فروش باشگاه منتفی شد
لیورپول نسخه 2.01؛ انگیزه مالکان آمریکایی به لطف ادواردز و اشلوت
طرفداری | دو سال پیش، با https://www.tarafdari.com/node/2210309" target="_blank">آمادگی گروه فنوی برای جذب سرمایه‌گذار، گفته می‌شد لیورپول در نهایت فروخته خواهد شد.
به گزارش جیمز پیرس از اتلتیک؛ کریسمس دو سال پیش، بانک‌های آمریکایی گلدمن ساکس و مورگان استنلی به دنبال سنجش علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری در لیورپول بودند. FSG، شرکت مستقر در بوستون که در اکتبر ۲۰۱۰ مبلغ ۳۰۰ میلیون پوند (۳۸۰ میلیون دلار به ارزش امروز) برای خرید لیورپول پرداخت کرده بود، از فروشی بخشی از سهام باشگاه استقبال می‌کرد، اما این‌بار گزینه فروش کامل قرمزها هم روی میز بود. باشگاه چلسی به کنسرسیومی به رهبری تاد بولی با مبلغ ۲.۵ میلیارد پوند فروخته شد. علاوه بر این، ۱.۷۵ میلیارد پوند دیگر برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های باشگاه اختصاص داده شد. پس از این اتفاق، مالکان لیورپول به دنبال ارزیابی ارزش واقعی باشگاه خود بودند. فوربس، ارزش باشگاه را حدود ۴ میلیارد پوند تخمین زده بود.
در آن زمان، جولیان وارد و ایان گراهام به عنوان مدیر ورزشی و مدیر تحقیقات باشگاه استعفا کرده بودند. همچنین عملکرد تیم تحت هدایت یورگن کلوپ افت کرده بود؛ این عوامل احساس ناآرامی و عدم اطمینان به مالکان آمریکایی را تشدید کرد. دو سال پس از تصمیم بزرگ جان هنری، چشم‌انداز لیورپول تغییر کرده است. حالا آن‌ها در صدر جدول لیگ برتر و لیگ قهرمانان قرار دارند و گزینه فروش باشگاه دیگر روی میز نیست.
انتقال قدرت بی‌نقص لیورپول، به لطف آرنه اشلوت و بازسازی ساختار ورزشی
آنچه در ابتدا به عنوان یکی از دشوارترین انتقال‌های قدرت تاریخ لیگ برتر، پس از بازنشستگی سر الکس فرگوسن از منچستریونایتد در سال ۲۰۱۳، توصیف می‌شد، تقریبا بدون نقص پیش رفته است. یورگن کلوپ با «لیورپول ۲.۰»، این باشگاه را به اوج فوتبال اروپا بازگرداند. پس از خداحافظی احساسی مرد آلمانی از آنفیلد در ماه مِی، آرنه اشلوت به جای انقلاب، تکامل را رهبری کرده است. لیورپول نسخه 2.01، تقریبا همان بازیکنان سابق را در اختیار دارد و اشلوت تنها جزئیات را تغییر داده است.
با این حال، در پشت صحنه همه‌چیز عوض شده است. مایکل ادواردز، مدیر ورزشی پیشین با بازگشت خود به لیورپول تعدادی از افراد ماهر را در بخش‌های مهم منصوب کرده است. اخیرا تغییرات مهمی در دپارتمان جذب بازیکن و مدیریت بازیکنان قرضی شکل گرفته است. جان هنری و گروهش همچنان منتقدانی دارد. بخشی از هواداران از تعهد FSG به مدل تجاری خودپایدار و عدم تمایل به ریسک بیشتر در بازار نقل‌وانتقالات ناراضی هستند. اما شکی وجود ندارد که مالکان آمریکایی پس از 14 سال انگیزه تازه‌ای برای موفقیت لیورپول دارند.
بازگشت بزرگ مایکل ادواردز به لیورپول
دو ماه پس از پایان جست‌وجوی جان هنری برای جذب سرمایه‌گذار، https://www.tarafdari.com/node/2416780" target="_blank">بمب خبری یورگن کلوپ منتشر شد. این خبر تا اواخر ماه ژانویه 2024 به صورت محرمانه نگه داشته شد اما در نهایت طرفین اعلام کردند که در پایان فصل همکاری خود را به پایان می‌رسانند. در جلسه مدیران باشگاه در بوستون، جان هنری مسئولیت انتخاب جانشین را به مایک گوردون، رئیس بخش ورزشی FSG، سپرد. قرمزها پس از جدایی یورگن اشماتکه مدیر ورزشی نداشتند؛ بنابراین گوردون ابتدا اهداف بلندمدت باشگاه را در نظر گرفت. با چراغ سبز مدیران FSG، یک جلسه با مایکل ادواردز ترتیب داده شد.
در طول مذاکرات مستقیم مایکل ادواردز و مالکان لیورپول در آمریکا، شغل مایک گوردون به مدیر انگلیسی پیشنهاد شد. گوردون تصمیم گرفته بود از کارهای روزمره فاصله بگیرد و به همین خاطر، پیشنهاد او علاقه ادواردز را برانگیخت. مدیر ورزشی پیشین لیورپول حالا نه‌تنها مسئولیت امور ورزشی این باشگاه را برعهده گرفته بود، بلکه مدل چندباشگاهی FSG را رهبری می‌کرد. اولین اقدام ادواردز، انتصاب ریچارد هیوز به عنوان مدیر ورزشی بود. رابطه آن‌ها به دو دهه قبل، زمانی که هیوز برای پورتسموث بازی می‌کرد و ادواردز آنالیزور این باشگاه بود، برمی‌گردد.
مایکل ادواردز در کنار ریچارد هیوز، افرادی سرشناسی را به باشگاه بازگرداند. جولین وارد به عنوان مدیر فنی FSG منصوب شد تا وظیفه نظارت بر پیشرفت بازیکنان لیورپول را برعهده بگیرد. دیوید وودفاین، که پیش از ترک لیورپول در ماه مِی ۲۰۲۳ به عنوان مدیر بخش بازیکنان قرضی فعالیت می‌کرد، به عنوان دستیار مدیر ورزشی منصوب شد تا بار کاری هیوز را کاهش دهد.
نحوه انتخاب آرنه اشلوت به عنوان سرمربی لیورپول
مایکل ادواردز به ندرت در کمپ تمرینی لیورپول حاضر می‌شود تا اجازه دهد ریچارد هیوز به تنهایی امور ورزشی را کنترل و اداره کند. شخصیت‌های آن‌ها بسیار متفاوت است: ادواردز می‌تواند مبارزه‌جو باشد، در حالی که هیوز آرام‌تر و متعادل‌تر است. با این حال، مالکان معتقدند که آن‌ها یکدیگر را به خوبی تکمیل می‌کنند. هیوز کسی بود که بر روی انتخاب آرنه اشلوت به عنوان جانشین یورگن کلوپ نظارت داشت. در گزارش https://www.tarafdari.com/node/2418187" target="_blank">تحلیل داده ویل اسپیرمن، سرمربی هلندی در تمامی فاکتورهای سبک بازی، مصدومیت بازیکنان و استفاده از منابع موجود، برتری داشت. هیوز نیز شخصا به این نتیجه رسیده بود که اشلوت اعتماد به نفس لازم برای جانشینی کلوپ را دارد.
روبن آموریم، سرمربی فعلی منچستریونایتد نیز یکی از گزینه‌های مالکان لیورپول بود. با این حال، آن‌ها احساس می‌کردند آرایش سه دفاعه سرمربی پرتغالی با ویژگی‌های بازیکنان باشگاه سازگار نیست. آن‌ها همچنین شک داشتند که آیا آنفیلد شاهد سبک بازی سرگرم‌کننده‌ای خواهد بود یا نه. وقتی مدیران لیورپول برای تماشای فاینورد به هلند رفتند، تحت تاثیر آرنه اشلوت و تاثیر او بر طبقه کارگر قرار گرفتند.
پس از آخرین حضور یورگن کلوپ در آنفیلد، او خطاب به قرمزها گفت «شما شروع خوبی در دوران جدید داشته‌اید و از انرژی تاز بهره‌مند خواهید شد». این کلمات به واقعیت تبدیل شدند. صداهای جدید، ایده‌های جدید؛ اما همه بر اساس همان استانداردهای بالا. اشلوت تیمش را بر آنچه کلوپ پشت سر گذاشته، بنا کرده است و از ساختاری که ادواردز و هیوز در اطراف او ایجاد کرده‌اند، کمک گرفته است. مشکلاتی برای بررسی وجود دارند اما باشگاهی که FSG به مدت ۱۴ سال آن را کنترل کرده، همچنان محکم در چنگال آن‌ها قرار گرفته است.
