قاسم‌پور همیشه نفر دوم ۸۶ کیلوی ایران بود
یاری: حسن یزدانی غیر از اخلاق خیلی شبیه تختی است؛ کریستوف کلمب‌های کشتی زیادند!
طرفداری | مرحله اول چرخه انتخابی تیم ملی کم‌رونق‌تر از گذشته به انجام رسید و حالا حتی نفرات برتر مسابقات کشوری، قرار نیست در قهرمانی آسیا کشتی بگیرند و تنها آنهایی این شانس را دارند فروردین ماه به اردن بروند که زیر ۲۳ سال باشند. تورنمنت‌های پیش‌رو و اعزام‌هاست که نفرات اعزامی به مسابقات قهرمانی آسیا را مشخص می‌کند.
تا بشر بوده، قانونش تبصره داشته؛ اجرای قانون به قاضی هم نیاز دارد
بهروز یاری مدرس انستیتو کشتی و قهرمان پیشین تیم ملی در گفت‌و‌گو با تابناک درباره انتقادات از چرخه انتخابی ۲۰۲۵ کشتی آزاد، اظهار داشت:
چرخه به خودی خود یک قانون است؛ قانون هم ماده دارد و تا بوده، بشر تبصره کنارش گذاشته است. این تبصره‌ها هم شاید به نوعی حق مدیریتی و مربی تیم ملی باشد. نمیخواهم از پژمان درستکار دفاع کنم، اما اگر فقط قانون باید اجرا می‌شد ما قانون اساسی، قانون مجازات اسلامی، آیین دادرسی مدنی، کیفری و... اینها را داشتیم دیگر نیازی به قاضی نبود. اینها را می‌خواندند و یک نفر اجرایش می‌کرد؛ بنابراین یک قانون و یک اجرای احکام کافی بود. مثل اعراب بدوی که دست سارق را قطع می‌کردند چه چوب کبریت دزدیده بود و چه هواپیما؛ اما این کافی نیست، قانون یک جایی باید انعطاف داشته باشد و قاضی رأی بدهد.
از این فکر که این تعداد جوان بی‌عقبه نباید از کشوری معاف می‌شدند، پشتیبانی می‌کنم
وی ادامه داد:
نه تنها پژمان درستکار که در ادوار مختلف، سرمربی رأی به تفسیر کرده و خیلی‌ها دردشان می‌آید. اگر بهروز یاری بیاید با آیت واگذاری کشتی بگیرد و بهروز، آیت را ببرد کار تمام است ولی اگر آیت واگذاری ببرد باید یک بار دیگر کشتی بگیرد و این قانون را خدشه‌دار می‌کند. از این ۲۰ نفری که از شرکت در مسابقات قهرمان کشوری معاف شدند، جوانانی در این جمع حضور داشتند که عقبهای ندارند و جامعه کشتی بر این باور است نباید به آنها این ارفاق می‌شده و باید شمول کلی قانون برای همه وجود داشت. من هم از این فکر پشتیبانی می‌کنم. بعضی مواقع مربیان سلیقه‌ای عمل می‌کنند.
«از کرامات شیخ ما این است که شیره را خورد و گفت شیرین است» شده حکایت کشتی ما!
وی ادامه داد:
در کشتی کریستوف کلمب‌هایی که آمریکا را کشف کردند، خیلی زیادند! برخی مربیان در رده ملی هستند که داعیه کشف کردن دارند. یعنی ما در مسابقات کشوری و انتخابی تیم ملی، در کمیته فنی نشستیم و متوجه شدیم نفری که سوم شد استعداد است و این را ما کشف کردیم. در حالیکه اگر نفرات اول تا دهم یک مسابقه را به اردو بیاوریم و این باور که «ما پشت شما هستیم و شما می‌توانید» را به آنها بدهیم، تک تک‌شان می‌توانند نتیجه مسابقه را تغییر دهند. در واقع کشفی نیست، «از کرامات شیخ ما این است که شیره را خورد و گفت شیرین است» شده حکایت این کشفیات در کشتی ایران. کشف برخی مربیان در رده‌های ملی به همین حکایت نزدیک است و امر بهشان مشتبه شده که پرچمدار کشتی ایرانند و با وجود اینهاست که چرخ کشتی می‌چرخد، در حالیکه هیچ کدام اینها کشفی نداشتند، این بچه‌ها وجود داشتند.
در کشتی به قحط الرجال قهرمان رسیدیم؛ برای کسب نتیجه قهرمانان را ارنج می‌کنیم
دارنده مدال برنز کشتی جهان درباره تصمیماتی که در خصوص وزن برخی قهرمانان و اعضای تیم ملی اتخاذ شده، گفت:
ما امروز به قحط الرجال قهرمان در کشتی‌مان رسیدیم؛ در جایی هستیم که اگر نگوییم کشتی‌گیری در سطح بالا با دانش فنی و علمی نداریم، اما واقعاً کم داریم. به همین دلیل است وقتی یک فدراسیونی با تعداد مدال‌هایش سنجیده می‌شود و وقتی عباس جدیدی این سرمایه قدیمی کشتی می‌آید المپیک را تفسیر می‌کند، ما باختیم. چون سه طلا در پاریس تبدیل به نقره شد و خیلی از ایرانی‌ها هم به این باور بودند؛ هرچند فدراسیون همچنان به دنبال کسب مدال بیشتر برای مشروعیت عملکرد خودش هست. غیرقابل باور نیست که ما برای کسب نتیجه، همین‌ها را ارنج کنیم و معمولاً این کار با یک وزن بالا و پایین کردن نفرات‌مان شدنی است. به واقع حسن یزدانی وزن طبیعی‌اش وقتی که در ۸۶ کیلوگرم هم کشتی می‌گرفت بین ۹۲-۹۳ کیلو بود و او از سال ۲۰۱۷ دارد در همین وزن کشتی می‌گیرد. طبیعتاً وقتی چند وقتی تمرین نکرده باشد، ۵-۶ کیلو وزنش بالا می‌رود و به ۹۸ کیلو می‌رسد. اگر دوباره تحت فشار تمرینی قرار بگیرد وزنش طبیعی می‌شود.
زمان برادران محبی هم کشتی‌گیران به ۱۰۰ کیلو می‌رفتند؛ باید فن بزنیم که زور نزنیم
بهروز یاری در ادامه صحبت‌هایش تأکید کرد:
در ادوار گذشته حمید سوریان موقعی که در ۵۵ کیلو کشتی می‌گرفت وزنش بالای ۶۰ کیلو بود، نادر رحمتی که همدوره ما بود و یا ناصر زینلنیا وزنش را در اردو‌ها دیدیم. اگر بگوییم ۱۰ کیلو اضافه وزن برای کشتی‌گیر سبک وزن زیاد است، برای حسن یزدانی ۸۶ کیلو، که وزن طبیعی بدنش ۹۲ کیلوست خیلی هم زیاد نیست در این دوره که تمرین و رژیم غذایی خاصی ندارد، چند کیلو اضافه وزن داشته باشد. کامران قاسم‌پور هم راهی نداشته غیر از اینکه به وزن بالا برود، نمی‌دانم چرا مازندرانی‌ها زبان بهروز یاری را تلخ می‌دانند و می‌گویند او با کشتی مازندران زاویه دارد، در حالیکه واقعیت را می‌گوید. کامران قاسم‌پور یا باید به ۹۲ کیلو می‌رفت و اگر نمی‌رفت افتخار حضور در تیم ملی را از خودش می‌گرفت. در گذشته دور که برادران محبی در ۸۲ و ۹۰ کیلو عضو تیم ملی بودند، کشتی‌گیران ۸۵ کیلو یک دفعه ۱۰۰ کیلو کشتی می‌گرفتند مثل گنجی و غلامی. کشتی‌گیر وقتی می‌بیند راه بسته است خود به خود به وزن بالاتر می‌رود. کامران هم باید منطقی می‌بود و وقتی از بقیه ۹۲ کیلو‌ها بهتر بوده مجبور است تصمیم بگیرد به یک وزن یا دو وزن بالاتر برود که به باور خودش زورش برسد، در حالیکه امروز کشتی دنیا زیاد زور نمی‌خواهد باید فن بزنیم که زور نزنیم.
با نبود سدی چون حسن یزدانی، بازگرداندن کامران قاسم‌پور به ۸۶ کیلو منطقی است
این پیشکسوت کشتی درباره بازگشت کامران قاسم‌پور به وزن ۸۶ کیلوگرم تصریح کرد:
کامران قاسم‌پور برای المپیک می‌خواست با افزایش وزنش، به ۹۷ کیلوگرم برود، امروز حسن یزدانی نیست و او می‌تواند بار دیگر در ۸۶ کیلوگرم کشتی بگیرد. اگر نسبت قد و وزن کامران را بگیری، او کشتی‌گیر ۸۶ کیلوست، ولی وقتی حسن یزدانی بود، او همیشه در ایران نفر دوم این وزن بود و بعد شانس خود را در ۹۲ کیلوگرم امتحان کرد که دو مدال خوشرنگ جهانی هم گرفت. وقتی شرایط به گونه‌ای است که سدی مثل حسن یزدانی در ۸۶ نباشد، منطقی است که کامران را به ۸۶ کیلو برگردانیم.
حسن یزدانی سال ۲۰۲۵ در تیم ملی نباشد، بازگشتش سخت خواهد شد
بهروز یاری در پاسخ به این سؤال که فکر می‌کند حسن یزدانی می‌تواند بار دیگر به تیم ملی برگردد، گفت:
حسن باتوجه به اینکه ۳۰ ساله شده و آسیبی که دیده و دو بار کتفش را جراحی کرده، از نظر من اگر سال ۲۰۲۵ در ترکیب تیم ملی نباشد، زمینه برگشت او بسیار سخت‌تر خواهد شد. او که به حق بیشترین مدال دریافتی را در بین قهرمانان ایرانی در جهان داشته، رسیدن به این جایگاه به خاطر حضور متوالی و مستمرش در تیم ملی بوده است. از ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴ او همه ساله در خدمت تیم بوده و توانسته چنین نتیجه‌ای بگیرد. من فکر می‌کنم اگر سال ۲۰۲۵ در تیم ملی نباشد دیگر نتواند برگردد مثل غلامرضا تختی که حسن یزدانی صرف نظر از اخلاقش، در بسیاری موارد شبیه به او بوده است. تختی بعد از آنکه در المپیک ۱۹۶۴ نتیجه دلخواهش را نگرفت، سال ۱۹۶۵ به تیم ملی نیامد و بعد از آن، سال ۱۹۶۶ که تصمیم گرفت تیم ملی را در مسابقات جهانی تولیدو همراهی کند، باتوجه به تیپ بدنی و توده چربی و شیوه غلامرضا تختی که بی‌شباهت به حسن یزدانی نیست، بعد از یک سال غیبت در تیم ملی، نتوانست نتیجه بگیرد. در واقع حسن یزدانی به نوعی در کشتی ما غلامرضا تختی است و در عین حال هم نیست. از نظر من، حسن به مسابقات جهانی ۲۰۲۵ نرسد، سال ۲۰۲۶ که بخواهد برگردد، کارش بسیار سخت خواهد بود.
