غیر ممکن معنا ندارد، حداقل تا وقتی که ریوا اینجاست؛ داستان اولین و آخرین قهرمانی کالیاری در سری آ
|
با درگذشت جیجی ریوا، فوتبال روز به روز عاری از ستارگان گذشته و اسطوره‌های بزرگش میشود. ریوا به عنوان بازیکن در یکی از مهم‌ترین افتخارات کالیاری نقش مهمی داشته است و بازیکن مهمی در تاریخ این باشگاه و فوتبال ایتالیا محسوب میشود. |
چند روز پیش یکی دیگر از بزرگان فوتبال نیز به سفر بی‌بازگشت خود شتافت. جیجی ریوا، بهترین گلزن تیم ملی ایتالیا و ستاره سال‌های دور سری آ و کالیاری تسلیم مرگ شد و به جمع ستارگانی چون فرانتس بکن باوئر، ماریو زاگالو و... پیوست. ریوا که با لقب غرش تندر نیز شناخته میشود، به عنوان یکی از برترین مهاجمان تاریخ نیز قلمداد شده است. نکته‌ی قابل توجه اینجا است که جمع بازیکنان متعلق به دوره‌های گذشته با فوت جیجی ریوا کوچک و کوچک‌تر میشود. از نفرات برتر رتبه‌بندی توپ طلا در سال ۱۹۶۹، بزرگانی همچون جرج بست، گرد مولر، یوهان کرویف، فرانتس بکن باوئر، بابی چارلتون، فرانسیس لی و... از دنیا رفته‌اند. حال فوتبال تنها و تنهاتر از قبل شده و چشم انتظار ستارگانی است که تاریخ را از نو بنویسند. شاید برخی ستارگان امروز دنیای فوتبال همچون جود بلینگام، کیلیان امباپه، ارلینگ هالند و... به اصطلاح جا پای بزرگان بگذارند، شاید. اما بد نیست که با درگذشت مردِ بزرگِ فوتبال ایتالیا، داستان اولین و آخرین قهرمانی کالیاری در سری آ را مرور کنیم؛ زمانی که جیجی ریوا و دیگر ستارگان کالیاری تاریخ‌سازی می‌کنند.
انریکو روکا، تاجری ایتالیایی است که دلباخته‌ی فوتبال است. در سال ۱۹۶۰ تصمیم می‌گیرد تا باشگاهی اهل ساردینیا، یعنی کالیاری را به مالکیت خود درآورد. ساردینی‌ها در آن زمان در سری چی فوتبال ایتالیا به سر می‌بردند. روکا که یک کارآفرین بود، تصمیم گرفت تا از ثروت شخصی خود برای جذب بازیکنانی از لیگ‌های پایین‌تر استفاده کند. در این زمان که کالیاری قصد صعود به سری بی را دارد، ستاره‌ای در حال ظهور است؛ مهاجمی جوان که با درخشش و ثبت ۳۰ گل و ۳۳ گل در دو فصل مختلف در لاونو مومبلو، به آکادمی لنیانو منتقل شده است. در لنیانو، تیمی که در سری چی بازی می‌کند، جیجی کارش را با ۶ گل در ۲۲ بازی شروع می‌کند. انریکو روکا که تیمش به سری بی راه یافته است، قطعه پازل گم شده‌ی تیمش را پیدا می‌کند. مبلغی قابل توجه صرف انتقال لوییجی ریوا میشود و این تبدیل به نقطه‌ی شروع داستان قهرمانی کالیاری میشود. ریوای ۱۹ ساله در نخستین فصل حضورش در ساردینیا، در ۲۶ بازی ۸ گل به ثمر می‌رساند. کالیاری که اوضاع و احوال بهتری را سپری می‌کرد، رتبه‌ی دوم لیگ سری بی را کسب می‌کند و پس از ۴۰ سال به بالاترین سطح فوتبال ایتالیا راه می‌یابد. حال کالیاری آماده میشود تا تحت هدایت آرتورو سیلوستری در سری آ به ماجراجویی‌های خود ادامه دهد. ریوا در ادامه به کالیاری کمک می‌کند تا از سقوط بگریزند. جیجی ۲۰ ساله در ۳۲ بازی ۹ گل به ثمر می‌رساند. کالیاری در ادامه جایگاه خود را در میانه‌ی جدول تثبیت می‌کند. آنها از منطقه‌ی سقوط دور و دورتر می‌شوند و حتی در فصل ۱۹۶۷-۱۹۶۶ حتی یک بار به رتبه‌ی ششم نیز دست می‌یابند؛ زمانی که لوییجی ریوا با ۱۸ آقای گل سری آ میشود. در ادامه ریوا با پیشنهادات مختلف روبه‌رو میشود. تیم‌های سری آ که در سودای مهاجمی گلزن بودند، برای جذب ریوا دست به کار شدند. یوونتوس جدی‌ترین مشتری ریوا بود، اما هم کالیاری و هم خود ریوا مایل به جدایی نبودند. انریکو روکا نیز از پیش‌تر تصمیم گرفته بود تا تیمی متشکل از بازیکنان بزرگ‌تری را به رهبریت جیجی ریوا تشکیل دهد. حضور شخص ریوا موجب رضایت برخی بازیکنان برای انتقال به کالیاری شد. نه‌نه، پیرلوییجی سرا، کموناردو نیکلای، ریچیوتی گریتی و... تا به آن زمان به کالیاری پیوسته بودند. نه‌نه از یوونتوس به کالیاری اضافه شده بود. او تنها یک فصل در یوونتوس حضور داشت و به عنوان هافبک در ۲۸ بازی ۱۱ گل زد. پیرلوییجی سرا از ورونا اضافه شده بود و توان بازی در دو پست دفاع و هافبک را نیز دارا بود. این دو بازیکن به عنوان خریدهای مهم کالیاری تلقی می‌شدند. همچنین روبرتو بونینسنیا نیز در حوالی سال ۱۹۶۶ به تیم ایتوره پوریچلی پیوسته بود. کمی بعد (سال ۱۹۶۸)، انریکو روکا از منصب ریاست باشگاه کنار می‌رود و افیزیو کوریاس جایگزین او میشود. در ادامه مانیلو اسکوپینیو ملقب به پرفسور که پیش‌تر نیز مدتی کوتاه سرمربی کالیاری بود، به این تیم باز می‌گردد. رییس جدید باشگاه (کوریاس)، انریکو آلبرتوسی (دروازه‌بان اسبق فیورنتینا) را به جمع شاگردان اسکوپینیو اضافه می‌کند تا ترکیب تیم جاه‌طلبانه‌تر شود. فصل ۱۹۶۹-۱۹۶۸ اولین فصل برای ریاست و کادرفنی جدید بود.
کالیاری فصل خوبی را سپری می‌کند. آنها به جز یک شکست در نیم فصل اول، عملکرد مطلوبی را ثبت می‌کنند. آن طرف فیورنتینا که خود را به عنوان یک مدعی مطرح کرده است، به جز یک شکست در هفته‌های ابتدایی پر قدرت به سوی جلو حرکت می‌کند. آن طرف مسابقات کوپا ایتالیا نیز در حال برگزاری است. فرمت مسابقات این چنین است که در ۹ گروه متشکل از تیم‌های سری آ، بی و چی، تیم‌ها رقابت می‌کنند و صدرنشین هر گروه به یک چهارم نهایی می‌رود. در یک چهارم نهایی نیز ۴ تیم پیروز به گروه نهایی می‌روند و در یک دور با یکدیگر تقابل می‌کنند و برنده‌ی نهایی این چنین مشخص میشود. کالیاری با درخشش جیجی ریوا صدرنشین گروه ۹ میشود. آنها باید در یک چهارم نهایی با یوونتوس بازی کنند. آن طرف در سری آ نیز کالیاری از غفلت دیگر تیم‌ها استفاده کرده و صدرنشین است. در ادامه آنها در کوپا ایتالیا یوونتوس را شکست داده و به گروه نهایی این رقابت‌ها می‌روند. اما تیم اسکوپینیو با وجود درخشش جیجی ریوا، در این مسابقات دوم میشود و از قهرمانی باز می‌ماند. در سری آ نیز جیجی ریوا بسیار می‌درخشد، اما مانع امتیاز از دست دادن کالیاری نمی‌شود و آنها به اصطلاح از قافله جای می‌مانند. در نهایت جیجی ریوا آقای گل کوپا ایتالیا و سری آ میشود، اما افسوس که تیمش در سری آ نیز با ۴ امتیاز اختلاف دوم شد. ریوا سال بسیار خوبی را سپری کرد؛ آقای گل دو رقابت داخلی شد و با تیمش دو بار نایب قهرمان شد. او همچنین در یورو ۱۹۶۸ به همراه ایتالیا قهرمان شد و شانس آقای گلی را نیز داشت؛ هر چند که این امر محقق نشد. در همان دوران بود که ریوا لقب غرش تندر را توسط جیانی بررا دریافت کرد؛ روزنامه‌نگاری که شهرت قابل توجهی داشت و القاب مشهور بازیکنان و... را ابداع کرده بود. سال بعد اینترمیلان به روبرتو بونینسنیا علاقه‌مند میشود و برای جذب او اقدام می‌کند. کالیاری نیز به دو بازیکن اینترمیلان علاقه دارد؛ سرجیو گوری و آنجلو دومنگینی بازیکنانی هستند که در لیست اسکوپینیو قرار گرفته بودند. در نهایت، اینترمیلان و کالیاری توافق می‌کنند تا در ازای انتقال بونینسنیا، گوری و دومنگینی به کالیاری بروند. کالیاری فصل را به خوبی شروع می‌کند. جیجی ریوا همچنان نقش مهمی در پیروزی‌های کالیاری دارد و گل‌های مهمی را به ثمر می‌رساند. آنجلو دومنگینی نیز دیگر مهاجم خطرناک کالیاری است، اما رهبری خط حمله‌ی تیم اسکوپینیو بر عهده‌ی ریوا است. در آن دوران رای‌گیری توپ طلا نیز در جریان بود. اغلب رسانه‌ها از دو ایتالیایی به عنوان شانس‌های اصلی توپ طلا نام می‌بردند؛ یکی جیجی ریوا و دیگری جیانی ریورا، هافبک تهاجمی/مهاجم میلان که نقش قابل توجهی بر کسب لیگ قهرمانان فصل پیش (۱۹۶۹-۱۹۶۸) داشت. در نهایت رتبه‌بندی نهایی اعلام میشود؛ جیانی ریورا فاتح توپ طلا شد. جیانی ریورا ۸۳ و جیجی ریوا ۷۹ رای کسب می‌کند. نکته‌ی قابل توجه، فاصله‌ی زیاد نفرات اول و دوم با نفر سوم است؛ به طوری که گرد مولر، نفر سوم این رتبه‌بندی ۳۸ رای کسب کرده بود. با این حال، گلزنی‌های ریوا و رهبری قاطع او در کالیاری با این خبر کمرنگ نمی‌شود. او بیش از پیش گل می‌زند تا در نهایت یک اتفاق تاریخی رقم بخورد. کالیاری در نهایت برای اولین بار در سری آ قهرمان میشود؛ که تا به حال آخرین قهرمانی آنها نیز هست. تیم کالیاری که زمانی در سری چی به سر می‌برد، بر اینترمیلان، یوونتوس و آث میلان غلبه می‌کند. جیجی ریوا باز هم با ۲۱ گل آقای گل میشود. کمی بعد ریوا در جام‌جهانی بازی می‌کند. او به هیچ وجه رقیبی جدی برای آقای گلی گرد مولر در این رقابت‌ها (جام جهانی ۱۹۷۰) محسوب نمی‌شود، اما در جریان بازی آلمان غربی - ایتالیا، بازی که به https://www.tarafdari.com/node/2349924" target="_blank">بازی قرن معروف است، یک گل می‌زند؛ گلی که رسالت او را در تیم ملی ایتالیا تکمیل می‌کند. گل ریوا بسیار مورد تحسین قرار می‌گیرد، اما در نهایت ریوا با کالیاری به بزرگترین موفقیتش دست یافته بود. ریوا در کالیاری معجزه پدید می‌آورد. هواداران کالیاری گمان می‌کنند "تا وقتی که ریوا اینجاست، چیزی به نام غیرممکن وجود ندارد." حال و پس از درگذشت جیجی ریوا، نام ورزشگاه کالیاری از ساردینیا آرنا به لوئیجی ریوا استادیوم تغییر خواهد کرد تا نام ریوا برای همیشه در تاریخ فوتبال ایتالیا ماندگار شود. راستی، آیا باز هم افسانه‌ای به مانند جیجی ریوا در کالیاری ظهور خواهد کرد؟
