شروع لیگ قهرمانان در رستوران‌های مجلل
پشت پرده جلسات مدیران پیش از بازی‌های لیگ قهرمانان؛ سیاست، ظاهرسازی و هدایای گرانقیمت!
طرفداری | بیایید برای لحظاتی فوتبال را فراموش کنیم. برای تیم‌های شرکت‌کننده، لیگ قهرمانان نه با پخش سرود معروف یا سوت داور، بلکه با صدای برخورد لیوان‌ها و جام‌ها به هم و چنگال‌های پر زرق و برق در یکی از بهترین رستوران‌های اروپا آغاز می‌شود.
به دنیای صرف شام پیش از بازی‌های لیگ قهرمانان خوش آمدید، از آیین روز بازی در برترین رقابت فوتبال باشگاهی قاره اروپا و بخشی که نسبتاً ناآشناست اما بسیار هم بسیار مهم است و هم نوع اهمیت عجیبی دارد.
باشگاه‌ها از برخی مکان‌ها برای ایجاد ارتباطات سیاسی، برنامه‌ریزی برای نقل و انتقالات امکان‌پذیر و تحت تاثیر قرار دادن مهمانان بزرگ استفاده می‌کنند، هرچند گاهی این کارها اشتباه پیش می‌رود. وب‌سایت اتلتیک با چندین منبع که تجربه مستقیم این موضوع را داشته مصاحبه کرده است. یکی از این مکان‌ها رستوران زالاکین در منطقه اشرافی ال ویسوی مادرید است و تنها دو کیلومتر از استادیوم سانتیاگو برنابئو فاصله دارد. اینجا جایی است که فلورنتینو پرز، رئیس رئال مادرید، معمولاً از سران تیم‌های مهمان قبل از بازی‌های لیگ قهرمانان پذیرایی می‌کند.
در بیشتر باشگاه‌ها معمولاً صرف وعده‌های غذایی پیش از بازی که مالکان، مدیران و اعضای هیئت مدیره در آن حضور دارند، به صورت خصوصی برگزار می‌شود اما در مادرید اوضاع کمی متفاوت است. زمانی که منچسترسیتی در آوریل ۲۰۲۴ به این شهر سفر کرد، ملاقات سزان باشگاه‌ها در زالاکاین در شبکه‌های اجتماعی رئال مادرید تبلیغ شد. معمولاً خبرنگاران بیرون از رستوران انتظار می‌کشند. در این مواقع پرز به ندرت می‌ایستد و صحبت می‌کند و سران باشگاه‌های مهمان تمایل بیشتری به صحبت دارند.
برای مثال، وقتی چلسی در آوریل ۲۰۲۳ به مادرید آمد، تاد بولی که تنها ۱۱ ماه از شروع همکاری‌اش به عنوان مالک مشترک چلسی می‌گذشت، در مصاحبه‌ای با تلویزیون ال چیرینگیتو از تجربه صرف شام خود صحبت کرد و گفت:
غذا بسیار خوب بود. در ضمن، چلسی ۳-۰ برنده خواهد شد.
بعد از اینکه خبرنگار اسکای همان سوال را از او پرسید، او دوباره بر حرفش تأکید کرد و گفت:
ایمان زیادی به تیم دارم و امشب ۳-۰ می‌بریم.
بولی در زالاکین همراه با شریک مالکیش، هانسیورگ ویس، و مدیر باشگاه، دنیل فینکل اشتاین حاضر بود. زمانی که ال چیرینگیتو از ویس پرسید که آیا چلسی ۴-۰ می‌برد، او با اطمینان پاسخ داد: «البته.»
اما پس از آن، چلسی با دو شکست متوالی ۲-۰ از رقابت‌ها حذف شد. در میانه یک فصل ضعیف در لیگ برتر، این سخنان، به ویژه صحبتهای بولی، تنها فشار بیشتری به مالکیت وارد کرد که بیشتر افراد احساس می‌کردند که آنها در مدیریت یک ورزش جدید مشکل دارند.
گرچه در این جلسات گفتگوهای معمولی انجام می‌شود اما حواشی آنها جذابیت خاصی دارد و نشان‌دهنده روابط عمیق میان سران باشگاه‌هاست.
خورخه والدانو، مدیرعامل پیشین رئال مادرید، داستانی جالب از صرف ناهار با مدیران بایرن مونیخ تعریف می‌کند. در آن جلسه آلفردو دی استفانو، مهاجم افسانه‌ای باشگاه که در آن زمان رئیس افتخاری باشگاه بود، زمانی که یکی از مدیران تیم آلمانی به وضعیت بد اقتصادی رئال مادرید اشاره کرد، به نشانه اعتراض از پای میز بلند شد و جلسه را ترک کرد.
در دیدار سران دو باشگاه در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان سال ۲۰۲۲، روابط رئال مادرید و پاری سن ژرمن به دلیل تفاوت دیدگاه‌ها در مورد سوپرلیگ اروپا و آینده کیلیان امباپه، که رئال به شدت خواهان جذب او بود، به شدت دچار تنش شده بود.
در بازی رفت، برنامه برای صرف شام در روز دوشنبه در رستوران لوکس گای سووی (Guy Savoy) در پاریس ترتیب داده شده بود. این رستوران که به غذاهای عالی‌اش شهرت دارد، از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۴ به عنوان بهترین رستوران دنیا معرفی شده بود (رتبه‌بندی ۲۰۲۱ به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ لغو شد). با این حال پاری سن ژرمن برنامه را تغییر داد و برنامه صرف شام را به روز سه‌شنبه و رستوران پاویون تغییر داد که گرچه رستورانی سطح بالاست و ستاره میشلن دارد اما سطح آن پایین‌تر از رستوران گای سووی است. این تغییر برنامه باعث ناراحتی رئال مادرید شد. با وجود اینکه رئیس اجرایی رئال، خوزه آنخل سانچس و سایر مقامات به موقع رسیدند، فلورنتینو پرز با نیم ساعت تأخیر وارد شد که این موضوع نارضایتی سران پاری سن ژرمن را به همراه داشت. در نهایت، غذا با سرعت صرف شد و این تنش‌ها افزایش پیدا کرد.
البته چنین اتفاقاتی جزو استثناها محسوب می‌شوند. به دلیل حضور نمایندگان یوفا، معمولاً حتی میان شدیدترین رقابت‌های فوتبال نیز حس دوستانه‌ای وجود دارد که باعث می‌شود افراد طرف‌های مقابل میز تمایلی به صحبت در مورد نارضایتی‌ها یا حتی منافع مشترک خود نداشته باشند.
وقتی پی اس جی در مرحله گروهی فصل گذشته با نیوکاسل بازی کرد، با توجه به نقش صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان در ورزشگاه سنت جیمز پارک، ناصر الخلیفی قطری کاملا از پیش زمینه سیاسی این جلسه آگاهی داشت.
قبل از آن بازی، الخلیفی با آلن شیرر، مهاجم سابق نیوکاسل، تماس گرفت و از او خواست تا در بهترین رستوران نیوکاسل قرار ناهاری ترتیب دهد که در آن دیوید ژینولا، وینگر فرانسوی که برای هر دو باشگاه بازی کرده بود، حضور داشته باشد. شیرر برای آنها میزی در رستوران لوکس «کای کای» که رستورانی هندی است، رزرو کرد. الخلیفی قصد داشت احترام خود به نیوکاسل را نشان دهد و به همین دلیل از مجسمه سر بابی رابسون، مدیر افسانه‌ای نیوکاسل، دیدن کرد.
تمام این اتفاقات در محیطی عمومی رخ داد. برخی باشگاه‌ها نسبت به حریف خود رویکرد محتاطانه‌تری دارند. به عنوان مثال استون ویلا معمولاً در رستوران‌های بیرمنگام از مدیران دیگر باشگاه‌ها پذیرایی می‌کند اما از زمانی که پس از مدت‌ها برای اولین بار به لیگ قهرمانان صعود کرده‌اند، از مجموعه ویلا پارک به عنوان محل برگزاری چنین مراسماتی استفاده می‌کنند.
آنها پیش از بازی با بایرن مونیخ در اوایل این فصل، برنامه‌ای برای صرف یک وعده غذایی در همان روز مسابقه ترتیب دادند. در این جلسه مونچی، مدیر ورزشی استون ویلا، شروع به سخنرانی کرد و به مهمانان خوشامد گفت و پس از آن هدایایی بین مدیران دو باشگاه رد و بدل شد.
زمانی که باشگاه‌های انگلیسی بازی دارند، جلسات صرف شام بیشتر با حضور کارکنان برگزار می‌شود تا مالکان باشگاه زیرا بسیاری از صاحبان باشگاه‌ها خارج از کشور زندگی می‌کنند.
افرادی که در گذشته در این جلسات بودند به تاثیرات این جلسات فکر می‌کنند و از نظر آنها، این رویدادها فرصتی برای ایجاد رابطه‌ای غیررسمی فراهم می‌کردند. آیا می‌توان گفت که بی‌اعتمادی این روزهای باشگاه‌ها به هم، به این دلیل است که دیگر فرصتی فراهم نمی‌شود تا مدیران عالی رتبه و تصمیم گیرندگان اصلی فرصت گفتگو در مورد مسائل غیرفوتبالی را با هم پیدا نمی‌کنند.
البته همیشه داستان به این شکل نبوده است. زمان مدیریت دیوید مورز در لیورپول، او شام‌های قبل از مسابقه را در شب قبل از بازی و در تالار افتخارات باشگاه در آنفیلد برگزار می‌کرد. این تصمیم بیشتر به این دلیل بود که او تمایلی نداشت در روز مسابقه دو بار از خانه‌اش نزدیک اورمسکیرک، که حدود ۴۰ دقیقه با آنجا فاصله داشت، به لیورپول سفر کند.
با گذشت زمان و با افزایش تعداد بازی‌های لیورپول مقابل باشگاه‌های انگلیسی در رقابت‌های اروپایی، برخی از این جلسه‌های شام در شب قبل از بازی مورد انتقاد قرار گرفتند. دلیل این بود که مدیران باشگاه‌های دیگر که بارها به لیورپول سفر کرده بودند، نمی‌خواستند یک روز اضافی در این شهر منتظر بمانند. با این حال، مورز بر تصمیم خود پافشاری کرد و از این سنت دفاع کرد زیرا معتقد بود همچنان باید به هیئت یوفا توجه شود.
گاهی اوقات، همراهان تیم‌های مسافر بیش از حد برای تحت تاثیر گذاشتن میزبان خود تلاش می‌کردند. برای مثال، در یکی از سفرهای لیورپول به نروژ، یکی از مدیران این باشگاه بیشتر زمان پرواز خود را صرف خواندن مقاله‌ای در مجله هواپیما کرد که از تأثیر نفت دریای شمال بر اقتصاد نروژ می‌گفت. او هنگام صرف شام مشتاقانه اطلاعات جدید خود را بیان می‌کرد و آمار و ارقامی همراه با جزئیات ارائه می‌داد. با این حال، مردی که با کت‌وشلوار شیک در کنار او نشسته بود، صحبت او را قطع کرد و به برخی از ایرادات مطلب او اشاره کرد و باید بگوییم که او وزیر دارایی نروژ بود!
کیت وینس، مدیرعامل اورتون بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸، به خوبی سفر این تیم به ویارئال در سال ۲۰۰۵ را به یاد می‌آورد. این بازی در دور نهایی انتخابی لیگ قهرمانان برگزار می‌شد و به دلیل تصمیم جنجالی پیرلوئیجی کولینا، داور مسابقه، یکی از بازی‌های به یاد ماندنی در خاطره‌ها شد. کولینا گل دانکن فرگوسن را که می‌توانست بازی را به وقت اضافه بکشاند را مردود اعلام کرد.
وینس به اتلتیک گفت که ناهار قبل از بازی کوتاه بود و پس از پایان بازی، مدیران اورتون نمی‌توانستند به اتاق هیئت مدیره بازگردند چرا که تنش‌ها بالا گرفته بود. او مورد ایین اتفاق گفت :
بعد از بازی نمی‌دانستم چه کار کنم، بنابراین به تونل مسبقه رفتم و در استادیوم قدم زدم، چون از تصمیم داور عصبانی بسیار بودیم. معمولاً باید بعد از صرف غذا دوستان جدیدی پیدا می‌کردیم و با آرزوی موفقیت از هم جدا می‌شدیم اما این بار، جو خیلی خصمانه بود.
وینس بازی دیگری مقابل زنیت در لیگ اروپا ;i سه سال بعد جنجال ویارئال برگزار شد را به یاد می آورد. در آن ملاقات تیم روسی یکی از «بزرگان خود از گازپروم» را به این جلسه صرف غذا دعوت کرد. وینس در مورد این جلسه می‌گوید:
او موقعیتی سیاسی داشت بنابراین جای بیشتری برای گفتگو بود. او به عنوان اسپانسر، نظرهای قاطعانه‌ای داشت. او شخص جالبی بود که می‌توانستید چیزهای زیادی از زبان او بشنوید. معمولا بین مسئولان باشگاه حرف زیادی برای گفتن نیست.
این مرد اسکاتلندی هرگز در یک ناهار پیش از مسابقه، نقل و انتقالاتی انجام نداد اما در جریان قرعه‌کشی یوفا در موناکو موفقیت بیشتری کسب کرد. او کنار مدیر ورزشی اینتر نشسته بود و درباره اندی فن در میده، وینگر هلندی صحبت کردند، بازیکنی که متأسفانه در گودیسون پارک به دلایل نامناسبی به یاد آورده می‌شود.
وینس با علاقه از دوران حضور خود در باشگاه سابقش، آبردین، یاد می‌کند؛ به‌ویژه مسابقه‌ای که با تیمی از مولداوی بازی داشتند و رئیس آن تیم هم‌زمان رئیس پلیس نیز بود. این افسر پلیس به ویسکی علاقه خاصی داشت و طبق گفته وینس، در سفر به اسکاتلند «دو روز کامل مست بود.» اما زمانی که آبردین به مولداوی سفر کرد، جدیت او بازگشت و وینس با ماشین پلیس به یک تور اختصاصی دیدن از کیشیناو دعوت شد.
اندی فن در میده، وینگر هلندی، در دوران حضورش در اورتون بیشتر به دلیل مشکلات خارج از زمین خود شناخته می‌شود تا عملکردش در داخل زمین. او درگیر مسائل متعددی مانند مصدومیت‌های مداوم، مشکلات انضباطی و سبک زندگی پرحاشیه‌ای بود و گزارش‌هایی از مصرف زیاد الکل و سبک زندگی ناسالم در پرونده او وجود دارد. این مسائل باعث شد که او نتواند به پتانسیل کامل خود در اورتون برسد و در نهایت دوران حضورش در این باشگاه به‌عنوان یک تجربه ناموفق تلقی می‌شود.
این تجربه به یکی از خاطرات محبوب او از سفرهایش برای بازی با تیم‌های اروپایی تبدیل شد. او می‌گوید:
مولداوی به خاطر شرابش معروف است، به همین خاطر هنگام ناهار پیش از بازی در سالن هیئت مدیره، باید همه لیوان‌ها را می‌نوشیدیم و بعد برای مدیران دیگر یک ترانه می‌خواندیم. ما ترانه The Northern Lights of Old Aberdeen (نورهای شمالی آبردین) را خواندیم. واقعاً تجربه عجیبی بود! مدیران باشگاه‌های مولداوی معمولاً از صنعت‌گران مشهور هستند. اکثر آنها باشگاه فوتبال دارند و آدم‌های بسیار قدرتمندی هستند که آشنایی با آنها فوق‌العاده جذاب است.
ترانه The Northern Lights of Old Aberdeen یک ترانه سنتی اسکاتلندی است که در سال 1956 توسط هیویی مکال (Hughie McCall) نوشته شد. این ترانه در مورد احساسات مردی است که پس از دوری از خانه، به یاد شهر آبردین و نورهای شمالی آن می‌افتد و آرزو دارد به زادگاه خود بازگردد. این ترانه به زیبایی و آرامش مناظر طبیعی این منطقه اشاره دارد و در عین حال حس دلتنگی و تعلق خاطر به خانه را به تصویر می‌کشد. «نورهای شمالی ابردین» اشاره به افق‌های روشن و زیبای شمال اسکاتلند دارد که در شب‌های روشن و بدون ابر در آسمان نمایان می‌شوند. این ترانه یکی از ترانه‌های محبوب اسکاتلند است و اغلب در مراسم‌ها و جشن‌های محلی در آبردین و دیگر نقاط اسکاتلند خوانده می‌شود.
در اورتون، جلسات صرف وعده‌های غذایی پیش از مسابقات اروپایی معمولاً در اتاق هیئت مدیره برگزار می‌شد و رئیس فقید باشگاه، بیل کنرایت، معمولا افراد مشهور دیگر را نیز دعوت می‌کرد.
فولام نیز رویکرد مشابهی داشت و هیو گرانت یکی از هواداران همیشگی این تیم بود. در جریان مسابقه لیگ اروپا در سال ۲۰۱۰ مقابل وولفسبورگ، گرانت در مراسم پیش از بازی به مارتین وینترکورن، مدیرعامل وقت شرکت فولکس‌واگن، معرفی شد. فولکس‌واگن مالک ۱۰۰ درصدی ولفسبورگ است که یکی از دو استثنای قانون ۵۰+۱ بوندسلیگا به شمار می‌رود. استثنای دیگر مربوط به مالکیت کامل شرکت داروسازی بایر ای جی (Bayer AG) در باشگاه بایر لورکوزن است.
قبل از بازی برگشت، وولفسبورگ از سران تیم فولام که گرانت هم در آن حضور داشت، دعوت کرد تا به یک پیست آزمایشی وسط جنگل بروند. در آنجا مدیران این فرصت را داشتند که با هر خودرویی که می‌خواهند، رانندگی کنند، از جمله لامبورگینی، آئودی و بوگاتی.
با این حال، حتی گاهی وقتی سخاوت هم وجود داشته باشد، همیشه با همان سطح از استقبال مواجه نمی‌شود. در اوایل دهه ۲۰۰۰، المپیاکوس یک شام دریایی مجلل روی یک قایق زیبا در بندر پیراوس قبل از بازی با منچستریونایتد ترتیب داد. با این حال، هیچ‌کدام از مدیران تیم مهمان در این مهمانی حضور پیدا نکردند. این باعث شد دیوید میک، نویسنده‌ای که مدت‌ها در منچستر ایونینگ نیوز فعالیت کرده بود، برای نجات آبروی منچستریونایتد وارد عمل شده و سخنرانی کند، طوری که انگار یکی از مدیران تیم است.
در سال 2002، وقتی منچستریونایتد با نانت بازی داشت، تیم فرانسوی برای رسانه‌ها و مهمانان منچستری خود یک پذیرایی رسمی در یک کاخ ترتیب داد که شهردار شهر نیز در آن حضور داشت. خبرنگاران منچستری پس از این مهمانی خواستار ترتیب دادن پذیرایی مشابهی از سوی یونایتد شدند. پس از فشار زیاد، باشگاه منچستری موافقت کرد. اما محل پذیرایی کجا بود؟ یک فروشگاه ماهی و چیپس هری رمزدن در سالفورد. یونایتد فوتبال را 5-1 پیروز شد اما در دنیای دیپلماسی همراه با هنر آشپزی، نانت برتری واضحی داشت.
نوشته سایمون هیوز در وب‌سایت اتلتیک با اندکی دخل و تصرف
