رحمان رضایی: ونتورا مربی خودم بود، می دانستم موفق نمی شود | این ایتالیا می خواهد تاریخ را رقم بزند!

تیم ملی ایتالیا که در یورو 2020 با قدرت از مرحله گروهی صعود کرد، در مرحله یک هشتم نیز اتریش را شکست داد و حالا باید در مرحله یک چهارم با بلژیک بازی کند. رحمان رضایی که سابقه بازی در تیم های مسینا، پروجا و لیورنو را دارد و بخش زیادی از دوران بازی خود را در فوتبال ایتالیا گذرانده، به بهانه تحلیل و تفسیر یورو 2020 به استودیو طرفداری آمده بود و صحبت های مفصلی در مورد وضعیت تیم ملی ایتالیا و البته فوتبال ایران عنوان کرد.

سلام من علی کلهری هستم از استودیوی رسانه طرفداری. در کنار من رحمان رضایی حضور دارد که به بهانه تحلیل و تفسیر یورو 2020 در کنار ما بودند اما نمی شود کنار ایشان نشست و در مورد فوتبال ایران صحبت نکرد.

عرض سلام دارم خدمت شما و بینندگان عزیز.

اگر موافق باشید از تیم ملی شروع کنیم. تیم ملی ما در حالی که یک اردوی چندروزه در کیش داشت و بازی دوستانه آنچنانی هم نداشت راهی منامه شد و 4 برد ارزشمند را به دست آورد ولی بدون تعارف، انتظار چنین عملکردی از تیم ملی داشتید؟

همانطور که گفتید بدون مقدمه و بازی رفتیم به مصاف تیم هایی که از 4 بازی با آنها فقط 6 امتیاز گرفته بودیم و 6 امتیاز دیگر را از دست داده بودیم در دور رفت ولی در دور برگشت خیلی خوش بین بودم و به بچه های رسانه هم گفتم این تیم، تیمی است که می تواند نتیجه بگیرد و حتی یک بازی معمولی هم انجام دهد می تواند به نتیجه دلخواهش برسد چه به لحاظ انفرادی چه تیمی قوی است گرچه مقداری کار تیمی ما یک خورده بحث برانگیز بود اما به لحاظ مهره هایی که داریم با تیم هایی که رو به روی آنها قرار گرفتیم قابل قیاس نبودیم و این انتظار می رفت که این نتایج رقم بخورد.

مقداری بیشتر زوم کنیم روی بازی های ملی. تیم ملی را از لحاظ تاکتیکی چه جور ارزیابی کردید.

ملی پوشان درصدی از توان شان را برای این بازی ها گذاشتند و مطمئنا اگر به آن 100 درصد می رسید خیلی فوق العاده ظاهر می شدند ولی الان هم دیدیم خوشبختانه 12 امتیاز گرفتیم از 4 بازی و این فوق العاده بود برای تیمی که با یک مربی با آن قرارداد آنچنانی در دور رفت آن نتایج را گرفت و مربی ای که اصلا نمی دانید چه قراردادی بسته ولی می آید و این نتایج را می گیرد. مطمئنا قابل تحسین و تمجید است و باید احترام گذاشت.

بعد از این موفقیت هایی که به دست آمد صحبتهایی در مورد ماندن یا نماندن اسکوچیچ مطرح شد. به نظر شما درست ترین تصمیم در مورد اسکوچیچ چیست.

اولا که باید به ایشان خسته نباشید گفت، به کادرفنی و بچه هایی که زحمت کشیدند باید تبریک گفت، خود بچه های تیم ملی و یک جوری شده که شاید در دوره های قبل در این دوره از مسابقات خسته نباشید بگوییم یا تبریک بگوییم چون برای فوتبال ما از این مرحله بالا رفتن عادت شده بود و خیلی راحت بالا می رفتیم ولی با توجه به شرایط حساسی که بود و شرایطی که فدراسیون داشت و اوضاع بهم پاشیده ای که حاکم بود در مدیریت فوتبال ما بالاخره می گویم، قابل تحسین بود کار اسکوچیچ و آن جسارت را داشت تا تیم را در آن وضعیت تحویل بگیرد وضعیتی که فدراسیون اصلا رئیسی نداشت، تشکیلاتش بهم ریخته بود از لحاظ مالی، مدیریتی واقعا بهم ریخته بود، در آن شرایط اسکوچیچ تحویل گرفت تیم را و آن شجاعت و جسارت را داشت و همچین نتایجی که بگیرد، فکر می کنم باید گفت قابل تحسین بود ولی اینکه در ادامه راه چه می شود، البته فکر می کنم خود فدراسیون بهتر از هر کسی می داند که چکار باید کنند در این شرایط ولی به لحاظ کارشناسی و اینکه نظر من پرسیده شود، شاید برای این مرحله باز هم اسکوچیچ کافی باشد و بتواند تیم را جلو ببرد ولی مطمئنا برای مراحل بعدی و جام جهانی باید کادر عوض شود و یک مربی قوی تر و مسلط تر به شرایط فوتبال بین المللی و جهانی حضور پیدا کند.

نظریه ای هم وجود دارد، برخی معتقد هستند اگر بخواهیم سرمربی را عوض کنیم بهتر است الان عوض کنیم تا سرمربی جدید بتواند برنامه های خود را تا جام جهانی پیاده کند.

من فکر می کنم وقت به اندازه کافی هست. اگر اشتباه نکنم بازی ها شهریور ماه شروع می شود. احتمالا هم بازی ها متمرکز خواهد بود، اگر متمرکز باشد که سریع تر انجام می شود و آن فاصله بین جام جهانی تا این بازیها فاصله خوبی است و می شود با آرامش تصمیم خوبی گرفت در مورد رفتن یا ماندن کادر اگر هم مربی جدیدی بیاید می تواند خیلی خوب به فضای لیگ و کیفیت لیگ احاطه کامل داشته باشد در این فرصت، می تواند به خوبی مطالعه کند و بازیکنانش را بشناسند هم به لحاظ تاکتیکی و هماهنگی هم تیم را آماده جام جهانی کند.

فدراسیون ما اسفند ماه سال قبل دچار تغییراتی شد. انتخابات برگزار شد اگر بخواهید شما به مسئولان فدراسیون مشاوره بدهید، آن چیست.

فدراسیون در بدترین شرایط تحویل گرفته شد از طرف رئیس جدید فدراسیون و شما می دانید در شرایط بحرانی خیلی بدی بود حتی خود ساختمان هم  به صورت فیزیکی مال فدراسیون نیست با همه این اوضاعی که بوده آقای خادم آمده و فدراسیون را تحویل گرفته است. فکر می کنم خیلی خوب دارد مدیریت می کند جدا از اینکه یک سری انتخاب ها داشته و خیلی انتقادات هم شده و پیکان را به سمت ایشان هدف گرفته اما این انتخاب ها در فدراسیون سلیقه ای است. بله باید جوابگو باشند و باید به پیشرفت فوتبال کمک کنند، مطمئنا این مسائل هم در نظر گرفته شده و این نیست که یک شخص بخواهد خودش را کنار بزند و انتخاب هایی داشته باشد تا فردا از طرف رسانه ها و کارشناسان مورد هدف قرار بگیرد و منتقدان سخت گیرانه از او انتقاد کنند ولی من فکر می کنم دارد خوب کار می کند، شرایط را هموار کرده به تیم ملی در این چند وقت رسیده. با تیم ملی همراه بوده شرایط را به خوبی لمس کرده، بودجه و شرایط کامل را گذاشته برای کادرفنی تا بازیها برگزار شود.

صحبت از مشاوره و توصیه شد، تا حالا پیش آمده به مسئولان جدید فدراسیون مشاوره بدهید؟

نه از من مشاوره ای گرفته نشده.

اسم شما به عنوان گزینه هدایت تیم ملی امید مطرح شد درست است؟

زمزمه هایی شده بله، صحبت هایی هست ولی اگر هم در آینده چنین باشد مطمئنا باعث افتخار من است و با تمام وجود در خدمت تیم ملی کشورم خواهم بود.

از لحاظ تاکتیکی در مورد تیم ملی صحبت کردیم، نظرتان در مورد ترکیب مدیریتی فدراسیون چیست. به نظرتان مستعد یک سری تغییرات هستند یا نه.

از لحاظ مدیریتی الان می توان قضاوت کرد، زمان ثابت می کند عملکرد فدراسیون را و من فکر می کنم در این 4 ماهی که گذشت خیلی دارد خوب جلو می رود. بالاخره فوتبال بانوان را احیا کردند، فوتبال ساحلی و تیم ملی را با این شرایط بهم ریخته ای که بود خیلی خوب مدیریت کردند من فکر می کنم باز هم باید جلوتر برویم و قضاوت را برای ماه های آینده بگذاریم که مخصوصا بازی های دور بعدی مقدماتی جام جهانی است و آنجا می توانیم بهتر قضاوت کنیم. کار راحتی نیست یک زمانی است فدراسیون امکانات دارد و منابع مالی تامین است و شما با یک سری ابزار و منابع مالی کار می کنید یک موقع است، ببینید شما الان فدراسیون ما نزدیک 250-300 میلیارد بدهکار است خود ساختمان هم ساختمانی است که نصفه و نیمه و با اجاره دست رئیس فدراسیون است و انصافا باید مقداری منصفانه برخورد کنیم و یک خسته نباشید بگوییم به رئیس جدید و عواملی که وجود دارند و کمیته هایی که وجود دارند بتوانند فوتبال را بکشند بالا. در این شرایط مطمئنا کار سخت است بالاخره اهالی فوتبال، مدیران، کارشناسان، باشگاه ها کمک کنند و در درجه اول همه آنها به خود نسل آینده مان برمی گردد، به لیگ مان فوتبال مان و حیثیت ملی مان در آسیا و جهان، من فکر می کنم جای دوری نخواهد رفت همه باید دست به دست هم دهند به فدراسیون کمک کنند حتی من فکر می کنم کمک دولت جدید و مدیران جدید مملکتی، وزیر ورزش جدید، همه می توانند کمک کنند تا این فوتبال را به لحاظ منابع ملی نمی شود گفت تامین کنند حداقل نیاز های اولیه شان را برآورده کنند یک سری امکانات در اختیارشان بگذارند تا تیم ملی ادامه راه را بتواند راحت تر برود.

مقداری از این فضا فاصله بگیریم. این فصل طیف وسیعی از بازیکنان سابق وارد دنیای مربیگری شدند به نظرتان دلیل اینکه بیشتر بازیکن های ما سمت مربیگری می روند و از فضای مدیریت دور هستند، چیست.

فکر می کنم بزرگترین دلیلش این است که تیم ها اکثرا دولتی هستند و مدیرانی را استخدام می کنند که دولتی باشند، عقبه مدیریتی دولتی داشته باشند در حالی که اگر تیم ها خصوصی باشند، یک مالک یا مدیری که تیم را دارد می خواهد تیم را به نحوی مدیریت کند تا به صورت تخصصی برود جلو. با احترام به خیلی از مدیران که خوب کار می کنند و با فضای فوتبال آشنا هستند و دارند سالهاست با آن دست و پنجه نرم می کنند و خوب می شناسند ولی خب یک سری مدیران هستند، خب می دانید عمر مدیریت ورزش ما خیلی کم است و مدیران می آیند گهگاهی می بینیم 6 ماه 1 سال بیشتر نمی مانند و کم پیش می آید در شرایط حاضر یک مدیر بیش از دو سال باشد و این سخت است برای کسی که می خواهد برنامه ریزی و کار کند. ولی خب بچه های فوتبالی ما شما می دانید بالقوه آن پتانسیل را دارند با فضای مدیریتی فوتبال کاملا آشنایی دارند چه بسا خیلی از بچه ها هستند که تحصیل کرده اند و تحصیلات مدیریتی دارند و اینها خیلی می تواند کمک کند. از لحاظ بازده زمانی خیلی می توانیم صرفه جویی کنیم و اگر یک مدیری بخواهد در فضای مدیریتی با آزمایش و خطا به نتیجه ای بعد از یک سال برسد، یک بازیکنی که بازنشسته شده می تواند در 5 ماه به آن برسد البته فوتبال به برنامه دراز مدت دارد، هم از فدراسیون برنامه ریزی شود هم از خود باشگاه ها ولی چیزی که هست من فکر می کنم کار اشتباهی است که فضا را فراهم نمی کنیم تا فوتبالیست های ما مدیر شوند. این می تواند به حرفه ای بودن فوتبال ما کمک کند و یک ضعف بزرگ که در فوتبال مان داریم این است بازیکنان وقتی می آیند در مقطع بزرگسالان بازی می کنند هنوز با فضای حرفه ای فوتبال فاصله دارند و فکرشان حرفه ای نیست و این ناشی از همین ها است که ما از لحاظ پایه خوب کار نمی کنیم و آن افکار حرفه ای در فوتبال پایه ما نیست. بنابراین فکر می کنم بازیکنان فوتبالی که بخواهند مدیر شوند مطمئنا به آن فضا رسیدگی می کنند، بودجه لازم را در اختیار می گذارند، مربیان خوبی را به خدمت می گیرند و افکار حرفه ای خودشان را راحت تر می توانند در تیم ها پیاده کنند که فوتبال ما آینده اش بهتر شود.

سوالات من به پایان رسید. بعد از آن به سراغ یک سری عکس ها می رویم که از قبل آماده شده و مربوط به دوران بازی شماست. اولین عکس به مقدماتی جام جهانی است، قبل از بازی با عربستان مال آن دورانی است که استرس رفتن به جام جهانی داشتیم و الان هم داریم وارد آن فضا می شویم.

بله فکر می کنم این بازی را 2-0 در آزادی بردیم. فکر کنم صدهزار نفری هم آمده بود که بازی فوق العاده ای بود و دوره خوبی بود، بازیکنان خوبی داشتیم و هرکدام برای خودشان یک تیم بود، تیمی هماهنگ داشتیم مربی خوبی بود و دوره ای بود که فکر می کنم با یک شکست ما جام جهانی نرفتیم و آه و افسوسش هنوز هم مانده البته می گویم شاید خیلی از دوره ها نرفتیم ولی این دوره خیلی حیف بود با توجه به بازیکنانی که داشتیم و بازیهایی که کردیم و با یک شکست از حضور در جام جهانی محروم شوی خیلی آه و افسوسش ماندنی است.

اگر لطف کنید این عکس را امضا کنید.

خواهش می کنم.

اینجا شماره 24 هم می پوشیدید. در دوره بازی تان وسواس داشتید در مورد شماره؟

بله. 5 را دوست داشتم. رسم است که براساس کسوت و در هر شغلی همین است، در فوتبال هم همینطور است بازیکن جوانی که می آید به تیمی دیگر نمی تواند خودش انتخاب کند و یک موقعی می رسد بازیکن خودش شماره اش را انتخاب کند برحسب عقبه و سابقه ای که دارد و من هم بعد از آن شماره 5 را چه در باشگاه چه در تیم ملی پوشیدم.

عکس بعدی مربوط به دوران حضورتان در فوتبال ایتالیا است و شماره 24.

بله در پروجا بازی می کردم و همین شماره 24 را داشتم و این هم جلوی تیم یوونتوس بود اگر اشتباه نکنم.

دلیل خاصی داشت شماره 24؟

نه دلیل خاصی نداشت. البته 24 هم به این خاطر که من در 24 سالگی وارد فضای فوتبال حرفه ای شدم و از لیگ آزادگان و لیگ یک بود که من 24 سالگی به لیگ آزادگان که لیگ برتر الان محسوب می شود آمدم به خاطر همین بود.

عکس بعدی به یکی از بازیهای جام جهانی مربوط می شود جلوی پرتغال.

بله در جام جهانی که این بازی را متاسفانه 2-0 باختیم و می توانست نتیجه بهتری داشته باشد.

اینجا شماره 5 را پوشیدید.

این 2006 است و همان صحبتی که کردیم.

ممنون از شما. برگردیم به فضای عکس دوم. این روزها یورو 2020 در حال برگزاری است اگر موافق باشید در مورد تیم ملی ایتالیا صحبت کنیم. در یورو 2020 شاهد یک ایتالیای کاملا متفاوت هستیم ایتالیایی که یک بازی واکنش گرا را ارائه نمی دهد. دیدگاه کلی شما نسبت به این سبک تغییر یافته چیست.

بعد از اینکه زمان ونتورا تیم ملی ایتالیا آن شرایط برای پیش آمد و زودهنگام حذف شد، البته برای من قابل پیش بینی بود چون ونتورا مربی خودم در ایتالیا بود و پیش بینی می کردم که نتواند از پس تیم ملی بربیاید و مربی خوبی بود ولی در آن لول برای تیم ملی جا برایش خیلی بزرگ بود. بعد از آن آمدند و آسیب شناسی کردند و یک سری شرایط را برای بازیکنان جوان فراهم کردند و یک سری سختگیری کردند در مورد حضور بازیکنان خارجی در ایتالیا و تقریبا در هرتیمی برای قرارداد بستن سعی کردند هم در اتحادیه باشد مخصوصا برای بازیکنانی که از آمریکای لاتین یا جنوبی می آیند، کشورهایی مثل برزیل و آرژانتین و یا کشورهای آفریقایی، شرایط را سخت کردند و این باعث شد جوانهای ایتالیایی فضای بیشتری برای رشد کردن پیدا کنند و همین اتفاق افتاد. جوانها را بازی دادند و الان می بینید بازیکنانی که هستند هیچکدام اسم ندارند غیر از اینسینیه و ایموبیله و همینطور کیلینی و بونوچی. غیر از اینها بازیکنان سرشناسی ندارند، درست است کیلینی و بونوچی سالهاست دارند در یوونتوس بازی می کنند ولی ایموبیله هم بازیکن خوبی است و پارسال هم فکر می کنم کفش طلا را گرفت ولی از لحاظ معروفیت و اسم و رسم در فوتبال اروپا آنچنان زبانزد نبوده است. شما می بینید این جوانها آمده اند و کنار هم قرار گرفته اند، در باشگاه هایشان خوب بازی کرده اند و مانچینی آمده و از لحاظ تاکتیکی خوب ساخته تیم را، درست است جوان هستند اما از لحاظ نوع بازی که می بینیم به لحاظ کارهای ترکیبی و لو ندادن توپ این مهم است چون تیمی که از لحاظ فنی بازیکنان خوبی نداشته باشد نمی توانند نفر سوم را پیدا کنند و یا کار تاکتیکی شان دچار مشکل می شود. از این لحاظ می بینیم تیم ملی ایتالیا به لحاظ اینکه اکثر اینها زیر 25-26 سال هستند می بینیم چقدر خوب کار می کنند و کار ترکیبی شان خوب است. حفظ توپ شان عالی است و این نشان می دهد به آن پختگی کامل در لیگ رسیده اند و در جوانی شان در تیم های چایه خوب رویشان کار شده و آمده اند به سری آ بازی می کنند و در تیم ملی هم آن پختگی را می بینید.