مصاحبه تاریخی اميرحسين رستمي در سال ۱۳۹۰ ـ بازيگر «سه، پنج، دو» «از تماشاي مسابقات فوتبال خوابم مي‌گيرد»
چهارشنبه/ ۲۹ تیر ۱۳۹۰ / ۱۰:۳۴
اميرحسين رستمي ـ بازيگر نقش سياوش رستمي ـ در سريال طنز «سه، پنج، دو» گفت: قصه اين سريال را دوست دارم؛ مهمترين ويژگي قصه نيز اين است كه من اساسا فوتبال را دوست ندارم.
اين بازيگر در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس تلويزيون ايسنا، ادامه داد: اين به معني اين نيست كه از فوتبال فراري باشم اما هيچ‌گاه فوتبال را پيگيري نمي‌كنم و هنگامي كه مسابقات فوتبال از تلويزيون پخش مي‌شود، كانال را عوض مي‌كنم چون خوابم مي‌گيرد.
وي افزود: تنها بازي فوتبالي كه خيلي جدي دنبال كردم، بازي ايران و استراليا و جام جهاني بعد از آن بود. چون علاقه‌اي به فوتبال ندارم و آن را پيگيري نمي‌كنم، اين جذابيت برايم وجود داشت كه ببينم در كسوت يك فوتباليست، چه شكلي مي‌شوم.
استفاده تعمدي از فاميلي رستمي
رستمي درباره‌ي حاشيه‌هايي كه ممكن است در نتيجه‌ي ايفاي نقش يك فوتباليست برايش ايجاد شود، گفت: هنوز به جايي نرسيده كه احساس كنم اين نقش برايم حاشيه داشته است به اين خاطر كه فوتباليست‌ها جبهه نگيرند، تعمدا فاميلي خودم را روي كاراكتر گذاشتم اما براي اين كه به كسي برنخورد، هر روز دايره را تنگ‌تر مي‌كنيم.
وي همچنين با اشاره به اعتراض‌هايي كه پرداختن به مشاغل مختلف براي سريال‌ها به همراه دارد، عنوان كرد: اگر قرار باشد اين طور پيش برويم، فقط مي‌توان نقش قاچاقچي را بازي كرد، چون آنها صنف ندارند كه اعتراض كنند. مگر مي‌شود آدمي بدون شغل باشد؟ در اين صورت بايد آدم‌هايي را نشان بدهيم كه در جزيره زندگي مي‌كنند و شغل ندارند تا به كسي برنخورد.
اين بازيگر در ادامه به بازي در نقش فوتباليست اشاره و خاطرنشان كرد: نزديك شدن به اين فضا خيلي سخت نيست اگر يك هفته يا نهايتا 10 روز، روزنامه‌هاي ورزشي را مرور كنيم، كاملا متوجه دغدغه‌ها و حرف و حديث‌ها و جنجال‌ها و حاشيه‌هاي دنياي فوتبال مي‌شويم.
كامل نبودن فيلمنامه ما را نگران مي‌كند
اميرحسين رستمي در بخش ديگري از اين گفت‌وگو در پاسخ به پرسش ايسنا درباره‌ي كليد خوردن سريال‌ها پيش از اتمام فيلمنامه و تاثير آن بر بازي بازيگران، با ابراز نگراني از كامل نبودن فيلمنامه «سه، پنج، دو» گفت: اين مساله گرچه ما را نگران مي‌كند اما دست ما نيست. اكثر سريال‌هاي ما به همين صورت كليد مي‌خورند و يك بازيگر، دائما اين نگراني را دارد كه كاراكترهايش كم يا كمرنگ نشود.
وي ادامه داد: در اين سال‌ها تنها سريالي كه كار كردم و همه چيز از قبل معلوم بود «وضعيت سفيد» حميد نعمت‌الله بود. با اين حال اين سريال هم تغييرات زيادي كرد و شخصيت‌ها كمرنگ و پررنگ شدند. در مورد سريال‌هايي مثل «سه، پنج، دو» كه پايان بازي دارند نگراني قطعا بيشتر است.
رد 20 سريال پس از ايفاي نقش شكور
رستمي كه در سريال‌هاي طنز «نون و ريحون» و «شمس‌العماره» نيز بازي كرده درباره تفاوت كاراكترهايش در اين سريال‌ها، عنوان كرد: سه شخصيت من در «شمس‌العماره»، «نون و ريحون» و «سه، پنج، دو» كاملا متفاوت هستند.
اين بازيگر افزود: عباس «نون و ريحون» يك استاد دانشگاه است، در حالي كه شكور در «شمس‌العماره» يك پسر بيكار است و سياوش رستمي در «سه، پنج، دو» فوتباليستي است كه تحصيلات بالايي ندارد اما به واسطه فوتبال به پول زيادي رسيده كه فرهنگ استفاده از پولش را ندارد.
رستمي ادامه داد: بعد از شمس‌العماره چيزي حدود 20 سريال را رد كردم چون احساس كردم نقش شكور تكرار مي‌شود. حتي يكي دو سريال هم بود كه انگار ادامه شكور بود.
در اين سال‌ها فقط «ساختمان پزشكان» و «پايتخت» را ديدم
وي همچنين در بخش ديگري از گفت‌وگوهايش با ايسنا، درباره تيم‌هاي تكراري طنز گفت: تنها سريال‌هايي كه در اين سال‌ها دنبال كردم «ساختمان پزشكان» سروش صحت و «پايتخت» سيروس مقدم بود. بقيه سريال‌ها را نديدم چون با همان شكل و شمايل و دكوپاژ مطابق است، حتي قصه هم تقريبا همان است.
وي ادامه داد: در اين سال‌ها، گزينه اول بسياري از اين سريال‌ها بودم اما جنس كار من با اين طنزها متفاوت است. اين كارها به قدري حساب خود را پس داده كه حتي ديگر در سوپرماركت‌ها هم نمي‌فروشند. جنس طنزي كه من بازي مي‌كنم به درد اين كارها نمي‌خورد من اين جنس كارها را بلد نيستم و مي‌ترسم وارد چنين فضاهايي شوم.
رستمي همچنين تاكيد كرد: بازيگر تكراري، بزرگترين ضربه را در درجه اول به خودش مي‌زند؛ زيرا يك آرتيست نبايد كاري كند كه براي بيننده تكراري شود، او بايد به مخاطب فرصت دهد تا دلش براي چهره بازيگر تنگ شود.
اين بازيگر در پايان تاكيد كرد: پركاري دليل اين نيست كه يك بازيگر، بازيگر خوبي است؛ پركاري يعني زود تمام شدن براي مخاطب.
