جودوی ایران نیاز به حمایت دارد، نه قضاوت شتابزده
طرفداری | آنچه اخیرا در یک خبرگزاری درباره اعزام تیم ملی جودو به مسابقات قهرمانی آسیا منتشر شده، نمونه‌ای از تحلیل‌های شتابزده‌ای است که متأسفانه این روزها در فضای ورزشی کشور کم نمی‌بینیم. باید با دقت بیشتری به این موضوع پرداخت و لایه‌های پنهان آن را واکاوی کرد.
بنده به عنوان فردی که اتفاقات جودوی روز جهان را پیگیری میکنم، می‌توانم با قاطعیت بگویم انتخاب ترکیب تیم ملی برای رویدادهای بین‌المللی، فرایندی پیچیده و چندوجهی است که با دیدگاه‌های ساده‌انگارانه نمی‌توان آن را تحلیل کرد.
عبارت "تیم ناقص" که در این گزارش به آن اشاره شده، بار معنایی منفی دارد و اصولاً نشان‌دهنده عدم درک صحیح از استراتژی‌های مدرن مدیریت ورزشی است. آیا حضور در همه اوزان به هر قیمتی، حتی با ورزشکارانی که به حد نصاب فنی نرسیده‌اند، عقلانی و منطقی است؟ مفهوم جوانگرایی در ورزش قهرمانی را باید بازتعریف کرد.
جوانگرایی صرفاً به معنای استفاده از نوجوانان تازه‌کار نیست، بلکه به مفهوم ورود نسلی تازه‌نفس به چرخه قهرمانی است. در عرف بین‌المللی جودو، ورزشکاران 25-26 ساله هنوز در اوایل دوران اوج خود هستند و تا 32-33 سالگی می‌توانند در سطح نخبه رقابت کنند. باید این نکته را مدنظر داشت که کادر فنی با اشراف کامل بر وضعیت آمادگی بدنی، تکنیکی و روانی ورزشکاران، تصمیم به اعزام این ترکیب گرفته است. مگر می‌شود بدون ارزیابی دقیق از شرایط درون اردویی، میزان پیشرفت فنی و سطح آمادگی جودوکاران، صرفاً از بیرون مدعی شد که فدراسیون باید در تمام اوزان نماینده می‌فرستاد؟ اعزام ورزشکار ناآماده به مسابقات بین‌المللی نه تنها هزینه‌های مادی و روانی سنگینی به همراه دارد، بلکه می‌تواند به آینده ورزشی همان جوان نیز آسیب جدی وارد کند.
نویسنده محترم آیا به این نکته اندیشیده که وقتی یک ورزشکار چنین مطالبی را می‌خواند چه تأثیری بر روحیه او خواهد گذاشت؟ جودوی ایران پس از گذراندن یک دوره سخت تعلیق، اکنون در مسیر بازسازی قرار دارد. این مسیر، پر پیچ و خم و زمان‌بر است. قطعاً نقد سازنده و دلسوزانه می‌تواند به بهبود شرایط کمک کند، اما نقد باید متکی بر واقعیت‌های فنی، آگاهی از شرایط درونی ورزش و زمان‌بندی مناسب باشد.
به عنوان کلام آخر، ضمن احترام به دغدغه‌های این خبرگزاری، معتقدم تحلیل جامع‌تر و منصفانه‌تر وضعیت جودوی ایران، می‌تواند پس از بازگشت تیم از مسابقات و با ارزیابی عملکرد واقعی آنها صورت گیرد. در این برهه حساس، آنچه تیم ملی به آن نیاز دارد، آرامش و حمایت روانی است، نه فشار مضاعف رسانه‌ای. این را هم فراموش نکنیم که هر چه باشد، این جوانان فرزندان این آب و خاک هستند و برای سربلندی پرچم کشورمان تلاش می‌کنند. بیایید دست‌کم تا پایان مسابقات، همراه و حامی آنها باشیم و نقدهای خود را به زمان مناسب‌تری موکول کنیم.
