24 سال از اکران فیلم Gladiator گذشت؛ اثری جذاب و تماشایی با حاشیه های فراوان و تمام نشدنی!
"گلادیاتور" از آن دسته آثاریست که بیننده با تماشایش دیگر نمیتواند به راحتی رهایش کند. "گلادیاتور"، فیلم صادق، عمیق و برآمده از باور درونی فیلمساز است. یک اثر دشوار خوش‌ساخت و بسیار سرگرم کننده که علاوه بر سینما بلدیِ چشمگیرش، نگاه عمیقی نیز به جنگیدن، انسان، مرگ و زندگی دارد. گلادیاتور، از آن دسته آثار امروزیست که به تماشاچی و قصه گفتن احترام میگذارد. ولی آیا تا به حال شنیده بودید یا حتی به آن فکر کرده بودید که این فیلم چه حاشیه هایی داشته و چه آشفتگی هایی را چشیده تا به یک شاهکار تبدیل گشته؟ از نبود فیلمنامه در دست بازیگران تا مرگ یکی از عوامل اصلی سریال هنگام تولید اثر! به راستی در این اثر سینمایی چه خبرهایی بوده...
(روی عکس کلیک کنید)
- نه ریدلی اسکات و نه راسل کرو فیلمنامه ابتدایی را دوست نداشتند و در زمان فیلمبرداری عملا، فیلمنامه ای درکار نبوده، متن به صورت روزانه و در محل فیلمبرداری نوشته و حفظ میشد!
- از هانس زیمر به دلیل ساخت موسیقی متن این اثر سینمایی و استفاده از تم The Bringer Of War و به اتهام سرقت هنری شکایت میشود!
- الیور رید یکی از بازیگران این اثر سینمایی (پراکسیمو)، در زمان فیلمبرداری این فیلم به باری در نزدیکی آنجا میرود و با تعدادی از ملوانان شرط بندی میکند و بعد از خوردن 8 لیوان بلند و پر آبجو، 12 شات رام، نصف بطری ویسکی و چندین شات کنیاک، در حالی که در حال کشتی گرفتن با یک ملوان بود جان به جان آفرین تسلیم میکند!
- ریدلی اسکات در سکانس ابتدایی این فیلم به طور کاملا واقعی (با اجازه از دولت) جنگلی را به طور کامل آتش میزند که بعدها حاشیه های زیادی را برای او و فیلمش ایجاد میکند
- دیالوگ Strength and honour که تبدیل به یکی از نمادین ترین دیالوگ های تاریخ سینما شده، اصلا در متن فیلمنامه وجود نداشته و راسل کرو خود به طور بداهه این حرف رو زده بود!
- گفتنی است راسل کرو علاقه و قصدی برای بازی در این اثر سینمایی نداشته و این مایکل مان بوده که او را راضی میکند تا با ریدلی اسکات همکاری بکند!
- به علت اینکه جود لاو قصد همکاری با ریدلی اسکات را نداشته و نمیخواست در این اثر سینمایی شرکت کند نقش او به واکین فینیکس داده میشود!
ماکسیموس دسیموس مریدیوس؛ برشی از فیلم گلادیاتور
دیوید فرانزونی، نویسنده فیلمنامه در دهه 70 میلادی در حال گشتن اروپا و خاور میانه بود و این سفرها باعث علاقه او به مکان های باستانی شده و همه اینها زمینه ساز نوشتن فیلمنامه این اثر سینمایی میشود و به همین دلیل در طول یکی از این سفرها، فرانزونی کتاب "Those About to Die" نوشته دانیل پی مانیکس رو میخواند و این کتاب یک ایده عالی برای نوشتن فیلمنامه ای درباره یک گلادیاتور به او میدهد، اما نکته جالب اینجاست که نوشتن و ساخت این فیلم چیزی حدود 30 سال طول میکشد!
