نگاهی بر داستان زندگی الکساندر منشیکوف، اولین شهردار پترزبورگ

الکساندر دانیِلوویچ منشیکوف متولد 16 نوامبر سال 1673 در مسکو است. به دلیل وضعیت بد اقتصادی آن روز های روسیه، الکساندر تا نوجوانی در خیابان های مسکو به شیرینی فروشی مشغول بود و در سن 17 سالگی، به طرقی وارد ارتش بازی های رزمی ولی‌عهد، یعنی پتر اول شد. او بسیار باهوش، چابک و شجاع و شوخ بود و به همین علت خیلی زود بین پتر و نزدیکانش محبوب شد. منشیکوف همچنین شخص محبوب فرانتس لفورت، مشاور آلمانی پتر بود و به همین علت بعد از مرگ لفورت، به عنوان دوست جایگزین وی شد. البته الکساندر به دلیل اینکه شخص اول عیاشی های پتر بود، بین بزرگان سلطنت چندان محبوب نبود اما با شجاعتی که در محاصره آزوف نشان داد، موجب ساکت شدن آنها شد.https://s6.uupload.ir/files/d867cc29-54d2-4219-9b4f-6c09ffcad0a3_fbn6.jpeg" />

الکساندر منشیکوف

آلکساشکا (مصغر الکساندر) بعد از سفر های مختلف با پتر، در سال 1706 با اندرو وینیوس درگیر شد و موفق شد زمین و کالا های اورا غصب کند. بعد از آن در سال 1709، طی پنج سال در لشگرکشی های مختلف شرکت کرد و‌ به همین سبب به عنوان فرماندار کل اینگریا (سنت پترزبورگ و نواحی نزدیک اسکاندیناوی) با اختیاراتی فراتر از تصور انتخاب شد. او به اصلاحات قضایی و بیست و پنج گانه پتر اعتقاد کامل داشت و دست راست تزار در تمامی اقدامات عظیم و متحول کننده وی بود اما در اینگریا، قضیه فرق می‌کرد. منشیکوف از اختیاراتش سو استفاده کرد و هر بار، خبر فساد مالی‌اش به پتر می‌رسید. تزار به سبب دوستی‌ و‌ رابطه نزدیکش با الکساندر از این حرکات چشم پوشی می‌کرد اما سرانجام در مارس 1711، پتر به دلیل غارت فرماندار لهستان! هشداری جدی به منشیکوف داد اما گوش الکساندر به این هشدار ها بدهکار نبود! سال بعد، پتر متوجه شد فساد اداری عظیمی در فرمانداری بخش اینگریا وجود دارد و منشیکوف، درمورد آن بی تفاوت است. تزار دوباره سعی کرد منشیکوف را با هشدار بترساند ولی موفق نبود. در سال 1713 مشخص شد که منشیکوف، 100000 روبل از خزانه دولتی را اختلاس کرده است و پتر، برای اینکار قصد جان اورا کرد اما یک بیماری ناگهانی، جان منشیکوف را نجات داد! بعد از بهبود الکساندر، پتر به دلیل علاقه ای که به او داشت نتوانست مجازاتش کند و اورا عضو انجمن سلطنتی کرد.https://s6.uupload.ir/files/fb1b0240-cc75-4ea0-9306-886a5d80c713_c9w5.jpeg" />

پتر کبیر (پتر اول)

در آخرین سال حکومت پتر هم گزارشاتی مبنی بر فساد منشیکوف وجود دارد اما تزار، باز هم اورا مجازات نکرد زیرا برای تضمین حکومت، به او نیاز داشت. او مامور محافظت از تاج و تخت شد و به همراه همکارش، کنت تولستوی کاترین را به حکومت رساند. بعد از به حکومت رسیدن کاترین، منشیکوف به قدرتی در حد تزار رسید و دومین فرد قدرتمند روسیه محسوب می‌شد. او خود را به درجه ژنرالیسمو (فیلد مارشال) و همچنین پرنس (اولین پرنس تاریخ روسیه) ارتقا داد. منشیکوف حتی پایتخت حکومت شاهزاده‌ای خود را نیز بنا کرد! بعد از مرگ کاترین،  رقابت شدیدی برای به قدرت رسیدن شکل گرفت. تولستوی که همکار منشیکوف بود سعی داشت الیزابت را به حکومت برساند اما در این راه از منشیکوف شکست خورد و پتر دوم، به حکومت رسید. آخرین مرحله تثبیت قدرت منشیکوف، ازدواج دخترش با پتر دوم بود اما اشراف، به خصوص دو خاندان قدرتمند دلگوکوروف و گولیتسین، شدیدا با این ازدواج مخالفت کردند و متعاقبا، اورا از تمامی عنواین محروم و به همراه کل خانواده اش در سال 1723 به سیبری تبعید کردند. نقشه ای که منشیکوف برای به قدرت رسیدن کشیده بود، بر علیه خودش استفاده شد. منشیکوف یک سال بعد در سیبری درگذشت.