انتقاد یولیان ناگلزمان از کان و صالح حمیدزیچ؛ به‌اندازه کافی مراقب من نبودند
طرفداری | اخراج یولیان ناگلزمان و جایگزینی او با توماس توخل یکی از پر حاشیه‌ترین و همچنین تأثیرگذارترین اتفاقات چند سال اخیر بایرن مونیخ بوده و هنوز هم بحث‌های زیادی بر سر آن وجود دارد.
به نقل از TZ؛ اکنون یولیان" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/%D8%A8%D8%B1%DA%86%D8%B3%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/%DB%8C%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%A7%DA%AF%D9%84%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86">یولیان ناگلزمان که هدایت تیم ملی آلمان را بر عهده دارد، با نگاهی به گذشته از اولیور" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/static/page/taxonomy/2441">اولیور کان مدیرعامل و حسن" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/%D8%A8%D8%B1%DA%86%D8%B3%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD-%D8%AD%D9%85%DB%8C%D8%AF%D8%B2%DB%8C%DA%86">حسن صالح حمیدزیچ مدیر ورزشی وقت بایرن مونیخ انتقاد کرده و اعتقاد دارد که این دو نفر آن‌قدر درگیر مسائل مدیریتی خود بودند که نمی‌توانستند از او در شرایط گوناگون حمایت کنند. ناگلزمان در مصاحبه با اشترن در این‌باره گفت:
اجازه دهید این‌گونه بگویم، من اشتباهاتی مرتکب شدم؛ اما فکر می‌کنم باشگاه هم اشتباه کرد. من به‌عنوان یک سرمربی جوان، زمانی وارد باشگاه شدم که در حال پشت سر گذاشتن یک دوران گذر مدیریتی با اولیور کان و حسن صالح حمیدزیچ بود. تغییرات تحت سلسه‌مراتبی که وجود داشت، کمی زیاد بود و اولیور و برازو باید از زیر سایه کارل هاینتس رومنیگه و اولی هونس خارج می‌‌شدند و به همین دلیل ذهن‌شان بیش از حد مشغول بود یا شاید نمی‌توانستند به طور کامل از من مواظبت کنند.
ناگلزمان اعتقاد دارد که بایرن مونیخ بیش‌تر صبر می‌کرد و می‌توانست با آرامش بیش‌تر نسبت به شرایط آن زمان برخورد کند. او در ادامه گفت:
بیایید چند مثال بزنیم، یورگن کلوپ چه‌قدر زمان برای کسب اولین عنوان قهرمانی مهم خود در لیورپول نیاز داشت؟ پپ گواردیولا برای قهرمانی با منچسترسیتی در لیگ قهرمانان اروپا چه‌طور؟ یا همین‌طور در بایرن مونیخ؟
ناگلزمان سپس از خود انتقاد کرد که هنگام حضورش در بایرن مونیخ، از بازیکنان مقابل رسانه‌ها زیاد انتقاد کرده است. او گفت:
بازیکنان انتقادات را دریافت و پیام را درک می‌کردند؛ اما هیچ فایده‌ای نداشت. اکنون در تیم ملی کارها را متفاوت انجام می‌دهم. در داخل خیلی صریح صحبت می‌کنم؛ اما دنیای خارج از هیچ‌چیزی خبردار نمی‌شود.
