چند نکته از آخرین بازی استقلال؛ خستگی یا اطمینان بیجا از پیروزی؟
طرفداری | روند رو به رشد و نمایش دلچسب استقلال موسیمانه مقابل تیم های الاهلی عربستان و فولاد خوزستان، توقع تداوم آن و یک پیروزی شیرین خانگی برابر گل گهر سیرجان را در نزد اهالی فوتبال و به ویژه هواداران این تیم ایجاد کرده بود تا جایی که برد خفیف و تقریبا سخت مقابل مس کرمان در جام حذفی هم چندان محلی از اعتنا نیافت.
آنچه اما در پایان بازی بر تابلوی نتایج نقش بست، خلاف انتظار فوق بود و حتی شاید قابل درنگ! تیم استقلال در نیمه اول، حاکم بر میدان بود ولی از حاکمیتش طرفی نبست. محمدرضا اخباری سنگربان آماده گل گهر در دقایق ۱۶ و ۴۵ و عثمان اندونگ مدافع بلندبالای این تیم در دقیقه ۳۰ مانع به ثمر نشستن ضربات کاکوتا، رضاییان و سیلوا شدند و گل دقیقه ۳۵ کاکوتا هم که به درستی آفساید اعلام شد. در این نیمه شاگردان تارتار فقط در دقیقه ۴۲ روی ۲ کرنر پیاپی، حضور تقریبا جدی در ۱۸ قدم استقلال داشتند و دفاع این تیم کار چندان سختی برابر میهمان نداشت.
مهدی تارتار در نیمه دوم، تیمش را با تاکتیک پرس شدیدتر، بستن فضاها و دل بستن به ضدحملات به میدان فرستاد و شاگردانش به خوبی از پس این کار بر آمدند. آنها حریف خود را در این نیمه به خوبی مهار کردند، به نحوی که استقلال میزبان در ۴۵ دقیقه دوم فقط یکبار اخباری را به واکنش جدی وادار کرد، ضمن اینکه سیرجانی ها ۲ بار هم دروازه استقلال را به شدت تهدید کردند؛ دقیقه ۶۰ ضربه ایستگاهی رزاق پور با عبور از فراز دستان سیدحسین حسینی به تیر دروازه استقلال خورد و در دقیقه ۷۷ هم تکل زکی پور مانع از تهدید دروازه تیمش توسط پیمان بابایی شد.
شاگردان موسیمانه اما در این نیمه تفاوت محسوسی با نیمه نخست بازی داشتند، تا جایی که بیشتر به روزهای قبل از شکوفایی شبیه بودند! تعویض های مربی آفریقایی آبی پوشان هم تغییری در روند سردرگم هجومی این تیم ایجاد نکرد. اصلا معلوم نشد حضور مهاجم جدید و ناآماده این تیم -مسعود جوما- در بازی، پیرو کدام منطق و برنامه بود؟ آیا اصلا نیازی به حضور وی در آن شرایط حساس بود؟ بهتر نبود با توجه به اهمیت کسب پیروزی خانگی، بازیکنی که با شرایط این بازی و لیگ ایران آشنایی و آگاهی بهتر و با ترکیب تیمی هماهنگی بیشتری داشت به میدان می آمد؟ قطعا بهتر بود در این بازی و به ویژه نیمه دوم، تیم استقلال روش های دیگر گلزنی را نیز مورد استفاده قرار می داد؛ حال آنکه در ۲ بازی حساس شان با روشی چون شوت از راه دور به گل هم رسیده بودند.
در این بازی مهاجمان استقلال به خوبی تغذیه نشدند، مدافعین کناری در ارسال ها توفیق چندانی نداشتند، هرچقدر سیلوا و اندونگ نمایش چشمگیری داشتند ولی از اثرگذاری ماشاریپوف خبری نبود و کاکوتا هم تا بدین جای کار بازیکن کاملی نشان نداده است!
باید دید سوای بازی هدفمند گل گهر، نتیجه نگرفتن استقلال در این بازی بیشتر به کدام عامل بر می گردد؛ خستگی بازیکنان یا اطمینان بیجا از کسب پیروزی؟ این بازی نشان داد که استقلال هنوز برای تیم شدن محتاج کار و همت بیشتر و صد البته ابزار مناسب تری است؛ ابزاری که باید با دقت و وسواس بیشتری انتخاب شوند. استقلال که ده امتیاز با صدر جدول فاصله دارد و هنوز در میانه جدول قرار دارد باید زین پس نسبت به امتیازدهی به رقبا خساست به خرج دهد. موسیمانه و شاگردانش اگر می خواهند در لیگ نخبگان سال بعد حاضر باشند، باید بدانند که دیگر وقت امتیاز دادن نیست، وگرنه محکوم به تلاش برای حضور در لیگ ۲ نخبگان خواهند بود.
