عادل فردوسی پور: فوتبالیست یعنی علی آقا کریمی، کاش توی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان به علی دایی پاس میداد تا علی آقا یه گل توی جام جهانی داشته باشه (فان)
کریمی (با نام تولد محمدعلی کریمی پاشاکی؛[۳] زادهٔ ۱۷ آبان ۱۳۵۷) بازیکن بازنشستهٔ فوتبال اهل ایران است. او در دوران فوتبال حرفهای ۱۸ سالهٔ خود از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۳، سابقهٔ بازی در لیگهای ایران، امارات، قطر و آلمان را دارد. کریمی که به‌عنوان یک بازی‌ساز دریبل‌زن شناخته می‌شود، با لقب «جادوگر»[۴] و «مارادونای آسیا»[۵][۶] از او یاد می‌شود. کریمی در سال ۲۰۱۷، از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به‌عنوان «یکی از نمادهای تاریخ فوتبال آسیا» شناخته شد.[۵] او در ویدیو معرفی تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ نیز، از سوی فیفا؛ به‌عنوان «یکی از دو بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران»، معرفی شد.[۷] کریمی در سال ۱۳۹۴، در نظرسنجی برنامهٔ تلویزیونی ۹۰ با کسب ۵۲٫۵ درصد آراء، به‌عنوان محبوب‌ترین فوتبالیست دو دهه (از آغاز دههٔ ۱۳۷۰ تا سال ۱۳۹۴) ایران انتخاب شد
کریمی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی امارات منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقای‌گل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد. او با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و هم‌زمان به عنوان آقای‌گلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) دست یافت. او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد. او در سال ۲۰۰۵ به باشگاه بایرن مونیخ پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام ۴۲ بازی رسمی، قهرمانی جام حذفی آلمان و بوندس‌لیگا را هرکدام یک بار تجربه کرد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد. سپس به القطر در لیگ ستارگان قطر رفت و پس از یک سال به پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران برگشت که حضورش در این تیم یک سال ادامه داشت. کریمی بازی در ایران را با ۱٫۵ فصل حضور در استیل‌آذین ادامه داد و در نیم‌فصل دوم ۲۰۱۱–۲۰۱۰ عضو باشگاه شالکه آلمان بود که قهرمانی جام حذفی آلمان را برای بار دوم کسب کرد.
