نقد فیلم کودا 2021؛ شاهکاری که احساستان را قلقلک می دهد
فیلم کودا (coda 2021) که دومین ساخته ی سیان هدر (Sian heder) می باشد، به مسئله ی یک خانواده ی ناشنوا پرداخته است.
داستان فیلم یک خانواده ی ۴ نفره را روایت می کند که ناشنوا هستند به جز دختر خانواده که روبی نام دارد. روبی که صدای زیبایی دارد، در رویای خواننده شدن به سر می برد و در گروه کر ثبت نام می‌کند. از یک طرف روبی مترجم خانواده به حساب می آید و حرفهایشان را به دیگران منتقل می کند و از طرفی هم باید به فکر آینده و دانشگاه و علاقه اش یعنی موسیقی باشد. یک دوراهی برای شخصیت اصلی داستان بین خانواده و آینده که کارگردان این اثر به صورت هنرمندانه آن را به نمایش می گذارد.
پرداختن به سوژه ای همچون ناشنوایان، مانند بند بازی روی یک ساختمان ۵۰ طبقه است. معمولا کارگردان های این گونه آثار نگاه ترحم آمیز یا دلسوزانه به این گونه افراد دارند. در بسیاری از موارد ناخواسته در فیلم به این قشر از جامعه توهین می شود. اما بانوسیان هدر نگرشی سرشار از احترام برای این افراد اتخاذ کرده و فضای خانواده ی آن ها هم بسیار صمیمی است. کاراکتر هایناشنوای ما سر سوزنی اجازه نمی دهند که برایشان ترحم کنید و این از سکانس اول فیلم مشخص است.
فیلم دو موضوع اصلی دارد؛ کار و خانواده. کار این خانواده در سکانس ابتدایی فیلم معلوم می‌شود. آن ها ماهیگیر هستند. روبی هم درحال کمک به پدر و برادر خودش ماهی پوست می گیرد و آواز می خواند. آوازی که خانواده اش نمی نشوند.
در طول فیلم تلاش روبی برای پیدا کردن جایگاه و رفتن به کالج را می بینیم و از طرفی می دانیم که اگر نباشد کار خانواده ی ناشنوایشلنگ می ماند. اما هنر کارگردان اینجا مشخص می شود که ما حق را به هر دو شخصیت داستان می دهیم. هم روبی و هم خانواده اش.
روبی که حالا نظر استاد خودش که با بازی خوب (eugenio derbez) همراه است را جلب کرده آماده ی برگزاری یک مراسم موسیقیاست. پدر و مادرش هم دعوت هستند. اجرای گروهی که تمام می شود نوبت به اجرای دو نفره ی روبی با دوستش می رسد. دوستش تنهانقطه ضعف فیلم به حساب می آید. این پسر برای این نقش و در برابر روبی کوچک است و خوب بازی نمی کند. بگذریم. اجرای دو نفره راکه شروع می کنند و وقتی همه آماده ی شنیدن این آهنگ زیبا هستیم، ناگهان به طرز هنرمندانه ای کارگردان فیلم را از زاویه ی پدر ومادرِ ناشنوای روبی ادامه می دهد. سکوت مطلقی برپا می شود و هیچ چیز نمی نشویم. این سکانس مو به تن مخاطب سیخ می کند. شاید برای لحظه ای خدا را شکر کنیم بابت نعمت شنیدن.
بعد از تمام شدن مراسم، و وقتی به خانه بر میگردند پدر به روبی می گوید چه چیزی می خواندی؟ و دختر شروع می کند به خواندن. پدردست هایش را روی حنجره ی دخترش می گذارد و صحنه ای احساسی رقم می خورد.
درباره ی پایان بندی فیلم هم چیزی نمی گوییم که اسپویل نشود. اما در مجموع فیلم کودا یک فیلم شریف و آبرومندانه ست که به اینزودی ها از خاطرتان نمی رود. بازی های درخشان بازیگران و فضای صمیمی بین خانواده بر شیرینی کار می افزاید. اگر خواستید فیلمجدیدی ببینید بدون درنگ کودا را انتخاب کنید که تا ساعت ها حالتان را خوب می کند.
