ساپینتو، حاج محمود و زمین غصبی

از ظواهر امر چنین پیداست که این دوست پرتغالی مان یا درست توجیه نشده و یا در مصاف با شاه فرهاد؛ گول هیکلش را خورده است. من یکی که اگر جای ساپینتو بودم بجای طعنه زدن به شاه عصبانی آبی ها، روز را به بهبود اوضاع تیم خودم به شب می رساندم و شب را به دعا و تضرع برای کامیابی و نیکبختی اتحاد کلباء مشغول می شدم. حالا از ما گفتن بود. نشود که اماراتی های قدر نشناس با یکی، دو شکست دیگر، تاج از سر شاه بردارند و راهی خانه پدری اش کنند. آنوقت است که تازه جنابتان خواهید فهمید « کت تن کیست» و « هر من  آرد، چند گرده نان دارد.» جای شما بودم یک زنگی، پیامکی، کامنتی، چیزی به محمود خان فکری می دادم و از ایشان مشاوره می گرفتم. هرچه باشد او با چشم خودش دیده که این روزها در زمینهای  غصبی هم می توان جام درو کرد. آن هم چه جام درو کردنی.