شعر زیبای (تکرار غم نیما)

چه آغازی
چه انجامی
چه باید بود و باید شد
در این گرداب وحشت زا
چه امیدی
چه پیغامی
کدامین قصه شیرین برای کودک فردا
زمین از غصه میمیرد پر از باد زمستانی
شعور شعر نا پیدا در این مرداب انسانی
همه جا سایه وحشت همه جا چکمه قدرت
گلوی هر قناری را بریدند از سر نفرت
بجای شستن گلها به باغ سبز انسانی
شکفته بوته آتش نشسته جغد ویرانی
چه آغازی
چه انجامی
چه باید بود و باید شد
در این گرداب وحشت زا
که میگوید که میگوید

   جهانی اینچنین زیباست

جهانی 

اینچنین رسوا کجا شایسته رویاست 
چه آغازی
چه انجامی
چه امیدی
چه پیغامی
سوالی مانده بر رگها
که می پرسم من از دنیا
به تکرار غم نیما
کجای این شب تیره
بیاویزم بیاویزم
قبای ژنده خودرا