ناگفته‌هایی درباره رکورد ۰-۲۹ حبیب نورماگومدوف (آمار)
https://s6.uupload.ir/files/inshot_20220706_145619409_462o.jpg" />
او قبل از پیوستن به ufc در سازمان‌های متفرقه‌ای که طبق بعضی شنیده‌ها پدرش عبدالمناپ، مالکیت و ریاست آن‌ها را بر عهده داشته یک رکورد و رزومه‌ی عالی برای خود ایجاد کرد و بعد به سازمان ufc پیوست. هرچند رکورد ۰-۱۳ حبیب در ufc هم خیره‌کننده است اما خیلی‌ها به رکورد ۱۰ پیروزی متوالی و بالاتر در ufc رسیده‌اند و کار حبیب آن‌قدرها هم دست نیافتنی و فضایی نبوده. مثلاً فایترهایی مثل جوزه آلدو یا جان جونز که بالای ۱۰ بار از کمربند خود دفاع کرده‌اند، در حالی که حبیب فقط ۳ بار از کمربند خود دفاع کرد. همیشه کسی که صاحب کمربند است و قهرمان محسوب می‌شود سخت‌ترین فایت‌ها را دارد چون باید با رده‌های برتر دسته‌وزنی به منظور دفاع از کمربند مبارزه کند. حبیب تازه قرار بود با چالش‌های سخت مواجه شود که در سن ۳۲ سالگی خداحافظی کرد! فایترهایی مثل چارلز اولیویرا، آرمان ساروکیان، بنیل داریوش و ... که گرپلر خوبی هم بودند می‌توانستند برای حبیب چالش ایجاد کنند. درست است که حبیب سه حریف آخرش (کانر ، پویریر و گیجی) را قاطعانه تسلیم کرد اما باید قبول کرد که این‌ها استرایکر بودند و گرپلینگ آن‌ها تقریباً «صفر» است. فایترهایی مثل گلیسون تیبائو و رافائل دوس انجوس که گرپلینگ بلد بودند توانستند برای حبیب چالش ایجاد کنند. باید این را هم در نظر بگیریم که حبیب فایتر محافظه‌کاری بود و فقط ریسک‌هایی انجام میداد که پاداش زیادی داشته باشند. هر فایتی را قبول نمی‌کرد یا بعضی از فایت‌ها را کنسل می‌کرد. خیلی‌ها می‌گویند او به خاطر اینکه رکورد بدون شکست خود را حفظ کند اینقدر زود از ufc خداحافظی کرد و خداحافظی به خاطر مرگ پدرش بهانه بود.
بدنام" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/node/2147092">بدنام ایرلندی
دوبرانکس" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/node/2115519">دوبرانکس
عقاب" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/node/2141760">عقاب داغستان
