آشنایی با زبیگنیف کاچمارک، وزنه‌بردار طلایی دیسکالیفه‌شده در المپیک 1976؛ از دو طلای متوالی جهان تا فوت در هانوفر

طرفداری | زبیگنیف کاچمارک (Zbigniew Kaczmarek) زاده 21 ژولای 1946 در شهر تارنووسکیه گوره لهستان است. او وزنه‌برداری را در باشگاه گورنیک سیمیانوویچ لهستان شروع کرد و پس از درخشش در مسابقات داخلی، در سال 1969 به مسابقات اروپایی و جهانی اعزام شد. کاچمارک در دسته 67.5 کیلوگرم قهرمانی اروپای سال 1969 به میزبانی ورشوی لهستان حضور داشت. کاچمارک با درخشش در بخش پرس و مهار وزنه 140 کیلوگرمی، رتبه نخست این بخش را به دست آورد و در رده‌بندی نهایی به مدال برنز اروپا در سال نخست حضورش در این مسابقات دست یافت. او در مسابقات جهانی همین سال که همانند قهرمانی اروپا در ورشو برگزار می‌شد نیز حضور داشت و با مجموع 425 کیلوگرم به مدال برنز جهان دست یافت.

او در قهرمانی سال 1970 اروپا که در شهر ژومباتلی مجارستان برگزار می‌شد، در دو بخش پرس و دو ضرب، به ترتیب وزنه‌های 140 و 165 کیلوگرم را مهار کرد و با رتبه دوم این دو بخش، بار دیگر مدال برنز اروپا را تصاحب کرد. او در قهرمانی جهان همین سال در کلمبوس آمریکا، وزنه‌های 140 کیلوگرم در بخش پرس، 132.5 کیلوگرم در یک‌ضرب و 167.5 در دو ضرب را مهار کرد و در هر بخش به رتبه دوم دست یافت اما در رده‌بندی کلی، این وزنه‌بردار به 440 کیلوگرم رسید و مدال طلای قهرمانی جهان را به خانه برد. کاچمارک در قهرمانی سال 1971 اروپا در صوفیه، عملکرد خوبی را در دو ضرب داشت و 170 کیلوگرم را بالای سر برد اما در رده‌بندی کلی با اختلاف 15 کیلوگرمی نسبت به هم‌وطنش، والدمار باژانوفسکی به مدال نقره بسنده کرد. او در قهرمانی جهان در همین سال، از مدال طلای سال 1970 خود دفاع کرد و با درخشش در پرس و مهار وزنه 147.5 کیلوگرم، در رده‌بندی کلی به مجموع 440 کیلوگرم رسید تا دومین طلای متوالی‌اش در جهان را کسب کند.

نخستین حضور کاچمارک در المپیک، به سال 1972 و المپیک مونیخ بازمی‌گردد. او در حرکت نخستش در بخش پرس موفق به مهار وزنه 145 کیلوگرم نشد اما این وزنه را در دومین حرکت خود، مهار کرد. او در سومین حرکتش در پرس، وزنه 150 کیلوگرم را انتخاب کرد اما نتوانست آن را مهار کند تا بخش نخست المپیک را با 145 کیلوگرم ببندد. او در یک‌ضرب، وزنه 125 کیلوگرم را بالای سر برد اما در دو حرکت بعدی خود از مهار 130 کیلوگرم ناکام ماند. کاچمارک در دو ضرب، ابتدا وزنه 167.5 کیلوگرم را بالای سر برد اما در دومین حرکت موفق به مهار وزنه 172.5 کیلوگرم نشد تا با مجموع 437.5 کیلوگرم، پس از وزنه‌بردارهایی از شوروی و بلغارستان به مدال برنز المپیک بسنده کند. او تا المپیک بعدی خود، به افتخاراتی مثل یک طلا، دو نقره و یک برنز در قهرمانی اروپا و دو نقره و یک برنز در قهرمانی جهان رسید. کاچمارک در مسابقات قهرمانی سال 1975 اروپا به میزبانی مسکو، با مجموع 312.5 کیلوگرم، نخستین طلای خود را در قهرمانی اروپا کسب کرد.

او با امیدهای فراوانی عازم المپیک 1976 مونترال شد. پس از طلای اروپا و فرم خوب در مسابقات مختلف، شانس مدال کاچمارک در مونترال، بسیار بالا بود. با توجه به حذف بخش پرس نظامی در این دوره از المپیک، کاچمارک کار خود را با وزنه 130 کیلوگرم در نخستین حرکتش در یک‌ضرب شروع کرد اما مهار این وزنه در دومین حرکت این وزنه‌بردار میسر شد. او در سومین حرکت خود، 135 کیلوگرم را بالای سر برد تا همراه با رقبایش از شوروی و فرانسه در رتبه نخست رده‌بندی قرار گیرد. اوج کار این وزنه‌بردار لهستانی در دو ضرب رقم خورد؛ جایی که او در حرکت نخست، 167.5 کیلوگرم و درحرکت دوم، 172.5 را مهار کرد تا حتی عدم مهار وزنه 175 کیلوگرم در سومین حرکت دو ضرب نیز نتواند طلای المپیک مونترال را از او بگیرد. مجموع 307.5 کیلوگرم، او را در رتبه نخست رده‌بندی کلی المپیک با 2.5 کیلوگرم اختلاف نسبت به پترو کرول از شوروی قرار داد.

الکساندر آلخین، قهرمان چهار دوره شطرنج جهان؛ از زندان لودویگشافن آلمان و جنگ جهانی اول تا فرار از شوروی و مرگ مشکوک