به بهانه تنش ها و نفرت آفرینی ها در دو بازی حساس اصفهان و تهران
آقایان مسئول لطفا مسئولانه رفتار کنید
در هفته های اخیر بازی های حساسی در لیگ برتر برگزار شده اما اتفاقاتی در این دیدارها رخ داده است که شاید فقط در فوتبال ایران می توان شاهد آن بود.
به گزارش طرفداری، مدیر یکی از صفحات رسمی فوتبالی که ذاتا رسالتش بر بی طرفیست، اشتیاقش برای برد یکی از دو رقیب دیرینه را در یک پیام کوتاه به گونه ای هویدا می سازد که جای انکاری نماند و در پی اعتراض کانال‌های هواداری، کار به پاک کردن محتوا بکشد.
یک نفر مجری برنامه‌ای پرمخاطب از رسانه ملی شده و فرصت را برای حمایت بی‌منطق از تیم موردعلاقه‌اش و سرکوبی رقبا مغتنم می‌شمارد تا با کلام و عملکردش، روان هوادار را بخراشد.
دیگری قبول مسئولیت کرده تا در مقام کارشناس داوری، صندلی مهمان برنامه زنده تلویزیونی را اشغال کند اما آن زمان که باید ایفاگر نقشی باشد که عهده‌دار آن شده در پیشگاه مردم مشتاق به ناگه از اظهارنظر درباره اشتباه محرز و اثرگذار داوری سرباز میزند.
آن یکی که سکاندار بهبود ارتباطات در کشور شده، بلافاصله پس از پایان بازی، به واسطه بستر زیرساختی گسترده ای که در اختیار دارد، کودکانه و هیجان زده از قرابت ستاره‌ها با سیاره ها می نویسد تا بر روان رقیب بتازد و رنج آنان را به تماشا بنشیند.
منطقا سو رفتارهایی که به اظهارنظرهای جانبدارانه ختم می شوند، بر نفرت پراکنی در سطح جامعه نیز بی تاثیر نخواهند بود؛ آنچنان که برتراند راسل (1872_1970)، فیلسوف و جامعه شناس بریتانیایی تبار در کتاب اخلاق و سیاست در جامعه نوشته است: جهانی که در آن بر نفرت دامن زنند چنان آکنده از زد و خورد و مجادله خواهد شد که هیچ کس نمی‌تواند از لذت یک زندگی خوب برخوردار شود.
کافیست به دو نمایش اخیر مدعیان اصلی قهرمانی مقابل یکدیگر نگاه کنیم, هر دو به یک تراژدی اخلاقی تمام‌ع یار ختم شدند که برای طرفین حکم یک نبرد حیثتی به دور از هر گونه ارزش و هنجار اخلاقی مرسوم را داشتند. از سکانس آغازین بازی ها در کنفرانس خبری پیش از بازی، سوت پیکاری پرآشوب به صدا در آمد. در طول هر دو بازی شاهد بودیم که بازیکنان انواع ضربات و الفاظ ناشایست را چاشنی خطاهای معمول می کردند و نیمکت ها دائما در تلاطم و تنش بودند. در نسخه اصفهانی این فاجعه، دامنه سورفتارها به بیرون زمین هم کشید و به جنجالی باورنکردنی منجر شد که خبرنگاران نیز از آتش خشمی که پا شده بود، بی نصیب نماندند و حتی ارکان غیرفنی نیز فرصت مداخله و مشارکت در زد و خوردها را یافتند.
رفتارهای پر تنش در اصفهان و تهران و این خشم و نفرتی که تولید شده، با ذات فوتبال در تضاد است. برخوردهای غیرمسئولانه آنهایی که ظرفیت حقیقی شان کمتر از شخصیت حقوقی شان است باعث شده در روزهایی که دنیا با ابزار فوتبال، خشم و نفرت را کنترل و به مهر و دوستی تبدیل می کند، ما در فوتبال سرگرم تولید خشم و نفرت باشیم.
