برای جوردی آلبا؛ از کسی بترس که یک حرکت را هزار بار تمرین کرده است

طرفداری | روش فوتبالی که بارسلونا و در مجموع پیشرفت تاکتیک‌ها در به‌وجود آمدن آن نقش داشتند، باعث شد هر فولبکی نتواند مناسب بازی در این تیم باشد. فولبک‌هایی در سراسر اروپا درخشیدند و نام خودشان را به عنوان بهترین‌های جهان در پست خودشان تثبیت کردند؛ اما سرمربیان بارسا حتی اجازه فکر کردن به جذب آن‌ها را هم نداشتند چون فولبکِ بارسا فقط در نام یک فولبک است. 

در بارسلونایی که پپ گواردیولا آن را به اوج رساند، کمالِ یک فولبک همان کاری بود که دنی آلوز انجام می‌داد. زمانی تنها توقعی که از فولبک‌ها داشتند، مهار وینگرهای حریف بود و البته این انتظار را از فولبک‌های بارسا هم می‌رفت. با این حال فولبک بارسا باید در حد یک هافبک مهارت داشته باشد، دیدِ یک هافبک هجومی داشته باشد، مثل وینگرها سریع باشد و سانتر کند و اکثر زمان بازی را در زمین حریف بگذراند. جوردی آلبا به عنوان یکی از بهترین فولبک‌هایی که لاماسیا تا به حال تولید کرده، دقیقاً همان چیزی بود که بارسا لازم داشت. 

چهره اول؛ شریک جرم لیونل مسی

اگر بخواهیم دوران حضور لیونل مسی در بارسلونا را به چند بخش تقسیم کنیم، 3 عدد درستی برای این تقسیم‌بندی به نظر می‌رسد. تا قبل از ورود پپ گواردیولا، دوران پپ و کمی بعد از جدایی او و در نهایت حدود 6 سال پایانی. مسی در دوران قبل پپ یک وینگر صرف بود و به یکی از بهترین بازیکنان جهان تبدیل شد، در دوران گواردیولا یک هیولا بود که همزمان بهترین وینگر و گلزن جهان بود و در نهایت فرا رسیدن دوران سوم، او را به محور همه حملات تبدیل کرد. جوردی آلبا در این دوره سوم نقش بسیار بسیار پررنگی داشت. 

کمتر بازیکنی را می‌توانید در آن دوره سوم پیدا کنید که لیونل مسی اندازه جوردی آلبا به او اعتماد داشته باشد. تقریباً هر بار که مسی صاحب توپ می‌شد، توپ یک بار هم پای آلبا را لمس می‌کرد. برای مدت خیلی زیادی بارسلونا یک نقشه حمله مشخص داشت که بیشتر از هر نقشه دیگری مورد استفاده قرار می‌گرفت. 

1. توپ را به مسی بدهید
2. مسی دفاع حریف را به هم بریزد و آلبا را در موقعیتی خوب صاحب توپ کند
3. آلبا کاتبک ارسال کند و هر کسی که از راه رسید، گل بزند. 

بروس لی می‌گوید از کسی که 1000 حرکت را یک بار تمرین کرده نترسید، از کسی بترسید که یک حرکت را هزار بار تمرین کرده. جوردی آلبا بهتر از هر کسی در آن تیم کاتبک می‌فرستاد، شاید بهتر از هر کسی در جهان. تصویری که از او یاد هواداران بارسلونا باقی مانده همان مدافع چپی است که حتی اگر موقعیت گلزنی هم داشته باشد، پاس کاتبک دادن را ترجیح می‌دهد. با این حال نه با چهره همیشه خندان که دندان‌های خرگوشی‌اش را برجسته می‌کرد.