نادر فریادشیران: آقای دادکان، سیاسی ترین هیات رییسه تاریخ را داشتید؛ مایلی کهن برای کمک به شما استعفا کرد!

صحبت های روز گذشته محمد دادکان (محمد" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/node/2143728">محمد دادکان: جادوگر معروف سراغ من هم آمد؛ یک مربی به کاپیتان تیم ملی گفته بود به کریمی رای ندهید!) واکنش نادر فریادشیران را در پی داشته است.

به گزارش طرفداری، نادر فریادشیران در ابتدا به رسانه طرفداری گفت:

مصاحبه ای از آقای محمد دادکان، همبازی قدیم خودمان دیدم که هم در نوع خودش جالب بود و هم تعجب مرا در پی داشت. شاید به من ارتباطی هم نداشته باشد اما چون در تیم های مختلفی با دادکان و مایلی کهن بودم و شناخت خوبی از هر دو عزیز دارم، خواستم در این باره صحبت کنم.

نادر فریادشیران اضافه کرد:

اولا که بنده نه می توانم موفقیت های دادکان را کتمان کنم و نه قصد این کار را دارم اما مطمئن هستم دادکان یادش رفته حداقل 10 سال با مایلی کهن در پرسپولیس هم باشگاهی بوده و یادش رفته زمان ریاست فدراسیونش اگر افتخاری کسب شده، این افتخار از نظر فنی برمی گردد به تیمی که مایلی کهن در سال های 1995 و 1996 ساخت و اوج تیم ملی بود. همان تیم به جام جهانی 1998 راه یافت. شما اثر انتخاب بازیکن مایلی کهن را دیدی و پزش را دادی. آقای دادکان، می شود شما مایلی کهن را نشناسی و شناخت نداشته باشی؟ مایلی کهن هم مثل همه آدم ها بری از اشکال و خطا نیست، مثل حضرتعالی... البته ظاهرا شما هیچ ضعف و نقصانی ندارید و شایسته ترین هستید. این را باید مردم قضاوت کنند.

نادر فریادشیران در ادامه گفت:

فقط یک خاطره بگویم، در تیم پرسپولیس، یادم است در پرسپولیس سه محمد بودند و به جریاناتی که ممکن بود از سوی علی پروین عملیاتی شود، معترض بودند. محمد دادکان، محمد پنجعلی و محمد مایلی کهن، این سه محمد معروف بودند. یک روز در امجدیه را یادم می آید. خدا رحمت کند، علی مانگا از لیدرهای پرسپولیس به حضرتعالی (محمد دادکان) اهانت کرد، همین مایلی کهن داشت از فنس ها بالا می رفت تا جلوی فحاشی ایشان به شما را بگیرد. شما حتما محمد مایلی کهن را آن موقع هم نشناختی.

نادر فریادشیران به رسانه طرفداری گفت:

یا آن زمان که محمد مایلی کهن را با منت سرمربی تیم ملی کردید، با اصرار! کتمان از مایلی کهن و اصرار از شما، آن موقع هم پس او را نمی شناختید یا اینکه در بازی های آسیایی دهلی نو، مسابقات قائد اعظم که در تیم ملی حضور داشتید، آنجا هم حضور نداشتید؟ یا در شوروی که برای چنج پول از اردوی تیم ملی بیرون و سراغ نیروهای لیبیایی رفتی، حتما آن موقع هم یادتان رفته مایلی کهن چه کسی بوده است. حالا مهم نیست، نظر شما برای هیچکس هم محترم نباشد، برای دوستان تان است. شما وقتی مدعی هستی آدم درستی هستی و از دروغگویی بدت می آید، می توانی به راحتی بگویی از مایلی کهن خوشم نمی آید. اینکه بگویی شناخت ندارم خیلی بد است. من باز هم به نظر شما احترام می گذارم. هیچوقت خدمات شما برای فوتبال را تاریک و  خط خطی نمی توانم کنم. مردم می بینند و قضاوت می کنند. آقای دادکان شما شک نکنید بهترین رییس فدراسیون بعد از انقلاب ما از نظر عملکردی صفایی فراهانی بوده است. من با آقایان مصطفوی، نوآموز، راغفر، آبشناسان هم ارتباط داشتم و هم دوست بودم. شما میراث صفایی فراهانی را برای خودتان نگه داشتید. آن ساختار و زیرساخت هایی بود که صفایی فراهانی در فوتبال درست کرد. یک بار ندیدم بگویی صفایی فراهانی عملکردش خوب بوده است. فقط دادکان فقط دادکان، فقط خودم فقط خودم، فقط من فقط من. این منیت ها زیبنده حضرتعالی که همدوره هم بودیم نیست. شما فردا می گویی فریاد شیران را نمی شناسم ولی من نمی توانم بگویم شما را نمی شناسم. من شما را می شناسم، خوب هم می شناسم، از پدرتان تا برادرهای تان را به خوبی می شناسم، مثلا برادرتان جواد کشتی گیر بود. صفایی فراهانی در فوتبال ما ثروت آورد. ساختمان خرید. امکانات فراهم کرد. بحث مالی هم می گویید من این کار را کردم یا من آن کار را کردم، نه اینطور نیست. نمونه اش می گویم، منزوی در قالی سلیمان یا منوچهر صالحی مدیرعامل سابق باشگاه سایپا و یا نایب رییس فدراسیون تکواندو، در آن مقطع چه اندازه به شما کمک کرد. خودتان فرمودید در بازار رفتید و چه اندازه پول قرض گرفته اید. آقای منزوی وقتی از قالی سلیمان به شما پول دادند، پول را از شما پس گرفت؟ شما می توانید حضور منوچهر صالحی در بخش اقتصادی و عملکرد مالی تان را زیر سوال ببرید؟

نادر فریادشیران اینگونه صحبت هایش را ادامه داد:

بنابراین نگویید من مایلی کهن را نمی شناسم. مایلی کهن آدمی بوده که باعث شد فیفا برای تیم ملی فوتبال ما بنویسد پرواز غول آسای ایران. از رنکینگ صد و خرده ای به زیر 40 رسیدیم. شما نمی توانید بخش مهمی از تاریخ فوتبال ایران و 10 سال حضور در باشگاه پرسپولیس با مایلی کهن را از حافظه مردم بردارید. دورانی که مایلی کهن اثرگذار بود در فوتبال ما، دو سال ایشان مربی تیم ملی بوده و بیشترین موفقیت را آورده است. بازی 6-2 با کره یادتان رفته است؟ بازی 3-0 عربستان یادتان رفته است؟ آقای گلی علی دایی، بهترین بازیکن شدن خداداد عزیزی یادتان رفته است؟ اگر موفقیتی هم بعدها کسب شده، این موفقیت مدیون مایلی کهن بوده و بحث مدیریتی اش هم برای صفایی فراهانی است. شما هیچ موقع در صحبت های تان نگفتید سیاسی ترین هیات رییسه تاریخ فوتبال ایران را داشتیم. شریعتمداری وزیر، جنابعالی مشاورش در وزارت کار بودید. این ارتباطات کووالانسی است گویا و یا شجاعی برهان همینطور. آصفی سخنگوی دولت، سردار یعقوبی قائم مقام نیروی انتظامی کشور، سازگار نماینده مجلس. هیات رییسه شما صد درصد سیاسی بوده و شما یک بار هم اسم نبردی که با وجود این آدمها شما توانستید امکاناتی فراهم آورید. یادتان بیاید زیرساخت ها را چه کسی درست کرده است، صفایی فراهانی. صفایی فراهانی برانکو را آورد یا جنابعالی؟ قطعا صفایی فراهانی بود که بلاژوویچ را آورد و برانکو هم دستیار ایشان بود. شما بعدها ایشان را مربی گذاشتید. ثمره کارهای مایلی کهن را برانکو خوب بهره برداری کرد و نتیجه اش حضور ما در جام جهانی بود.

نادر فریادشیران به صحبت هایش ادامه داد:

آقای دادکان، من اگر جای شما بودم یا حرف از صداقت و راستی و درستی نمی زدم و یا وقتی می زدم بخش هایی از تاریخ را یادم نمی رفت. صفایی فراهانی چه تاثیری داشته، آقای صالحی در بخش اقتصادی شما چه کار کرده است. آقای مایلی کهن در بحث فنی چه تاثیری داشته؟ اینها را یادتان رفته است. مطمئن هستم آقای مایلی کهن پاسخ خیلی بهتری از من برای شما دارد. ولی من به عنوان کسی که بالاخره با شما سلام و علیک داشتم، بارها شما را محمد آقا صدا کردم، خدا را گواه می گیرم همان موقع آقای مایلی کهن می گفت آقای فریاد شیران به ایشان می گویی آقای دکتر دادکان، تاکید می کرد. این اندازه ایشان حواسش بود که ما شان شما را رعایت کنیم ولی متاسفانه شما خودتان شان خود را رعایت نمی کنید. شما یا ایشان را واقعا نمی شناسید یا می خواهید خودتان را به کوچه علی چپ بزنید. بهتر است خودتان را به کوچه علی چپ نزنید. هرچه باشد شما با هم دوست بودید، هر مساله ای هم بوده امیدوارم با نیکی این قضیه را فیصله دهید. همه چی را به نام خودتان ثبت نکنید. یک بخشی از افتخارات خود را تقسیم کنید بین افرادی که کنار شما بودند، مثلا موفقیت تیم ملی در آن برهه، حالا حضور در جام جهانی بوده که قبل و بعدش هم ما باز در جام جهانی حضور پیدا کردیم. اینکه مشورت می گرفتید، همه ما اینکار را کردیم. آقای مایلی کهن بسیار بیشتر از شما مشورت می گرفت از اطرافیان. آقای مایلی کهن مدیر کل قائم مقام دفتر مشترک فدراسیون های کل کشور بوده است. شما بهتر از من می دانید در آن مقطع جایگاه ایشان از روسای فدراسیون ها کمتر نبوده که بالاتر بوده است.

نادر فریادشیران اضافه کرد:

اینها را برای خوشایند آقای مایلی کهن نمی گویم، بخشی از تاریخ فوتبال کشور را می گویم. اختلاف سنی من و شما یک سال است و این یکی دو سال اختلاف به بخش فراموش خانه ذهن من و شما نرسیده است. شما جایی که خوب کار کردید همیشه برای من قابل احترام بودید و هستید، جایی را هم که به نفع خودتان مصادره می کنید، موفقیت فقط برای محمد دادکان بوده، اینجا من با شما زاویه دارم. موفقیت برای فوتبال ایران بوده است، مجموعه ای از افراد در کار شما کمک کردند و شما میراث دار آقای صفایی فراهانی بودید که اثرگذارترین رییس فدراسیون بعد از انقلاب بوده است. امیدوارم در صحبت های بعدی نگویید از محمد مایلی کهن شناخت ندارم. نگویید نمی شناسم، بگویید نظری ندارم. شما بهتر از من می دانید مایلی کهن چه کسی است و چه اثری در ورزش ما داشته. در نزد مردم ما همانقدر که شما قابل احترام هستید، قطعا محمد مایلی کهن کمتر از شما برای مردم قابل احترام نیست. شما رصد کنید ایشان در خیابان یا اتوبوس که حاضر می شوند مردم چه رفتاری دارند. البته شما هم ممکن است همین جایگاه را داشته باشید ولی اینکه می گویید شناخت ندارم، شایسته نیست.

نادر فریادشیران در پایان گفت:

در هرحال باید قدردان کسانی که به فوتبال خدمت کردند باشیم و همه افتخارات را به نام خود مصادره نکنیم. در فوتبال ما هرکس به اندازه توانایی خودش قدم برداشته است. شما نمی توانید تاریخ فوتبال را پاک کنید. ده ها عکس وجود دارد که شما با آقای مایلی کهن هم دوره بودید، هم باشگاه بودید، در فدراسیون فوتبال با اصرار شما مربی تیم ملی امید شد. آقای مایلی کهن واقعیت هایی را در برنامه 90 گفت که ظاهرا به مذاق شما خوش نیامده است. بار دیگر تکرار می کنم، بعد از باخت به چین در پکن، اعضای هیات رییسه گفتند آقای مایلی کهن شما که با آقای دادکان رفیق هستید، هجمه ای علیه شما در تهران ایجاد شده، شما استعفا کنید. آقای دانشور، آقای سردار عزیز محمدی، آقای سازگارنژاد، آقای محمد رزمجو، حتی آقای زادمهر هم بودند. اینها بیایند و شهادت بدهند. آقای مایلی کهن برای اینکه به شما کمک کند استعفا کرد. استعفایش را هم من آوردم و در رستوران خدمت شما دادم. حضرتعالی استعفا را قبول نکردید. برای شما استعفا کرد، شما هم به مایلی کهن گفتی فوتبال فدای یک تار موی شما. این مایلی کهن همان مایلی کهن است که شما گفتی نتیجه فوتبال فدای یک تار موی شما. ما شنبه بازی کردیم، شما یکشنبه رفتید لائوس، هفت هشت تا از بازیکنان ما را گرفتید، آقای مایلی کهن در مورد مشکلات و مسائلی که پیش آمده بود در برنامه 90 صحبت کرد، شما آمدی و همه حرف ها را کتمان کردی. آقای عزیزمحمدی و دانشور می توانند شهادت بدهند. از آن موقع مسائل و مشکلات شما با آقای مایلی کهن شروع شد. شهادت می دهم شما آغازکننده مشکلات و مسائل بودید و بهتر است خودتان هم به آن پایان بدهید. شما نه می توانید افتخارات آقای مایلی کهن را پاک کنید نه آقای مایلی کهن می تواند این کار را در قبال شما انجام دهد. صلاح اینکه این کار را نکنید، همه چیز را هم برای خود مصادره نکنید. سن شما، شرایط جسمانی شما و ما دیگر اقتضا نمی کند در این موارد صحبت کنیم. امیدوارم شرایط فراهم شود که به دوستی ها، رفاقت ها و خاطرات خوب گذشته رجوع کنیم و یکطرفه به قاضی نرویم. نگویید شناخت ندارم، خوب هم شناخت دارید، بهتر از من هم شناخت دارید.