هفتاد و دو سال دو دستگی در تیم ملی! | میز تاریخ طرفداری

تیم ملی فوتبال کشورمان اسیر دو دستگی شده است، گروهی اسکوچیچ و گروهی دیگر کی روش را می خواهند!

به گزارش طرفداری، واقعیت این است بازیکن می تواند درباره مربی تیم ملی نظر داشته باشد اما به طور قطع حق بیانیه دادن و علنی کردن نظرش را به شکلی که همدلی اردوی تیم ملی بهم بخورد را ندارد.

در تاریخ فوتبال ایران بارها اتفاق افتاده که سلیقه بازیکنان تیم ملی متفاوت باشد، مثل دورانی که قلیچ خانی در تیم ملی بود و افرادی مثل مهدی لواسانی پشت سر او بودند یا زمانی که نکونام، علی کریمی و مهدوی کیا در تیم ملی یک ساز می زدند و میرزاپور، گل محمدی و علی دایی هم ساز دیگر.

حتی وقتی در جام جهانی 2006 بازیکنان تیم ملی صاحب 2 سلیقه متفاوت بودند، مدیریت قدرتمند فوتبال ایران به آنها اجازه نداد سلیقه ها بر روی رفتار بازیکنان و عملکرد فنی آنها تاثیر بگذارد و تنها در مقطعی کوتاه از جام جهانی 2006 بود که برخی بازیکنان دچار دو دستگی شدند.

فوتبال ایران باید از این دو دستگی خارج شود، در آستانه جام جهانی این دو دستگی فقط و فقط به فوتبال ایران ضربه می زند.

به بهانه دو دستگی اخیر در تیم ملی (یک طرف ملی پوشانی که به رهبری سردار آزمون از دراگان اسکوچیچ حمایت می کنند و طرف مقابل ملی پوشانی که همسو با مهدی طارمی غیرمستقیم خواهان عبور از اسکوچیچ هستند) سابقه دو دستگی و اختلاف در اردوی تیم ملی را مرور کرده ایم.

از 72 سال قبل که در اردوی آماده سازی تیم ملی در ترکیه حسین صدقیانی ناچار شد برای ساکت کردن معترضان ادعا کند ترکیب تیم ملی مهر و موم شده از تهران آمده است، تا به امروز که سردار و طارمی رفقای قدیمی وارد یک جنگ جدید شده اند، همیشه تیم ملی با معضل چند دستگی مواجه بوده اما در گذشته به حدی مدیریت قوی بالای سر تیم ملی وجود داشت که این اختلاف ها منجر به صدور بیانیه علیه یکدیگر نمی شد.

ضعف مدیریت فعلی باعث شده ملی پوشان به خود اجازه بدهند علیه یکدیگر بیانیه صادر کنند و از این خطرناک تر همان رفتار گروه حامی اسکوچیچ است که وقتی می خواستند از او حمایت کنند، خودشان را نماینده تمام بازیکنان تیم ملی فرض کردند و نظریه شخصی خود را به اسم طومار تمامی بازیکنان منتشر کردند. باید جلوی این نگرش گرفته شود.

در تیم ملی از همه چیز و همه کس مهم تر، خود تیم ملی است. هیچ مربی، مدیر و بازیکنی بزرگتر از تیم ملی نیست و نسبت به هم تیمی خود برتری ندارد. کارلوس کی روش بد یا خوب، قوی یا ضعیف، این اصل را در تیم ملی جا انداخته بود.