اسم اینو شرمساری بزاریم یا نه؟

داستان از جام جهانی 1982 آغاز شد. اسپانیا میزبان جام جهانی بدنبال اولین قهرمانی بود. همانطور که انگلیسیها از حذف گروهی توام ایتالیا، اسپانیا، فرانسه و برزیل در جام جهانی 1966 لندن استقبال می کردند و همانطور که بعد ها برزیلیها از حذف اسپانیا در دور گروهی 2014 خشنود شدند و آدیوس اسپانیا را وایرال کردند، طبیعتا اسپانیا هم از حذف تیمهایی نظیر آلمان در دور گروهی استقبال می کردند. اگر نشد حذفشان کنند، برایشان حاشیه درست کنند. بازی آلمان و اتریش شاید همان بهانه ای بود که لاروخا دنبال آن بود. آلمان بواسطه اینکه در جام جهانی 1966 همگروه اسپانیا بود و این تیم را حذف کرده بود و همچنین در یکچهارم جام ملتها (بعد ها به یورو تغییر نام داد) 1976 اسپانیا را حذف کرده بود و همچنین پیروزی بایرن مقابل رئال در فصل 75-76 در جام باشگاههای اروپا (بعدها به لیگ قهرمانان تغییر نام و فرمت داد) چندان محبوب نبود. تا آن زمان نه در یورو، نه در جام جهانی و نه در لیگ قهرمانان رئال یا اسپانیا حریف بایرن و آلمان نشده بودند. البته من مفصل در مقاله زیر داستان شرمساری خیخون را نوشته ام. اصلا شرمساری نبوده و چرا آلمان باید بجای تنبیه اتریش به این تیم پاداش میداده. تیمی که مانع صعود آلمان در جام جهانی 1978 به جمع چهار تیم پایانی شده آنهم وقتی حذف خودش قطعی شده بود. 

شرمساری خیخون https://www.tarafdari.com/node/2152753

مطلب دیگر اینکه انگلیسیها دشمن ژرمنها هستند و رسانه های انگلیسی هم همواره سعی در کوچک کردن موفقیت آلمانها دارند. آنها جام 66 در فینالی بحث برانگیز آلمان را شکست دادند. زمانیکه VAR نبود و توپی که روی خط نشست را داور گل گرفت (جدا از شبیه سازیهای کامپیوتری که ثابت میکنند توپ گل نشده بود شما فریز شده را که از زاویه رو به سمت دروازه در فینال 66 نشان داده می شود را با تصاویری که گل دوم ژاپن به اسپانیا با تکیه بر وار نشان داد هرچند در دید تلویزیونی تمام توپ از تمام خط رد شده (خطای زاویه دید) ولی با بررسی تصویر از بالا ثابت می شود توپ اوت نشده بوده و 1.8 میلیمتر توپ هنوز در زمین است.) یک گل دیگر انگلیسیها هم دقیقه 120 بدلیل ورود غیر قانونی تماشاگران بداخل زمین باید مردود میشد. البته در بازی فینال که 4-2 تمام شده دو  گل خطا تغییری در روند بازی ایجاد نمیکند چون رسانه ها دست انگلیسیهاست. ولی در بازی 4-1 در یکهشتم که حتی اگر انگلیس صعود میکرد معلوم نبود بتواند آرژانتین، اسپانیا و هلند را هم ببرد و قهرمان شود، زدن یک گل از لمپارد سرنوشت جام را هم عوض می کرد. حتی اگر سرمربی انگلیس هم قبول داشت پیروزی حق آلمان بوده. اینها قدرت رسانه است. بعد از جام جهانی 1966، انگلیسیها در 1970 و 1972 در جام جهانی و یورو در مرحله یکچهارم بدست ژرمنها حذف شده بودند. شاهد قهرمانی آلمان در جام جهانی 1974 مقابل هلند قدرتمند یوهان کرایف بودند که از آن به نبرد خیر و شر تعبیر کردند. به هر حال برای رسانه های قدرتمند انگلیسی هم صحبت از حذف نا جوانمردانه الجزایر می کردند. در واقع شرمساری خیخون محصول رقابت دو رقیب ژرمنها بود. دست بر قضا هر دو با آلمان دور دوم گروهی همگروه شدند و آلمان به نیمه نهایی صعود کرد و این دو تیم هر دو بدست آلمان حذف شدند. 

 

حالا اسپانیا با حسابگری بجای کرواسی برزیل، مسیر مراکش پرتغال را انتخاب کرده تا به جمع چهار تیم پایانی برسد. اگر آلمان چنین کاری میکرد رسانه ها آنها را متهم به حسابگری می کردند. اینکه آنها بدنبال بازی زیبا و جوانمردانه نیستند و فوتبالی نتیجه گرا را پی میگیرند. حالا اما کسانیکه آلمان را متهم و محکوم میکردند، دفاع میکنند که نه! مگه چه اشکالی داره آدم حسابگری کنه؟ اصلا چه دلیلی داشت آلمان به ژاپن ببازه؟ میخواست خودش ژاپن یا اسپانیا رو ببره که کارش به اما و اگر نرسه و ... . امان از استاندارد دوگانه. اگر حسابگری مذموم یا پذیرفتنی باشد، برای همه حکم یکسانی دارد. نمی شود از الجزایر مظلوم گفت که چرا آلمان فقط یک گل به اتریش زده و به آب و آتش نزده؟ بعد الان گفت اسپانیا پنج تغییر نسبت به قبل داشته که داشته. روسای فدراسیونهای ژاپن و اسپانیا دقیقا قبل از بازی به این حساسی جلسه دارند و قرار داد می بندند و ... گفت خب آلمان میخواست خودش ژاپن و اسپانیا را ببرد. بله البته اختلاف نظر هایی وجود دارد. مربی و بازیکنان تیم ملی آلمان خودشان را مقصر معرفی میکنند. هر چند بعید میدانم اگر جاها بر عکس بود، اسپانیاییها هم چنین برخوردی میکردند و فقط خودشان را سرزنش میکردند. کم هم نیستند کسانی مثل هوگو سانچز اسطوره مکزیکی رئال مادرید یا رسانه های ایتالیایی و ... که اعلام میکنند یقین دارند انریکه عمدا به ژاپن باخته تا هم یک رقیب قدرتمند یعنی آلمان را حذف کند هم از رویارویی با برزیل جلوگیری کنند. شکی نیست دستکم به این زودیها انریکه اعتراف نخواهد کرد و اعتراف وی نیز البته دردی از ژرمنها دوا نخواهد کرد. 

 

ولی اولا دیگر نمی توان از حسابگری یا تبانی یا شرمساری خیخون سخن گفت. چرا که رطب خورده منع رطب کی کند؟ ثانیا اگر در آینده چرخ روزگار چرخید و سرنوشت اسپانیا در دست آلمان قرار گرفت، یکوقت اسپانیاییها گله نکنند. چبزی که عوض دارد، گله ندارد. هر چند الان رسانه های اسپانیایی به زبان آلمانی دارند از آلمان تشکر میکنند. آنها صعودشان را مدیون آلمان میدانند. در رسانه های اسپانیایی هم صحبت از شرمساری است و دین به فوتبال آلمان.