چرا GTA IV با اختلاف بسیار بسیار فاحش بهترین GTA تاریخ است و از دنیای بازی و سرگرمی فراتر رفت؟

اینجا با یک دلیل بسیار ساده توضیح خواهم داد چرا بازیکن های کمدی جوک مثل سان اندرس و وی که صرفا برای سرگرمی هستن پشم بازی جریان سازی مثل آی وی نمیشن

چون برخلاف تمام بازی های جی تی ای دیگه خلافکاری و زندگی خلاف کاران رو تبلیغ نمیکنه و برخلاف تمام بازی ها هیچ پایان خوشی در آخر نیست و پروتاگونیست اصلی در هر صورت رنج خواهد کشید مثل 99 افرادی که با زندگی مافیایی سر و کار دارن

اول تا اخر بازی تم دارک هستش و همیشه یه غم خاصی هست و یه جورایی مارو از زندگی مافیایی زده میکنه برخلاف بازی اشغالی مثل جی تی ای 5 که مارو عاشق زندگی مافیایی میکنه( اینجا یه توضیحی بدم که چرا جی تی ای 5 اشغاله؟ به خاطر اون پایانش. اگه قرار بود پایان خوشی در کار نباشه پایان 3 اصلا برای چی بود؟ یعنی نمیتونن درک کنن وقتی اون پایان 3 رو میگذارن دیگه کسی پایان 1 و 2 رو انتخاب نمیکنه؟ حداقل اگه در پایان 3 فرانکلین کشته میشد اون موقع اسمشو میشد گذاشت بازی ولی این پایان 3 خیلی خیلی تبلیغاتی بود و ارزش بازی رو صفر میکنه)

مرحله اخر بعد از اینکه نیکو دشمن اصلی رو میکشه یه پوچی خاص تو چهرش هست که حتی انتقام رو هم به خوبی نشون میده که در اخر به جز پوچی هیچی نداره

در کل بسیار بسیار فوقالعاده و عالی روی سیاه مافیا رو به ما نشون میده و از عمد تم بازی دارک بود که به این هدف برسه

شخصیت سازی بازی هم که اصلا شاهکار در حدی که با همه شخصیت ها حتی فرعی ارتباط برقرار میکنیم

 کتمان نمیکنم که بازی مثل سان اندرس خیلی سرگرم کننده بود و مپ خیلی خوبی داشت ولی ای وی اصلا یه دنیای دیگه هستش و تنها جی تی ای تاریخ بود که از دنیای بازی و گیم و سرگرمی فراتر رفت در حالی که سان اندرس همون گیم و سرگرمی باقی موند

دومین بازی برتر جی تی ای هم به نظرم جی تی ای 3 هست( شخصیت کلاد خیلی روان پریش و خاص بود به نظرم بی صدا بودنش حتی مرموز تر و شیطانی ترش کرده بود به هیچ کسی اهمیت نمیداد) با اینکه بازم پشم ای وی نمیشه ولی از بقیه بهتر هستش

ای وی به خاطر اینکه واقعیت رو خواست نشون بده بین اکثر کودک ها نا محبوب هستش کلا در این دنیا دروغ محبوبه ولی حقیقت همیشه تلخه