وقتی مریض شدم توقع داشتم همه حواسشون فقط به من باشه ...

‌
‌‌
« هر کاری میکنم نمیتونم مرگو دوست داشته باشم ، ولی دیگه ازش نمیترسم.
وقتی مریض شدم توقع داشتم همه حواسشون فقط به من باشه
ولی بعد فهمیدم آدما باید زندگی خودشونو بکنن و اگه شد و دوست داشتن گاهی کنارم باشن ..
کنارم باشن و بی‌حوصله باشن
کنارم باشن و دعوا کنن
کنارم باشن و شاد باشن
کنارم باشن و زندگی معمولیشونو بکنن
کنارم باشن ،
همین که گاهی باشن بسه ... »
‌
‌
‌

پ ن: دیالوگ این سکانس واقعن قشنگه ?
‌
‌