولورهمپتون، تیم پپ گواردیولا مانند سایر تیم‌های عادی لیگ برتر وارد زمین شد؛ برای اولین بار در نزدیک به چهار سال گذشته. نشان طلایی لیگ برتر که از ماه مه ۲۰۲۱ بر روی آستین راست لباس آن‌ها دیده می‌شد تا نشان دهد قهرمان هستند، دیگر وجود نخواهد داشت. این نشان با نشان آبی معمولی جایگزین خواهد شد؛ همان نشانی که همه تیم‌ها (به جز یکی) آن را می‌پوشند.

گواردیولا عملاً از ماه نوامبر پذیرفته بود که سیتی قرار نیست این فصل قهرمان شود، اما این موضوع باعث نشد که درد از دست دادن عنوان قهرمانی کمتر شود—به‌خصوص وقتی که روز یک‌شنبه، درست در همان زمانی که سیتی" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/node/2615269">سیتی با پیروزی بر ناتینگهام فارست به فینال جام حذفی صعود کرد، قهرمانی لیورپول تأیید شد. بسیاری از مربیان شاید به نیمه‌پر لیوان نگاه می‌کردند و از راهیابی به فینال در ومبلی خوشحال می‌شدند، اما گواردیولا زمانی که از او پرسیده شد آیا این فصل در نهایت خوب تمام خواهد شد، چهره‌ای جدی به خود گرفت.

گواردیولا گفت:

نهههههه... ما هزار میلیون امتیاز از لیورپول عقب هستیم. این خوب نیست.

فاصله واقعی بین لیورپول و سیتی ۲۱ امتیاز است، اما برای مربی‌ای که عطش سیری‌ناپذیری برای پیروزی دارد، این فاصله می‌تواند همان هزار میلیون باشد. گواردیولا در طول ۱۶ فصل مربیگری‌اش در سطح اول فوتبال، تنها در چهار فصل موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ نشده و بدون شک از همین حالا در حال طراحی نقشه برای بازپس‌گیری آن است.

وقتی منچسترسیتی در فصل نخست حضور گواردیولا روی نیمکت در فصل ۱۷-۲۰۱۶ موفق به کسب عنوان قهرمانی نشد، او با صرف ۲۱۴ میلیون پوند (۲۸۶ میلیون دلار) برای جذب بازیکنان جدید واکنش نشان داد. تنها یک سال بعد، سیتی با کسب رکورد ۱۰۰ امتیاز عنوان قهرمانی را پس گرفت و فصل بعد نیز با کسب ۹۸ امتیاز دیگر از آن دفاع کرد. همچنین، وقتی سیتی در فصل ۲۰-۲۰۱۹ رقابت را به لیورپول واگذار کرد و با ۱۸ امتیاز اختلاف نایب‌قهرمان شد، پاسخش کسب چهار قهرمانی پیاپی در لیگ برتر بود—رکوردی بی‌سابقه.

هیچ شکی نداشته باشید، منچسترسیتی فصل آینده با تمام وجود بازخواهد گشت تا عنوان قهرمانی را مستقیماً از دستان لیورپول بیرون بکشد. و اینجا دقیقاً کارهایی است که باید انجام دهند تا اطمینان حاصل کنند جام فقط یک سال از اتحاد فاصله گرفته است...

پیدا کردن یک دروازه‌بان شماره یک جدید

تنها یک سال پیش، وضعیت دروازه‌بان‌های منچسترسیتی کاملاً مطلوب به نظر می‌رسید؛ اشتفان اورتگا به‌عنوان جانشینی مطمئن و گاهی درخشان برای ادرسون ظاهر شده بود. حتی گفته می‌شد که در مسیر قهرمانی فصل ۲۰۲۴، او نقش مهمی ایفا کرده است—به‌ویژه با آن مهار فوق‌العاده‌اش برابر سون هیونگ-مین در بازی ماقبل آخر فصل مقابل تاتنهام.

اما فصل جاری نشان داده که منچسترسیتی نه فقط به یک دروازه‌بان جدید، بلکه به دو دروازه‌بان تازه نیاز دارد. نارضایتی گواردیولا از هر دو گلر تیمش در تساوی ۲-۲ مقابل برنتفورد در ژانویه کاملاً مشهود بود؛ او نه‌تنها ادرسون را از ترکیب بازی در غرب لندن کنار گذاشت—و این اولین‌بار در این فصل هم نبود—بلکه پس از پایان بازی، در صحنه‌ای که کاملاً خشم او را نشان می‌داد، در حال فریاد زدن در گوش اورتگا دیده شد؛ آن هم به خاطر نحوه دریافت دو گل دیرهنگام. از آن زمان به بعد، اینکه سیتی به‌دنبال یک دروازه‌بان شماره یک جدید است یک راز نبود. ادرسون تابستان گذشته می‌خواست راهی عربستان شود، اما گواردیولا او را متقاعد کرد که بماند. با این حال، زمانی که پیش از دیدار نیمه‌نهایی جام حذفی درباره آینده این دروازه‌بان برزیلی از گواردیولا سؤال شد، او حتی تلاشی برای پنهان کردن تردیدها نکرد و تنها گفت:

نمی‌خواهم الان درباره این موضوع صحبت کنم.

ادرسون شاید این فصل چهار پاس گل داده باشد—اتفاقی بی‌سابقه برای یک دروازه‌بان—اما توانایی‌اش در مهار توپ مدتی است که روند نزولی داشته و او در موارد متعددی به نقطه ضعف تیم تبدیل شده است، به‌ویژه در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا.

قرارداد هر دو دروازه‌بان، ادرسون و اورتگا، در سال ۲۰۲۶ به پایان می‌رسد، بنابراین سیتی باید از حالا پیش‌دستی کند و یک شماره یک جدید جذب کند که حداقل برای پنج سال آینده بتواند دروازه تیم را بیمه کند. دیوگو کاستا، کاپیتان پورتو، گزینه اصلی آن‌هاست، در حالی که لوکاس شوالیه از لیل هم در اتحاد هوادارانی برای خود دارد.

https://assets.goal.com/images/v3/getty-2173343361/crop/MM5DCNJQG45DQNBXHJXG653FHI2TKOB2GEZDG===/GettyImages-2173343361.jpg?auto=webp&format=pjpg&width=1080&quality=60" width="1080" />

مدیریت بازگشت رودری

ممکن است لیورپول به هر حال قهرمان لیگ می‌شد، اما هیچ شکی نیست که مهم‌ترین لحظه فصل سیتی زمانی بود که رودری در بازی مقابل آرسنال در سپتامبر دچار پارگی رباط صلیبی شد. تیم از نوامبر ۲۰۲۲ تنها یک بازی را با حضور رودری در ترکیب باخته بود، اما تنها دو ماه پس از این مصدومیت دردناک، سیتی ۵ بازی متوالی باخت که باعث شد فصل آن‌ها به ویرانی کشیده شود. تا ماه مارس، سیتی نه شکست در لیگ برتر داشت که بیشترین تعداد باخت گواردیولا در یک فصل لیگ به‌شمار می‌رفت.

رودری حالا به تمرینات بازگشته و این احتمال وجود دارد که قبل از پایان فصل به ترکیب برگردد. با این حال، گواردیولا باید در بازگشت برنده توپ طلا ۲۰۲۴ احتیاط کند. رودری چند روز پس از هشدار درباره تهدید رفاه بازیکنان ناشی از بازی بیش از حد دچار آسیب‌دیدگی شد، و سیتی باید تمام تلاش خود را برای جلوگیری از مصدومیت مجدد او به کار گیرد. این یعنی باید بازیکن را گه‌گاهی چرخشی به میدان بفرستند و وقتی نیاز به استراحت دارد، به او استراحت بدهند. همچنین باید به‌طور محدود از او در رقابت‌های جام باشگاه‌های جهان تابستان آینده استفاده کنند، اگر اصلاً استفاده کنند.

این بازیکن ملی‌پوش اسپانیایی باید پس از مدت طولانی غیبت، از نظر ذهنی و بدنی در فصل آینده احساس تازگی کند، و اگر رودری بتواند از مصدومیت دور بماند و از نسل جدید بازیکنان کمک بگیرد، می‌تواند سیتی را دوباره به سمت بازپس‌گیری تاج قهرمانی هدایت کند.

https://assets.goal.com/images/v3/blt0f20cc8998c16af6/de%20bruyne.jpg?auto=webp&format=pjpg&width=1080&quality=60" width="1080" />

جذب جانشینی برای دی بروین

اگرچه انتظار می‌رود که پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی برای سیتی پرتحرک باشد، بزرگ‌ترین تصمیمی که این تابستان خواهند گرفت، نحوه جایگزینی کوین دی بروین است. مرد بلژیکی در پیروزی نیمه‌نهایی جام حذفی مقابل ناتینگهام فارست، به‌عنوان بازیکن ذخیره استفاده نشد، که جدیدترین نشان از این است که دیگر در بازی‌های بزرگ به‌عنوان مهره‌ای اساسی دیده نمی‌شود. مشکلات مصدومیت و دشواری‌هایش در فراخوانی توانایی‌های فوق‌طبیعی گذشته‌اش برای پیروزی در بازی‌ها، از عوامل اصلی مشکلات سیتی در این فصل بوده است.

در حالی که دی بروین پس از غیبت پنج‌ماهه به دلیل پارگی عضله همسترینگ، توانست تیم گواردیولا را در رقابت‌های قهرمانی فصل گذشته به خط پایان برساند، به نظر می‌رسد که تمام مشکلات قبلی‌اش در زمینه آمادگی بدنی اکنون به او رسیده است. و اگرچه او بدون شک به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ سیتی به یاد خواهد ماند، اما تعداد کمی از طرفداران با این موضوع مخالفت خواهند کرد که زمان آن رسیده تا او به دوران جدیدی وارد شود.

سیتی تمام سال می‌دانست که این روز بالاخره خواهد رسید و زمان کافی برای شناسایی جانشین ایده‌آل دی بروین داشته‌اند. فلوریان ویرتس گزینه‌ای برجسته است، در حالی که مورگان گیبس-وایت در پشت سر او قرار دارد. حتی این استدلال وجود دارد که سیتی باید تلاش کند هر دو بازیکن را جذب کند، به‌ویژه پس از اینکه این فصل به شدت تحت تاثیر مصدومیت‌ها قرار گرفتند و با احتمال اینکه جام باشگاه‌های جهان فشار بیشتری بر روی تیم وارد کند.

خروج دی بروین فضای کافی در بودجه دستمزد ایجاد خواهد کرد تا بتوان حقوق هر دو بازیکن، ویرتس و گیبس-وایت، را پرداخت کرد. اگرچه هر دو بازیکن هزینه‌های انتقال سنگینی خواهند داشت، اما می‌توانند به‌طور تدریجی در طول یک دوره بلندمدت برای تطابق با قوانین سود و پایداری لیگ برتر تسویه شوند.

جذب تنها یکی از این شماره ۱۰‌های برجسته می‌تواند تقویت بزرگی در تلاش سیتی برای بازپس‌گیری تاج قهرمانی از لیورپول باشد، اما جذب هر دو بازیکن می‌تواند آن‌ها را تقریباً غیرقابل توقف کند.

بازگرداندن اشتیاق

فصل گذشته، سیتی کاری کرد که هیچ تیمی در ۱۳۵ سال فوتبال انگلیس قبلاً انجام نداده بود و چهارمین قهرمانی پیاپی خود در لیگ را به‌دست آورد. درست است که انتظار می‌رفت برای کسب پنجمین عنوان خود در این فصل تلاش کنند، اما نباید تعجب‌آور باشد که نتوانستند همان اشتیاق را پس از چنین دستاورد تاریخی حفظ کنند. واقعیت این است که تیم تقریباً همان ترکیب قبلی را داشت، با حضور ساوینیو تنها ورودی جدید تابستان گذشته به همراه ایلکای گوندوغان که به تیم بازگشته بود، و این موضوع کمکی نکرد.

اما در حالی که کاهش سطح عملکرد تا حدودی پس از چنین موفقیت‌هایی از سیتی انتظار می‌رفت، گواردیولا نتوانست این تعلل را که بازیکنانش را در بر گرفته بود درک کند و هیچ تمایلی به پذیرش آن نداشت. او هفته گذشته گفت:

ما باید روحیه خود را بازیابی کنیم. وقتی گل می‌زدیم، جشن نمی‌گرفتیم. وقتی گل اول را در اکتبر، نوامبر، دسامبر، ژانویه می‌زدیم، در همان شیوه‌ای که در گذشته جشن می‌گرفتیم، جشن نمی‌گرفتیم. این شاید جزئیات بی‌معنی باشد، اما خیلی چیزها در مورد اشتیاقی که در تمام طول این فصل داشتیم می‌گوید – ما آن را نداشتیم.

بدیهی است که گواردیولا نمی‌تواند اجازه دهد بازیکنانش در فصل آینده اشتیاق لازم را نشان ندهند، هرچند که باید از این نظر آسان‌تر باشد که تیمش را برای بازپس‌گیری عنوان قهرمانی تحریک کند تا برای حفظ آن برای چهارمین بار. کاتالانی می‌تواند از روش هویج* استفاده کند و راه‌های جدیدی برای انگیزه دادن به تیمش پیدا کند، یا می‌تواند از روش چماق** استفاده کند و هر بازیکنی که احساس می‌کند دیگر همان انگیزه را ندارد، از تیم کنار بگذارد. هر روشی که انتخاب کند، باید منجر به این شود که تیمش خیلی بیشتر از آنچه در این فصل انجام داده، تلاش کند.

* و ** در زبان انگلیسی هویج به معنای تشویق به انجام کار به زبان خوش و چماق به معنای تشویق به انجام کار از طریق زور است-م.

تزریق بازیکنان جوان بیشتر به ترکیب

برخی افراد به شما خواهند گفت که سن تنها یک عدد است، و فصل شگفت‌انگیز محمد صلاح قطعاً نشان می‌دهد که بازیکنان می‌توانند بعد از ۳۰ سالگی نیز در بالاترین سطح عملکرد داشته باشند. اما با توجه به اینکه لیگ برتر هر روز رقابتی‌تر و پرتنش‌تر می‌شود، داشتن یک تیم پرانرژی از همیشه مهم‌تر است و در این فصل، سن بازیکنان باعث محدودیت این تیم شده‌اند.

تیم گواردیولا فصل را با چهارمین تیم مسن‌ترین در لیگ برتر آغاز کرد، با میانگین سنی ۲۷ سال. مسن‌ترین تیم لیگ، وستهم بود که در حال حاضر در رتبه ۱۷ قرار دارد، و دومین تیم مسن‌تر، اورتون بود که بیشتر فصل را درگیر مبارزه با سقوط بود و حتی پس از بازگشت شگفت‌انگیز خود تحت هدایت دیوید مویز، تنها در رتبه ۱۵ قرار دارد.

تعداد زیادی از بازیکنان باتجربه سیتی (هفت بازیکن که یا ۳۰ ساله شده‌اند یا در طول فصل به این سن رسیده‌اند) در چندین جنبه آن‌ها را محدود کرده است. گوندوعان، برناردو سیلوا و کایل واکر (قبل از اینکه به طور قرضی به آ ث میلان برود) در بسیاری از مواقع در برابر سرعت حریفان شکست خورده‌اند، در حالی که بازیکنان دیگری که وارد دهه سوم زندگی‌شان شده‌اند، مانند دی بروین، ناتان آکه و جان استونز، با مصدومیت‌های مداوم دست و پنجه نرم کرده‌اند.

باشگاه در ماه ژانویه تلاش کرد این مشکل را با جذب چهار بازیکن که سن‌هایشان بین ۱۹ تا ۲۵ سال متغیر بود، حل کند، در حالی که نیکو اورایلی از زمانی که وارد تیم شده، انرژی جوانانه بیشتری به تیم افزوده است. روند تجدید نیرو باید در تابستان ادامه یابد تا گواردیولا تیمی با انرژی، مقاوم و تشنه داشته باشد که آماده باشد عنوان قهرمانی را به اتحاد بازگرداند.

https://assets.goal.com/images/v3/blt8d0a84812172fa68/crop/MM5DGNJSGA5DCOJYGA5G433XMU5DGNJVHIZDAMA=/GettyImages-2207833939.jpg?auto=webp&format=pjpg&width=1080&quality=60" width="1080" />

کاهش فشار از روی هالند

اتکای زیاد سیتی به ارلینگ هالند برای گلزنی یکی از عوامل اصلی مشکلات آن‌ها در این فصل بوده است، و ممکن بود کسی فکر کند که وقتی که در جریان بازی FA Cup مقابل بورنموث در اواخر مارس از ناحیه مچ پا مصدوم شد بازیکنان در صف ایستاده‌اند تا جایگزین او شوند. اما در شش بازی اخیر، هیچ بازیکنی از سیتی نتواسته بیشتر از دو گل بزند، و تنها متئو کواچیچ، اورایلی و عمر مرموش بودند که در این مدت بیشتر از یک بار گل زدند.

با وجود اینکه هالند در ماه گذشته فصل را از دست داده است، هنوز سه برابر گل‌های فودن، دومین گلزن برتر سیتی، در لیگ زده است، با ۲۱ گل در مقابل ۷ گل هافبک انگلیسی. فصل گذشته، فودن ۱۹ بار در لیگ گل زد، اما او به نظر می‌رسد که سایه‌ای از بازیکنی است که تمام جوایز فردی بزرگ را در ۲۰۲۳-۲۴ برد. با این حال، فودن تنها بازیکنی نیست که در زمینه گلزنی نتواسته طبق انتظارات عمل کند؛ برناردو سیلوا تنها سه گل در لیگ زده است، به همان تعداد که دی بروین و جرمی دوکو هم زده‌اند؛ ساوینیو تنها یک گل زده است، همانند جک گریلیش؛ گوندوعان هیچ گلی نزده است.

سیتی وقتی در سال ۲۰۲۲ هالند را جذب کرد، تصمیم گرفت تیمش را حول او بسازد. قبل از آن، در بیشتر زمان دو فصل قبلی بدون مهاجم بازی کرده بودند. اما بازیکنانی مانند فودن، جولیان آلوارز، دی بروین و گوندوعان همزمان با هالند بار گلزنی را به دوش کشیدند و در سال ۲۰۲۳ سه‌گانه را بردند و دوباره در سال گذشته عنوان قهرمانی را حفظ کردند. اگر سیتی بخواهد تاج خود را بازپس گیرد، بازیکنان دیگر باید شم گلزنی خود را دوباره پیدا کرده و به هالند کمک کنند.

ترجمه‌ از وبسایت گل