یک بار برای همیشه ؛ نقش ژنرال فرانکو در فوتبال اسپانیا

شاید شما بارها و بارها اسم "ژنرال فرانکو" رو شنیده باشید ، که عده ای علت افتخارات باشگاه رئال مادرید را ، هم دستی با این فرد بیان میکنن.
در این پست قصد دارم ، شما رو با اصل حقایق رو به رو کنم.
فرانکو از سال 1939 تا 1975 در اسپانیا حکمرانی می کرد.

بارسلونا قبل از ژنرال فرانکو ، یک تیم بحران زده بود و از سال 1929 تا 1942 هیچ جامی کسب نکرده بود!
با ورود ژنرال فرانکو به قدرت ، آن ها سال 1942 قهرمان کوپا دل ری و دو سال بعد یعنی سال 1944 فاتح لالیگا شدن.
یعنی بارسا در زمان حکومت فرانکو سال 1944 و 10 سال زودتر از رئال موفق به کسب لالیگا شد ، رئال هم در زمان این دیکتاتور تا سال 1954 ، 15 سال موفق به کسب لالیگا نشد!
یه نکته ای هم که هست از هفت برد بزرگ بارسلونا برابر رئال (اختلاف پنج گل) چهارتاش تو دوران ژنرال فرانکو رقم خورده است!
علاوه بر این فرانکو بازیکنان رنگین پوست رئال رو که تعدادشون بالا بود تبعید کرد ؛ که این اقدامات باعث افول رئال تا زمان ورود دی استفانو شد.

به هر حال بارسلونا با کوبالا به لطف فرانکو قرارداد می نویسد، در حالیکه هنگام امضا کردن پیش قرارداد بارسلونا ، قراردادش با مادرید در جیبش بود!
( تاریخ این دزدی را فراموش نمی کند )

سال 1969 از کوبالا پرسیده شد ، چه کسی بیشترین تاثیر را در زندگی او داشته است؟
در بین چند اسمی که نام برد ، نام سانتیاگو جلب توجه می کرد .
گویا کوبالا از خیانتی که در حق رییس وقت باشگاه انجام داده ، پشیمان بوده .
(سانتیاگو کسی بود که پای او را به اسپانیا باز کرد و با دزدی ژنرال فرانکو به بارسلونا پیوست و به نماد نیوکمپ تبدیل شد. )

باشگاه بارسلونا برای قدردانی از زحمات ژنرال فرانکو دو بار در سال های 1971 و 1974 از وی قدردانی کرد.

سال1971 : باشگاه بارسلونا برای تشکر از ژنرال فرانکو بابت اهدای 43 میلیون پزوتا برای بازسازی شهرک ورزشی آنها، به وی مدال افتخار اهدا کرد.
فرانکو با کمک 43 میلیون پزوتایی نه تنها بارسلونا را از ورشکستگی نجات داد، بلکه ساختمان جدید این باشگاه را ساخت و به همین خاطر مورد تجلیل قرار گرفت.

یک بار هم  سال 1974: که کاتالان ها از ژنرال فرانکو به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد تاسیس باشگاه تقدیر کردند.

این دو مدال افتخار بارسا به ژنرال فرانکو ، نشان دهنده حمایت تمام و کمال فرانکو از این باشگاه است.
 

رئال بین سالهای 1955 تا 1960 پنج بار پیاپی قهرمان جام باشگاه های اروپا شد ، اتفاقی که اصلا به مذاق کاتالان ها خوش نیومد، طوری که وقتی سال 1961 از دور رقابت‌ها حذف شدن ، چندین روز به کوچه خیابان ریختن و جشن و شادی برپا کردن ( البته به اذعان بعضی نوابغ ، جام های اون موقع ارزش نداشته!!)

ولی حذف رئال از جام باشگاه های سال 1961 حکایت عجیبی داشت جوری که شاید با دونستنش نگاه خیلیا عوض شه.
رئال ، مدافع عنوان قهرمانی ، تو اولین بازیش تو اون دوره باید به مصاف بارسا میرفت.
بازی به صورت رفت و برگشتی بود.
تو بازی رفت دو تیم به تساوی 2-2 رضایت دادن که یک پنالتی اشتباه به سود کاتالان ها گرفته شد و سوارز آن را گل کرد.

ولی عمق فاجعه تو بازی برگشت رقم خورد جایی که بازی رو 2-1 کاتالان ها بردن ولی داور مسابقه سه گل صحیح رئال رو مردود اعلام کرد و دو پنالتی آن ها هم سوخت.
تا فوتبال یکی از روزای مرگش رو تجربه کنه و اولین حق خوری تاریخ در رقابت سی ال ، رقم بخوره

 مصاحبه ی خنتو ، اسطوره فقید رئال درباره بازی : "بزرگترین ننگ تاریخ فوتبال رو هرگز فراموش نمی‌کنیم."

جالب تر اینکه بعضیا موفقیت های رئال رو به فرانکو نسبت میدن ولی این بازی که در زمان ژنرال انجام شد ،
دقیقا نشون میده که شاید همین فرانکو ، پشت قطع زنجیره قهرمانی های رئال در سی ال قرار داشت!
 

عده ای عامل اصلی ، انتقال دی استفانو به رئال رو ، نقش فرانکو میدونن ، ولی اصل ماجرا کجاس؟

استفانو برای ریورپلاته در آرژانتین بازی میکرد، 1947 تا 1949 از بازی کردن محروم شد.  به همین خاطر به کلمبیا سفر کرد.
از طرفی فوتبال در کلمبیا این گونه بود که وقتی تماشاگران لیگ کلمبیا کاهش پیدا میکرد ، از حقوق بازیکنان هم کم میشد.
دی استفانو از این موضوع عصبانی شد و به همراه تیم کلمبیایی به مسابقات فوتبال سفر نکرد .
سال 1953 بود که بارسا توافق تیم ریورپلاته را گرفت که دی استفانو را به تیمش انتقال دهد در حالی که دی استفانو به باشگاه کلمبیایی تعلق داشت!

سپس بارسلونا مذاکره با باشگاه کلمبیایی را آغاز کرد. توافق حاصل نشد.

رئال مادرید رقیب بارسلونا نیز به دنبال دی استفانو بود، با باشگاه کلمبیایی که بارسلونا با آن به توافق نرسیده بود به توافق رسید.
رئال مبلغ درخواستی باشگاه کلمبیایی را پرداخته بود و در آخر دی استفانو رسما به رئال مادرید منتقل شد.

بارسا به باشگاه آرژانتینی و رئال به باشگاه کلمبیایی پول پرداخته کرده بود. بارسلونا تلاش کرد مبلغی که به باشگاه آرژانتینی پرداخت را پس بگیرد که موفق نشد.

فیفا  این بار نماینده ای را برای حل این مشکل فرستاد.
بارسا به باشگاه آرژانتینی پول پرداخت کرده بود ، در حالی که دی استفانو در آن سال به باشگاه کلمبیایی تعلق داشت! (همین اشتباه باعث استعفای مدیر عامل بارسا شد.)
در این حال بارسا رضایت داد که با دریافت مبلغ 4 میلیون و 400 پزو تمام حق و حقوق خود ،در قبال این بازیکن را ، به رئال واگذار کند.
رئال این مبلغ را پرداخت کرد و دی استفانو ، عملا و با قطعیت ، بازیکن رئال مادرید شد.
خلاصه بخوام گفته باشم اینه که :  رئال با تیمی که دی استفانو باهاش قرارداد داشت مذاکره کرده بود و به توافق رسید ولی بارسا با تیم سابق دی استفانو !
 

سال 1943 در بازی برگشت نیمه نهایی کوپا دل ری ،  طی گفته ی عده ای از دوستان ،
بین استراحت دو نیمه، رژیم فرانکو بارسایی ها رو تهدید به قتل خودشان و خانواده شان کرده است!
در صورتی که در نیمه اول رئال 8 تا گل زد و نیمه دوم فقط 3 گل روانه دروازه بارسا کرد و جالب ترش اینجاس که رئال مادرید بازی فینال جام حذفی را به بیلبائو باخت و قهرمان نشد!

پس چطور می شود وقتی که یاران فرانکو به کمک رئال مادرید برای پیروزی 11-1 برابر بارسلونا بیان ،
ولی در فینال این رقابت مانع از شکست رئال مادرید به بیلبائو ، دیگر تیم جدایی طلب نشن؟!
 

 
این نتیجه باعث شد ،مدیریت باشگاه رئال مادرید با فرمانی که مهر ژنرال "فرانسیسکو فرانکو" پای آن خورده بود به جرم 11تایی کردن حریف برکنار شود ،
و بعد این برد بود که مدیریت برکنار شد و سانتیاگو برنابئو پست مدیریت رئال رو بر عهده گرفت. (عدو سبب خیر شد)
 

برناردو سالازار ، یکی از مشهورترین تاریخ نویسان ورزشی اسپانیا (طرفدار اتلتیکو مادرید) در یکی از مقالاتش نوشته که دو بازیکن بارسلونا در آن بازی ، به او اطمینان داده اند که برای شکست خوردن ، هیچ فشاری احساس نمی کرده اند .

تنها نکته ای که علیه بارسا در اون بازی بود ، جو سنگین ورزشگاه بود ، که این امری طبیعی ست.

و اینکه شکست سنگین برای بارسا غیر طبیعی نبوده ، چون چند سال قبل تو لالیگا از بیلبائو 12 گل خوردن و سنگین ترین شکست لالیگا رو به نام خودشان رقم زدن.
و هم چنین 3 سال قبل ترش یعنی سال 1940 ، شکست سنگین 11 بر 1 رو ، مقابل سویا تجربه کردن.
 

2 - در جنگ داخلی اسپانیا که باعثش فرانکو بود 4 نفر از باشگاه بارسلونا کشته شدن ، ولی کسی نمیگه در اون جنگ فقط 5 نفر از باشگاه رئال مادرید باقی موندن ،
تاکید میکنم ؛ فقط و فقط 5 نفر از اعضای باشگاه رئال باقی موندن...