حسن رنگرز مقابل دوربین طرفداری: به من زمان بدهید، سعی می کنم نتایج المپیک 2012 را تکرار کنم!

رسانه طرفداری میزبان حسن رنگرز بود.

به گزارش طرفداری، حسن رنگرز، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی که جانشین محمد بنا شد، به استودیو طرفداری آمد و درباره مسائل مختلف و متفاوتی صحبت های جالبی را به زبان آورد.

حسن رنگرز که در شروع کارش عملکرد بسیار خوبی در بازی های آسیایی داشت، کار دشواری برای خارج کردن کشتی فرنگی ایران از زیر سایه نام محمد بنا دارد و در این راه با چالش های زیادی هم مواجه است.

حسن رنگرز که در برنامه ملاقات با چهره ها مقابل حسین باقرشاهی قرار گرفته بود، با سوالات مختلف و جذابی درباره خودش، تیم ملی کشتی فرنگی و ستاره های این رشته مواجه شد.

قرار است گفتگو با حسن رنگرز در دو بخش تقدیم تان شود که اکنون می توانید بخش اول را تماشا کنید...

 

به نام خالق هستی، سلام عرض می کنم خدمت مخاطبین رسانه طرفداری، خیلی خیلی خوش آمدید به یک برنامه دیگر از ملاقات با چهره ها. امروز در خدمت یک چهره غیرفوتبالی هستیم، جناب آقای حسن رنگرز، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی که کارشان را درخشان آغاز کرده و به بهانه قهرمانی در مسابقات آسیایی در خدمت ایشان هستیم. خوش آمدید به خانه خودتان، رسانه طرفداری.

به نام خدا، عرض سلام و ادب دارم خدمت شما و بینندگان تان. ممنونم از مجموعه تان و آقای هژبری، توفیق حضور بنده به نوعی به خاطر محبت ایشان بوده برای مردم خوب مان هم آرزوی قبولی طاعات و عبادات شان را دارم.

با همه انتقاداتی که به محمد بنا هست، جانشین ایشان شدن یک جورهایی به این شکل است که شما بروید منچستریونایتد و جانشین سرالکس فرگوسن شوید. خیلی ها می گفتند حسن رنگرز با کاری که انجام داد ریسک بزرگی کرد. بدون تعارف این کاری که انجام دادید ریسک بود یا خیر.

محمد بنا افتخار کشتی فرنگی است چون مربی قرن و همه چیزی که در المپیک و قهرمانی جهان داریم متاثر از ایشان است و همیشه قدردان شان هستیم، تلاش هم کردیم ایشان را از تصمیم شان منصرف کنیم ولی عزم و اراده ایشان برای کناره گیری جدی بود. قطعا بنده و هیچکس نمی توانیم جانشین ایشان باشیم چون ایشان هم حق کسوت هم استادی برای بنده دارد. تعبیرم این است چند صباحی یک مسئولیتی بر عهده من است، مسئولیت بسیار سنگینی است و زمان کوتاهی است برای المپیک ولیکن در تایید حرف شما ریسک بزرگی بوده، چند سالی تلاشم این بوده در عرصه دیگر در حوزه مدیریتی ادای دین کنم ولی در نهایت آسمان بار امانت نتوانست کشید و به نوعی مسئولیت از آن بنده شد و تلاش مان به عنوان عضو ناچیزی از خانواده بزرگ کشتی فرنگی این است ادای دین کنم به چیزی که بضاعت حداقلی ام است با یک تلاش دو چندان بتوانیم این بار امانت را سالم به مقصود برسانیم.

با احترام به محمد بنای عزیز که سالها مدال های رنگارنگی را تقدیم کشتی ایران کردند، کشتی فرنگی ایران بدون تعارف زیر سایه محمد بنا است، به نظر خودتان می توانید کشتی فرنگی را از زیر سایه محمد بنا خاج کنید یا نه، حداقل شروع کارتان نوید این اتفاق را می دهد.

تلاشی برای این منظور ندارم و تاکیدم این است تا جایی که تصدی مسئولیت را دارم اتفاقات قشنگی برای کشتی فرنگی رقم بخورد به هر شکل هر اتفاقی در کشتی فرنگی در گذشته یک بار حادث شده، قشنگترین اتفاق ما المپیک 2012 لندن بود جایی که کشتی فرنگی ما سه طلای ناب برای اولین بار در طول تاریخ کسب کرد. تیم ما در کشتی فرنگی به کرات قهرمان جهان و آسیا شده آن چیزی که بنده و همکارانم در تلاشیم رقم بخورد تکرار آن نتایج است، نتایجی که به دست محمد بنا رقم خورده و بانی این اتفاق مربیان سازنده ای هستند که در جای جای کشور بدون هیچ چشم داشتی بدون هیچ پاداشی عمر پر برکتشان را معطوف کشتی می کنند و این افتخارات متعلق به آنهاست و آن چیزی که بنده در توانم هست به همراه همکارانم، این است که این مسیر با همان شیب به سمت بالا جلو برود.

کار کردن با علیرضا دبیر سخت است؟ و اینکه سابقه رفاقت و همکاری با ایشان را داشته اید یا نه.

سابقه رفاقت ما به دوران کشتی گیری برمی گردد و در این سالها هم این رفاقت و قرابت وجود داشت و به نوعی درخصوص اینکه کار کردن با ایشان سخت است من وقتی مازندران و دور از فضا بودم، تصورم این بود که کار کردن با علی دبیر خیلی سخت است ولیکن الان بعد از هفت ما همکاری با ایشان نه تنها باورمان این است که سخت نیست بلکه شیرین است. در حوزه زیر ساخت ها آن چیزی که شان و شخصیت کشور بود در حوزه سخت افزار با تلاش مجدانه الحمدالله در اختیار تیم های ملی گذاشتند. در حوزه برگزاری اردوها و امکانات و نوع اعزام ها و چیزهایی که به روند آماده سازی مربوط است، انصافا این را بنده عرض می کنم در همه سالهای گذشته با همه کار کرده ام. در زمان کشتی گیری بخشی از روسای فدراسیون و بعد از آن هم در مسئولیت های مختلف با روسای متعدد فدارسیون کشتی توفیق همکاری داشته ام. با دبیر کار کردن شیرین است، تلاش های ستودنی است، ظرفیت و عرضه مدیریتی است، فرصت مغتنمی برای کشتی کشور است.

و حالا در رقابت های آسیایی که با قهرمانی کشتی فرنگی ایران توام شد و ابتدای کار شما در کشتی فرنگی بود، شما با چند نسل به اهداف تان رسیدید.

مستحضر هستید ما برای اولین بار چرخه انتخابی تیم ملی را تدوین و طراحی و اجرا کردیم. در گذشته یک حلقه مفقود در کشتی وجود داشت که مورد مطالبه جامعه کشتی بود و مردم بعضا روی این موضوع مسر بودند. یادم است یک روزی در پمپ بنزین بودم و دیدم عزیزی به همراه همسرشان به من اصرار می کردم که توروخدا انتخابی را برگزار کنید. چرخه انتخابی تیم ملی در حال اجراست و رقابت های قهرمانی آسیا هم یک مرحله لحاظ شده در این چرخه بوده تا یک ارزیابی از شرایط کمی و کیفی کشتی گیران داشته باشیم. اینکه بخواهیم یک مسیر قانونی و قانون مند برای پوشیدن پیراهن تیم ملی طراحی کنیم وخودمان را مقید به آن چارچوب بدانیم و در آن مسیر حرکت کنیم کار خوبی است ولیکن قطعا بایستی برای این مهم هزینه هم پرداخت کنیم. قطعا باید به کادرفنی زمان دهیم چون به هر شکل شما می توانید در یک سیستم گلخانه ای تعداد محدودی از کشتی گیران را می آورید و بپردازید به آنها و نتیجه بگیرید با آنها ولی نتیجه مقطعی است و در میان مدت و دراز مدت کشتی فرنگی ما خالی از پشتوانه های قوی خواهد شد. برگزاری رقابت های انتخابی این فرصت را برای استعداد ها ایجاد می کند تا بتوانند با تصور یک چشم انداز روشن در فرایند و چرخه قرار بگیرند و در مسیر ملی پوش شدن تلاش مجدانه ای داشته باشند. قائل به این هستیم که باید مسیر پیش رو تا المپیک را گام به گام طی کنیم به هر شکل مسیر فتح یک قله هم با قدم های کوتاه ولی آهسته و پیوسته میسر می شود. قائل به این شعر هستیم که رهرو آن نیست گهی تند و گهی خسته رود رهرو آن است که آهسته و پیوسته روی. تلاش مان این است در رقابت های امیدهای جهان تیم برسکوی نخست بایستد بعد از آن معطوف به جام جهانی شدیم بسیار  مسابقات سنگینی بود با تیم جوانی گام به عرصه مسابقاتی گذاشتیم که تیم های ترکیه و آذربایجان به عنوان تیم های اول و دوم جهان با حداکثر ظرفیت های فنی شان در رقابت ها حاضر بودند. الحمدالله در کشور آذربایجان و شهر باکو با همه ملاحظات سیاسی که ناظر بر آن بود توانستیم قهرمان جهان شویم و در نهایت گام سوم رقابت های آسیایی بود، رقابت هایی که سال قبل در مغولستان با 15 اختلاف امتیاز نایب قهرمان شد بعد از قزاقستان ایستاد. خداراشاکر هستیم الحمدالله امسال با 30 اختلاف امتیاز با یک طلای بیشتر و مدال بیشتر در خود قزاقستان، قزاق ها را پشت سر گذاشتیم و به فضل امیر المومنین و دعای خیر مردم و تلاش های کشتی گیران و همکاران مان، عنوان قهرمانی آسیا را مقتدرانه همانطور که زیبنده نام کشتی فرنگی ماست به کشور بازگشت داده شد.

معمولا از گذشته ها اینطور بوده که ستاره های کشتی فرنگی ما در وزن های پایین و سبک وزن بودند خلاف کشتی آزاد. قبل از انقلاب، علیزاده تا علی اشکانی وسیمخواه و خود شما، اخیرا هم حمید سوریان و امید نوروزی همین سال های قبل که خیلی هم دور نیست. راز این موفقیت چیست.

نکته بسیار خوبی را اشاره کردید از منظر خوبی وارد شدید من تا بحال ندیده ام با این نگاه. کاملا درست است، عبقه و سبقه مدال آوری کشتی فرنگی ما در سبک وزن بوده هرچند الان بعد از حمید سوریان در اوزان 55 و 60 کیلوگرم مشکل داریم و این همه به نکته ای که عرض کردم برمی گردد. وقتی یک قهرمان افسانه ای مثل سوریان بیش از 1 دهه ملی پوش است یا امید نوروزی بیش از یک دهه ملی پوش است، وقتی در کنار این قهرمانان، استعدادها دیده نشوند و به نوعی میدان داده نشود بعد از دوران بازنشستگی ما در این اوزان با خلا کشتی گیر شش دانگ روبه رو هستیم هرچند که الان در وزن اول پویا دادمرز با عملکرد خوبش در ماه های گذشته نشان داد می تواند خلا بزرگی چون حمید سوریان را پر کند. اینکه چه اتفاقی افتاد، دلایل متعدد می تواند ناظر بر این اتفاق باشد ولیکن الان یک مقدار سمت و سوی مدال آوری تغییر کرد ما در میان وزن وسنگین وزن، در دو وزن بالا توانستیم مدالهایی کسب کنیم رضا گرایی عزیز، هادی ساروی و امین میرزازاده. به نظرم می رسید مهمترین دلیل مدال آوری کشتی فرنگی تزریق حس خود باوری به اینکه بچه های ما به این نقطه رسیده اند که می توانند سکوهای المپیک و جهانی را فتح کنند انصافا هم الان که من خدمت شما هستم به زرس قاطع می گویم از 55 تا 130 کیلوگرم می توانیم در رقابت های جهانی 2023 صربستان خلق شگفتی کنیم و مدالهای قشنگی کسب کنیم. همه اوزان ده گانه ما شانس کسب مدال دارند در سطح های متفاوت ولی همه برایشان امکانش میسر است الحمدالله کشتی فرنگی ما که به نوعی از ابتدای 2000 روند رو به رشد خودش را شروع کرده به یک نقطه ایده آل رسیده، تلاش ما و همکاران مان باید این باشد که این افتخارات تثبیت شود یعنی به نظرم می رسد حضور ما روی سکوی قهرمانی سه گانه جهان یا بعضا قهرمانی جام جهانی و آسیا امری با ثبات باید در کشتی فرنگی تلقی شود.

و طلایه دار سبک وزن کشتی فرنگی ما چه کسی خواهد بود.

در 55 کیلوگرم طبیعتا الان در بین رقبای داخلی پویا دادمرز شایستگی هایش را تثبیت کردم در رقابت های مختلف و قطعا ملی پوش ما در مسابقات قهرمانی جهان خواهد بود. به نظر من پویا اگر باور کند بهترین کشتی گیر این وزن است می تواند یک مدال قشنگ را کسب کند با توجه به عقبه درخشانی که دارد، مدالهای متعدد و قهرمانی های متعددی که در مسابقات نوجوانان، جوانان و امیدهای جهان کسب کرده، الان در 24 سالگی پویا دادمرز یک کشتی گیر با تجربه در تراز جهانی است شرایط در روز مسابقه اگر بر وفق مراد باشد قطعا پویا دادمرز را باید بر روی یکی از سکوهای سه گانه ببینیم.

یعنی پویا دادمرز مسیری را خواهد رفت که حمید سوریان و امید نوروزی رفتند.

باید این اتفاق در وزن اول توسط پویا دادمرز بیوفتد و مدالش را بگیرد و باور ما این هست، در 60 کیلو هم رقابت جدی بین مهدی محسنی نژاد که در قهرمانی آسیا متاسفانه بدور از انتظار ظاهر شد ولیکن شایستگی های فراوانی دارد به نظرم رقابت بین مهدی محسنی نژاد و میثم دلخانی این وزن ما را هم در مسابقات المپیک صاحب یک نشان قشنگ خواهد کرد.

بدون تعارف، کشتی فرنگی همیشه پشت کشتی آزاد بوده ولی در دو دهه اخیر این موضوع تغییر کرده و کشتی فرنگی پیشی گرفته از کشتی آزاد و به تعبیر آقای دبیر دارد حتی دارد حرف اول را در دنیا هم می زند، دلیل این جهش و پیشرفت چه بوده است.

خب اینکه قبل از دو دهه قبل کشتی فرنگی زیر کشتی آزاد و به عنوان برادر ناتنی تلقی می شد متاثر از نتایجی بود که کشتی فرنگی می گرفت البته آن وقت هم میزان پرداخت، توجه و سرمایه گذاری نسبت به کشتی فرنگی متوازن نبود و خیلی مواقع تیم های ملی کشتی فرنگی ما ناقص به مسابقات اعزام می شدند یا اصلا اعزام نمی شدند. تاثیر می گذاشت به هر حال کشتی فرنگی مثل خیلی از رشته های دیگر یک رشته وارداتی است و متاثر از کشتی آزادی است که ما در جای جای کشور کشتی های بومی و سنتی داریم که پشتوانه های قوی برای این رشته محسوب می شوند، کشتی پهلوانی در گذشته تغذیه می کرد کشتی آزاد ما را به هر شکل یک رشته کاملا بومی و ملی است در مقایسه با کشتی فرنگی ولیکن کشتی فرنگی گام به گام شرایط خودش را ایجاد کرده و الان یکی از رشته های مدال آور کشور ما در المپیک و بازیهای آسیایی خواهد بود ولیکن اینکه بخواهیم قیاس کنیم باز هم امروز ولو با اتفاقاتی که روزهای اخیر افتاد ولیکن کشتی آزاد ما شرایطش متفاوت با فرنگی در رقابت های قهرمانی جهان خواهد بود. اتفاقات دو سال اخیر را اگر رصد کنیم جایگاه و تراز فنی کشتی آزاد ما را می رساند ولیکن فرنگی ما این قابلیت را دارد روی یکی از سکوهای سه گانه بعضا سکوهای قهرمانی جهان بایستد و حتی خیلی سخت و دشوار می تواند اتفاقات قشنگ المپیک های گذشته را مجدد با همان کیفیت و کمیت مدالی انشالله تکرار کند.

امیدواریم این اتفاق هم رقم بخورد. بعد از نسل طلایی المپیک لندن که اشاره کردید خیلیها می گویند کشتی گیرهایی که جانشین آن کشتی گیرها شدند نتوانستند ثبات لازم را داشته باشند مثلا مثل سوریان، امید نوروزی یا قاسم رضایی، خیال همه راحت باشد ما کشتی گیری داریم که سالها در مسابقات مختلف ثبات را دارد و مدال داریم. به نظر شما چرا این اتفاق رخ داد.

یک تحلیل روند بایستی اتفاق بیفتد. ما در لندن وقتی آن نتیجه درخشان کسب شد، محمد بنا نزدیک به 6 یا هفت سال زمان داشت که کار فنی خوب روی تیم ملی انجام شد مضاف بر اینکه یک نسلی در اختیار بود که در فاصله المپیک 2008 تا 2012 در همه رقابت های جهانی در همه مسابقات قهرمان شدند یا مدال دار شدند، شما در سبک وزن حمید سوریان را داشتیم، امید نوروزی، سعید عبدولی، حبیب اخلاقی، امیر علی اکبری، بابک قربانی و بشیر باباجان زاده. آن نسل طلایی تکرار نشد بعد از آن و شاید الان هم بعضا در بعضی از اوزان با آن چهره ها فاصله داشته باشیم اینکه بخواهیم آن اتفاق تکرار شود به زعم بنده باید در وهله اول به کادرفنی تیم ملی هم اختیار داده شود هم زمان. برای یک مربی ابزار اولیه برای اینکه ماموریت فنی اش را پیاده سازی کند زمان مناسب هست، هر جایی در ورزش کشور. ما به مربیان خوب کشورمان زمان دادیم حتی مربیانی که بکارگیری شدند از کشورهای خوب دنیا. در وزنه برداری، در فوتبال آقای کی روش، برانکو، در کشتی فرنگی آقای بنا، در تکواندو آقای رضا مهماندوست. هرجایی در حوزه فنی ثبات ایجاد کردیم، امکانات دادیم، فرصت لازم به کادرفنی دادیم با توجه به استعدادهای بی نظیری که در کشور داریم نتیجه هم حاصل شده به نظرم مهمترین ابزار هم حمایت های مادی و معنوی از برنامه های فنی و هم ایجاد حاشیه امن برای سرمربیان و مربیان تیم ملی است تا بتوانند با طیب خاطر برنامه های فنی شان را در یک بازه زمانی چهار ساله اجرا کنند. نمی شود شما در یک رقابت بزرگ مثل المپیک نتیجه بگیرید ولیکن با تعویض بد موقع مربیان تان، با برنامه ریزی یک ساله نمی توانید در رقابتی چون المپیک نتیجه ایده آل بگیرید نتیجه ای که به نوعی فعلیت بخشی به همه ظرفیتهایتان باشد  به هر شکل ما به همه ادوار المپیک رفته ایم و با یک تلرانسی سینوسی نتایج مختلفی گرفته ایم. در یک المپیک عالی بوده ایم و یک رقابت دیگر بسیار ضعیف ظاهر شده ایم. این برمی گردد به آسیب شناسی این عدم ثبات در نتیجه گیری به دلایل مختلف من جمله عدم به نوعی تخصیص زمان و فرصت کافی به کادرفنی.

پایان بخش اول

بخش دوم عصر امروز تقدیم تان می شود...