بررسی علل اقتصادی کوچ دسته جمعی استعدادها از لیگ یک فرانسه

«یقینا تیم های فرانسوی پول زیادی ندارند. حالا هر بازیکن مستعدی در هر باشگاهی به جز پاری سن ژرمن، به قیمت مشخصی فروشی است». این حرف یک مدیر برنامه با تجربه، درباره وضعیت کنونی لیگ یک است. 

https://www.tarafdari.com/" target="_blank">طرفداری | یک مدیر اجرایی لیگ برتری در تکمیل این گفته ها می گوید: «بر اساس اطلاعاتی که ما داریم، برخی از باشگاه ها نیاز مبرمی به فروش بازیکنان خود دارند. حتی لیل به عنوان قهرمان لیگ هم، آه در بساط ندارد». این ها پیامدهای فسخ یک قرارداد حق پخش تلویزیونی ۴ ساله است که می توانست سالیانه ۶۷۰ میلیون پوند برای لیگ فرانسه درآمد به همراه داشته باشد. شرکت مدیاپرو که قصد داشت کنترل انحصارگونه حق پخش مسابقات فوتبال در فرانسه را از دست کانال + خارج کند، در آگوست گذشته ۱۳۰ میلیون به لیگ یک پرداخت کرد ولی پس از آن که شمار خریداران این پکیج خیلی کمتر از حد انتظارشان بود، آن ها دیگر مبلغی به لیگ یک پرداخت نکردند. 

این باعث کم و کاست در صورتحساب مالی باشگاه های کشور شد و با وجود ورود ماه گذشته آمازون به ماجرا برای امضای توافقی جدید، تنها بخشی از کسری بودجه جبران شده است. آن ها در ازای همان تعداد بازی هفتگی که مدیاپرو حق پخش آن را خریداری کرده بود (۸ بازی)، ظرف یک سال فقط ۲۱۵ میلیون پوند به لیگ یک پرداخت خواهند کرد؛ این یعنی بیش از دو-سوم کمتر از قرارداد قبلی. 

مشکل اینجاست که کانال + بابت فروختن این حق پخش ها، دست به اقدامات قانونی زده است. آن ها که از سال ۱۹۸۴ با لیگ فرانسه همکاری می کنند، معترض هستند که چرا لیگ یک به آن ها فرصت نداده است تا پیشنهاد جدیدی ارائه کنند. کانال + بر اساس رقابت با مدیاپرو تصمیم گرفته بود سالیانه ۲۸۳ میلیون پوند به لیگ یک بپردازد تا حق پخش هفتگی دو مسابقه را در دست داشته باشد. حالا که آمازون برای پخش ۸ بازی تنها ۲۱۵ میلیون پوند می پردازد، صدای اعتراض مدیران کانال + بلند شده است. این پیگیری قضایی باعث شده است تا چشم انداز اقتصادی لیگ یک بیش از پیش تیره و تار به نظر برسد. 

فوتبال فرانسه همواره به فروش بازیکنان به چشم یک منبع درآمد نگاه کرده است اما هم اکنون اوضاع در برخی باشگاه های لیگ یک حاد شده و باشگاه های لیگ برتر انگلیس در حال ارزیابی فرصت های جدید در پنجره نقل و انتقالات کنونی هستند. 

مقامی بلند مرتبه در یک باشگاه لیگ یکی می گوید: «در کل باشگاه های فرانسوی برای متعادل کردن بودجه خود، تا حد زیادی به فروش بازیکنان متکی هستند. این قضیه قبل از پاندمی کرونا و بحران حق پخش هم وجود داشت اما حالا وضعیت بغرنج تر شده است». 

https://ts9.tarafdari.com/users/user130292/2021/07/09/manchester-city-v-lyon-uefa-champions-league-quarter-final-scaled.jpg" />

کمیته انضباط اقتصادی دو لیگ برتر فرانسه (DNCG) به شدت روی امور مالی سختگیر است و در تابستان امسال با ارسال نامه ای به تمامی باشگاه ها خواستار حل و فصل بدهکاری های آن ها در طول تابستان شد. مالکان باشگاه هایی که نتوانند از این قوانین پیروی کنند، باید برای تضمین دادن این که باشگاه شان توان ادامه دادن به فعالیت تا پایان فصل را دارد، مبلغی را به عنوان بیعانه نزد این کمیته بگذارند. منبعی در همین راستا گفته است: «اگر چنین ضمانتی ارائه نشود، به باشگاه ها اجازه شرکت در لیگ داده نخواهد شد. به همین جهت، خیلی از باشگاه های فرانسوی در این تابستان برای فروختن بازیکنان خود تحت فشار هستند». 

هفته گذشته DNCG با صدور حکم سقوط آنژیه و بوردو که با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کنند، دست به اقدامی قاطعانه زد. هر دوی آن باشگاه ها خواستار تجدید نظر در مورد خود شده اند. همچنین نگرانی هایی در مورد سن اتین وجود دارد. 

باشگاه های دیگر برای خروج از منطقه قرمز، فروختن بازیکنان را آغاز کرده اند. بوباکاری سوماره لیل را در ازای ۱۷ میلیون پوند به مقصد لسترسیتی ترک کرد و ساوتهمپتون هم رومین پرو، مدافع چپ برست را در انتقالی به ارزش ۱۱ میلیون پوند به خدمت گرفت. 

انتظار می رود عده بیشتری از فرانسه راهی انگلستان شوند و مثلا جاناتان ایکونه در انگلیس مشتری های فراوانی دارد. این بازیکن ۲۳ ساله به لیل کمک کرد تا به طور غیر منتظره ای قهرمان لیگ یک شود ولی تخت پادشاهی آن ها بسیار متزلزل تر از آنچه است که به نظر می رسد. آن ها طی سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ به دلیل دستمزد پرداختی بالا، هزینه های هنگفت برای ورزشگاه خود و درآمد پایین از تبلیغات و بلیت فروشی، با ضرر ۱۷۰ میلیون پوندی مواجه شدند. اسون بوتمان، مدافع ۲۱ ساله لیل دیگر بازیکن این باشگاه است که در انگلستان توجه تیم زیادی را به خود جلب کرده است. 

در همین حال لیون که طی سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ در هفت سال متوالی به مقام قهرمانی دست یافت و در فصل ۲۰-۲۰۱۹ هم تا نیمه نهایی لیگ قهرمانان پیشروی کرد، به واسطه ها گفته است که برای جذب بازیکنان جدید، فقط می تواند سراغ بازیکنان آزاد و یا انتقال های قرضی برود. این وضعیت هم به خاطر از دست دادن سهمیه لیگ قهرمانان اروپا با فاصله ۲ امتیازی و همچنین انتقال نافرجام موسی دمبله به اتلتیکو مادرید پیش آمده است. دمبله در ژانویه گذشته به صورت قرضی و با بند خرید ۳۰ میلیون پوندی راهی اتلتیکو شد ولی مصدومیت های متعدد این بازیکن موجب شد تا روخی بلانکوس از فعال کردن بند دائمی کردن قرارداد او خودداری کند. منابع مطلع می گویند طرف اسپانیایی به دنبال معامله ای با رقم پایین تر است ولی باشگاه هایی در انگلیس هم به دمبله علاقه مند هستند. حسام عوار، هافبک ۲۳ ساله لیون هم، دیگر بازیکن تحت نظر است. 

ژرمی دوکو، وینگر ۱۹ ساله رن هم مورد توجه استعدادیاب های لیگ برتر قرار گرفته است. دوکو یکی از بازیکنان جوانی است که رن با سرمایه گذاری روی آن ها، قصد فروختن آن ها با مبالغی بیشتر در آینده را دارد. قیمت دوکو که سال گذشته در ازای ۲۳ میلیون پوند از اندرلشت به خدمت گرفته شد، قطعا پس از درخشش او در یورو ۲۰۲۰ افزایش هم پیدا کرده است. 

https://ts9.tarafdari.com/users/user130292/2021/07/09/camavinga-srfc-2020.jpg" width="1200" />

ادواردو کاماوینگا، هافبک ۱۸ ساله ای که سه بازی ملی برای فرانسه انجام داده است، دیگر الماس رن محسوب می شود. کاماوینگا فقط یک سال دیگر با رن قرارداد دارد و منابع متعددی می گویند که آن باشگاه ترجیح می دهد در همین تابستان از فروش بازیکنش کسب درآمد کند، تا این که بخواهد او را در تابستان آینده به طور رایگان از دست بدهد. 

منچستریونایتد جویای وضعیت این بازیکن شده است ولی منابع مطلع می گویند از آنجایی که گزینه های متعددی پیش روی این بازیکن قرار دارد، جذب کردن او آسان نخواهد بود. انتقال به رئال مادرید یا بارسلونا گزینه جذابی برای این بازیکن است ولی او همچنین می تواند ۱۲ ماه منتظر بماند و زمانی که اوضاع باشگاه های اروپایی بهتر شد، در مورد آینده اش تصمیم گیری کند. بایرن مونیخ هم به او علاقه دارد و گفته می شود آن ها عجله ای برای به نتیجه رسیدن در همین پنجره ندارند. 

رن امیدوار است باشگاه های دیگر برای جذب کاماوینگا وارد یک جنگ تمام عیار شوند. گفته می شود پاری سن ژرمن هم به این بازیکن علاقه دارد و آن ها به لطف مالک ثروتمند قطری خود، کمتر از فسخ قرارداد حق پخش لطمه دیده اند. خیلی ها باور دارند که پاریسی ها می توانند از اهرم قدرت خود برای جذب بهترین استعدادهای کشور استفاده کنند ولی احتمالا آینده کاماوینگا تا حد زیادی بستگی به شرایط هموطنش، پل پوگبا خواهد داشت. 

پاری سن ژرمن جویای وضعیت هافبک منچستریونایتد شده است و عده ای معتقد هستند که شاید آن ها به همین دلیل از کاماوینگا دست بکشند. با این وجود هنوز نشانی از علاقه پوگبا برای انتقال به پارک دو پرنس وجود ندارد و از طرفی یونایتد هم گفتگوها برای تمدید قرارداد او که سال آینده به اتمام می رسد را آغاز کرده است. انتظار می رود این مذاکرات ادامه دار باشد. علاقه یونایتد به کاماوینگا به مدت ها قبل بر می گردد. آن ها دو سال قبل هم به فکر جذب این بازیکن بودند ولی مدیران باشگاه در عوض سراغ هانیبال مجبری در انتقالی ۱۰ میلیون پوندی از موناکو رفتند. 

موناکو به پشتوانه ثروت دیمیتری ریبولوفلف از این مشکلات مالی در امان است و نیس که مالکیت آن در دست شرکت «Ineos» قرار دارد (شرکتی که مالک آن سر جیم رتکلیف، دومین مرد ثروتمند بریتانیاست) هم شرایط مشابهی دارد. در واقع نیس در انتهای ماه ژوئن، سرمربی تیم قهرمان لیگ یعنی کریستوف گالتیه را به خدمت گرفت. یک واسطه در این مورد می گوید: «آن ها باید پروژه خوبی داشته باشند. پس آیا رتکلیف هم مثل رومن آبراموویچ روی تیم خود سرمایه گذاری خواهد کرد؟». 

تروا، باشگاهی که مالکیت آن در دست «گروه فوتبال سیتی» قرار دارد و به تازگی به لیگ یک راه یافته است هم، در امان است. اما دارایی های ارزشمند اکثر تیم های دیگر، رفتنی هستند. 

یکی از باشگاه های انگلیسی که بولایه دیا، مهاجم ۱۴ گله فصل قبل رنس را زیر نظر گرفته، وست هم است. این بازیکن ۲۴ ساله نشان داده است که مهارت لازم برای بازی کردن در فوتبال انگلیس را دارد ولی افت فرم او (تنها ۲ گل طی ۱۹ بازی آخر در لیگ) با کاهش علاقه مشتریان همراه شده است. حالا شاید رنس تصمیم به فروختن او بگیرد. یک واسطه می گوید: «احتمالا مدیران رنس پیش خود می گویند که اگر او فصل جدید را هم بد شروع کند، قیمتش به شدت افت خواهد کرد». 

گفته می شود متز چندین بازیکن «به شدت خوب» دارد و بوباکار کویاته مدافع میانی تیم و پاپه سارِ هافبک، جزو آن ها هستند. سار ۱۸ ساله که نوید ظهور یک هافبک خوش آتیه را می دهد، مورد توجه استون ویلا قرار دارد. 

https://ts9.tarafdari.com/users/user130292/2021/07/09/j3riegvzsetc_tey1nekntjq1_1440x.960.jpg" width="1440" />

سوال اینجاست که آیا این باشگاه ها که در تنگنای اقتصادی قرار دارند، برای رسیدن به منابع مالی مورد نیاز، در فروش بازیکنان خود تخفیف قائل خواهند شد یا نه؟ یک کارشناس فرانسوی می گوید با وجود ضرورتی که برای تأمین منابع مالی وجود دارد و این شانس به نتیجه رسیدن معاملات را افزایش می دهد، مدیران روی ارقام درخواستی خود پافشاری خواهند کرد. به گفته یک مدیر برنامه: «عده ای قصد دارند از این وضعیت به نفع خود استفاده کنند ولی در حال حاضر تصور نمی کنم شاهد تقلای باشگاه ها و ارزان فروشی آن ها باشیم. قرارداد بستن با آمازون مفید بوده است و آن ها کمی خلاص شده اند. آن ها مطمئن هستند که یک همکاری طولانی مدت با آمازون خواهند داشت و شرایط به آن بدی که تصور می شد نیست. مشکل بیشتر از این که آن ها بخواهند به دارایی های خود چوب حراج بزنند، این است که آیا می توانند روی تقویت تیم خود سرمایه گذاری کنند یا نه.». 

در واقع خرید این هفته رن از لانس نشان می دهد که مقدار مشخصی از اطمینان درباره بودجه وجود دارد: لوییک باده، یک مدافع میانی ۲۱ ساله در سطح لیگ برتر. برای باشگاه های انگلیسی جویای بازیکن در فرانسه، همیشه این مشکل وجود دارد که طرف حساب آن ها کیست. برخی مذاکرات توسط عده ای، شرایطی همچون «غرب وحشی» توصیف شده است؛ جایی که واسطه ها و اعضای خانواده بازیکن وارد فرایند گفتگوها می شوند و این کار را پیچیده تر می کند. 

برای نمونه یک باشگاه لیگ برتری در تابستان امسال پس از ارائه پیشنهادی رسمی برای یک بازیکن شاغل در لیگ یک غافلگیر شد. یک ساعت پس از این اتفاق، فردی با شماره ناشناس با آن ها تماس گرفت و مدعی شد که سرپرستی آن بازیکن در اختیار او است و آن ها باید با خودش (فرد تماس گیرنده) مذاکره کنند. زمانی که خریدار خواستار ارائه مدرکی برای اثبات این ادعا شد، روابط طرفین سرد شد و تا همین الان هم، هیچ پاسخی به آن پیشنهاد داده نشده است. 

لسترسیتی در مواردی مثل انگولو کانته، ریاض محرز و وسلی فوفانا نشان داد که برخی از این معاملات بسیار سودآور است. یکی از اعضای کمیته استخدام نفرات یکی از باشگاه های لیگ برتر گفته است: «پس از مسابقات یورو، در لیگ برتر شاهد جا به جایی حجم عظیمی پول در نتیجه ۲-۳ انتقال داخلی خواهید بود. این باعث می شود باشگاه های فروشنده پول بیشتری برای هزینه کردن داشته باشند و این یعنی، بازیکنان بیشتری می توانند از فرانسه راهی انگلیس شوند.» 

برگردان یادداشتی از Laurie Whitwell برای وبسایت The Athletic