کاتناچیو؛ هلنیو هررا ؛ از اوج افتخار تا میراثی تاریک برای مقلدان( بخش سوم)

 

 فینالی بود برای همه ی دوران .فینالی که سبکی را به اثبات می رساند . به موفقیت . سبکی که دیگر هرگز ایتالیا را رها نکرد . حتی با داشتن بهترین عناصر هجومی دنیا ، آنها بازم کاتناچیو کار می کردند . شاید گاهی مثل ساچی و بعد کاپلو تغییراتی به آن می دادند و با طراوات ترش می کردند . ولی باز هم کاتناچیو بود . کاتناچیوی لعنتی .
اما فینال ۱۹۶۵ میلان . فقط ۳ دقیقه گذشته بود که جایر دروازه ی کاستا پریرا را باز کرد  و اینتر به دفاع رفت . از دقیقه ۳ .دفاع تمام نشدنی . حتی پس از مصدومیت دروازه بان بنفیکا . ده نفره شدن بنفیکا در زمانه ای که تعویض مجاز نبود . ولی باز این بنفیکا بود که حمله می کرد و اینتر دفاع .جرمانو مدافع بنفیکا در دروازه ایستاد . دفاع . حتی برابر تماشاگران خودی . در سن سیرو این محافظه کاری جنون وار از چه بود ؟ مصلحت گرایی هررا یا عدم اعتماد به خود و مردانش ؟
بنفیکایی ها دومین فینال اروپای متوالی بود که می باختند . و همه چیز را تقصیر نفرین بلا گوتمن می دانستند . می گفتند اگر او نفرینمان نکرده بود الان از رئال مادرید بیشتر قهرمانی داشتیم . تاریخ برایشان عوض شده بود . ولی واقعیت این بود که سبک تهاجمیشان تکراری و قابل پیش بینی شده بود . آن ها همه ی فینال های بعدی را نیز باختند . نفرین بلا گوتمن .کاتناچیو الان همه ی سبک ها را شکست داده بود . ۴۲۴ بنفیکا را . ۴۴۲ کلاسیک لیورپول را .
انها سال بعد هم اسکودتو را بردند . ولی در نیمه نهایی جلوی رئال مادرید کم آوردند . داور مجارستانی بعدا فاش ساخت نزدیکان هررا به او پیشنهاد رشوه داده بودند ولی او نپذیرفته بود .
چهره ی سیاه هررا و کاتناچیو کم کم خودشان را نشان دادند . کارایی سیستم انکار ناپذیر بود  و تاثیرش بر آینده شگرف آور . هررا خود می گفت : مشکل از ابلهانی شروع شد که از من تقلید کردند . این کار را غلط انجام دادند . آن ها اصول تهاجمی کاتناچیوی من را نادیده گرفتند . اره ما دفاع می کردیم ولی بیشترین گل زده ی فصل را داشتیم . فاکتی سویپر ما فقط ده گل هر فصل می زد چه برسد به مهاجمانمان.
بعدها خاطرات بازیکنان اینتر و حریفان و داوران در آمد از همه ی کارهایی که هررا برای افزایش شانس پیروزی انجام داده بود . از فشار حداکثری و دور کردن بازیکنان از خانواده شان گرفته تا دوپینگ و تطمیع داوران . اینتر او در سال اخیر چون دومینویی از هم پاشید .و در تمامی جام ها یک گام کم آورد . طی یک هفته سه جام را از دست دادند : اسکودتو ، کوپا و اروپا . یوونتوس در آخرین هفته کنارشان زد و قهرمان شد . در فینال جام باشگاه های اروپا مرثیه ی رویای هررا و کاتناچیواش سروده شد مقابل سلتیک . شاگردان جاک استاین . تیمی کاملا تهاجمی و معتقد به فوتبال زیبا . جاک استاینی که استاد و مرشد سر الکس فرگوسن می شد . فینال در لیسبون . بازی برای اینتر عالی شروع شد. ماتزولا دقیقه ۷ . انگار دوباره کاتناچیو داشت پیروز می شد . تا دقیقه ی ۶۵ همه چیز عالی پیش می رفت . دفاع عالی . بازیکنان عالی . مربی عالی . اما دقیقه ۶۵ . شوت سرکش تامی جمیل پیش تاخته . یک مدافع راست . دقیقه ی ۸۵ . ضربه ی استیوی چالمرز . پیروزی و قهرمانی سلتیک . سقوط اینتر . سقوط هررا . سقوط کاتناچیو
اینتری ها اگر با ادبیات آشنا بودند می دانستند حال و هوایشان کافکایی . یک ترس ، یک تعلیق و یک دانستن ازینکه در گام آخر کم می آورند . حسی که قبلا نداشتند  و نمی دانستند دلیلش چیست . دلیلش فشار های انباشته ی روحی روانی سالهای متمادی کارکردن زیر تمرینات پادگانی هررا بود . دلیلش عوارض قرص هایی بود که هررا به بازیکنانش می داد و به یک رسم کثیف در فوتبال دهه ی هفتاد و هشتاد شد . قرص هایی که احتمالا مت افیتامین و کورتون بود . آنها ربات های گوشتی فرمانده بودند که دیگر نمی کشیدند . توانایی این فشار را نداشتند .دوباره خاطرات بارسا و کاتالان داشتند زنده می شدند . چهاربار با بارسا لالیگا را فتح کرد ولی تماشاگران هویش می کردند و روزنامه نگاران کاتالانی انتقاد و سرزنش.
او  قهرمان لالیگای ۵۸-۵۹شده بود و بارسا را تا نیمه نهایی جام باشگاه ها آورده بود . نیمه نهایی ای که به ال کلاسیکویی بدل شد و بارسا حذف . هیچ کس آنجا از او و سبک تیمش خوشش نمی آمد . تماشاچیان هو یش کردند اما بعد که جام های او را با اینتر دیدند افسوس خوردند . او به فلسفه ی کاتالان نمی خورد . روزنامه نگاران کاتالانی که اصلا از او خوششان نمی آمد بعد از قهرمانی بارسا در لالیگا به طعنه نوشتند : او البته مربی خوبی ست ولی بیشتر از آن داروشناس بهتری ست . با چهار قهرمانی در لالیگا بارسا و اسپانیا را ترک کرد . رکوردی برای همه ی دوران . تنها مربی ی اخراجی که با قهرمانی و چهارمی در اروپا می رفت . و حالا دوباره در اینتر داشت آن روزها آغاز می شد . 
نیش و کنایه هایی که چون سایه،  هررا و تیم اش را رها نمی کرد . بعدها با خاطرات فروچیو ماتزولا برادر کوچک ساندرو که او هم برهه ای بازیکن اینتر بود ، در خاطراتش به داروهای هررا و اجتناب او از خوردنشان و نیمکت نشین کردنش گفت . بعدهااتهام های تبانی او نیز آشکار شدند . اتهام خریدن داورها . که آن زمان مرسوم هم بود . در نیمه نهایی جام باشگاه های اروپا در برابر دورتموند . دیدار رفت در آلمان دو دو مساوی شده بود . اینتر در سن سیرو دو صفر پیروز شد . سوارز با لگد مدافع راست دورتموند را مصدوم کرد . داور برانکو تسانیچ یوگسلاو کوچکترین توجهی نکرد بازی برگشت معروف برابر لیورپول شنکلی یک ناداوری به تمام معنا بود . داور اسپانیایی ارتیز دی مندیبیل ضربه ی آزاد غیر مستقیم که به گل رفت را مردود اعلام نکرد . دقیقه ی ده لاورنس تو پ در دستش را می خواست شوت بزند که خواکین پیرو در خطایی آشکار به توپ ضربه زد و به گل انداخت و گل پذیرفته شد . سر لیورپول را بریده بودند . دی مندیبیل سال ۷۴ بدلیل مدارک مستند برای گرفتن رشوه برای همیشه از فوتبال محروم شد . در حالیکه احتمالا چندین قهرمان جام را جابجا کرده بود .
بتدریج هیولای خلق شده توسط خود هررا ، خودش را هم بلعید . صبر موراتی و هواداران از فوتبالش به سر آمده بود . فوتبال خسته کننده ی او دیگر جام هم نمی آورد . موراتی در سال ۶۸ اخراجش کرد . در حالی که اینتر هررا پنجم شده بود و میلان ، رقیب و همشهری قدیمی قهرمان . با ۱۳ امتیاز اختلاف .
آن فینال تعیین کننده در برابر سلتیک راه شکست دادن اینتر هررا و کاتناچیو را نشان داد . همانطور که زمانی خود هررا راه شکست بنفیکا سراسر هجومی را نشان داد . همان طور که المان در فینال ۷۴ راه شکست توتال فوتبال هلند را نشان داد . فوتبال یک توالی ی دردناک است . تنها انعطاف در گذر زمان است که شمارا قادر به ادامه موفقیت هایتان می کند .
فینال ۱۹۷۰ مکزیک بین برزیل زاگالو و ایتالیا که کاملا وابسته به کاتناچیو هررایی بود . پیروزی ۴ به یک برزیل . پیروزی فوتبال زیبا بر فوتبال دفاعی . به قول زاگالو پایان معصومیت فوتبال و احتمالا اخرین جامی که قهرمان ، واقعا بهترین تیم تورنومنت بود . بدون دلایل غیر فوتبالی . بدون کمک های پشت پرده . تیر خلاصی بود بر پیکر نیمه جان کاتناچیو .

هررا و کاتناچیواش آنقدری جام آورده که نامش بعنوان موفق ترین مربیان  تاریخ ثبت شود . ۴ قهرمانی لالیگا با بارسا ، ۳ اسکودتو با اینتر ، ۲ قهرمانی اروپا با اینتر ، ۱ نایب قهرمانی با اینتر ، ۲ بار نایب قهرمانی سری آ با اینتر ، ۲ بار کوپا ایتالیا با اینتر ، چندین سوپر جام با بارسا و اینترفقط بخشی از افتخارات او با اینتر و بارساست . اما امروزه کمتر از قهرمانی هایش نامی می شود . بدلایل خاصی که ذکر شد . 
کاتناچیو هرگز از ایتالیا نرفت . هرگز . فقط در هر دهه رنگ و بویش کمی عوض شد . و به تمام دنیا صادر شد به آمریکای جنوبی و بخصوص آرژانتین و اروگوئه . به اسپانیا . قهرمانی های اتلتیک بیلبائو دردهه ی هشتاد با خاویر کلمنته . کاتناچیویی که خشونتش هر چیزی بود به جز ورزش و فوتبال . ایتالیای جام جهانی ۸۲ انزو بیرزوت با الگوی کامل از اینتر هررا در سال ۶۵ قهرمان جهان شد . با دیدارهایی حیرت انگیز جلوی بعضی از بهترین تیم های تاریخ . ایتالیایی که بعنوان بهترین تیم سوم و به زحمت بدور دوم رفت و با آرژانتین و برزیل هم گروه شد .هر دو تیمی که شانس های اصلی ی قهرمانی بودند . دیدار با آرژانتین آپدیت شده ی سزار منوتی بزرگ . مدافع عنوان قهرمانی . با ترکیبی از قدیمی های سال ۷۸ ( که قهرمان شده بودند مانند پاسارلا کمپس و ...) و جوانانی که قهرمان جوانان جهان شده بودند ( مارادونا ، والدانو، گابریل کالدرون و ...) . بیرزوت جنتیله مدافع افسانه ای یووه را مسئول یارگیری با مارادونا کرد . جنتیله طی نود دقیقه ۲۴ بار روی مارادونا خطا کرد . یک رکورد باورنکردنی . ایتالیا یک صفر و آرژانتین را برد . بازی بعدی برابر بهترین تیم جام . برزیل افسانه ای تله سانتانا . با سوکراتس ، زیکو ، فالکائو، لئوناردو و .... ارائه دهندگان زیباترین فوتبال تاریخ جام جهانی . اما بدون دفاع استاتدارد . ایتالیا با گل های روسی برزیا را هم برد . انتقام کاتناچیو ایتالیایی از فوتبال زیبا . انتقام فینال سال ۷۰ . دیگر هیچ وقت تیمی با فوتبال زیبا قهرمان جهان نشد

 در کشورهای مختلف با ابزارهای مختلف با مربیان مختلف ، کاتناچیو با شخصیت های مختلف آپدیت شد . چیزی که در ادامه خلاصه ای از آن را می گوییم . از تیم ها و مربیان مقلد که جام هم برده اند . جام هایی زیاد ...
(ادامه دارد)