آقای کریس! ما ندید بدید نیستیم

حضور رونالدو در ایران و نحوه استقبال مردم و مسئولان از او واکنش های زیادی را در جامعه برانگیخته است. نوع نگاه رسانه های خارجی در این باره بیشتر با تمسخر و نگاه سخفیف توام بوده است.

به گزارش طرفداری، سیدعلیرضا شریفی، پژوهشگر فوتبال و مولف کتاب های تاریخ ورزش ایران، در این باره یادداشتی جالب برای کریس رونالدو نوشته است:

جناب آقای کریس رونالدو سلام

شاید به گوشت رسانده باشند که چه شهرآشوبی شده ای و با شنیدن خبر آمدنت به کشور ما چه ولوله ای برپا نمودی. کریس عزیز امیدوارم این سفر و اقامت کوتاه برایت در زمره ی خاطرات شیرین به یادگار بماند. قطع به یقین تو به عنوان یکی از فوق ستاره های فوتبال جهان از این دست سفرها و استقبال ها و شور و هیجان ها زیاد دیده ای اما می خواهم این را بدانی که تو اولین بزرگ فوتبال دنیا نیستی که به ایران عزیز ما آمده. سال‌ها پیش حتی پیش از پا نهادن تو به این دنیا بزرگانی چون ژوزف ماساپوست، پله، توستائو، اوزه بیو، اووه زیلر، گرد مولر، فرانتس بکن بائر، پل برایتنر ، گوردن بنکس، جف هرست، پیتر بونتی، پیتراوزگود، دی دی(والدیر پریرا) و سامی مک ایلروی و... به کشور من آمدند و برابر مردان سرزمین پارس فوتبال بازی کردند و گاه در کنار آن با برخی به میگساری و دست افشانی و شب زنده داری پرداختند. برخی برای خوشایند ما امکانات فلان باشگاه ما را در حد رئال مادرید قلمداد کردند تا دل ما را به دست بیاورند و نمک خور نمکدان شکن نباشند خلاصه کم و کاستی هایی هم اگر دیدند به هر صورتی که بود دم برنیاوردند یا حداقل به روی خود نیاوردند و به قول ما ایرانی ها " زیر سبیلی در کردند"! حتی وقتی که برای خوش و بش با  پسر پادشاه وقت، توستائو برزیلی را با نرده بان! به جایگاه اختصاصی ورزشگاه نوبنیاد یکصدهزار نفری تهران رساندیم. یا هنگامی که آری هان هلندی را برای مربیگری تیم ملی آوردیم و برای بردنش بر سر تمرینات تیم از وانت استفاده نمودیم. بعدتر نیز آمدند ستاره هایی چون عابدی پله و ماتیاس سامر، هری کیول، مارک بوسنیچ، رابی کین، یان هارت، شی گیون، الیور کان و ژاوی و.. خلاصه کریس جان خواستم به تو گوشزد کرده باشم که ما مردم ندید بدیدی نیستیم. ما مردم غریبه نواز و مهمان نوازی هستیم با همه‌ی نقاط قوت و ضعف مان!  لطفا خدای ناکرده از رفتار و خودباختگی برخی این امر بر تو مشتبه نشود که مردم اینجا چه هستند و چه و چه؟! و در پی آن اقدام به رفتار یا گفتاری بکنی که این آخر عمر فوتبالی! برای خود بدنامی به بار بیاوری و از چشم هواداران پرشمارت در ایران ( و شاید جاهای دیگر) بیافتی. به قول شاعر: چند روزی مانده از حسن تو نادانی مکن/ از برای زر بسی آلوده دامانی مکن/ نقد مردی بهر زر، بر باد دادن مشکل است / کارهای اینچنین مشکل به آسانی مکن

امیدوارم این حضور خاطرات خوبی برای ما و تو به یادگار بگذارد.