سفر به دنیای هیدتوشی ناکاتا، نماد جام جهانی 2002: من طرفدار فوتبال نیستم
طرفداری |https://www.tarafdari.com/node/2177403" target="_blank"> https://www.tarafdari.com/node/2177403" target="_blank">هیدتوشی ناکاتا، ستاره فوتبال ژاپن یکی از بازیکنانی بود که فوتبال کشورش و آسیا را تغییر داد و در نهایت در 29 سالگی کفش‌هایش را آویخت. آخرین حضور او در میدان، در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان رقم خورد، جایی که تیم ملی ژاپن در یک بازی نفس‌گیر، با نتیجه ۴-۱ مغلوب برزیل شد. ناکاتا، که شش ماه قبل از این بازی سرنوشت‌ساز، تصمیم خود را برای بازنشستگی گرفته بود، تنها نزدیک‌ترین افراد به خود را در جریان این تصمیم قرار داد. در لحظات پایانی آن مسابقه، در میانه‌ی ورزشگاه دورتموند، او با پیراهن برزیلی که به یادگار گرفته بود، اشک‌هایش را پاک کرد.
با پایان ماجراجویی فوتبالی هیدتوشی ناکاتا، هیچ حسرت، تردید یا تمایلی برای بازگشت به گذشته وجود نداشت. پس از آن شکست مقابل برزیل، او به طور کامل از دنیای فوتبال فاصله گرفت. ناکاتا در مصاحبه‌ای که با اتلتیک داشته است، روایت بهتری دارد:
هرگز رویای تبدیل شدن به یک فوتبالیست حرفه‌ای را نداشتم اما در نهایت این اتفاق رخ داد. در جام جهانی بازی کردم و در فوتبال انگلیس و ایتالیا به میدان رفتم. من طرفدار فوتبال نیستم. عاشق بازی کردن بودم و به همین خاطر، وقتی از فوتبال رفتم، دیگر اشتیاقم را به این ورزش از دست داده بودم. بدون شور و اشتیاق، انگار خودم را گول می‌زدم. آنچه من از فوتبال دوست دارم، بازی کردن است، نه مربیگری یا کارشناسی.
وقتی" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/">وقتی در ۲۹ سالگی بازنشسته شدم، بسیاری از مردم به من گفتند: «هنوز می‌توانی بازی کنی»، یا «چرا در صنعت فوتبال کار نمی‌کنی و مربی یا هر چیز دیگری نمی‌شوی؟». اما من کارها را به این دلیل انتخاب نمی‌کنم که می‌توانم انجام دهم. نه، من کارها را به این دلیل انجام می‌دهم که می‌خواهم انجام دهم. من کاری را انجام می‌دهم که دوست دارم. اگر مد را دوست دارم، به سراغ مد می‌روم. اگر فرهنگ دیگری را دوست دارم، به سراغ آن فرهنگ می‌روم. اگر ساکه (نوشیدنی مشهور ژاپنی) را دوست دارم، به سراغ ساکه می‌روم. بعضی اوقات دیگران نمی‌فهمند چرا. به این دلیل است که من آن را با اشتیاق انجام می‌دهم.
