تکمیل مطلب ( دلیلی عقلانی ، ساده و مهم در باب اثبات روح )

محرک حیات بخش بدن 

بدن انسان را در دو حالت تصور کنید ؟ یکی قبل از مرگ و دیگری کمی بعد از آن در هر دو حالت مغز ، نخاع ، قلب ، کلیه و سایر اجزای بدن وجود دارند اگر چه یکی را مرده بدانیم و دیگری را زنده اما چگونه بدنی که در هر دو حالت وجود دارد و زنده و مرده برایش یکی هستند در حالتی زنده و جاندار می شود ؟ آن به واسطه وجودی است که خود حیات بخش و زنده باشد و این خصلت آن در ذات اش نهفته باشد در مثالی می توان به ماشین لباس شویی ای اشاره کرد که فی النفسه و به خودی خود یک تیکه جنس است و در هر دو حالت روشن یا خاموش وجود دارد اما چه چیزی تمایز وی را از حالت خاموش مشخص می کند ؟ نیرویی که به آن وارد می شود و قدرتی که خود حامل انرژی است اگر چه این مثال نمی تواند رابطه روح و بدن را کامل نشان دهد اما به ما می رساند که بدن یا همان جسم ظرفیت یا شی ای است که پذیرای نیرویی از یک وجود عالی شده است که به واسطه آن حرکت کرده و در دوران حیاتش زندگی می کند ، وجودی عالی که خود حقیقت و ذات زندگی و حیات است و آن نمی تواند بدن محکوم به مرگ و فنا باشد این وجود چون خاصیت زندگی بخشی را به صورت ذاتی دارد از فنا و نابودی دور است و معطوف به زندگی و حیات است انسان وقتی در میابد که بدن محکوم به مرگ است می یابد حیات خصلت ذاتی بدن نیست بلکه متعلق به وجودی دیگر است زیرا اگر حیات خصلت ذاتی بدن بود هرگز به مرگ دچار نمی شد.

پ ن ۱ : بدن یا حرکت بخش است یا حرکت پذیر اگر حرکت بخش باشد تناقض پیش می آید زیرا چنان که حرکت می بخشد خود حرکت می کند و پذیرای حرکت است یعنی اجزایش که در هر دو حالت مرگ و زندگی علی السویه هستند مورد حرکت قرار می گیرد که با حرکت بخشی در تضاد است پس حرکت پذیر است همچنین اجزای بدن در هر دو حالت زنده و مرده وجود دارند پس حرکت و پویایی در زندگی ذات آنها نیست بلکه برگرفته از ذات وجودی برتر است.

پ ن ۲ : مطلب فوق به معنی این نیست که بدن زنده حرکت و فعالیت ندارد بلکه این حرکت و فعالیت را از روح گرفته است که ذاتا زنده و حیات بخش است نه مانند بدن که ذاتا زنده و حیات بخش نیست.