ضربهای که کهکشان را شکافت؛ کاشته آدریانو به رئال مادرید با سرعت ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت
طرفداری | در ۱۴ اوت ۲۰۰۱، رئال مادرید میزبان اینتر در جام سانتیاگو برنابئو بود، مسابقهای که هواداران میزبان آن را بسیار فراتر از یک تورنمنت دوستانه تابستانی میدانستند. این دیدار تمام نشانههای یک رقابت مهم را داشت. آن شب، ورزشگاه مملو از شور و هیجان بود. صحنه‌ای فوق‌العاده و لحظه‌ای نمادین برای ظهور ستاره‌ای خاص. در همان شب، آدریانو" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/node/1918937">آدریانو، مهاجمی که در برزیل گلزنی را به‌راحتی آب خوردن انجام می‌داد، ورود دراماتیکی به فوتبال اروپا داشت.
او در نیمه دوم، با پیراهن شماره ۱۴ وارد میدان شد و لحظه‌ای را برای نمایش توانایی‌هایش تلف نکرد. با دریبل‌های سریع، در زمین می‌تاخت و حتی بازیکنان نامدار کهکشانی‌های آن زمان نیز قادر به متوقف کردن او نبودند. او با دریبل چند بازیکن سفیدپوش، یک ضربه آزاد روی خطای فرناندو هیرو، کاپیتان وقت رئال مادرید، گرفت و یکی از قدرتمندترین ضربات آزاد تاریخ فوتبال را به ثبت رساند که ایکر کاسیاس هیچ شانسی برای مهار توپ نداشت. او با این گل، پیروزی ۲-۱ را برای نراتزوری رقم زد و تمام هواداران حاضر در برنابئو را به سکوت فرو برد.
آدریانو بعدها در نامه‌ای که در وب‌سایت اینتر منتشر شد، از آن شب جادویی چنین یاد کرد:
۱۴ اوت ۲۰۰۱، من در برنابئو بودم، با پیراهن اینتر، مقابل رئال مادرید. همین برای من کافی بود، اما بعد وارد زمین شدم. به چیزی فکر نمی‌کردم و همه‌چیز انگار مثل همان زمین خاکی در ویلا کروزرو بود. شروع کردم به دریبل زدن، سعی کردم توپ را از بین پاهای حریفان عبور دهم. همه‌چیز برایم عالی پیش رفت. یک ضربه ایستگاهی گرفتم و از کنار زمین فریاد می‌زدند که شوت بزنم. یادتان هست آن شوت‌های پای چپی که در خانه و خیابان تمرین می‌کردم و مادرم را دیوانه می‌کرد؟ آن روز، آن شوت را به دنیا معرفی کردم. می‌گویند سرعت آن توپ به ۱۷۰ کیلومتر در ساعت رسید.
