از بکن باوئر و کرویف تا بکهام و آنری؛ تیم منتخب بازیکنان اروپایی در آمریکا
گوردون بنکس - کلیولند استوکرز (1967)، فورت لادردیل استرایکرز (78-1977)
دروازه بان تیم ملی انگلیس که به همراه این تیم قهرمان جام جهانی 1966 شد، یک سال بعد به کلیولند پیوست. ولی دوره حضور او در فورت لادردیل به یاد ماندنی تر است. بنکس که بینایی یک چشمش را به دلیل تصادف در سال 1972 از دست داد به همراه این تیم فلوریدایی در مسابقات لیگ فوتبال آمریکای شمالی (NASL) در سال 1977 حضور داشت. در مرحله پلی آف (مرحله یک چهارم نهایی) آن ها با نتیجه 2-0 مغلوب نیویورک کاسموس با درخشش جورجو کینالیا شدند، در حالی که در مرحله گروهی با نتیجه پر گل 8-3 در مقابل 77691 تماشاگر که رکورد جدیدی بود، مغلوب این تیم شده بودند. وی در پایان تیم منتخب مسابقات قرار گرفت.
فرانتس بکن باوئر - نیویورک کاسموس (1980-1977 و 1983)
قیصر در سال 1977 از تیم بایرن مونیخ به نیویورک کاسموس پیوست و در آن زمان گفته می شد که انتقال بکن باوئر از بایرن مونیخ به آمریکا همانند کندن الماسی از تاج فوتبال اروپا بود که یکی از بهترین ها هم حساب می شد. یکن باوئر که در سال 1972 به همراه آلمان قهرمان یورو شد و دو سال بعد فاتح جام جهانی شد و به همراه این تیم سه بار در سال های 1977، 1978 و 1980 فاتح NASL شد. وی در سال 1980 به هامبورگ پیوست.
بابی مور - سن آنتونیو تاندر (1976)، سیاتل ساندرز (1978)
همراه با پله، مور یکی از اولین بازیکنانی بود که راهی فوتبال آمریکا شد. در واقع مور اولین کاپیتان فاتح جام جهانی بود که در NASL به میدان رفت. در وب سایت این مسابقات آمده است: "اگرچه مور بسیار کوتاه مدت در NASL به میدان رفت، اما او یکی از بازیکنان افسانه ای بود که به پیشرفت فوتبال در آمریکای شمالی کمک زیادی کرد. این اسطوره وستهام در سال 1993 در سن 51 سالگی به دلیل بیماری سرطان درگذشت.
آلساندرو نستا - مونترال ایمپکت (13-2012)
هنگامی که مدافع سابق تیم های لاتزیو و میلان تصمیم گرفت که در جولای 2012 به مونترال بپیوندد با استفاده از حق رای این بازیکن ایتالیایی، متئو فراری و مارکو دی وایو نیز به این تیم کانادایی پیوستند. در حالی که نستا کمتر از دو فصل برای این تیم به میدان رفت، به مونترال کمک کرد تا در سال 2013 قهرمان کانادا شوند و در همان سال برای اولین بار در MLS به میدان بروند.
دیوید بکهام - لس آنجلس گلکسی (12-2007)
انتقال دیوید بکهام در سال 2007 از رئال مادرید به لس آنجلس موجب شد که به طور غیررسمی قانون جذب بازیکنان در فوتبال آمریکا دچار دگرگونی شود و باشگاه ها موفق شدند بازیکنان بزرگ که سابقه های ملی زیادی داشتند را به خدمت گیرند. کاپیتان سابق انگلیس به همراه لس آنجلس موفق شد در سال های 2012 و 2013 قهرمان MLS شود.
یوهان نیسکنز - نیویورک کاسموس (84-1979)، فورت لادردیل سان (1985)
قلب تیم ملی هلند در دو جام جهانی 1974 و 1978 که منجر به نایب قهرمانی آن ها شد، یکی دیگر از بزرگان اروپایی حاضر در آمریکا بود. بعد از ترک بارسلونا وی موفق به کسب دو عنوان قهرمان NASL در سال های 1980 و 1982 شد.
جورج بست - لس آنجلس آزتکس (1976 و 78-1977)، فرت لادردیل استرایکرز (79-1978)، سن خوزه ارث کوییکز (82-1980)
دو سال پس از خروج غیر منتظره از باشگاه منچستر یونایتد، بست با امضای قرارداد با آزتکس در NASL به میدان رفت. این وینگر اهل ایرلند شمالی در دومین سال حضورش در آزتکس به عنوان بهترین بازیکن لیگ انتخاب شد. بست در سال 2005 در سن 59 سالگی درگذشت.
یوهان کرویف - لس آنجلس آزتکس (80-1979)، واشینگتن دیپلماتس (81-1980)
یان پلندرلیث در مورد حضور او در فوتبال آمریکا نوشت: "نام هایی همچون یوهان کرویف و فرانتس بکن باوئر برای فوتبال آمریکا بسیار بزرگ بودند، چرا که مردم عاشق یک ستاره بزرگ هستند، همانقدر که عاشق یک رویداد بزرگ هستند." یوهان کرویف برنده سه توپ طلای اروپا، سه جام باشگاه های اروپا به همراه آیاکس و نایب قهرمانی در جام جهانی 1974 است.
رابی کین - لس آنجلس گلکسی (؟-2011)
بهترین گلزن مسابقات مقدماتی جام ملت های اروپا و کاپیتان جمهوری ایرلند، ارزشمندترین بازیکن سال 2014 MLS بود. چهار روز بعد او سومین عنوان قهرمانی خود در MLS را پس از سال های 2011 و 2012 در کنار دیوید بکهام کسب نمود. این مهاجم متولد دوبلین از زمان پیوستنش از تاتنهام به لس آنجلس، در 84 بازی 53 بار گلزنی کرده است.
جورجو کینالیا - نیویورک کاسموس (83-1976)
این بازیکن ایتالیایی که در ولز رشد کرد را می توان در یک کلمه خلاصه کرد: نیرومند. او که در 413 بازی در تیم نیویورک موفق به زدن 436 گل شد، در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 به عنوان یک بازیکن افسانه ای در این تیم موفق به کسب چهار قهرمانی در NASL شد. کینالیا را که به عنوان بزرگترین بازیکن تاریخ لاتزیو می شناسند در 209 بازی برای این تیم بین سال های 1969 تا 1976 موفق به زدن 98 گل شد و یک عنوان اسکودتو را به همراه این تیم کسب نمود، در آوریل 2012 در 65 سالگی درگذشت.
تیه ری آنری - نیویورک ردبولز (14-2010)
آنری 4.5 سال در تیم نیویورک به میدان رفت و سرانجام ماه پیش از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. او با 51 گل پس از خوان پابلو آنجل بهترین گلزن تاریخ این باشگاه و با 42 پاس گل، بهترین پاسور تاریخ باشگاه لقب گرفت. در سال 2013 این مهاجم سابق تیم ملی فرانسه به این باشگاه کمک کرد تا برای اولین بار نایب قهرمان شود.
بازیکنان ذخیره:
توماس راولی - تامپا بای موتینی (1998)
روبرتو دونادونی - مترو استارز (97-1996)
کازیمیرز دینا - سن دیه گو ساکرز (84-1981)
هریستو استویچکوف - شیکاگو فایر (02-2000)، دی سی یونایتد (03-2002)
یوری ژورکائف - مترو استارز/نیویورک ردبولز (06-2005)
گرد مولر - فورت لادردیل استرایکرز (81-1979)
اوزه بیو - بوستون مینتمن (1975)، تورنتو مترو-کرواتیا (76-1975)، لاس وگاس کویکسیلورز (77-1976)، نیوجرسی آمریکانز (79-1978)
بازیکنانی که در آینده در فوتبال آمریکا به میدان خواهند رفت:
داوید ویا (نیویورک سیتی)
فرانک لمپارد (نیویورک سیتی)
رائول گونزالس (نیویورک کاسموس)
