۱۰ بازیکن برتر تاریخ تیم ملی ایتالیا
|
تیم ملی فوتبال ایتالیا (به ایتالیایی: Nazionale di calcio dell’Italia) نماینده ایتالیا در رقابت‌های فوتبال پس از اولین دیدارشان در سال ۱۹۱۰ و در مقابل فرانسه است.
این تیم تحت نظارت فیفا بوده و توسط یوفا کنترل میشود همچنین تصمیم گیرنده اصلی و هدایت کننده این تیم فدراسیون فوتبال ایتالیا (FIGC) می‌باشد. تیم ملی ایتالیا بازی‌های خانگی خود را در استادیوم‌های مختلفی برگزار می‌کند
و محل تمرینات این تیم کمپ تمرینی کوورچیانو در شهر فلورانس می‌باشد. ایتالیا یکی از موفق‌ترین تیم‌های ملی جهان در جام‌های جهانی است: ۴ بار قهرمانی (۱۹۳۴، ۱۹۳۸، ۱۹۸۲ و ۲۰۰۶)، ۲ بار نایب قهرمانی (۱۹۷۰ و ۱۹۹۴)، ۱ بار مقام سومی (۱۹۹۰) و ۱ بار مقام چهارمی (۱۹۷۸)، ناگفته نماند ایتالیا اولین تیمی است که توانست از عنوان قهرمانی خود در جام جهانی (در سال ۱۹۳۴) دفاع کند،
همچنین تیم ملی ایتالیا در زمان جنگ جهانی دوم در بین سالهای ۱۹۳۸ تا ۱۹۵۰ با در اختیار داشتن جام قهرمانی این مسابقات به مدت ۱۲ سال بیشتر از هر تیم دیگری این جام را در خانه نگه داشته‌است. علاوه بر این، ایتالیا ۲ بار موفق به فتح جام ملت‌های اروپا در سالهای ۱۹۶۸ و ۲۰۲۰ شده‌است. کسب مدال طلای المپیک تابستانی (۱۹۳۶) و دو عنوان قهرمانی در جام بین‌المللی اروپای مرکزی در سالهای (۱۹۲۷-۱۹۳۹ - ۱۹۳۳-۱۹۳۵) در کارنامه این تیم وجود دارد.
از بازیکنان معروف ایتالیایی می‌توان به دینو زوف، جوزپه مئاتزا، جانی ریورا، پائولو روسی، جوزپه برگومی، فرانکو بارزی، روبرتو دونادونی، پائولو مالدینی، روبرتو باجو، فرانچسکو توتی، الساندرو دل پیرو، الساندرو کاستاکورتا،
فیلیپو اینزاگی، آندره آ پیرلو، الساندرو نستا، جیان لوئیجی بوفون، جورجو کیه‌لینی، سالواتوره اسکیلاچی، فابیو کاناوارو، لئوناردو بونوچی، دانیله دروسی و کریستین ویری اشاره کرد.
|
|---|
ده بازیکن برتر تاریخ تیم ملی ایتالیا
| ۱-والتر زنگا (به ایتالیایی: Walter Zenga) (زادهٔ ۲۸ آوریل ۱۹۶۰ در میلان) بازیکن فوتبال بازنشسته و مربی کنونی فوتبال اهل ایتالیا است.زنگا در دوران بازیگری خود به همراه تیم ملی فوتبال ایتالیا به مقام چهارم المپیک ۱۹۸۴ لس آنجلس و مقام سوم جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا دست یافت. |
|---|
| ۲-جوزپه برگومی(تلفظ ایتالیایی: [dʒuˈzɛppe] (زاده ۲۲ دسامبر ۱۹۶۳) یک بازیکن بازنشسته فوتبال است که تمام دوران حرفه‌ای خود را در باشگاه اینتر میلان گذراند و به راحتی به عنوان یک مدافع مرکزی و میانی بازی می‌کرد. او رکورد بیشترین حضور را همراه با عنوان کاپیتانی باشگاه اینتر برای چندین سال داشت. |
|---|
| ۳-پائولو چزاره مالدینی (به ایتالیایی: Paolo Cesare Maldini؛ زادهٔ ۲۶ ژوئن ۱۹۶۸) بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایتالیا و باشگاه آ.ث. میلان است.او پسر بازیکن فوتبال و مربی سابق تیم ملی ایتالیا و باشگاه میلان، چزاره مالدینی است. بسیاری از کارشناسان از او به عنوان بهترین مدافع تاریخ فوتبال یاد می‌کنند. او هرگز لباس تیمی باشگاهی غیر از میلان را بر تن نکرد و با ۲۵ سال حضور در لباس آ.ث. میلان رکورد دار حضور با لباس یک تیم در تاریخ فوتبال است. شماره ۳ باشگاه میلان به احترام او بایگانی شده‌است و پس از خداحافظی مالدینی به غیر از یکی از پسران او، هیچ‌کس پیراهن شماره ۳ را بر تن نمی‌کند.]مالدینی ۱۲۶ بازی برای تیم ملی ایتالیا انجام داد. او در ۴ دوره حضور خود در جام جهانی فوتبال و ۳ دوره جام ملت‌های اروپا هرگز نتوانست جامی را بالای سر ببرد. تنها افتخارات ملی او، نایب قهرمانی در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴، سومی در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ و نایب قهرمانی در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰ است. او در جام‌های جهانی ۱۹۹۰ و ۱۹۹۴ در تیم ستاره‌های جام جای گرفت.همچنین در سال ۱۹۹۴، مالدینی، از سوی مجله ورلد ساکر به عنوان بازیکن سال انتخاب شد. او نخستین مدافعی بود که به این افتخار دست پیدا کرد. وی همچنین در ژانویه ۲۰۲۱ از سوی مجله فرانس فوتبال به‌عنوان بهترین مدافع چپ تاریخ فوتبال انتخاب شد. در سال ۱۹۹۴ در مراسم توپ طلا ، مالدینی عنوان دومین بازیکن برتر سال را از فرانس فوتبال دریافت کرد و در سال ۱۹۹۵ هم جز پنج بازیکن برتر جهان بود |
|---|
| ۴-فابیو کاناوارو (ایتالیایی: Fabio Cannavaro؛ زادهٔ ۱۳ سپتامبر ۱۹۷۳) بازیکن سابق و مربی کنونی فوتبال اهل ایتالیا است.کاناوارو تنها مدافعی در تاریخ فوتبال برشمرده میشود که در سال ۲۰۰۶ به عنوان اولین مدافع تمام ادوار فوتبال به عنوان بازیکن سال فوتبال جهان انتخاب شد |
|---|
| ۵-فرانچسکو توتی (Francesco Totti، تلفظ ایتالیایی Francesco مطابق «فرانچسکو» ولی Totti بصورت /تُت.تی/[۵] بیان میشود — زادهٔ ۲۷ سپتامبر ۱۹۷۶) بازیکن فوتبال پیشین اهل ایتالیا است. توتی در طول دوران بازی حرفه‌ای خود فقط برای باشگاه رم و تیم ملی ایتالیا بازی کرد. او بیشتر دوران بازی خود در پست‌های هافبک هجومی و مهاجم دوم بازی کرد ولی در پست‌های مهاجم یا وینگر هم سابقهٔ بازی دارد. رسانه‌ها و هواداران به او لقب‌هایی همچون Er Bimbo de Oro (پسر طلایی)، L'Ottavo Re di Roma (هشتمین پادشاه رم)، Er Pupone (بچه بزرگ)، Il Capitano (کاپیتان) و Il Gladiatore (گلادیاتور) داده‌اند. از او به عنوان یکی از بزرگترین مهاجم و هافبک هجومی های تاریخ یاد میشود |
|---|
| ۶-آندره‌آ پیرلو (به ایتالیایی: Andrea Pirlo) بازیکن سابق و سرمربی کنونی فوتبال اهل ایتالیا است. وی سرمربی فعلی باشگاه فوتبال سمپدوریا است.پیرلو پنج بار در جایزه بهترین بازی‌ساز جهانی فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال بین سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۱۵ در چهار تیم برتر قرار گرفت. او در سال ۲۰۱۱ چهارمین جایزه بهترین بازیکن اروپا و هفتم در سال ۲۰۱۵، در حالی که سه بار به عنوان فوتبالیست سال سری آ انتخاب شد، چهار بار به تیم سال سری آ راه یافت. پیرلو در سال ۲۰۱۲ در تیم سال یوفا معرفی شد. سه بار برای توپ طلا در ده بازیکن برتر قرار گرفت و در سال ۲۰۱۶ به‌عنوان ستاره لیگ برتر فوتبال ایالات متحده آمریکا انتخاب شد. در سال ۲۰۱۹، پیرلو به تالار مشاهیر فوتبال ایتالیا راه یافت. همواره از وی به دلیل نگاه تیزبینش و هوش بالا در بازیخوانی و یافتن فضاهای کور تسلط بالا در دربلینگ و حفظ توپ و مهم ترین ویژگی بازی او یعنی پاس های بسیار دقیقش و همینطور نواختن ضربات آزاد خطرناک از وی به عنوان بهترین های تاریخ در پست خودش یاد میشود. |
|---|
|
۷-پائولو روسی (به ایتالیایی: Paolo Rossi) (زادهٔ ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۶ – درگذشتهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۰) ]، بازیکن فوتبال ایتالیایی بود.ستاره اقبال روسی کوچک و ظریف اندام با گل‌های زیادی که در جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ در آرژانتین به ثمر رساند درخشید. بازیکن ۲۱ ساله آن زمان که پیراهن شماره ۲۱ تیم ملی را بر تن داشت در نخستین بازی مرحله گروهی این جام، در مقابل فرانسه گل تساوی تمیش را وارد دروازه تیم حریف کرد. ایتالیا در آن جام چهارم شد. در همان فصل، روسی با ویچنزا به نایب قهرمانی لیگ هم رسید و برای فصل تازه، راهی باشگاه فوتبال پروجا شد. اما این انتقال برای او خوش‌یمن نبود |
|---|
| 8-آلساندرو دلپیرو (به ایتالیایی: Alessandro Del Piero) با نام‌های مستعار الکس، پینتوریکیو (زاده ۹ نوامبر ۱۹۷۴ - کونلیانو) بازیکن فوتبال بازنشسته ایتالیایی است که برای باشگاه یوونتوس و تیم ملی ایتالیا در پست مهاجم کاذب بازی می‌کرد. او از سال ۲۰۱۵ به عنوان کارشناس فوتبال در شبکه اسکای اسپرت ایتالیا فعالیت می‌کند.الکس برترین گلزن تاریخ یووه است. ضمناً او به همراه روبرتو باجو در مکان چهارم بهترین گلزنان تاریخ تیم ملی ایتالیا قرار دارد. دیگو آرماندو مارادونا دربارهٔ او گفته‌است: «گاهی احساس می‌کنم سن دل پیرو هیچگاه بالا نمی‌رود.»] همچنین به دلپیرو لقب پسر طلایی فوتبال ایتالیا را هم داده‌اند. |
|---|
| 9-روبرتو باجو بازیکن فوتبال ایتالیا است که در سال ۱۹۹۳ به عنوان مرد سال فوتبال اروپا انتخاب شد و جایزهٔ توپ طلای اروپا را کسب کرد.[۲] ظرافت بازی و تکنیک‌های خاص باجو هر هوادار فوتبالی را به تحسین او وامی‌داشت. از نظر بسیاری از کارشناسان فوتبال، روبرتو باجو یکی از بهترین مهاجم تاریخ فوتبال کشور ایتالیا بوده‌است.[ |
|---|
| 10-گائتانو شیره‌آ سال ۱۹۷۵ میلادی عضو تیم ملی فوتبال ایتالیا بوده و در ۷۸ بازی ملی حضور داشته‌است. او در بازی‌های ملی‌اش ۲ گل به ثمر رساند.گائتانو شیره آ آخرین بازی ملی خود را در سال ۱۹۸۶ میلادی انجام داد. شیره آ مدافع برازنده‌ای در مهارت و توانایی‌های تاکتیکی بود. با وجود اینکه بیشتر مدافعان تاکتیک‌های خشن و بعضی مواقع ظالمانه را به کار می‌بردند، که مهم‌ترین آن‌ها همبازی خودش کلاودیو جنتیله بود، او به جوانمردی و اخلاق بزرگ منشانه مشهور بود. |
|---|
باتشکر از پسر نیک برنابئو
