کشتی کج درسته یا کشتی کچ؟ مهمترین رویداد WWE کدام است؟
مهمترین اصطلاحات رایج در دنیای کشتی کچ به زبان ساده؛ از فنون تا رویدادها/ WWE
طرفداری | لیستی که در ادامه مقابل روی شما قرار گرفته، کامل‌ترین لیست از اصطلاحات رایج در دنیای پرو رسلینگ است. در این مطلب سعی کردیم رایج‌ترین اصطلاحاتی را که همچنان به طور روزمره مورد استفاده قرار میگیرند، گردآوری کنیم. مطمئن نیستیم که توانسته باشیم تمام اصطلاحات ضروری را جمع آوری کرده باشیم یا در توصیف هر کدام اشتباهی مرتکب نشده باشیم. در صورتی که پیشنهادی داشتید، حتما از آن استقبال خواهد شد.
اصطلاحات رسانه‌ای یا گزارشگری
Angle
نامی دیگر برای استوری‌لاین یا خط داستانی است. این ضروری‌ترین بخش و موتور محرک کشتی کچ در پشت‌صحنه بوده و مشابه داستان یک رمان است. این شامل همه چیز می‌شود، از جمله حمله یک کشتیگیر به کشتیگیر دیگر که منجر به آغاز یک درگیری بین چند کشتیگیر خواهد شد و می‌تواند به اشکال مختلفی ادامه پیدا کند.
Babyface (face)
نقش مثبت داستان؛ مشابه قهرمان یا شخصیت اصلی یک نمایش یا رمان است. او کسی است که عمدتاً از سوی هواداران تشویق می‌شود، البته همانگونه که برخی کاراکتر جوکر را به بتمن ترجیح می‌دهند؛ در اینجا هم گاهی کاراکترهای فیس ممکن است از سوی هواداران هو شوند؛ به ویژه زمانیکه آنها حس کنند فردی بیش از اندازه مورد لطف نویسندگان کمپانی قرار گرفته است. مشابه این موضوع را در درگیری جان سینا و سی ام پانک شاهد بودیم.
Blowoff
آخرین بازی پس از یک مجموعه درگیری؛ این مسابقه معمولا تحت قوانین خاصی برگزار می‌شود تا پس از آن دیگر راه دو کشتیگیر از هم جدا شود. برای مثال آخرین بازی رومن رینز و براک لزنر با قانون " آخرین مرد ایستاده" در سامراسلم 2022 برگزار شد.
Buried or burial
زمانی که شرایط یک کشتیگیر به دنبال شکست‌های پیاپی و قرارگیری در استوری‌لاین‌های اشتباه رو به افول می‌رود. گاهی این اتفاق بخشی از استوری‌لاین است و گاهی دیگر نشانه‌ای از تنبیه یک سوپراستار به دست مسئولین کمپانی به دنبال انجام کاری اشتباه است.
Bump
به معنای برخورد یک کشتیگیر با زمین یا تشک است. برای مثال دریافت یک سوپلکس یا افتادن از نردبان هر دو بامپ به حساب می‌آیند.
Card
به ترتیب یا مجموعه بازی‌های یک شو گفته می‌شود. ستارگان برتر معمولا در صحنه تاپ کارد یا مین ایونت (رویداد اصلی) رقابت می‌کنند، در حالیکه ستارگان میدکارد در سطح متوسط هستند. به عبارت دیگر، حضور یک ستاره در صحنه تاپ کارد به معنای جایگاه بالای او در کمپانی است. برای مثال، رومن رینز با سابقه 9 بار حضور در مین ایونت رسلمنیا برترین ستاره WWE از این حیث به شمار می‌رود.
Clean finish
به معنای پایان تمیز یا پاک؛ به بردی گفته می‌شود که بدون دخالت عوامل بیرونی، تقلب یا دیسکوالیفه به دست آمده است. معمولا، یک پایان تمیز به دنبال اجرای سابمیشن یا پین کردن حریف حاصل می‌شود.
Dark Match
یک بازی که پخش تلویزیونی ندارد و معمولا قبل یا بعد از شوهای اصلی راو یا اسمکدان برای حاضرین در ورزشگاه برگزار می‌شود. دارک مچ‌های پیش از شروع شو به منظور گرم کردن تماشاگران استفاده می‌شود و دارک مچ‌های پس از شو به عنوان هدیه‌ای اختصاصی به تماشاگران بابت شرکت در رویداد هستند.
Dirty finish
به معنای پایان کثیف و نقطه مقابل پایان تمیز است.
Gimimick
خصوصیات شخصیتی داده شده به یک کشتیگیر که مجموعهای از رفتار، طرز پوشش و هیل یا فیس بودن او را شامل می‌شود. گیمیک‌ها ممکن است بر اساس شخصیت‌های واقعی یا شخصیت‌هایی کاملا خیالی باشند. برای مثال گیمیک د فیند که توسط بری وایت فقید اجرا شد یک گیمیک ماورای طبیعی و خیالی بود.
Go or Going over
وقتی یک کشتیگیر در برابر کشتیگیر دیگری پیروز شود. اصطلاحی جایگزین برای کلمه برد یا پیروزی است.
Green
به معنای مبتدی و اصطلاحی برای توصیف یک کشتیگیر خام و بی‌تجربه است. معمولا به کسی اشاره دارد که در آغاز دوران حرفه‌ایش است و احتمال انجام اشتباه از او در رینگ بالاست.
Heat
وقتی کشتی‌گیری از سوی جمعیت هو شود یا واکنش‌هایی مشابه بگیرد. همچنین این می‌تواند به معنی مشکلی باشد که بین یک کشتیگیر و کشتی‌گیری دیگر یا مسئولین کمپانی، به سبب آنچه داخل یا خارج رینگ اتفاق افتاده به وجود آمده باشد.
Heel
به معنای نقش منفی و آدم بد داستان؛ نقطه مقابل Face است.
In-Ring psychology
روانشناسی داخل رینگ، همان چیزی است که از یک مبارزه داستان می‌سازد. این مفهوم، ترکیبی از فنون و نحوه و زمان اجرای آنها، به علاوه نوع واکنش حریف و نحوه روایت داستان به گونه‌ای منطقی و مناسب است.
job
کلمه‌ای دیگر به معنای باخت یا شکست است.
jobber
کشتی‌گیری که تقریبا در تمام بازی‌ها بازنده است. کاربرد اصلی این افراد کمک به بهتر دیده شدن رقبایشان است.
Kayfabe
کِی فِیب به معنای حفظ این توهم است که کشتی کچ از پیش تعیین شده نیست. کِی فِیب مفهومی پیچیده است، اما اساس آن در این است که کشتی گیر اطمینان حاصل کند که از دید هوادار همه چیز 100% واقعی و بدون برنامه ریزی قبلی به نظر برسد.
Mark
به طور خلاصه، معادل یک هوادار کشتی کچ است؛ اما اغلب این اصطلاح برای کسی به کار می‌رود که نمی‌داند نتایج از پیش تعیین شده هستند.
No-Sell
زمانی که یک کشتی گیر نسبت به فن حریف‌اش عکس‌‌العملی نشان ندهد. این می‌تواند بخشی از گیمیک او بوده یا نشانه بی احترامی باشد.
Over
شاید بهترین معادل فارسی تقریبی برای آن "در اوج بودن" باشد. اشاره دارد به اینکه کشتی گیری توانسته از جمعیت بازخورد بگیرد. برای مثال زمانی که یک کاراکتر هیل از سوی جمعیت هو شده یا علیه او شعار داده شود و در نقطه مقابل زمانی که یک کاراکتر فیس از سوی مردم تشویق شود.
Pop
واکنشی که یک کشتی گیر از جمعیت می‌گیرد. پاپ، اغلب به واکنش مثبت اشاره دارد و در مقابل «هِیت» قرار می‌گیرد.
Program
به مجموعهای از چند مسابقه بین دو کشتیگیر گفته می‌شود. Rivalry نیز عبارت دیگری با همین معنی است.
Push
وقتی یک کشتیگیر به رنک بالاتری ارتقا پیدا کند. برای مثال وقتی از صحنه میدکارد یا متوسط به صحنه مین ایونت برود. به این منظور نیاز است که فرد چند پیروزی پشت هم به دست آورد یا با داستان‌پردازی مناسب یک بازگشت یا تغییر کاراکتر مناسب برای او تدارک دیده شود. «Being Buried» یا دفن شدن، درست در نقطه مقابل پوش گرفتن قرار دارد.
Sell
به عکس‌العمل یک کشتیگیر به دریافت یک فن از رقیب گفته می‌شود. مفهومی بسیار مهم برای القای اینکه مسابقات از پیش‌تعیین شده نیستند. کشتی گیری که بتواند فن دریافتی را به خوبی سل کند، نقش بزرگی در زیباتر شدن بازی و همچنین بهتر نشان دادن رقبای خود ایفا خواهد کرد. از بهترین سل کنندگان تاریخ می‌شود به شان مایکلز، دالف زیگلر و ریکوشی اشاره کرد.
Shoot
کاری خارج از برنامه و سرخود انجام دادن. شوت می‌تواند در پرومویی اتفاق بیفتد که یک کشتیگیر حرف‌هایی خارج از نمایشنامه (معمولاً تیکه‌هایی خارج از عرف به رقیب) را به زبان آورد. زدن ضربات واقعی به قصد آسیب زدن به حریف در حین مسابقه نیز در این دسته قرار میگیرند. برای مثال می‌شود به پروموی معروف سی ام پانک تحت عنوان «پایپ بامب» اشاره کنیم که به قطع شدن میکروفون او در حین سخنرانی منجر شد.
Spot
به یک فن یا مجموعهای از فنون از پیش تعیین شده گفته می‌شود. این حرکات نقش مهمی در شکل‌گیر جریان مسابقه و همراه شدن هواداران دارند.
Squash
یک بازی بسیار کوتاه که طی آن یک کشتیگیر، حریف خود را به آسانی شکست می‌دهد. اکثر مسابقات بیل گلدبرگ در این دسته قرار میگیرند.
Stable یا Faction
گروهی از کشتی‌گیران که به دنبال هدفی مشترک یا روابط خاصی بین اعضا با هم متحد می‌شوند.
Turn
به زمانی گفته می‌شود که یک کشتیگیر از کاراکتر خوب (فیس) به کاراکتر بد (هیل) تغییر کند و یا برعکس. برای مثال خیانت سث رالینز به گروه شیلد، یک هیل ترن بود.
Tweener
کشتی‌گیری که در دو دسته هیل یا فیس قرار نمی‌گیرد و صفاتی از هر دو گروه را دارد. همچنین این عبارت را می‌توان برای فردی به کار برد که اگرچه یک کاراکتر هیل مطلق را بازی می‌کند، اما همچنان از سوی مردم تشویق می‌شود.
Work
هر کاری که طبق برنامه بوده است. درست در نقطه مقابل «شوت» قرار دارد. برای مثال اغلب مصدومیت‌های کشتی‌گیران در جلوی دوربین در این دسته هستند.
Worked Shoot
اتفاقی که اگرچه از پیش نوشته شده بوده، اما تغییراتی سرخود نیز در آن اتفاق افتاده است. پروموی معروف آستین 3:16 در این دسته قرار دارد.
فنون یا حرکات کشتی کچ
هیجان و لذت انکارناپذیری در بهترین فنون تمام‌کننده (فینیشر) وجود دارد. صرفاً پیش‌بینی و انتظار برای یک حرکت تمام‌کننده فوق‌العاده، هیجان‌انگیز است. احساسی ملموس که در میان جمعیت موج می‌زند، زمانی که یک مسابقه به نقطه اوج دراماتیک خود نزدیک می‌شود. همچنین مواقعی که یک کشتیگیر به‌طور غیرمنتظره‌ای پس از دریافت یک فن تمام‌کننده طراز اول بلند می‌شود (البته به شرطی که خیلی هم تکرار نشود)، باعث ایجاد برخی از بلندترین واکنش‌های جمعیت در این تجارت می‌شود.
WWE به لطف جایگاه خود به‌عنوان کمپانی شماره یک کشتی کچ در جهان برای دهه‌ها شاهد تعداد زیادی از فنون تمام‌کننده فوق‌العاده بوده است. اما ما می‌خواستیم کمی عمیق‌تر شویم و گلچینی از بهترین‌هایشان را پیدا کنیم. برای انجام این کار، به تعدادی از لیست‌هایی از این نوع که از قبل وجود دارند، از جمله رتبه‌بندی‌های خود WWE از ۵۰ حرکت تمام‌کننده برتر تمام دوران، مراجعه کردیم. این لیست تا حدودی با مشارکت جمعی از طرفداران ساخته شده و صرفاً بر اساس نظرات ما نیست - البته ما برخی را بر اساس ضرورت کمی بالا و پایین بردیم.
پس چه چیزی یک فن تمام‌کننده واقعاً عالی را می‌سازد؟ پاسخ از طرفداری به طرفدار دیگر متفاوت است، اما ما موارد زیر را در نظر گرفتیم:
- شناخت‌پذیری / تأثیر فرهنگی - آیا یک فن تمام‌کننده آنقدر مشهور است که حتی طرفداران معمولی یا غیرکشتی‌گیر می‌دانند چیست یا چه کسی آن را اجرا می‌کند؟
- باورپذیری - اگر کشتی کچ براساس نمایشنامه نبود، آیا ممکن بود این حرکت واقعاً بتواند یک مبارزه را تمام کند؟
- منحصر به فرد بودن - آیا این حرکت به تنهایی برجسته است یا اینکه اجرای یک فرد خاص با افزودن فضای بیشتری به آن، آن را ارتقا می‌دهد؟
- قابلیت فروش (سِل کردن) - آیا به فردی که در حال دریافت ضربه است، فرصت می‌دهد تا شدت آن را بیشتر به نمایش بگذارد؟
- ماندگاری - آیا آزمون زمان را پس داده است، حتی اگر دیگران از آن به عنوان فن تمام‌کننده استفاده نکنند؟
حال که این موارد را بررسی کردیم، بیایید به سراغ چیزی برویم که به نظر می‌رسد اجماعی بر ۲۰ فن تمام‌کننده برتر WWE در تمام دوران باشد، از رتبه ۲۰ شروع می‌کنیم و به رتبه ۱ پایین می‌آییم.
۲۰. اَنکِل لاک
این حرکت ساده اما مؤثر، برای یک قهرمان المپیک صادق و واقعی مانند کورت انگل، به عنوان فن تمام‌کننده کاملاً منطقی به نظر می‌رسید. این حرکت یک تصویر عالی ارائه می‌داد، چرا که نمای عذاب روی صورت قربانی انگل نیز در حال اجرای این فن مشخص بود.
۱۹. Go To Sleep:
شاید می‌توانستیم در اینجا تصویری از کنتا در دوران حضورش در NXT به عنوان هیدئو ایتامی را به جای سی ام پانک قرار دهیم. شاید اگر هر دو مدت بیشتری در WWE می‌ماندند، حرکت GTS در رتبه بالاتری می‌گرفت. اما مهم نیست. شاید کنتا و پانک هرگز درباره مالکیت این حرکت به توافق نرسند، اما انکار شدنی نیست که این حرکت در سطح بالایی قرار دارد. این حرکت نسبتاً ساده است، می‌تواند ناگهانی اجرا شود و به دریافت‌کننده ضربه اجازه می‌دهد تا مهارت‌های سل کردن (درد کشیدن نمایشی) خود را نشان دهد.
18. استایلزکلش :
هرچند ای جی استایلز مبارزات بیشتری را با فن «فنامنال فورآرم» به پایان رسانده است، اما استایلز کلش به یاد ماندنی‌تر از فن تمام‌کننده اوست. کاملاً سهمگین به نظر می‌رسد و شاید حتی زمانی که روی حریف بزرگتری اجرا شود، مخرب‌تر به نظر بیاید. همچنین کمی خطرناک است، یا حداقل تصور می‌کنیم اینطور باشد. شاید به همین دلیل استایلز فقط در مسابقات بسیار مهم از این حرکت استفاده می‌کند. ای جی پیش از پیوستن به WWE حرفه‌ای طولانی و موفق داشت که در آن اجرای این حرکت برای بسیاری از دشمنانش، به معنی شکست بود و دیدن اجرای آن توسط کشتی‌گیران، حتی امروز هم هیجان‌انگیز است.
17. استامپ:
سث رالینز یک کشتیگیر ایده‌آل برای استفاده از فن تمام‌کننده‌ای است که قبلا با نام کِرب استامپ شناخته می‌شد. به دلیل ظرافتی که به آن اضافه می‌کند، به نظر می‌رسد رالینز می‌خواهد صورت قربانی را نه فقط به تشک، بلکه درست از وسط آن به زمین بکوبد. لازم به ذکر است که انواع دیگر استامپ‌ها نیز می‌توانند تمام‌کننده‌های خوبی باشند. ضربه نهایی فین بلر (کودگراس) یکی از موردعلاقه‌های ماست، هرچند که در این لیست قرار نگرفت. دیدن افرادی که دوستشان ندارید، به معنای واقعی کلمه زیر چکمه‌های کسی دیگر، حس غرور و رضایت‌بخشی دارد.
16. لگ دراپ اتمی
می‌دانیم، می‌دانیم که این فن با استانداردهای امروزی، احمقانه و قدیمی است، حرکتی که کشتی‌گیران امروزی احتمالا 99 درصد مواقع آن را دفع می‌کنند. حتی هالک هوگن می‌گوید از استفاده از آن به عنوان فن تمام‌کننده پشیمان است. ما حتی مطمئن نیستیم چه چیزی آن را «اتمی» می‌کند! شاید دویدن روی طناب‌ها؟ اما برای نسل کاملی از طرفداران کشتی کچ که در دهه 80 بزرگ شدند، این ضربه، فن تمام‌کننده دوران جوانی آنها بود، فن تمام‌کننده‌ای که باعث پایان یافتن تعداد بی‌شماری از مسابقات شد. مضحک بودن این حرکت، مانع از رتبه بالاتر آن در این لیست می‌شود، اما به خاطر اهمیت تاریخی‌اش، سزاوار قرار گرفتن در این لیست است.
15. اتیتود ادجاسمنت یا AA
با توجه به اینکه این فن تمام‌کننده توسط یکی از بزرگترین سوپراستارهای تاریخ WWE استفاده می‌شود، شاید رتبه نسبتاً پایینی برای آن در نظر گرفته شده باشد. شکی نیست که جان سینا نهایت استفاده را از این فن برد؛ از روزهای کاراکتر «داکتر آو تاگنامکیز» او که با نام F-U (که به خودی خود تمسخر F-5 براک لزنر بود) شناخته می‌شد. یکی از نکات فوق‌العاده درباره‌ی اتیتود ادجاسمنت این است که به سینا کمک می‌کند تا قدرت خود را به نمایش بگذارد، زیرا او برای اجرای این حرکت باید حریف را روی شانه‌هایش بلند کند. هر زمانی که او از گوشه‌های رینگ برای اجرای نسخهٔ جهشی حرکت استفاده می‌کند یا به سادگی یک فرد بسیار درشت‌هيكل را بلند می‌کند، تماشای آن واقعا نفس‌گیر است.
14. 619
استدلال محکمی وجود دارد که 619 واقعا یک فن تمام کننده محسوب نمی‌شود، چرا که ری میستریو اغلب پس از ضربه زدن به صورت حریف با این حرکت، از فن اسپلش یا حرکات دیگری استفاده می‌کند. با این حال، این حرکت قطعا باعث پایان یافتن برخی از مسابقات شده است و از هر حرکت شاخص دیگری که او دارد، مشهورتر است، بنابراین ما آن را در لیست قرار می‌دهیم. هرچند میستریو، به‌خصوص در دوران جوانی‌اش، قادر به انجام حرکات تماشایی‌تری بود، اما 619 برای به نمایش گذاشتن ظرافت حرکات او، هم در گذشته و هم در حال حاضر، بی‌نقص بوده است. همچنین به خاطر راه‌اندازی (setup) مورد نیاز برای اجرای این حرکت، که باعث افزایش پیش‌بینی طرفداران و گاهی اوقات منجر به دفاع‌های جالب می‌شود، امتیاز اضافی به آن داده‌ایم.
13. فراگ اسپلش یا پرش قورباغه
از نظر استفاده به عنوان فن تمام کننده، هیچکس به اندازه‌ی ادی گوئررو فقید و بزرگ، حرکت فراگ اسپلش را به بخشی از شخصیت خود تبدیل نکرد. روش اجرای این حرکت توسط او، به طور کامل با کاراکتر «لاتینو هیت» او مطابق بود و بی شک هر بار واکنش پرشور تماشاگران را به همراه داشت. راب ون دام نیز اغلب از نسخه پنج ستاره خود از این حرکت برای پایان دادن به مسابقات استفاده کرده است. امروزه نیز حرکت پرش قورباغه همچنان به عنوان یک حرکت میانی مسابقه یا مقدمه‌ای برای حرکات دیگر استفاده می‌شود، اما در بعضی موارد نیز می‌تواند یک مسابقه را تمام کند. مانتز فورد، دامنیک میستریو و لوگان پال همچنان از این فن استفاده می‌کنند و بنابراین بعید است که این حرکت به زودی کنار گذاشته شود.
12. جَک‌هَمِر
«گلدبرگ! گلدبرگ! گلدبرگ!» وقتی این شعار را در اواخر دهه 90 یا اوایل دهه 2000 می‌شنیدید، می‌دانستید که یک بخت‌برگشته‌ای به سختی به تشک کوبیده خواهد شد. گلدبرگ که با پشتوانه بردهای پی در پی خود در WCW شناخته می‌شد، جک‌هَمِر را به یک فن تمام‌کننده شناخته‌شده در خانه‌های مردم تبدیل کرد. این حرکت هنوز هم گاهی اجرا می‌شود. جک‌هَمِر با ترکیب کردن بهترین بخش‌های یک سوپلکس عمودی معلق و یک پاور اسلم، برای هر مرد بزرگی که بتواند آن را اجرا کند، ایده‌آل است. گلدبرگ از اسپیر نیز به عنوان مقدمه این فن استفاده میکرد که با توجه به سابقه‌ی او در فوتبال آمریکایی، به راحتی می‌توانست فن تمام‌کننده‌‌اش باشد.
11. فیگِر فور
ریک فلیر این حرکت را به یک فن تسلیمی (سابمیشن) نمادین تبدیل کرد. دلیلی که ما عاشق این حرکت هستیم ماهیت رو در روی مبارزه‌ای است که به راه می‌اندازد. درد روی یک صورت و مصمم بودن روی صورت دیگر را به راحتی می‌توان بدون نیاز به هیچ ترفند دوربینی مشاهده کرد. این فن امروزه هم به طور گسترده اجرا می‌شود و احتمالاً می‌توانید آن را در هر مسابقه کشتی کچی ببینید. این حرکت همچنین به نوعی به ارث رسیده است، زیرا شارلوت فلیر از آن به عنوان پایه و اساس فن تمام‌کننده خودش یعنی فیگِر 8 استفاده می‌کند.
10. سوانتان بامب
اگرچه «شعری در حرکت» نام یکی دیگر از حرکات ثبت‌شده جف هاردی است، اما بیشتر توصیف دقیقی از چیزی است که او سال‌ها در اجرای این فن به نمایش گذاشته است. علاقه او به اجرای این حرکت از ارتفاع‌های بسیار زیاد، بدون شک به اسرارآمیز بودن آن نیز کمک کرده است. بی شک، سوانتان بامب پس از خداحافظی هاردی از کشتی کچ نیز به حیات خود ادامه خواهد داد، چرا که تعداد زیادی از کشتی‌گیران دیگر در حال حاضر نسخه‌های خود از آن را اجرا می‌کنند. در ضمن، این حرکت مختص کشتی‌گیران کوچک و پرنده نیست. برای مثال، کوین اونز از WWE گاهی اوقات آن را اجرا می‌کند.
9. اف-فایو
براک لزنر ممکن است بیشتر به خاطر بردن حریفان به شهر سوپلکس معروف باشد، اما پس از پایان تور هدایت‌شده‌ی آنها در آنجا، این اف-۵ است که بیشتر آنها را از پای در می‌آورد. این حرکت ناگهانی و خشن، بسیار مناسب مردی با لقب هیولا است. مانند برخی دیگر از حرکات این لیست، اجرای اف-۵ به قدرت واقعی نیاز دارد، زیرا قربانی باید روی شانه‌های فرد اجراکننده قرار گیرد. این برای لزنر مشکلی نیست، کسی که فهرست بلندبالایی از ستارگان و افسانه‌های WWE را از زمین بلند کرده و سپس به سرعت به زمین کوبیده است.
8. اسپیر (نیزه)
نوعی ضربه که تقریباً می‌توان درد آن را از پای تلویزیون هم احساس کرد. شاید کمی ساده و بی‌مایه باشد. درست است که یک تکل پرشی نسبت به سایر حرکات این لیست چندان سخت نیست، اما این نیز غیرقابل انکار است که وقتی فرد مناسب یک اسپیر را اجرا می‌کند، هم جذاب به نظر می‌رسد و هم تاثیرگذار است. اج یک عضو تالار مشاهیر WWE است. رومن رینز نیز پس از بازنشستگی به آنجا خواهد پیوست، زیرا او به بزرگترین قهرمان دهه ۲۰۲۰ تبدیل شده است. هر کدام از آنها به تنهایی می‌توانستند اسپیر را در این لیست قرار دهند، اما ترکیب هر دوی آنها آن را به یکی از 10 پایان‌دهنده‌ی برتر WWE تبدیل کرده است.
7. شارپ شوتر
طرفدارانی که از دهه ۱۹۸۰ به تماشای WWE پرداخته‌اند، ممکن است استدلال کنند که این حرکت باید در رتبه‌ی بالاتری از این لیست قرار گیرد و ما نیز با هر رتبه‌بندی که آن را به بالای لیست نزدیک‌تر کند، مخالفتی نخواهیم داشت. این فن به خودی‌ِ خود دردناک به نظر می‌رسد و با اجرای مردی که آن را مشهور کرد، یعنی برت هارت، حتی دردناک‌تر هم می‌شود. استینگ نیز از آن استفاده میکرد، اگرچه نسخه او «قفل مرگ عقرب» (Scorpion Deathlock) نامیده می‌شود. در هر صورت، شارپ شوتر بالاترین رتبه‌ی سابمیشن در این لیست است و مطمئناً شایستگی این جایگاه را دارد.
6. پدیگری
شاید خنده‌دار باشد، اما پدیگری واقعاً با اولین شخصیت تریپل اچ، یعنی هانتر هارست هلمزلی، که یک شاهزاده‌ی متکبر بود، بیشتر جور درمی‌آمد تا شخصیتی که او را به تالار مشاهیر WWE رساند. بگذریم، به هر شکل او به طوری هوشمندانه این حرکت را به عنوان پایان‌دهنده خود حفظ کرد و از آن فنی نمادین ساخت. شاید دانستن این نکته نیز خالی از لطف نباشد که تریپل اچ در سال‌های اولیه استفاده از پدیگری آن را به گونه‌ای خشن‌تر اجرا میکرد و بعدها به دلیل محدودیت‌های اعمالی توسط WWE مجبور شد از شدت آن بکاهد. اگر یک ایراد به پدیگری وارد باشد، این است که فن راحتی نیست و بنابراین اجرای ناشیانه آن توسط فردی دیگر، ممکن است آن را مصنوعی جلوه دهد. با این وجود، این حرکت همچنان در مسابقات امروزی نیز ظاهر می‌شود. کشتی‌گیرانی مانند سث رالینز و کودی رودز می‌توانند آن را تقریباً با همان سطح تکنیک و ظرافت اجرا کنند.
5. راک باتِم
آیا شکی وجود دارد که حرکتی که راک برای شکست دادن بسیاری از حریفان استفاده کرد، یکی از پنج پایان‌دهنده برتر WWE است؟ درست مانند فن «آرنج مردمی» (People's Elbow) که اغلب پیش از آن اجرا میکرد، راک حرکتی را که چندان غیرمعمول نبود برداشت و آنقدر به آن جذابیت بخشید که نتوانستید عاشقش نشوید. امروزه چندین حرکت در دنیای کشتی کچ به تقلید از راک باتم اجرا می‌شوند که از جمله‌ی آنها می‌توان به «استندینگ وَریِیشن»ساموا جو یا «مَن‌هَندِل اِسلَم» بکی لینچ اشاره کرد. ما راک باتم را به قول خود دواین جانسون به دلیل برق‌آسا بودن، بر تمام آنها ترجیح می‌دهیم.
4. تامبستون
مثال دیگری از یک حرکت پایان‌دهنده که به طور کامل با مشهورترین مجری آن هماهنگ است، تامبستون پایل‌درایور یا به سادگی تامبستون، یکی از شناخته‌شده‌ترین پایان‌دهنده‌های WWE است. آندرتیکر می‌توانست حریفان را با حرکات دیگری نیز از پای درآورد (از جمله چوک‌اسلم، لست‌راید یا هِلز گیت)، اما برای اکثر طرفداران، تصویر ذهنی ماندگار آنها از مرد مرده این است که تامبستون را اجرا می‌کند و سپس بازوهای حریف را روی سینه او می‌گذارد و او را پین می‌کند. کین نیز به عنوان یک پایان‌دهنده از تامبستون استفاده میکرد و شما هنوز هم گاهی آن را در بعضی مسابقات امروزی می‌بینید. به عنوان یک امتیاز مثبت، این حرکت نسبت به بسیاری از انواع دیگر پایل‌درایور استانداردتر و ایمن‌تر است.
3. آر کی او
این حرکت، که در ابتدا توسط DDP با نام «دایموند کاتر» مشهور شد، به لطف خلاقیت‌های بی‌نظیر رندی اورتون به یکی از کلاسیک‌ترین فنون پایان‌دهنده در تاریخ کشتی کچ تبدیل شده است. تنوع بالای اجرای این فن و به‌خصوص کلیپ‌های کوتاه و هیجان‌انگیزی که از بهترین اجراهای آن تهیه شده‌اند، آن را به یکی از محبوب‌ترین فنون پایان‌دهنده در بین هواداران تبدیل کرده است. فراتر از جذابیت بصری، این حرکت به یک پدیده فرهنگی نیز تبدیل شده است. عبارت «آر.کی.او از ناکجا» به یکی از پربازده‌ترین عبارات در ساختن میم‌ها و ویدیوهای فان تبدیل شده است، به طوری که حتی افرادی که علاقه‌ای به کشتی کچ ندارند نیز با آن آشنا هستند.
2. سوئیت چین میوزیک
در دنیای امروز کشتی کچ، اجرای سوپرکیک بسیار رایج شده است، اما هیچ‌کدام از آنها به اندازه «سوئیت چین میوزیک» شان مایکلز ماندگار و تأثیرگذار نیستند. قبل از اجرای این فن، حرکات نمایشی و حساب‌شده شان مایکلز، هواداران را برای لحظه‌ای فراموش‌نشدنی آماده میکرد.
1. استانر
یکی از مشهورترین فنون تمام‌کننده در تاریخ WWE، استانرهای استون کلد استیو آستین است. از ضربه اولیه به شکم گرفته تا واکنش‌های مختلف حریفان، هر بخش از این فن به یک نماد در کشتی کچ تبدیل شده است. تعداد بسیار زیادی از کشتی‌گیران سعی کرده‌اند از این فن تقلید کنند و این نشان‌دهنده تأثیرگذاری فوق‌العاده استیو آستین و خلاقیت او در ابداع این فن است.
رویدادهای سالانه WWE یا PLEها
PLE یا پریمیوم لایو ایونت، عبارت است از رویدادهای سالیانه WWE که برای تماشای آنها برخلاف شوهای هفتگی ( فرایدی نایت اسمکدان، ماندی نایت راو و ان اکس تی) باید هزینه پرداخت کنید. WWE سالانه رویدادهای پریمیوم بزرگی را برگزار می‌کند که هر کدام به نوبه خود لحظات ماندگاری را برای هواداران رقم می‌زنند. تعیین دقیق ترتیب اهمیت این رویدادها کمی چالش‌برانگیز است، زیرا سلیقه‌ها و اولویت‌های هواداران متفاوت است و همچنین اهمیت هر رویداد ممکن است در طول زمان تغییر کند. با این حال، با توجه به تاریخچه WWE و تأثیرگذاری هر رویداد بر صنعت کشتی کچ، می‌توانیم پنج رویداد برتر سالانه را به صورت زیر معرفی کنیم:
1. رسلمنیا (WrestleMania)
2. سامراسلم (SummerSlam)
سامراسلم دومین رویداد بزرگ سالانه WWE است. این رویداد در فصل تابستان برگزار می‌شود و معمولاً میزبان مسابقات مهمی است که داستان‌های اصلی روایت شده در برنامه‌های هفتگی را به اوج خود می‌رساند. سامراسلم همچنین به میزبانی انواع مختلف مسابقات و داشتن سورپرایزهای مهم شناخته شده است.
3. رویال رامبل (Royal Rumble)
4. مانی این د بنک (Money in the Bank)
5. سروایور سریز (Survivor Series)
سروایور سریز رویدادی با فرمت مسابقات تیمی است که در آن دو تیم از کشتی‌گیران به مصاف هم می‌روند. هدف هر تیم عموماً، حذف تمام اعضای تیم مقابل است. این رویداد به دلیل مسابقات حذفی نفس‌گیر و داستان‌های جذابی که روایت می‌کند، طرفداران زیادی دارد. در سالیان اخیر این بازی تیمی سنتی با کمی تغییر، در قفسی مخصوص تحت عنوان «وار گیمز» برگزار شده است.
توجه: ترتیب این رویدادها بر اساس اهمیت می‌تواند متفاوت باشد و به عوامل مختلفی مانند سلیقه شخصی، دوره زمانی و رویدادهای خاص بستگی دارد. همچنین، WWE ممکن است در طول سال رویدادهای دیگری را برگزار کند که از اهمیت بالایی برخوردار باشند، مانند نایت آو چمپینز، الیمینیشن چمبر، کلش ات د کسل، پادشاهی رینگ و ...
کشتی کج درسته یا کشتی کچ؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که اگرچه «کشتی کج» این روزها به گوش‌ها آشناتر به نظر می‌رسد، اما معادل فارسی صحیح برای پرو رسلینگ در ایران «کشتی کچ» است. کلمات زیادی از زبان فرانسه به زبان فارسی آمدند، برخی بدون تغییر ماندند و برخی با کمی تغییر به اصطلاح ایرانیزه شدند. معادل پرو رسلینگ در زبان فرانسه، «Catch» است و در ایران با افزودن کلمه کشتی به این عبارت، اصلاح کشتی کچ پدید آمد.
