رسول خطیبی در طرفداری: عصبانی هستم، بد دهن نیستم / دو نفر در حق من ظلم کردند!

رسول خطیبی صحبت های بسیار جالبی را در خصوص نسل جدید مربیان ایرانی مطرح کرده است.

به گزارش طرفداری، رسول خطیبی میهمان دوربین طرفداری بود و پیش از این یک بخش از صحبت های او تقدیم تان شد. حالا رسول خطیبی در بخش دوم و پایانی گفتگو با رسانه طرفداری، در مورد تیم ملی ایران، تغییر نسل مربیان، اسکوچیچ و کارلوس کی روش، دوران حضورش در تیم ملی و رفتارش با شاگردان خود صحبت های بسیار شنیدنی و خواندنی را بیان کرده است.

توصیه می شود این بخش جذاب را حتما ببینید و بخوانید: 

 

به تیم ملی اشاره کردید. در لیست آخری که اسکوچیچ داد، از 26 نفر، 20 نفر لژیونر دعوت کرده بود و تنها 6 بازیکن از لیگ در لیست حضور داشتند. به نظر شما این رویه درست است؟

در این سری فکر می کنم خوب دعوت کرد. در سری های قبل این 6 نفر هم وجود نداشت. خب بازیکنانی که بیرون از ایران بازی می کنند، صد در صد کیفیت بالایی داشتند که رفتند. خیلی هم خوب است که در تیم ملی اینقدر لژیونر داریم. چون در شرایط حرفه ای کار می کنند. ولی نباید از بازیکنان لیگ غافل شویم. ما در بازیکنان لیگ برتری، بازیکنان خوب هم داریم. قطعا بازیکنی که ببیند تیم ملی از دل همین لیگ برتر بازیکن دعوت می کند، کیفیت بازی ها هم می رود بالا. چون همه بازیکن ها انگیزه پیدا می کنند و این کیفیت را بالا می برد. امیدوارم که همیشه این دید را داشته باشیم.

شما خودتان سال ها در اروپا لژیونر بودید و در حاشیه خلیج فارس و لیگ برتر هم بازی کردید. به نظر شما مزیت یک بازیکن لژیونر به یک بازیکن داخلی چیست؟

آنجا فکر شما فقط فوتبال بازی کردن و تمرین کردن است. ولی در فوتبال ایران، مرحله آخر فوتبال بازی کردن است. تمرکز در تمرینات برعکس است. آنجا بازیکن تمرکزش در تمرین و بازی است و اینجا برعکس است. چون اینقدر مشکلات دارد که این باعث می شود از نظر ذهنی خراب بشود. همان بخش می آید در عضله بازیکن، می آید تمرین و بازی و مصدومیت می آید و کیفیت هم پایین می آید. ما 50 سال از این نظر از فوتبال اروپا و از برخی کشورهای عربی عقب تریم.

به نظرتان اگر مربی خارجی به فوتبال ایران بیاوریم، می تواند کمک کند؟

امسال و فصل گذشته نشان دادیم. نسل مربیان ما عوض شد و این نسل هم انگیزه دارند که خود را نشان بدهند. در سال های قبل، مربیان ما همه بالای 50 سال بودند. ولی در این یکی دو سال که مربیان خارجی را منع می کردند، مربیانی که فوتبال شان را کنار گذاشته بودند، بازیکنان تیم ملی بودند. اکثر مربیان لیگ برتر، جوان و با انگیزه هستند و کیفیت بالایی هم دارند. فکر می کنم اگر قرار باشد مربی خارجی بیاوریم، باید مربی درجه 1 بیاوریم. اما مربی درجه 2 و 3 بیاوریم، ظلم به فوتبال است. چون اگر همین مربیان خودمان که اینجا هستند، همان امکاناتی که آنجا به مربیان می دهند، به مربیان ایرانی بدهند، خیلی هایشان بالاتر از مربیان خارجی هستند. مربیان ما ذهن شان خراب است. شما  الان تیم دوم آسیا، پرسپولیس یحیی همش درگیر مسائل حاشیه ای است. حالا فکر کنید که این مربی امکانات تیم های عربی را داشته باشد. چون ذهنش فقط برای تمرین و مسابقه است. یک بار آقای جلالی گفتند و من به این حرف شان اعتقاد دارم. حدود 40-50 درصد مربیان ما که در لیگ برتر کار می کنند، آگر امکاناتی که در اروپا به مربیان می دهند، به مربیان ما بدهند، خیلی بالاتر از مربیان خارجی هستند. متاسفانه این امکانات و ساختار نیست.

با تمام این حرف هایی که زدید، آیا با حضور اسکوچیچ در تیم ملی موافقید؟

دو خصوصیتی که آقای دراگان داشت. یکی اینکه ایشان اولین بار بود که در سطح ملی مربیگری می کرد. این انگیزه را داشت که در بحث ملی هم خودش را نشان بدهد. این انگیزه باعث شد که پرکار باشد. وقت بگذارد. یک خصوصیتی هم که داشت، این بود که با بازیکنان خیلی ارتباط خوبی پیدا کرد. این تیم بالاخره 20 نفرشان خارج از ایران هستند. این ها را یکدست و یکدل کردن، کار سختی است. ایشان این کار را کرد. البته این را هم باید بگوییم که یک کار خوبی هم که انجام داد، آوردن کریم باقری و وحید هاشمیان بود. چون این دو نفر را همه از نظر شخصیتی قبول دارند. آوردن این دو عزیز به او خیلی کمک کرد. به تیم ملی کمک کرد از حاشیه دور باشیم. همینطور که اتفاقی برای طارمی افتاده بود، خیلی زود حل شد. این ها باعث شد که او موفق شود و امیدوارم که یک روزی هم اگر مربیان ما که ایرانی هستند، سرمربی تیم ملی شدند، همین حمایت را داشته باشند. این انگیزه و روحیه را داشته باشند و تخریب نشود. قطعا اگر یک مربی ایرانی در تیم ملی بود، نتیجه می گرفت. باید تشکر کنیم از کی روش. چون نسل تیم ملی را ایشان عوض کرد. آقای دراگان هم از آن نسلی که کی روش ساخت استفاده کرد.

با توجه به اینکه یک سال تا جام جهانی مانده است، به نظر شما باید با اسکوچیچ ادامه بدهیم یا دنبال یک مربی بزرگ برویم؟

ما جام جهانی بودیم دیگر. یک ماه و نیم جمع کردند و رفتیم اردو و از آنجا هم رفتیم جام جهانی. یک بازی دوستانه خوب با کرواسی انجام دادیم و بازی های دوستانه مان درجه 2-3 بود. با این تفکر که بروی در جام جهانی هم فوتبال درجه دو بازی می کنی. ما الان زمان داریم، اگر بخواهیم سطح خود را بالا ببریم، اعتقاد دارم که بازی های دوستانه قوی و برنامه ریزی خیلی خوب، مثل برزیل، انگلیس، ایتالیا، اسپانیا، آرژانتین، ... با این تیم ها باید بازی کنیم. اگر بازی دوستانه درجه دو انتخاب کنیم در جام جهانی همین درجه دو بازی می کنیم. اگر بازی دوستانه قوی داشته باشیم، بازیکنان در جام جهانی با همین کادر می تواند از گروه خودش صعود کند.

می گویند که فدراسیون جادوگر دارد و با الف الف و امیر اسکندری ارتباط دارد و موفقیت های تیم ملی مربوط به او است، شما خودتان چقدر اعتقاد دارید؟

اصلا به این چیزها اعتقاد ندارم.

اگر کسی به شما پیشنهاد بدهد چی؟

اصلا نمی گذارم. اول خدا، اول خدا، اول خدا، بعد ائمه و بعد چیزی که خودم دارم را سعی می کنم نشان بدهم. موقعی که ما بهترین بازیکنان را داریم و بهترین نتایج را می گیرد، دیگر نیازی به این چیزها نیست. کسانی هم که این حرف ها را درست می کنند، باید ثابت کنند. این ها می خواهند حاشیه درست کنند. کسی که در این کشور بخواهد در کار خدا دخالت کند، قطعا آدم هایی هستند که جلوی این کار را می گیرند. 

اینکه یک نفری در راس فدراسیون فوتبال هست که به این قضیه اعتقاد دارد، به نظر شما چه باید کرد؟

اگر این کار را بکند، آدم هایی هستند که جلوگیری کنند. کشور ما قانون دارد. باید مسئولین امنیتی بررسی کنند و باید برخورد شود.

می گویند که رسول خطیبی خیلی هیجانی است و خیلی زود عصبانی و آرام می شود. تا چه حد این قضیه را قبول دارید؟

هر مربی یک فلسفه و خصوصیاتی دارد. منم سعی می کنم اول رفاقت را در مجموعه ای که کار می کنم داشته باشم. ولی بعضا پیش می آید که مربی عصبی بشود. عصبانیتم به خاطر این است که وقتی بازیکنم یک کار را می تواند بهتر انجام بدهد و نمی کند، از آن بیشتر عصبانی می شود. نمی گویم کم کاری، اما بی دقتی و تمرکز پایین دارد. آن موقع بیشتر ناراحت می شود. در کنار اینکه خیلی بعضی وقت ها عصبانی می شود ولی با بازیکنان و افرادی که کار می کنم، عین برادر هستم. بعضی هایشان عین پسر خودم هستم. پسرم 24 ساله است. سعی می کنم یک خانواده باشیم. رفاقت را اولویت اول قرار می دهم. هیچ بازیکنی نمی تواند بگوید که رسول خطیبی بد دهنی کرد. یا فحاشی کرد. چون وقتی هم که بازی می کردم، دوست نداشتم مربی بی احترامی کند و تاکنون هم از لفظ بد استفاده نکردم ولی عصبانی می شوم،گیر فنی می دهم که طبیعی است.

البته هر تنشی می تواند طبیعی باشد ولی کسی هست که هنوز از آن دلخور باشید؟

من در جام جهانی ۹۸ جزو نفرات اصلی بودم و خیلی هم حوان بودم با اینکه بازیکنان قدرتمندتر از من وجود داشتند مثل دایی و عزیزی ولی من هم خیلی خوب کار کرده بودم و بین سه نفر آخر خط خوردم. در پشت پرده اتفاقاتی افتاد که حق من خورده شد. سپردم به خدا ولی در جام جهانی بعدی حاضر شدم و بهتر کار کردم. می توانستم در ۹۸ جزو نفرات اصلی باشم. بعد از اینکه از جام جهانی برگشتند، رفتیم بازی های آسیایی و من آنجا انتخاب شدم و رفتیم قهرمان آسیا شدیم. در آن مقطع یکی دو نفر در حق من ظلم کردم.

شما هم مثل من معتقدید که رسول خطیبی در فوتبال ملی به حقش نرسید؟

بله چون استقلال و پرسپولیس بازی نمی کردم. ولی خیلی هم خوشحالم که بازیکنی بودم مثل محرم نویدکیا، این خیلی ارزشمند است. حالا او در رده های پایین بازی نکرده است اما من از نوجوانان تا بزرگسالان کاپیتان شدم بدون حضور در استقلال و پرسپولیس. این نشان می دهد که خیلی زحمت کشیدم. افتخار می کنم به این قضیه که بدون حضور در این دو تیم تمام رده ها را بازی کردم، جام جهانی رفتم و قهرمان آسیا شدم.

سخن پایانی...

کرونا همه را خسته کرده، خیلی ها عزیزان شان را از دست داده اند. خیلی از فوتبالیست های خوب مان در کنار ما نیستند. کرونا از بین برود ان شالله و روح آن هایی که نیستند شاد باشد. یک آرزوی دیگر که در بخش مربیگری دارم، این است که کی از نظر ساختاری به کره و قطر برسیم که فکر و ذهن مربیان و بازیکنان روی فوتبال باشد. از شما هم تشکر می کنم. از دوستان شنیدم که سایت شما همیشه حامی تیم ما بوده است. از آقای هژبری تشکر می کنم یکی از آدم های سالم رسانه است. و آرزوی موفقیت دارم.