ترکیب منتخب بازیکنان با بیشترین مصدومیت در تاریخ فوتبال؛ با حضور فرانک ریبری و آرین روبن
مهاجمان:
فرانک ریبری (فرانسه) - 1363 روز ر
رونالدو (برزیل) - 1324 روز
آرین روبن (هلند) - 1503 روز
هافبک ها:
مارکو رویس (آلمان) - 1313 روز
جک ویلشر (انگلیس) - 1470 روز
تیاگو آلکانتارا (اسپانیا) - 1560 روز
ابو دیابی (فرانسه) - 1747 روز
مدافعان:
هولگر بادستوبر (آلمان) - 1305 روز
وینسنت کمپانی (بلژیک) - 1419 روز
توماس ورمالن (بلژیک) - 1366 روز
دروازه بان:
تیم کرول (هلند) - 795 روز
مهاجمان:
فرانک ریبری (فرانسه) - 1363 روز: ریبری حرفه ای پر سابقه و پر از درخشش و شکست داشت. سابقه مصدومیت او شامل یک آسیب دیدگی شدید مچ پا در سال 2008 است که نیاز به عمل جراحی داشت و منجر به یک دوره طولانی در کنار زمین شد. او همچنین در طول مدت حضورش در بایرن مونیخ با مشکلات متعدد عضلانی و رباط مواجه بود. علیرغم این چالش ها، ریبری در سال 2013 چندین عنوان بوندسلیگا و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد و در همان سال جایزه بهترین بازیکن اروپا را از یوفا به دست آورد.
رونالدو (برزیل) - 1324 روز: زندگی حرفه ای رونالدو با استعداد فوق العاده و مصدومیت های ناگوار او شکل گرفت. در سال 1999، زمانی که برای اینترمیلان بازی می کرد، تاندون زانویش پاره شد. پس از بهبودی طولانی، او در سال 2000 دچار مصدومیت مشابهی شد و نزدیک به دو سال از میادین دور بود. با وجود این ناکامی ها، رونالدو بازگشت قابل توجهی داشت و برزیل را به قهرمانی در جام جهانی 2002 رساند و کفش طلا را به عنوان بهترین گلزن مسابقات به دست آورد.
آرین روبن (هلند) - 1503 روز: زندگی حرفه ای روبن به طور مداوم به دلیل آسیب های همسترینگ و عضلانی قطع می شد. با وجود این، او با باشگاه هایی مانند چلسی، رئال مادرید و بایرن مونیخ به موفقیت های بزرگی دست یافت. مقاومت و اراده روبن که به خاطر حرکت مشخصش برای بریدن از جناح راست و گلزنی با پای چپ شهرت داشت، به او اجازه داد تا بر چالش های فیزیکی خود غلبه کند و یک بازیکن برتر باقی بماند.
هافبک ها:
- مارکو رویس (آلمان) - 1313 روز: رویس به خلاقیت و توانایی گلزنی اش معروف است، اما دوران حرفه ای او با آسیب دیدگی همراه بوده است. او جام جهانی 2014 را که آلمان قهرمان شد به دلیل مصدومیت از ناحیه مچ پا از دست داد. او همچنین مسابقات قهرمانی اروپا 2016 را به دلیل مصدومیت از ناحیه کشاله ران از دست داد. با وجود این شکست ها، رویس یک بازیکن کلیدی برای بوروسیا دورتموند باقی مانده است و به طور مداوم در زمان مناسب در سطح بالایی ظاهر می شود.
جک ویلشر (انگلیس) - 1470 روز: حرفه ویلشر به شدت تحت تأثیر آسیب های مکرر مچ پا و زانو قرار گرفته است که منجر به جراحی های متعدد و دوره های طولانی توانبخشی شده است. با وجود این چالش ها، توانایی فنی و بینش ویلشر در زمین باعث تحسین او شده است و او سابقه حضور در باشگاه هایی مانند آرسنال، وستهم و بورنموث را داشته است.
تیاگو آلکانتارا (اسپانیا) - 1560 روز: دوران حرفه ای تیاگو تحت تأثیر یک سری آسیب ها از جمله آسیب رباط زانو و کشیدگی عضلات قرار گرفته است. دوران حضورش در بایرن مونیخ باعث شد تا چندین قهرمانی بوندسلیگا و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. در لیورپول، او همچنان مهارت‌های فنی و دقت پاس‌های خود را به نمایش گذاشت و در صورت آمادگی، سهم قابل توجهی داشت.
ابو دیابی (فرانسه) - 1747 روز: دوران حرفه ای دیابی به شدت با آسیب دیدگی همراه بود، با غیبت های طولانی مدت به دلیل مشکلات شدید زانو و مچ پا. یک هافبک پویا، پتانسیل دیابی به دلیل این آسیب های مداوم هرگز به طور کامل شناخته نشد. دوران او در آرسنال به ویژه تحت تاثیر قرار گرفت و در نهایت به دلیل مشکلات مصدومیتش زودتر بازنشسته شد.
مدافعان:
هولگر بادستوبر (آلمان) - 1305 روز: زندگی حرفه ای بادستوبر به دلیل صدمات متعدد رباط صلیبی که نیاز به توانبخشی گسترده داشت، به طور قابل توجهی مختل شد. علیرغم این چالش‌ها، او در زمان مناسب به بازی در سطح بالایی ادامه داد و به استحکام دفاعی بایرن مونیخ و کسب عناوین متعدد بوندسلیگا و یک لیگ قهرمانان اروپا کمک کرد.
وینسنت کمپانی (بلژیک) - 1419 روز: ویژگی حرفه ای کمپانی با آسیب های مکرر ساق پا و همسترینگ بود که منجر به غیبت های طولانی مدت شد. با این وجود، مهارت های رهبری و دفاعی او در موفقیت های منچسترسیتی، از جمله قهرمانی های متعدد در لیگ برتر نقش بسزایی داشت. مقاومت و اراده شرکت به او اجازه داد تا علیرغم سابقه مصدومیتش در سطح بالایی به بازی ادامه دهد.
توماس ورمالن (بلژیک) - 1366 روز: تطبیق پذیری ورمالن به او اجازه داد هم به عنوان مدافع میانی و هم به عنوان دفاع چپ بازی کند، اما دوران حرفه ای او اغلب به دلیل آسیب دیدگی، به ویژه در ناحیه همسترینگ، مختل می شد. با وجود این ناکامی‌ها، او در آرسنال و بارسلونا حضور داشت و به واحدهای دفاعی آنها کمک کرد و چندین جام را به دست آورد.
دروازه بان:
تیم کرول (هلند) - 795 روز: دوران حرفه ای کرول تحت تأثیر آسیب دیدگی زانو قرار گرفته است، از جمله آسیب دیدگی رباط صلیبی در سال 2015 که او را تقریبا یک سال از میادین دور کرد. کرول که به خاطر توانایی هایش در مهار پنالتی شهرت دارد، دروازه بان قابل اعتماد باشگاه هایی مانند نیوکاسل یونایتد و نورویچ سیتی بوده است. انعطاف پذیری و اراده او به او اجازه داده است که علیرغم سابقه مصدومیتش در سطح بالایی به عملکرد خود ادامه دهد.
