کریستیانو رونالدو هم جلوی استقلال استرس داشت؛ وظیفه‌شناسی از تعصب مهم‌تر است
روانشناس ورزشی در گفت‌وگو با طرفداری | مدت‌هاست مقابل عربستانی‌ها خودباوری نداریم؛ روانشناسی در ایران یک تابو است
طرفداری | محمدعلی منصوری جوزانی از تاثیر مسائل روانی در فوتبال داخل و خارج از کشور و تفاوت این دو گفت.
در فوتبال امروزی، بحث ذهنی - روانی درست به اندازه مسائل فنی - تاکتیکی در کسب نتیجه مطلوب اهمیت دارد. طوری که چنانچه بازیکنان از نظر تاکتیکی خوب آموزش دیده باشند اما به‌لحاظ روحی - روانی در شرایط خوبی به‌سر نبرند، نتیجه دلخواه را به دست نمی‌آورند. بازی" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/node/2595981">بازی برگشت استقلال مقابل النصر در لیگ نخبگان آسیای فصل جاری را احتمالاً اکثر فوتبال‌دوستان تماشا کردند. استقلال در ابتدای بازی با اشتباهات فردی خود ۲ گل از حریف عقب افتاد و نکته‌ای که بیش از هرچیزی به چشم می‌آمد، فشار روانی‌ای بود که روی بازیکنان استقلال احساس می‌شد.
گل جون دوران به استقلال روی اشتباه سیدحسین حسینی (النصر 1-0 استقلال)
در رابطه با موضوع روانشناسی در فوتبال به سراغ یکی از فعالین این عرصه رفتیم؛ محمدعلی منصوری جوزانی، روانشناس ورزشی و مربی مهارت‌های ذهنی فوتبال که چندی پیش به‌همراه تیم کیا قهرمان لیگ نوجوان کشور شدند. برای شروع صحبت راجع به بحث روانشناسی در فوتبال، از آقای جوزانی در خصوص بازی النصر - استقلال پرسیدیم.
بازی را من هم دیدم و نکته‌ای که گفتید کاملاً مشهود بود؛ بازی را در یک کلمه می‌توان خلاصه کرد: تمرکز. ۲ گل النصر خیلی زود زده شدند و مهران احمدی هم قبل از پایان نیمه اول ۲ کارت زرد گرفت و اخراج شد. گل اول النصر اشتباه مستقیم سیدحسین حسینی بود و گل دوم هم اشتباه رافائل سیلوا بود. البته بحث تمرکز آخرین صورت اتفاقات درون باشگاه است. در واقع آخرین مسئله‌ای که می‌توانیم نمود آن را داخل زمین ببینیم، همین بحث تمرکز بازیکنان است. اخبار و مسائل ضد و نقیض حول محور باشگاه استقلال اعم از شایعات مختلف تاثیرش را در زمین هم می‌گذارد.
این موضوع نیز باید وجود داشته باشد. مثال‌های زیادی وجود دارد. کارلو آنچلوتی در رئال مادرید که شاید بزرگ‌ترین تیم تاریخ فوتبال باشد، تمرکز اصلی‌اش را روی مسائل روانی گذاشته تا تاکتیکی و فنی چون از اهمیت این موضوع آگاه است. اما در ایران همان‌طور که اشاره شد بحث پذیرش این مسئله وجود دارد که خب به نکات فرهنگی هم مربوط است. بحث روانشناسی هم در ایران طوری‌ست که دقیقا نمی‌شود گفت فلان بازیکن بیمار ماست. مثل یک تابو که ما با آن مواجه هستیم.
برای مثال خیلی‌ها که به من مراجعه می‌کنند، می‌گویند اصلاً کسی نفهمد که من بیمار و مراجع شما هستم. به‌نوعی طول می‌کشد تا ارتباط بگیرند و این در بحث تیمی هم مطرح است.
به‌عنوان سوال آخر می‌پرسم که گاهی در بعضی تیم‌ها، مربی‌ها یک بازیکن خاص را مامور می‌کنند تا یک‌سری حرکات مشخص در بازی انجام دهند که باعث جنگ روانی یا کاهش تمرکز بازیکنان حریف شود. برای مثال رودریگو دی پائول جدای از کیفیت فنی‌ای که دارد، هم در تیم ملی آرژانتین و هم در اتلتیکومادرید مسئول این موضوع است. شما این موضوع را تایید می‌کنید؟
بله، برخی مربیان چنین کاری صورت می‌دهند. از نظر اخلاقی که آن‌قدر تایید نمی‌شود اما همه ما می‌دانیم هیچوقت نمی‌توان کاملاً شسته‌رفته و تمیز هم ورزشی مثل فوتبال را انجام داد چون در ذاتش است. در واقع گاهی کمی تنش و صحبت‌های نه‌چندان دوستانه نیز لازم است اما نکته‌ای که در رابطه با سوال شما وجود دارد این است که گاهی این حرکات خاص که شکل بازی روانی دارند، به ضرر خود تیم تمام می‌شوند. اصولاً هم واژه‌های مثل غیرت و تعصب جنبه علمی ندارند و کلماتی مثل وظیفه‌شناسی و عملکردمحور بودن می‌توانند به پیش‌برد اهداف یک تیم کمک بهتری کنند.
