جنگ افزار های بی رحم؛ انواع کشتی های جنگی

https://s8.uupload.ir/files/۲۰۲۴۰۳۲۸_۰۳۳۹۲۹_8048.jpg" />

در طول تاریخ نیروی دریایی، اصطلاح ناوچه برای انواع مختلفی از کشتی‌ها به کار رفته است که طیف وسیعی از طبقه بندی‌ها را در بر می‌گیرد. از کشتی‌های بادبانی سنتی با دکل‌ها گرفته تا کشتی‌های اسکورت با قابلیت حمل موشک‌های هدایت شونده ، مفهوم ناوچه به طور قابل توجهی در طول زمان تکامل یافته است. در عصر حاضر، ناوچه‌ها بزرگ‌تر از رزمناو‌ها یا قایق‌های گشت ساحلی هستند، اما تسلیحات کمتری در مقایسه با ناوشکن‌ها یا ناو‌ها دارند.
در طول جنگ جهانی دوم، ناوچه‌ها نقش مهمی به عنوان واسطه بین رزمناو‌ها و ناوشکن‌ها / ناو‌ها ایفا می‌کردند. رزمناو‌ها فاقد منابع لازم برای فعالیت موثر در ماموریت‌های آب‌های آزاد وسیع بودند. ناوچه‌ها طوری طراحی شده بودند که سریع‌تر از رزمناو‌ها باشند در حالی که تسلیحات کافی برای عملیات ضد زیردریایی را نیز در اختیار داشتند. اگر چه آن‌ها قدرت  یکسانی با ناوشکن‌ها یا ناو‌ها نداشتند، اما هدف اصلی آن‌ها اسکورت و درگیر شدن با زیردریایی‌های آسیب پذیری بود که مجبور به آمدن به سطح می‌شدند.
کشتی جنگی کلاس الیور هازارد پری (Oliver Hazard Perry) به عنوان آخرین ناوچه فعال در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا خدمت کرد. با این حال، تمام کشتی‌های فعال این کلاس در سال ۲۰۱۵ از خدمت مرخص شدند. این تصمیم با ظهور یک کلاس کشتی جدید به نام کشتی جنگی لیتورال که نقش‌های قبلی ناوچه‌ها را بر عهده داشت، شکل گرفت. در حال حاضر، نیروی دریایی ایالات متحده در حال بررسی بازگشت به طراحی ناوچه از طریق یک قرارداد طراحی جدید با کمپانی Fincantieri است. این کلاس از ناوچه‌ها در حال حاضر به عنوان ناوچه کلاس Constellation شناخته می‌شود و انتظار می‌رود در سال‌های آینده وارد تولید انبوه شود.

https://s8.uupload.ir/files/5684926_rd53.jpg" />

رزمناو‌ها کشتی‌های چابک و پرسرعتی هستند که اغلب به عنوان قایق‌های گشت ساحلی به کار گرفته می‌شوند. در حالی که طراحی رزمناو‌ها ممکن است در کشور‌های مختلف متفاوت باشد، این کشتی‌ها معمولاً محدود به فعالیت در نزدیکی پایگاه‌های دریایی هستند و به ندرت به طور مستقل در آب‌های آزاد مستقر می‌شوند.این کشتی‌ها به خاطر توانایی شان در پاسخ سریع به تهدیدات در طول خطوط ساحلی یک کشور مشهور هستند که آن‌ها را به دارایی‌های ارزشمندی برای ماموریت‌های تهاجمی و واکنش سریع تبدیل می‌کنند. مزیت مهم کشتی‌های کلاس رزمناو در اندازه جمع و جور و سرعت استثنایی آن‌ها است. به دلیل ابعاد کوچک تر، آن‌ها مانند ناو‌ها یا ناوشکن‌ها نیازی به اسکله‌های تخصصی ندارند.

https://s8.uupload.ir/files/130920-n-nx070-025_-_uss_arleigh_burke_(ddg-51)_k969.jpg" />

ناوشکن‌ها نقش مهمی به عنوان کشتی‌های حمله سریع در طول جنگ جهانی دوم ایفا کردند، در درجه اول به عنوان کشتی‌های اسکورت متصل به گروه‌های نبرد خدمت می‌کردند. آن‌ها با توانایی حمل اژدر و شکار زیردریایی ها، دارایی‌های ضروری برای همه نیرو‌ها در نبرد‌های دریایی بودند.
در دوران پس از جنگ جهانی دوم، ناوشکن‌ها سرعت بیشتری نسبت به ناو‌ها داشتند، اگر چه سیستم‌های تسلیحاتی نسبتاً کمتری داشته و به فناوری پیشرفته‌تر کمتری مجهز بودند. آن‌ها برای لجستیک پیشرفته و قابلیت‌های ردیابی به کشتی‌های اسکورت متکی بودند، اما این ضعف با افزایش قدرت آتش، اژدر و مین‌های ضد زیردریایی جبران می‌شد. ماموریت‌های خاص آن‌ها در طول جنگ جهانی دوم نیازمند طراحی و عملکرد تخصصی بود. ناوشکن‌ها باید برای نزدیک شدن به کشتی‌های دشمن و انجام حملات غافلگیر کننده، سریع عمل می‌کردند که منجر به لایه‌های زره نازک‌تر و تمرکز بر تسلیحات ضدکشتی مانند اژدر‌ها می‌شد.ظهور موشک‌های هدایت شونده تا حد زیادی زره را منسوخ کرده است، در شرایطی که موشک‌های مدرن توانایی نفوذ به اکثر لایه‌های زره معمولی را دارند. در نتیجه، نیاز به کشتی‌های جنگی به شدت زره پوش کاهش یافته است. این تغییر باعث شده است که هم ناوشکن‌ها و هم ناو‌ها به تجهیزات و زره‌های قابل مقایسه‌ای مجهز شوند و در نتیجه ظرفیت‌های عملیاتی آن‌ها هم تراز شود. ناوشکن‌های مدرن همچنان طیف وسیعی از وظایف را به عنوان اسکورت انجام می‌دهند. با این حال، بسیاری از آن‌ها به سکو‌های موشکی متحرک، مجهز به سکوی پرتاب موشک هدایت شونده تبدیل شده اند. این تحول به آن‌ها اجازه می‌دهد تا هم نقش تهاجمی و هم دفاعی داشته باشند که قابلیت‌های آن‌ها در جنگ‌های دریایی مدرن را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.

https://s8.uupload.ir/files/us_navy_100304-n-6006s-046_the_ticonderoga-class_guided-missile_cruiser_uss_bunker_hill_cg_52_transits_in_the_atlantic_ocean_gq2x.jpg" />

ناو‌ها یا کروزر‌ها به عنوان برخی از بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین کشتی‌های تهاجمی در نیرو‌های دریایی مدرن شناخته می‌شوند. قدرت و تسلیحات آن‌ها از ناو‌های هواپیمابر که عمدتاً برای تسلیحات خود به هواپیما متکی هستند، پیشی می‌گیرد. پس از جنگ جهانی دوم، خط بین ناوشکن‌ها و ناو‌ها به طور قابل توجهی محو شده است. به طور سنتی، کروزر‌ها با زره قدرتمند و قابلیت‌های تهاجمی خود شناخته می‌شدند. با این حال، با ظهور موشک‌های هدایت شونده در جنگ، کشتی‌های سنگین زرهی دیگر اهمیت سابق را نداشتند. در نتیجه، ناو‌ها تمرکز خود را از زره به سکو‌های موشکی و پرتابگر‌های اژدری تغییر دادند. اگر چه ناوشکن‌های مدرن امروزی دارای زره‌های کاهش یافته هستند، اما به شدت ویرانگر و قدرتمند باقی مانده اند. بسیاری از این ناو‌ها به سیستم‌های موشکی پرتاب عمودی، یک توپ اصلی و چندین جایگاه توپ کوچک‌تر مجهز هستند.
ناو‌های جنگی امروزی نقش‌های حیاتی تهاجمی را در میدان نبرد ایفا می‌کنند. علاوه بر قابلیت‌های تهاجمی قوی، بسیاری از کروزر‌های مدرن دارای قابلیت‌های جنگ الکترونیکی پیشرفته و سیستم‌های دفاعی هستند و اغلب به عنوان سکو‌های دفاع موشکی بالستیک عمل می‌کنند. با وجود تکامل در طول زمان، ناو‌ها اهمیت خود را در ناوگان دریایی حفظ کرده اند. آن‌ها همچنان برای اثربخشی رزمی و عملیات‌های چندمنظوره بهینه سازی می‌شوند و به عنوان ستون فقرات نیرو‌های دریایی در سراسر جهان خدمت می‌کنند.

https://s8.uupload.ir/files/1782245_524_bvqb.jpg" />

زیردریایی‌ها از زمان جنگ جهانی دوم، به ویژه با ادغام رآکتور‌های هسته ای، پیشرفت‌های قابل توجهی داشته اند. این افزونه  یکی از اشکالات اصلی زیردریایی‌ها را برطرف کرده است. پیش از این، زیردریایی‌های دیزِلی باید به صورت دوره‌ای به روی آب می‌آمدند که آن‌ها را در برابر حملات دشمن آسیب پذیر می‌کرد. در مقابل، زیردریایی‌های هسته‌ای مدرن توانایی تولید آب و اکسیژن را دارند که آن‌ها را قادر می‌سازد برای مدت طولانی زیر آب بمانند و به طور مستقل عمل کنند. زیردریایی‌های مدرن طیف متنوعی از نقش ها، از جمله ضد شناسایی، عملیات راداری، وظایف اسکورت، تزریق نیرو و تجهیزات به میدان نبرد، و عملکرد به عنوان سکو‌های موشکی متحرک را انجام می‌دهند. آن‌ها با توانایی غوطه ور شدن در زیر آب و شناسایی نشدن برای مدت زمان طولانی، امروزه به یکی از کشنده‌ترین و کارآمدترین کشتی‌های جنگی در دریا‌ها تبدیل شده اند که از نظر قدرت و تاثیرگذاری تنها پس از ناو‌های هواپیمابر قرار می‌گیرند. تطبیق پذیری و مزایای استراتژیک آن ها، زیردریایی‌ها را به دارایی‌های ضروری در هر ناوگان دریایی تبدیل می‌کند.

https://s8.uupload.ir/files/1842263_561_a5w9.png" />

برخلاف نامشان، کشتی‌های جنگی آبی خاکی برای عملیات‌های روی خشکی طراحی و ساخته نشده اند. هدف اصلی آن‌ها انتقال سریع مقادیر زیادی از تجهیزات زمینی مانند کامیون ها، تانک ها و نیرو‌ها از کشتی‌ها به سواحل است. کشتی‌های آبی خاکی در سایز‌ها و طرح‌های بسیاری تولید می‌شوند، اگر چه این کشتی‌ها به خاطر سایز بزرگشان شبیه ناو هستند، اما کوچک‌تر از آن‌ها بوده و نقش‌های عملیاتی متفاوتی دارند.

https://s8.uupload.ir/files/uss_gerald_r._ford_(cvn-78)_underway_on_8_april_2017_k9me.jpeg" />

استفاده گسترده از ناو‌های هواپیمابر از زمان جنگ جهانی دوم تحول قابل توجهی در جنگ‌های دریایی ایجاد کرده است. در کنار معرفی موشک‌های هدایت شونده، این کشتی‌های غول پیکر، ناو‌های جنگی را کاملاً منسوخ کرده اند و از آن زمان تاکنون بر نیروی دریایی مدرن تسلط کامل دارند. ناو‌های هواپیمابر مدرن کشتی‌های غول پیکری هستند که به فناوری پیشرفته مجهز شده و شبیه به شهر‌های شناور کوچکی با ظرفیت خدمه حدود ۵،۰۰۰ نفر هستند. در حال حاضر، بزرگ‌ترین ناو هواپیمابر جهان، ناو آمریکایی کلاس جرالد آر. فورد (Gerald R. Ford) است که جایگزین کلاس قدیمی نیمیتز (Nimitz) شده است.
ناو هواپیمابر کلاس جرالد آر. فورد نشان دهنده اوج مهندسی ناو‌های هواپیمابر است که در ساخت آن از الکترونیک پیشرفته و فناوری مدرن استفاده شده است. با استفاده از این پیشرفت ها،
ناو‌های هواپیمابر امروزه طیف متنوعی از ماموریت‌ها مانند عملیات‌های تهاجمی متحرک و سکو‌های دفاعی را انجام می‌دهند و ناوگروه‌های مختلف را در خدمت و کنترل خود دارند. همچنین تحرک آن ها، ناو‌های هواپیمابر را در شرایط نیرو‌های واکنش سریع قرار می‌دهد که قادر به اعزام و استقرار سریع در محل‌های مورد نیاز در میدان نبرد هستند. همچنین ناو‌های هواپیمابر نقشی حیاتی در امدادرسانی در بلایا و ماموریت‌های بشردوستانه ایفا می‌کنند. قابلیت‌های مدرن آن ها، ناو‌های هواپیمابر را قادر به تامین برق مناطق آسیب دیده، تامین غذا برای هزاران نفر و تولید روزانه حدود ۲۰۰ هزار گالن آب آشامیدنی می‌کند. این قابلیت‌ها ناو‌های هواپیمابر را به دارایی‌های ارزشمندی در پاسخگویی به بحران‌ها و رساندن کمک در مقیاس جهانی تبدیل می‌کند.