محمدرضا مهدوی در طرفداری: کتت را باز کنی، گنده نمی شوی؛ فوتبالت را قوی کن

میهمان خاطره بازی این هفته محمدرضا مهدوی بود.

به گزارش طرفداری، طبق روال هر هفته، از روز شنبه تا چهارشنبه هر هفته، برنامه تیم منتخب قرن با اهالی ورزش تقدیم تان می شود، پنجشنبه ها اعلام نتیجه تیم قرن و روزهای جمعه هم پشت صحنه یا خاطره بازی از طریق رسانه طرفداری پخش خواهد شد.

این هفته نوبت محمدرضا مهدوی، بازیکن سابق استقلال، پرسپولیس و سپاهان بود. 

مهدوی صحبت های جالبی را در خصوص دربی 95، کری خوانی وزیر ارتباطات و قهرمان احتمالی لیگ برتر مطرح کرده که دیدن و خواندن آن ها خالی از لطف نیست...

 

سلامی دوباره خدمت مخاطبین رسانه طرفداری. خوب چهارشنبه برنامه تیم منتخب قرن محمدرضا مهدوی را تماشا کردید. در حاشیه ضبط این برنامه گفتگویی کوتاه در خصوص مسائل روز با ایشان داریم. قبل از این که صحبت را شروع کنیم، شما پیش بینی کردید که دربی چطور می شود و دقیقا گفتید پرسپولیس با گل آل کثیر می برد. چطور شد این مساله به ذهن تان رسید؟

واقعیتش را بخواهید، 40 سال است کار من آنالیز است. قبل از اینکه وارد برنامه تان شوم، حتما مطالعه می کنم. در مصاحبه ام گفته بودم به دلیل تجربه بالای کادر فنی و بازیکنان تیم، کفه ترازو به سمت پرسپولیس سنگینی می کند. دربی یک بازی خیلی خاص است و هیچکس نمی تواند بگوید من راحت از آن در می آیم. امتیازش خاص است، بازی خاص است، حواشی اش خاص است و ... در مورد نظرخواهی هیچ وقت نظر ندادم ولی می توانم کارشناسی کنم. بالاخره شانس در صحبت ها دخیل است و نمی توانستم بگویم حتما آن اتفاق می افتاد. در بازی نیز پرسپولیس کفه ترازو به نفعش سنگین بود. وقتی سوال شد که زننده گل چه کسی است، در ذهنم یک دو دو تا چهارتا کردم و گفتم عیسی آل کثیر. او انگیزه بالایی بین بازیکنان داشت و اکنون دارد خود را اثبات می کند. کسی که 6 ماه تنهایی تمرین می کند، واقعا سخت است. من تنها تمرین کرده ام اما نه 6 ماه. حتی حق نداشت با هم تیمی هایش دست دهد. می دانستم انگیزه اش چندین برابر بقیه است و همین باعث شد نام او در ذهنم بیاید.

شما سابقه بازی در پرسپولیس، استقلال و سپاهان را دارید. به نظرتان کدام تیم قهرمان لیگ می شود؟

یک تیم دیگر هم بود که دو بازی کمتر داشت و می توانست به جمع آن ها اضافه شود ولی نتوانست بازی اش را ببرد. استقلال کمی فاصله گرفته ولی اصلا از جمع مدعیان خارج نشده است. در مورد پرسپولیس و سپاهان، دو تیمی هستند که مانند هم بازی می کنند ولی باز هم کفه ترازو به سمت پرسپولیس سنگینی می کند. علتش این است که چهار سال پشت سر هم قهرمان شدند و یک سال هم با تفاضل نایب قهرمان شدند. کنار آنها دو قهرمانی غرب آسیا و دو نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا را نیز بگذارید. این ها خیلی به این تیم کمک می کنند. برخی می گویند خوب سپاهان هم این افتخارات را داشته. بله همینطور است. من خودم در این تیم بازی کرده و مقام های مختلفی آورده ام ولی سپاهان در سال های اخیر که وضع خوبی نداشته، امسال دارد حرف اول را می زند. خیلی خوب بازی می کنند، مهره های خوبی دارند ولی باز هم کفه ترازو به سمت پرسپولیس است. آن ها هم مهره های خوبی در هر پست دارند و سپس ذخیره هایی خوبی نیز دارند. سپاهان دو برابرش را دارد ولی استفاده کردن از مهره هایی که تجربه قهرمانی دارند، پرسپولیس بیشتر از سپاهان و استقلال دارد.

هفته گذشته دربی 95 برگزار شد. بیشتر از اینکه بازی درون زمین جذاب باشد، حاشیه و جنجال زیاد داشت. شما که با افشین پیروانی، محرم نویدکیا و فرهاد مجیدی هم بازی بوده اید، نظرتان راجع به این جنجال ها چیست؟

طبق فرمایشات شما، خودم هم بازی کرده ام. تنیس نیست که بازی تک نفره باشد. خصوصیات اخلاقی من یک چیز است، خصوصیات نفر بغل من یک چیز دیگر. اینکه این اتفاقات دارد تکرار می شود، معلوم است یک معضل این وسط است. باز هم به این صحبت ها در دنیای مجازی برمی گردم که واقعیت ندارد ولی متاسفانه همه به سمت آن می روند. الان هرکدام از عزیزان یک تلویزیون و میکروفون دارند و هر حرفی بخواهند می زنند. زمان ما این طور نبود. الان نمی توانند خود را تخلیه کنند. هرکس یک ایده، اخلاق و تربیتی دارد ولی اینکه اتفاقات در حال تکرار شدن است، به نظرم قضیه لوث شده است. اول از اینکه چرا بازیکن باید وارد سینه بازیکن شود؟ سپس چرا کادر فنی باید وارد شود؟ من با داوران هر هفته بازی می کنم. یک احترام خاصی برای آنها قائلیم. من از شما سوالی دارم. شما در خیابان در حالی که گواهینامه ندارید، لایی می کشید. سپس افسر شما را می گیرد. آیا در سینه اش می روید؟ یک طور قپونی شما را در صندوق عقب می برد که نمی فهمی از کجا رفتی. خوب داور هم همین است. آن شخص محترم قاضی است. شما می توانید در دادگاه به قاضی چپ نگاه کنید؟ بیایید یک سری احترامات را نگه داریم. شما حق برخورد و توهین ندارید. شما حق دخالت در کار داور ندارید. متاسفانه خیلی لطمه می خوریم مانند جام ملت های آسیا اما باز هم تکرار می کنیم. آقا، کتت را باز کنی، گنده نمی شوی. بلند شو برو فوتبالت را قوی کن. قوی ترین مرد جهان را با یک تیغ زدند و رفتند. اصلا روح الله داداشی را بغل می کردی، دستانت به هم نمی رسیدند ولی با یک تیغ کوچک زدند و رفتند. این بی کلاس بازی ها و بی فرهنگی ها مال ما ایرانی ها نیست. قبول دارم یک سری فشارها و این چیزها است. مگر نمی گویید باشگاه فرهنگی ورزشی، پس فرهنگ کجاست؟ کریم باقری آزارش به هیچکس نمی رسد ولی ببینید چقدر تحت فشار است، می رود که اتفاق بدی نیفتد. پس کریم باقری باشید. همه یحیی باشید. یحیی فقط دست به سینه اتفاقات را می دید و حرص می خورد. یحیی آدم تو داری است. این اتفاقات اصفهان افتاد، شیراز می افتد و ... پس بیایید فرهنگ مناسب را با کلاس های متفاوت درست کنیم. چرا ما روانشناس در فوتبال داریم؟ من در شارلوا بودم، 4 روانشناس داشتیم، 19 پزشک و 8 ماساژور داشتیم. تازه زبان هم بلد نبودیم، باید می رفتیم یاد می گرفتیم تا این روانشناس چه می گوید. پس این علتی دارد. اینکه من از آسیا آمده ام، از خانواده ام دورم و دلم برای بستنی و کوچه مان تنگ شده، آن ها می فهمند. اینجا هم همین است. یکی از فوتبالیست ها مشکل خانوادگی یا مالی یا هرچیزی دارد، آن روانشناس ها حل می کنند. بالاخره 10 سال بیشتر از من و شما درس خوانده، خوب بیاورید. شما که ایکس میلیارد خرج می کنید، 100-200 میلیون خرج کنید. بدید تا چنین کسی کنار تیم باشد. فرشاد فرجی باورتان نمی شود، این بچه این قدر آقا و مودب است، ولی حمله کرد. آقای فرشاد خان با شما هستم، شما شاگرد من هستی، تو را بزرگ کرده ام، آقا و باشخصیتی ولی ببینید چه فشاری روی اوست. یک بچه 20 و چند ساله که الان یکی از بهترین هاست و در آینده نیز بهتر می شود. حالا بیاییم محرومش کنیم و کنار بگذاریم، این بد است. اگر توانستیم فرهنگ سازی کنیم و به عزیزانمان که خدا را شکر از لحاظ مالی و ... تامین شده هستند، این را نیز اضافه کنیم، دیگر تمام می شود. در واقع به یک ایرانی اصیل تبدیل می شویم.

متاسفانه احترامات کمی تغییر کرده و کم فرهنگی دارد رونق پیدا می کند، البته می دانم ناخواسته است و هماهنگ شده نیست از پیش جلوی روی کسی قرار گیرم. به نظرم دنیا دو روز است و خیلی زود دیر می شود. قشنگ نیست در رسانه ملی و حتی دنیای مجازی یا چت خصوصی، الفاظی به کار گرفته شود که چند روز دیگر احترامی که چند روز دیگر این ها کنار هم قرار می گیرند، از بین برود. ما یک موسسه داریم به نام ملی پوشان 98. در واقع تمام بازیکنان ملی دور هم جمع می شوند، بازی دوستانه انجام می دهند و ... حال فردا روزی برادران مجیدی، یحیی گل محمدی، بهزاد غلامپور، کریم باقری، محرم نویدکیا دوباره قرار است کنار هم آنجا بازی کنیم. من الان با خداداد عزیزی، علی دایی، خاکپور و ... 33-34 سال است با هم زندگی کرده ایم. از سال 66-67 هم باشگاهی، دور هم و ... حتی بهروز رهبری فرد، خدا بیامرزها علی انصاریان و مهرداد میناوند. این ها فردا تمام می شوند. چه بهتر که در همان رسانه ها و شبکه های اجتماعی، احترام و رعایت سن و سال را نگه داریم. نه اینکه بخواهیم از طرفدارانمان طرفداری کنیم. اصلا چیز قشنگی نیست. بله عرق و تعصب را داشته باشید ولی احترامات، من و شما هم بازی بوده ایم، کنار هم فوتبال بازی کرده و اردو بوده ایم، یک تایمی زن و بچه مان را نمی دیدیم ولی همدیگر را چرا. در یک محفل دیگر باز هم به هم می رسیم. پس بهتر است احترام حفظ شود، دست دهیم و روبوسی کنیم نه اینکه رویش را آن طرف کند و برود. به نظرم دوباره سازی کنیم و می توانیم مشکلات را ساده حل کنیم. اما اینکه بخوایهم بدون منطق جلو برویم و فقط فکر منافع خودمان باشیم، مطمئنا هرکس یک طرفه قاضی می رود، همین اتفاقات می افتاد. امیدوارم دیگر این اتفاقات نیفتند.

ان شاالله دیگر این اتفاقات رخ ندهند. نه فقط در فوتبال، بلکه در جامعه مان به آن نیاز داریم. به عنوان سوال آخر، شما هم پرسپولیس، سپاهان و استقلال بوده اید، کسی نمی تواند خرده بگیرد که شما رنگی صحبت کردید. وزیر ارتباطات در اینستاگرام کری خواند و خیلی جنجال برای خودش داشت. این از نگاه شما چطور است؟ یک سیاستمدار قاطی کری خواندن شود؟ کلا دیدتان نسبت به این قضیه چیست؟

ایشان را خیلی دوست دارم و احترام زیادی برایشان قائلم. آدم باشخصیتی هستند. یکی از وزیران خوب، تحصیل کرده هستند و تجربیات خوبی دارند و اتفاقات خوبی در کشورمان رقم زده اند. حتی گزینه های برتری هم دارند. من یک مثال می زنم. از تمرین به خانه می رفتم. همیشه گرمکن می پوشم که به خانه می روم. کشور اسلامی هستیم. نمی شود با شورت به خانه رفت. کسی چیزی نمی گوید یا جریمه نمی شوید ولی وجهه خوبی ندارد. یک ماشین به من زد، پیاده نمی شدم. او مقصر بود. هی اشاره می کرد پیاده شو اما نمی رفتم. عینک هم زده بودم، کلا مرا نشناخت و فقط گفتم برو. آقای محمدرضا مهدوی، با شلوارک و شورت نمی توانی به خیابان بروی. یک سری کارها را یک سری جاها نمی توانی بکنی. شما بازیکن سابق تیم ملی و مربی فعلی تیم ملی نوجوانان هستی. نمی توانی گوشواره بیندازی. یعنی نباید بندازی. یک سری چیزها را خود آدم ها باید بدانند نه اینکه ما بگوییم. در تیم ملی نوجوانان، پسری دمپایی لا انگشتی پوشیده بود. گفتم این چیست پوشیده ای؟ گفت آقا پایم درد می کند. گفتم الان از سالن نهارخوری بیرون می روی و گوشه انگشتت، به میز می خورد و می شکند و بعد از ظهر با چین بازی داریم. وقتی کفش پایت باشد، از پایت محافظت می کند. طرف مقابلم بچه است، باید به او بگویم تا یاد بگیرد اما طرف ما، بچه نیست. من هم خیلی به پرسپولیس، استقلال، تیم ملی، پاس و ... عرق دارم. حتی به شهرداری بندرعباس عرق دارم. خدا شاهد است بپرسید، زنگ می زنم اوضاعشان را می پرسم. این عرق و تعصبم است ولی قرار نیست در بندرعباس بروم و با شیپور تیم را تشویق کنم. هرکس یک وجهه ای دارد. به نظر من خود آدم ها هر تصمیمی می گیرند، چیزی پشتش است. ما احترام می گذاریم، من کوچک تر از آنم بخواهم به کسی توصیه یا کسی را تنبیه کنم. من قضاوت نمی کنم. فقط مثال زدم. خود مردم قضاوت کنند.

خیلی ممنون از حضور شما بابت این گفتگو و البته حضور برای انتخاب تیم منتخب قرن. ممنون از مخاطبان که در این برنامه نیز همراهمان بودند.