آشنایی با آیین زرتشتی؛ قسمت اول: اوستا و اشوزرتشت

آیین زرتشتی دین چندهزارساله مردم ایران بوده اما آنطور که باید امروزه در ایران به اونپرداخته نشده. این اتفاق میتونه دلایل زیادی داشته باشه یکیش میتونه این باشه که دین زرتشت امروزی با دینی که قبلا ها به مردم به اون باورمند بودن خیلی تفاوت داره چون دینشون در گذر زمان و با سیطره باور ادیان ابراهیمی در کل جهان دستخوش تغییر و تطابق شده و امروزه اگه کسی بخواد بیاد و اونا رو بیان کنه ممکنه هم از طرف افراد زرتشتی و هم غیراونها بهش حمله بشه.
اما به هر حال برای من عجیب و غیرقابل قبوله که امروزه خیلیها با افسانه های یونان و روم و خدایانشون آشنان اما با آیین باستانی ایران خودمون نه.
به هر حال به نظرم ما ایرانیا باید یه آشنایی حداقلی با این آیین داشته باشیم چون با فرهنگمون گره خورده.
بگذریم
برای شروع بهتره از اوستا کتاب مقدس این دین و پیامبرشون اشوزرتشت صحبت کنیم. اول از همه باید بگم برای اینکه از همین اول راه رو درست بریم ازتون میخوام داستان ها کلیشه های ادیان ابراهیمی رو از پیامبر و کتاب مقدس بریزید دور.
اوستا نه از طرف خداست و نه چنین ادعایی داره!!!
اوستا البته اوستایی که امروزه مونده چون چهار پنجمش نابود شده مشتمل بر پنج بخشه که چهار بخشش عملا هیچ ارتباط وحیانی ندارن و توسط موبدان نوشته شدن و فقط بخش گات ها توسط اشوزرتشت سروده شده که البته اونم وحی نیست و در ادامه توضیح میدیم.
گات ها درواقع سروده های اشوزرتشت هستند که در اونبه تبیین نظام خلقت و معرفی اهورامزدا میپردازه و توصیه به ستایش اهورامزدا و ایزدانش رو داره. در گات ها هیچ دستور و احکام دینی وجود نداره. احکام امروزه زرتشت شامل نماز، دعا و... بعدها در بخش های دیگه ی اوستا مثل وندیداد و توسط موبدان نوشته شده. برگردیم به همون گات ها در گاتها اشوزرتشت اشاره ای به اینکه خدا به طریقی با اون صحبت میکنه نداره. صرفا به تبیین جهان بینی خودش میپردازه و فقط در بخش هایی اشاره میکنه که او برگزیده شده برای هدایت مردم اما در تمام سروده هاش از زبان خودش سخن میگه نه از زبان خدا. در بسیاری از این سروده ها اشوزرتشت سوالاتی از اهورامزدا میپرسه اما هیچگاه پاسخ اون پرسش ها در سروده هاش نیومده.
برای اشوزرتشت برخلاف پیامبران ادیان ابراهیمی معجزه ای ذکر نشده و اون رو مرشد و راهنما میدونن نه معجزه گر.
این شرایط طوریه که بسیاری از نوگرایان زرتشتی دین زرتشت رو یک دین زمینی حاصل از تفکرات فلسفی اشوزرتشت میدونن و نه یک دین آسمانی و معتقدند همین دلیل بر حقانیت این دینه و دین هایی که ادعای ارتباط آسمانی دارن رو متهم به دروغ میکنن.
از اونجا که نه من حوصله نوشتن متن طولانی دارم و نه شما حوصله خوندنشو پس سعی میکنم کم بگم و گزیده:)
پس تا اینجا یه دید کلی از آیین زرتشتی و کتابشون به دست آوردیم
قسمت بعدی بیشتر وارد جزئیات میشیم و به پایه این آیین یعنی ثنویت (دوگانه باوری) میپردازیم