شبی که یورش و حمله، هنر مقاومت و دفاع را له کرد

طرفداری | ای کاش می‌شد یک‌راست می‌رفتیم به سه‌شنبه‌ی هفته‌ی آینده.

این بازی آن‌قدر سرگرم‌کننده بود که نمی‌توانم به یاد بیاورم آخرین باری که با چنین لذتی از تماشای یک مسابقه‌ی فوتبال گزارش نوشتم، کی بوده؟

دو تیم انگار از دو دنیای کاملاً متفاوت آمده بودند؛ بارسا در حمله درخشان بود و اینتر هم نشان داد در فاز هجومی چه توانایی‌هایی دارد. بارسا هم ثابت کرد که می‌تواند هر خط دفاعی‌ای، در هر سطحی، را به هم بریزد. اگرچه راه و رسم و هنر دفاع کردن دو تیم حکایت دیگری دارد.

حالا این دوئل کاملاً متوازن شده و ما با هیجان و شور زیادی به بازی برگشت در جوزپه مه‌آتزا چشم دوخته‌ایم.
نمی‌دانم چه خواهد شد، اما فقط امیدوارم دوباره با یک شاهکار دیگر روبه‌رو شویم.

چه شبی بود، چه فوتبالی! چه بازی‌ای... واو.

در حین پیام‌های فوتبالی در حین بازی با علیرضا نجاتی، پیش از آن‌که جمله را تمام کنیم، گل یا حادثه‌ی غیرمترقبه‌ای رخ می‌داد. رضایت دادیم بهتره میخکوب ادامه بدیم و گپ فوتبالی را به بعد موکول کنیم.
ولی بعد از گل بسیار زودهنگام اینتر، هر دو مطمئن بودیم ما گل‌های بیشتری را شاهد خواهیم بود، خیلی بیشتر…

شاید" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/">شاید به این دلیل، این بازی با ویژگی‌هایش، همه‌چیز را برای نبرد برگشت به اوج هیجان رساند. جایی‌که سرنوشت، برنده‌ی این جدال و نبرد نفس‌گیر را تعیین خواهد کرد. نبرد سن‌سیرو، قول یک کلاسیک دیگر و یه شب خیلی خاصِ دیگری را می‌دهد، خیلی خاص!