⭐️ مرور تاریخچه ی طرفداری (قسمت ششم) ⭐️

حزب که برای سرگرمی هست و همچنین باعث میشه رفقای بیشتری پیدا کنی که همیشه ازت حمایت میکنن. کلا شما هر محیطی رو که تیم کشی و گروه بندی کنی، رقابت و هیجانی ایجاد میکنه که اون محیط به مراتب سرگرم کننده تر میشه مثل اکیپ های دانشجویی در دانشگاه

اما راجب مسترز اگه بخوام بگم فعالیت مسترز هم اونطور که گفته شده تولید محتوا و سرگرمی و ایجاد شور و هیجان در بخش کاربران طرفداری هست. انصافا هم مسترز به وعده هاش عمل کرد و ستون کاربران رو متحول کرد. همین که رقابت بین کاربران و احزاب، به جای فحاشی، به رقابت در تولید محتوا و برگزاری مسابقات کشیده شده خودش اتفاق مفیدی هست. بقیه احزاب هم از فلسفه ی مسترز پیروی کردن و به تولید محتوا و برگزاری مسابقات روی آوردن. خارج از احزاب، کاربران بی حزب هم تحت تاثیر این فرهنگ قرار گرفتن و سعی کردن تولید محتوا کنن. خب این نشون میده تاثیرگذار بودیم و خیلی چیزها رو در سایت باب کردیم.

اهداف هر کس از حزب بازی میتونه متفاوت باشه. خودمو اگه بخوام بگم حضور در دکتریون انقدر حال داد و انقدر سرگرم کننده بود که من به حزب بازی علاقه مند شدم. میخواستم حزب دکتران رو تبدیل به یه حزب بزرگ و متحد و بی رقیب کنم. حزبی که با تولید محتوا، ستون کاربران رو انحصارا در دست بگیره و مسئولین سایت نتونن ما رو نادیده بگیرن حتی در آینده از سایت سهم خواهی کنیم یا باهاشون قرارداد ببندیم. حزبی که انقدر قدرتمند باشه حتی بتونه فشار بیاره مدیر سایتو عوض کنه در این حد تاثیرگذار باشه نه مثل هالیوودی ها خنثی باشه و نه مثل مقامیون همش دنبال دعوا و تخریب سایت... یه چیزی فراتر از احزاب دیگه. این خودش جذابترین بازی استراتژیک هست که با مدیریت صحیح یه گروه کوچک رو تبدیل به یه گروه بزرگ و گسترده کنی.

در دکتران به دلیل وجود رئیس نشد و مسترز بی رئیس فرصتی بود برای پیاده کردن این ایده. اون اوایل فقط عماد رو در تضاد با خودم میدیدم. عماد دوست داشت یه حزب کوچک و جمع و جور داشته باشه ولی در عوض اعضای حزب براش احترام زیادی قائل باشن در حالی که خیلی هم حاضر نبود مسئولیت خرابکاری های همون اعضا رو گردن بگیره. من برعکس عماد، یه حزب بزرگ و بی رقیب میخواستم و هر کسی که احساس میکردم استعداد زدن حزب جدید رو داره سعی میکردم نمک گیر مسترز کنم تا استعدادشو در مسترز پیاده کنه و رقیب جدی برای ما درست نشه. هر کی عضو مسترز میشد باهاش خوب رفتار میکردم و سعی میکردم با حمایت حزبی اونو به حزب وفادار کنم، چه اگه با کسی دعواش میشد و چه محتوا یا مسابقه ای اجرا میکرد شدیدا مورد حمایت قرار میگرفت. جمله «با اعضای حزب محترمانه رفتار کنید، رفتار بد میتونه دوست رو تبدیل به دشمن کنه» تکراری ترین عبارتی هست که من در شورا روش تاکید داشتم شاید بالای صد بار.

بنابراین همون اوایل که عماد دو دل بود که بره یا بمونه، سعی کردم تشویق به رفتنش کنم و یه جوری حذفش کنم. البته بعد از 3_4 ماه عماد برگشت و عنتقام سختی گرفت و اون منو از حزب حذف کرد :)))  

قدم اول در پیاده کردن ایده ی حزب بزرگ و بی رقیب در مسترز تقریبا تا آخرای پاییز داشت خوب پیش میرفت، برگزاری مسابقات و تولید محتوا رو چنان گسترش دادیم که کل سایت تحت تاثیر قرار گرفت و مسترز همینجوری بزرگتر میشد و اتحاد خوبی بین اعضا برقرار بود. ولی کم کم مشکلات شخصی بین اعضا شروع شد. مثلا اختلاف بین جواد و کفتار یا اختلاف بین اسمیت و دیم تایم یا اختلاف بین من و عماد؛ عماد کاربر بااستعدادی بود و حرفای زیبایی میزد ولی به وقت عمل گشاد بود. یا یه سری کاربر بااستعداد رو میخواستیم بیاریم تو حزب بعد متوجه میشدیم که چند نفر از اعضای شورا با این شخص مشکل دارن و نمیشه. از اول هم مشخص بود از بیرون کسی رقیب این مسترز عظیم نمیشه مگه اینکه خودمون اختلاف پیدا کنیم.

در کل برای اهداف بزرگ باید مشکلات شخصی رو کنار گذاشت و ما نتونستیم کنار بزاریم و مسترز هم شد یه حزبی شبیه حزب های دیگه. ولی قدم اول رو خوب رفتیم در همون مقطع پاییز مسترز تاثیرشو روی سایت گذاشت و فرهنگ تولید محتوا و برگزاری مسابقات رو باب کرد. فرهنگ کاربران انقدر بالا رفت که الان رقابت رو در تولید محتوا میبینن. الان اینطور نیست که حزب ها کلا یه برنامه مصاحبه با کاربران ارائه بدن و بگن ما کار حزبی کردیم، توقع از احزاب بالا رفته، الان کاربری که کار با ابزار ارسال پست رو بلد نباشه اصلا کاربر نیست. دیگه ستون کاربران به امیرحسین بهمنیارها نیازی نداره چون الان همه بلدن تولید محتوا کنن رقابت الان در کیفیت محتوا هست نه در خود محتوا

هدف اصلی من (نه مسترز) هم تولید محتوا نبود. تولید محتوا وسیله ای بود تا در سایت به یه جایگاه و اعتباری برسیم تا بتونیم تاثیرگذار باشیم. از بهمن ماه هم من درگیر مشغله ی کاری در زندگی واقعیم شدم و حیف شد نتونستم ادامه بدم تا به هدف اصلیم برسم. اگه تمرکز و وقتم آزاد بود حتما ادامه میدادم حتی میتونستیم یه سایت مسترز هم درست کنیم و در سایت های دیگه هم شعبه بزنیم :))

در حال حاضر هم هدف مسترز فکر نمیکنم همون هدف های من باشه و ارشدهای مسترز دنبال اهداف دیگری هستن و این خاصیت مسترز هست، سیستم مدیریتی که در مسترز برقرار هست مانع از دیکتاتور شدن یک شخص با یک هدف خاص میشه. امیدوارم این سیستم چرخشی در آینده هم ادامه دار باشه تا با رفتن ارشدهای فعلی مسترز از سایت، چراغ حزب خاموش نشه.

حزب در یک کلام تو «مسخره بازی» خلاصه میشه
هر حزبی که بخواد شات از خصوصی‌ بذاره یا بخاطرش تو رفاقتا بشاشه از حالت حزب بودن درمیاد و بیشتر شبیه تپه گوه به نظر میرسه

برا ما که بازی بوده ولی به شخصه همیشه یه سری اصولی رو در عین جاکش بودن سعی کردم رعایت کنم
اما اینکه حزب چطور باید باشه به شورای مسترز مربوطه
مگه سیس مقامیون و دکترا شبیه همه؟؟
یا صنف صنعت با هالیوود؟
اینکه مسترز بخواد چه روشی رو دنبال کنه به خودش مربوطه
اینکه من ایده آلم یه حزب با تعداد کمتر و میانگین سنی بالاتر بود و بیشتر رو درگیری میچرخید یا خیلی چیزای دیگه، دلیل بر این نیست که مسیر الان بچه ها غلطه... مگه اینکه از عقلانیت خارج شه

سوال اختصاصی : مستر بوندس در مورد فلسفه مسترز در مصاحبه اش گفته با شما اختلافاتی داشته. لازم هست شما هم راجب این اختلاف دیدگاه، توضیح بدید تا مانع از دید یکجانبه به موضوع بشه؟

اختلاف من با بچه ها و بیشتر مستربوندس از زمانی شروع شد که من دوباره برگشتم به حزب و دیدم که مسترز تبدیل به ماشین تولید محتوا شده!!!!
۱۰۰ نفر عضو حزب شدن و مث کاروانسرا هر بچه و *صخلی اومده تو!!!
هر محتوایی با هر کیفیتی پخش میشد مستر درخت و مستر پشم و مستر پیتزا و....
درحالی که قرار بود ما تولید محتوا رو درحد شعار داشته باشیم و فوقش پادکست و سریال و کارای باحال بکنیم، نه اینکه همه رو نویسنده کنیم
یارو پست گذاشته بود راجع به بهترین دریبل زن های برزیل بعد فقط به گفتن اسمش اکتفا میکرد :))
شورا هم بشدت شلوغ و درهم شده بود و خیلیا که معلوم نبود از کجا اومده بودن تو شورا بودن (که در نهایت هم دیدیم که براحتی اسکرین و هزار تا اتو ازش بیرون رفت)
این مسترز حاصل فکر بوندس بود و بچه های شورا بی چون و چرا گوش میدادن حرفشو و بوندس اونزمان اشتباهاتش رو ماله میکشید تا بمونه و کسی هم نبود بگه بالا چشت ابروعه گل پسر ...
همون اول ما ادامه دادیم و شورا هماهنگ بود و مسخره بازیامون از دعوا با دکترین تا قیام ۲۸ دی به راه بود :))
تا زمانی که ما داستان کردیم علیه مدیریت و معنی نداشت تولید محتوا برای سایتی که ما با مدیریتش مشکل داریم :) درحالی که بچه ها مخالف بودن
و این بحث مارو سمت اصلاح حزب برد و من و بوندس بحثمون بالا گرفت
اون اصرار داشت رو همین بالا بودن تعداد اعضای حزب و اینکه حزب همچنان شورایی باشه

و تولید محتوا کردن بعد از اون اعتراضات که به نظر من احمقانه بود و مشخص بود یجای کار میلنگه چون واضح بود که نیاز به اصلاح داره . ما سر مسخره ترین مسایل باید ساعت ها تو شورا بحث و رای گیری میکردیم که واقعا تخمی بود و فکر کن این وسط که یک نفر میخواست نظم بده به اون شورای شلوغ به دیکتاتوری محکوم میشد :)))
از طرفی مستر بوندس دیگه اون پسر ساکت نبود سعی میکرد شورا رو به سمت و سوی خودش ببره(اعضای زیاد،حزب شلوغ،درگیری با اکثریت احزاب سایت و اینکه شعار برابری میداد و به این بهانه اجازه حرف زدن به اعضای شورا نمیداد) واقعا رو مخم بود
از طرفی (جواد،اسمیت،بوندس) یه شورای دیگه زده بودن و در نبود من پشت پرده خط میدادن برای اخراج اعضای ارشد و خیلی داستانای دیگه...(البته وقتی که من برگشتم ادم کردن) ولی خب این حزب کاروانسرا و بی در و پیکر اون چیزی نبود که من میخواستم
و اینکه بچه ها بی چون و چرا خط میگرفتن از بوندس و منکه برگشتم اجازه نمیدادم حرف خودشو به کرسی بنشونه (هرچند که زحمات هم داشته برای حزب)

سلام و عرض ادب خدمت شما؛ حزب و حزب بازی برای من و اونایی که می شناسم واقعا چیزی جز تفریح و پر کردن اوقات فراغت نیست و الحق هم سرگرم کنندست. من افراط رو تو هیچ موضوعی نمی پسندم و قضیه حزب بازی تو این مدت ۸ ماهه بار ها به افراط کشیده و از کنترل خارج شده، البته که بازم با وجود رفتار افراط گرایانه که گاهی اوقات از خودمون نشون دادیم، باز هم باطن و هویت حزب بازی برای ما چیزی فراتر از تفریح و گذران وقت نبوده.

در زمینه دستاورد ها، باید بگم برای مدتی باعث تحول در تعداد محتوا های تولیدی ستون کاربران شدیم . شاید با خودتون بگید بخش کثیری از محتوای تولیدی از جانب شما کپی از وب سایت های دیگه بودن که متاسفانه این انتقاد به ما وارد بود و شاید از هر 10 پست، 1 پست کپی بود. باقی پست ها نویسندگی، ترجمه و گردآوری بود. که البته این کپی هم چیز عجیبی نیست؛ وقتی کمیت بالا بره از همون طرف کیفیت هم افت می کنه و رفقا برای اینکه از کورس تولید محتوا جا نمونن سعی می کنن بازه زمانی میان پست هاشون رو کاهش بدن و همین مورد باعث می شه کیفیت کار دچار افت بشه. با تمام این تفاسیر ، الان که این موج خوابیده به نظرم حرکتی که زدیم خوب و مطلوب بوده و الان همه تحت تاثیر اون دوران، سعی بر تولید محتوای با کیفیت دارن .

تاسیس مسترز بیشتر جریانش زیر سر اسمیت بود ما از دکترین جدا شده بودیم و من به شخصه دوست نداشتم حداقل اونزمان عضو حزب و این داستانا باشم ولی اسمیت خیلی مشتاق بود و دائم صحبت میکرد از نقد هایی که من به دکتر ممد داشتم و میخواست که من برند خودمو بزنم من حتی گفتم تو برو حزب بزن من نیستم . ولی اسمیت اصرار داشت که تو نباشی حزبی هم نیست...
قرار شد داستان رو شروع کنیم و به ی سری اصولی که من گفتم به اسمیت پایبند باشیم
مثلا اینکه جدی نکنیم دعوا هامون رو اگه درگیر شدیم با حزب دیگه ای و قرار بود دید مسخره بازی داشته باشیم فقط نسبت بهش
یا اینکه حزب متشکل از دوتا شورا باشه یا اینکه قراربود همون اول شعار تولید محتوا رو علم کنیم چون سایت پر صنف و حزب های قدیمی بود و ما باید با ی شعار متفاوت جا مینداختیم خودمونو (هرچند درست کردن فیلم و انیمه و... هم تو برناممون بود ولی قرار نبود که صرفا دنبال این چیزا باشیم)

از طرفی چون ریاستی نبود و ما شعار برابری و این چرت و پرتارو میدادیم عده زیادی درخواست میدادن هرچند که گاهی بمون میگفتن راجع به عضو ارشد و ما در جواب میگفتیم همه برابرن ولی ما برابر تریم :))

تو بخوای جریان جدید بزنی تو سایت دستت بسته است و طبیعیه که حجمه زیادی بیاد روت پس من به این فکر افتادم که کاربر هایی که معروف و بولد بودن رو جذب کنم ...
که اسمیت جواد رو از تاگ لایف آورد و بعد امیر هم ک کاربر محبوبی بود جذب ما شد...
(سهند چلسی فن هم یمدت کوتاه با ما بود و بعد خودش خواست ازین بازیا فاصله بگیره و خارج شد)
من برام مهم بود کسایی که عضو ارشد میشن به ی دردی بخورن قبل از جذب جواد و امیر، مستر بوندس که از دکترین همراه با ما جدا شده بود بلافاصله اضافه شد هرچند اسمیت بمن گفت که بوندس قابل اعتماد نیست(بخاطر سابقه مولتی بازی و دورویی و..) ولی من بخاطر بیکار بودن و توانایی هاش تو خطبه خوندن و موافق بودنش با جریان ما  اوردمش.

خوب و پای کار هم بود هرچند اکثریت چهارچوب حزب دست من و اسمیت بود و بوندس معمولا اظهار نظری نمیکرد.
اولین کار ما مسترتاک بود که ایده من بود (مصاحبه بود ولی بدون ساختار و گفت و گو محور بود با اسطوره های سایت) که بخاطر مشغله های من اسمیت انجامش داد.
برای ما کار اول خیلی مهم بود پس از رابطمون با شایان سعادت(سربداران) و رضا رودز(صنعتگران)استفاده کردیم و تبلیغ زیاد تا کارمون بگیره
گپ شورا هم متاسفانه تو واتساپ زده شد بخاطر کمبود امکانات این کصخلا :|
جو خوبی هم بهش حاکم بود و چون اعضا کم بودن و چون داستان رو من شروع کردم بچه ها حساب میبردن ، کار خوب جلو میرفت و بی نظمی نبود

قضیه بولد شدن داستان موسس عاملش من بودم
خیلی وقت بود سایت نبودم و نسل جدید منو نمی‌شناختن از طرفی قرار هم نبود خیلی فعالیت کنم پس باید ی برچسبی رو خودم میزدم و باهش شو کنم :)))
اگه بخوایم شروع کننده ماجرا رو موسس بدونیم منو اسمیت بودیم
اگه بخوایم کسی که برنامه ها و اصول حزب رو می‌چید بگیم من موسس میشم یجورایی

هرچند که برامن اهمیتی نداره دیگه و مسخره بازی بود حتی همون زمان ک سایت بودم
چ برسه الان ک نیستم
برای همین دلیلی نداره بخوام دروغ بگم

من تو همون دکتران تولید سرگرمی و محتوا رو میخواستم هدف اصلی حزب قرار بدم تا محبوب بشیم و محبوبیت زمینه رو برای بزرگتر شدن حزب فراهم کنه. بیانیه هایی که نوشتم دادم مارکو و حاج ممد و واتسون و ... راجب اهداف دکتران پست کردن، هنوزم هستن ولی در عمل نشد این برنامه ها رو گسترش بدیم. در واقع حواشی و درگیری های مداوم مانع بود. اختلاف نظری که با دکترمحمد داشتم این بود که من میگفتم دعوا با مقام آگاه فان و سرگرمی هست و هدف اصلی ما باید تولید سرگرمی و محتوا باشه. ولی دکترمحمد میگفت مگه من با کسی که بهم فحش ناموس داده شوخی دارم و این درگیری با مقام آگاه رو یه جوری مبارزه با فحاشی و هدف اصلی حزب میدونست.

تفاوت هدف ها، عامل اصلی ایده حزب جدید بود. حزب ریاستی بدیش همین بود که هدف رئیس اولویت بیشتری نسبت به من داشت و من نمیتونستم آزادانه برنامه هامو اجرا کنم. اولین بار سر قضیه امیرعقاب و ارسلان بود که دکترمحمد اکانت شورا رو منحل کرد و من و سهند تصمیم گرفتیم یه حزب جدید بزنیم. از دکترمحمد اجازه گرفتم یه اکانت انجمن محتواسازان دکتران زدم تا اعضای عادی رو اونجا جمع کنم با هم محتوای حزب رو گسترش بدیم ولی در واقع هدفم این بود کل اعضا رو علیه دکترمحمد کنم تا رئیس حزبو عوض کنیم یا اصلا رئیس برکنار بشه و حزب بدون رئیس ادامه بده یا اگه هیچکدوم نشد همین جمع بریم یه حزب جدید بزنیم.

که البته با جدا شدن عماد کار به اونجا نکشید چون در اون مقطع عماد رو خیلی دوست داشتم صدای فوق العاده ای داشت، سوزاننده تیکه مینداخت و مذاکره کننده ای قهار بود. بهش گفتم من و سهند میخوایم حزب بزنیم تو هم برنامه مصاحبه صوتیت رو بردار بیا ولی قبول نکرد و گفت حوصله حزب نداره.

بعدش قضیه رتبه بندی اعضای ارشد دکتران پیش اومد. رتبه ی من خوب بود ولی سهند رتبه ی آخر و اسمیت رتبه ی یکی مونده به آخر بود. سهند درجا از حزب جدا شد. اسمیت هم که از رتبه اش ناراضی بود گزینه ی خوبی برای مخ زدن بود. پس رفتم بهش گفتم دکترمحمد دیکتاتوره، باورنکردنیه که عماد رو به خاطر برنامه ی مصاحبه صوتیش انداخته بیرون پس دیگه این حزب فایده نداره نظرت راجب زدن یه حزب جدید چیه. اسمیت هم رفت تحقیق کرد و خوشحال برگشت گفت به خاطر عماد و برنامه مصاحبه صوتیش حاضره هر کاری بکنه فقط اول باید با دکترمحمد اتمام حجت کنه. روز بعدش اسمیت یه استای انتقادی گذاشت و من زیرش به دکترمحمد فحش دادم که در نتیجه من و اسمیت اخراج شدیم.

چهار نفری قرار گذاشتیم اول شهریور حزب جدید رو تاسیس کنیم ولی اسمیت و عماد برنامه رو جلو انداختن. یکی دو روز بعد (تقریبا اوایل مردادماه) اسمیت بدون هماهنگی با من یه استا زد گفت میخوایم حزبی بزنیم که در اون هیچ کسی نسبت به دیگری برتری نداشته باشه و همه چیز با رای گیری تعیین بشه. هر کی میاد بیاد و یه سری از افراد دکتران رو با این شعار های جذاب تونست جدا کنه برا حزب جدید. اسمیت تلگرام نداشت و بعدا فهمیدم با عماد در واتساپ هماهنگ کرده و اصلا قرار بوده منو حذف کنه(اینو همین یک ماه پیش به من گفت) در هر صورت من که بی خبر بودم خودمو یکی از موسسین اون حزب میدونستم. البته اگه همون موقع خبر دار میشدم باهاشون همکاری نمیکردم در تاسیس حزب و اصلا به فحش میکشیدم شون و میرفتم وقتمو در یه حزب دیگه سرمایه گذاری میکردم.

سهند یه اکانت داد بهمون کردیمش شورای مسترز و اونجا کارای تاسیس حزب رو انجام دادیم. اسم masters و علامت اختصاری ستاره⭐ و ... رو اونجا با همفکری هم انتخاب کردیم. اسمیت اون اوایل کلی عضوگیری کرد و در استارت خوردن حزب بیشترین نقش رو داشت و جواد رو به محض عضویت آورد شورا. سهند نمیدونم به چه علتی نظرش عوض شد و برای تاسیس حزب با ما همکاری نکرد. فکر کنم چون با اعضایی که اسمیت میاورد رفاقت و صمیمیتی نداشت احساس غریبگی میکرد یا اصلا حوصله حزب بازی نداشت نمیدونم... در هر حال انجمن محتواسازان دکتران رو تبدیل کردم به انجمن مسترز و اونجا عمومی رای گیری کردیم و اسم حزب و علامت پیشنهاد شده تصویب شد (چون تو استای حزب جدید اسمیت وعده ی برابری و برادری داده شده بود باید همه چیز عمومی رای گیری میشد حداقل در ظاهر. اونموقع خبری از عضو ارشد و عضو عادی نبود و بقیه اعضا خبر نداشتن که ما شورا داریم) و حزب مسترز در اوایل مرداد 99 تاسیس شد. البته قرار گذاشتیم یک ماه بعد پست عضوگیری بزنیم و فعلا علنی نکنیم.

یه سری درگیری ها بین چند تا از دوستانم توی حزب دکتران پیش اومد که من تصمیم گرفتم کلا از احزاب جدا شم ولی بعد به حزب استادان ملحق شدم :/ الان هم خیلی وقته که عضوم ، یادم نیس چند وقته

تا جایی که به من مربوط میشه و میدونم، حزب مسترز بر پایه ی رای گیری و تبادل نظر بین اعضا شکل گرفت و حتی اسم و نماد حزب هم همینطوری انتخاب شد، در واقع یه اکانت حزب استادان داشتیم که تصمیمات اونجا گرفته میشد، برای مشورت راجب هر موضوعی استا زده میشد و اعضا زیر استا موافقت یا مخالفتشون رو اعلام میکردن، همیشه این رو داشتیم، برای همه ی تصمیمات البته تا جایی که من میدونم.

اما وقتی تعداد زیاد میشه، شما باید یه سری افراد رو برای کنترل کارها انتخاب کنید دیگه و اینطوری شد که مدیریت حزب به شورا سپرده شد.

بعدش هم حزب روز به روز پیشرفت کرد و محتواهای عالی ای تولید میشد و هنوز هم میشه، بعضا دعوا ها یا اتفاقاتی میفته که نمک احزاب هست دیگه :)

چون اسمیت تلگرام نداشت مجبور شدیم شورا 4نفره مونو ببریم واتساپ. اسمیت اون اوایل انقدر خوب عضوگیری اولیه رو انجام داد و انقدر شوق و ذوق داشت که کسی رو حرف اسمیت حرف نمیزد. تنها کسی که سفت و سخت وایسادم رو حرفم تا از حزب حذفش کردم عمار بود. عمار از ساندیسی های معروف سایت بود که عضو مسترز شده بود و خیلی روی مسترز تعصب داشت و عضو جنگجویی بود ولی ساندیسی بود و من گفتم این حزب یا جای منه یا جای عمار، خودتون انتخاب کنید. و اسمیت دکمه ی عمار رو زد.

سر کاربرلیگای تابستان اسمیت به مقام آگاه فحاشی کرده بود و مسدود شده بود. عماد با قدرت دیپلماسی خودش رفت با مقام آگاه مذاکره کرد و اسمیت رو آزاد کرد ولی همین باعث شد عماد قاطی مقامیون بشه و بعدا آتو بده دستشون.

بعدش ابولی یه مدت کوتاهی اومد شورا و رفت. بعدش هم ایرلندی(بیلبو) و امیردیکاپریو اومدن. عماد هم به خاطر محرم و سفر از شورا لفت داد.

من بعد از یکی دو ماه مشکلات خانوادگی و کاری داشتم به حدی که به هیچ عنوان نمیرسیدم به سایت و حزب و رفتم به قصد اینکه برنگردم دیگه
و وقتی داشتم میرفتم چشمم به بوندس بود ک در نبود من جو رو تو دستش بگیره چون وقتی ریاستی نیست یک نفر باید بالاسر باشه که در عین برابری بچه ها نظم بده به کار
(این نشون میده حتی برا مسخره بازی و فان هم باید چهارچوب داشته باشین?)

یمدت بود که من کم کار تر شدم و قصد داشتم با ی اکانت دیگه بیام سایت تا ببینم رفقا رو و ...
و قصد نداشتم برگردم تو دانس
از طرفی به جواد گفتم این قضیه رو چون از دوستای صمیمیم بود
جواد اصرار کرد که بچه ها مشتاقن خیلی زیاد که برگردی و من برگشتم با اک اصلی ولی خب قرار بود بیشتر تو همون گپ واتساپ باشم و تو سایت تولید محتوا و ازین داستانا نداشتم و فقط بچه ها اصرار داشتن که من حضور داشته باشم تو سایت حتی اگه فعالیت زیادی نکنم

روزی که میخواستیم احسان مارویک رو بیاریم شورا، عماد هم به شورا برگشت. ما خوشحال شدیم ولی گفت برگشته تا از سایت خدافظی کنه به خاطر شروع دانشگاه و مشکلات خانوادگی و اینا. هشتگ خدافظ موسس رو همه استا کردیم و کلی جو دادیم و شلوغکاری کردیم تا قدردانی کوچکی براش باشه. ولی نمیدونم چی شد که یک هفته بعد عماد برگشت. میگفت مشکلاتش حل شده و از این به بعد میتونه در شورا فعالیت کنه و وقت بزاره به شرطی که این اختیار رو بهش بدیم که هر وقت اراده کرد حزب منحل بشه. در واقع یه قدرتی بالاتر از بقیه میخواست(حتی دکترمحمد هم در دکتران همچین قدرتی نداره) که در نتیجه بحث و درگیری شد و کلا از حزب لفت داد.

بعد از قضیه جاسم، حزب خیلی گسترده شد. تعداد ممبرا از ۵۰ رد میکرد و دیتابیس دگرگون شده بود. بعدش هم قضایایی با عماد پیدا کردیم و کم کم دوران قدرت نماییمون شروع شد.

بعد از اون دوره ی اوج مسترز آغاز شد. سه ماه پاییز حجم تولید محتواها رو انقدر گسترش دادیم شاید بگم 20 تا برنامه هفتگی رو همزمان برگزار میکردیم و حزب مسترز انقدر محبوب شد که هر روز کلی کاربر درخواست عضویت میدادن. کاربرلیگای پاییز اوجش بود که یهو تعداد اعضا به شکل تصاعدی رفت بالا. انقدر تعدادمون رفته بود بالا و انقدر کاربرای مهمی تمایل به عضویت داشتن که بعضیا به شوخی میگفتن فردا شاهد هژبری⭐ خواهیم بود :) همین کاربرلیگا باعث اولین درگیری بین ما و دکتران شد که طی اون چند تا از اعضای دکتران جدا شدن و به ما پیوستن.

در این برهه جواد نقش اساسی داشت و بیشتر بار مسئولیت حزب رو دوش جواد بود. کانال تلگرام مسترز رو هم به تنهایی مدیریت میکرد و تا 200 عضو هم رسوندش. من و جواد و مارویک و امیردیکاپریو و اسمیت و ایرلندی(بیلبو) اعضای شورا بودیم. تنها نخاله شورا بیلبو بود که اصلا حرف نمیزد و هیچ ایده و نظری نمیداد فقط پیام ها رو میخوند و حزب بازی رو یاد میگرفت مارمولک :)) فقط به پست هاش برچسب حزب استادان میزد و مثل یک عضو عادی تولید محتوای عمومی میکرد کاری که ایدین و الفرد و ... هم میکردن. اولش فکر میکردیم مولتی سپاهانیم و بس مقام یا شاید مولتی علی اه یس و صنعتگران باشه. چند بار هم خواستیم از شورا حذفش کنیم که گفتیم بیخیال لج میکنه اسکرین های شورا رو پخش میکنه. در کل اون شورا خیلی شورای مختصر و مفیدی بود کلا روزی حداکثر پنجاه تا نوتیف میومد که همش ایده بود برای گسترش حزب.

شورای باهوش و مختصر و مفیدی داشتیم تنها مشکلی که داشت عضو جنگنده تو شورا نبود و من دست تنها بودم. برای حل این مشکل اسمیت پیشنهاد داد یه شورای مخفی سه نفره بزنیم بین خودش و من و جواد تا کارای محرمانه تر رو اونجا هماهنگ کنیم تا شورای اصلی مسترز رو بتونیم شلوغ تر کنیم که اگه جاسوس و نفوذی زد خطر لو رفتن مکالمات محرمانه وجود نداشته باشه. در نتیجه دیم تایم و مارشال و ویلیامز و پویا لوکی به ترتیب وارد شورا شدن و شورا حسابی شلوغ شد. اسمیت کلا علاقه ی زیادی به شلوغ شدن شورا داشت، میگفت در دعواهای حزبی به درد میخوره که بعدا خودمم به این نتیجه رسیدم حرفای اسمیت در این زمینه درست بود.

سیاست های ضدساندیسی مسترز هم تاثیر زیادی در محبوبیت حزب داشت. قانون ورود ساندیس ممنوع رو تصویب کردیم و درخواست عضویت محبوبترین کاربرهای مشکوک به ساندیس هم رد میشد از سرمحمدرضا جی اچ گرفته تا دکتر عبدی. حزب مسترزی که در اوایل تاسیس به ساندیسی بودن متهم بود الان نماد ضدساندیسی بودن محسوب میشد. تا جایی که حاج حسین انقلابی به محض عضویت، استا زد چشم سنادسه کور که به مسترز پیوستم. یا امیرحسین بهمنیار که اون اوایل با مسترز درگیر شده بود در این زمان خودش اومد به مسترز پیوست. یا قیام 22 آذر و زدن دکمه اربابم ارتتا و ....

بعد از اون شورا هم شلوغتر شد و حدود 13 ممبر شدیم. یه بار سر یه اتفاق فک کنم 22 آذر بود حزب مسترز ضربه سفت و سختی به سنادسه و پایگاهی های سایت زد، اکانت های اربابم ارتتا هم مسدود شد و سر این قضیه محبوب کاربرا شدیم. البته حدود 20 نفری هم از بچه هامون تعلیق شدن.

چیزی که مشخصه این بود که هر اتفاقی تو حزب میفتاد سروصداش تو کل سایت میپیچید و سایت هم تحت تاثیر قرار میداد. مثلا یکیش انقلاب#بهبود_یا_بدرود بود که جواد و بوندس واقعا ترکوندند و اوضاع رو مدیریت میکردند کلی کاربر با مسترز همصدا شده بودند و همونطور که یه بار محمدعارف مهرجو گفت ، پس اون واقعه بود اخبار ستون نویسندگان تا حدودی پیشرفت کرد.

یا حتی قبل تر از اون میشه به رفتن امیر دیکاپریو اشاره کرد، تا جایی که من یادمه کاربرای زیادی تو سایت اومدن و رفتن، ولی فقط امیر بود که با رفتنش حتی اکثر پستای ستون کاربرا هم به خودش اختصاص داده بود.

حقیقتش خیلیا از ستاره اسمشون تو سایت سو استفاده میکردن بعد اون قضایا و کم کم زیر پامون شروع به لغزش کرد. یه بار اوایل دی سر قضیه خدافظی امیر دیکاپریو چنان بمبی زدیم تو سایت که لحظه ای یه نوتیف دربارش میومد. هرکی اعتراض میکرد بچه ها نفسش رو میبردین. سر اون قضیه و جدایی کفتار و دعواهایی که پیش اومد بین ما و دکتر ممد و بقیه، حزب منفور شد. کل زحمات ۶ ماهه ما با ۴ تا استا از بقیه نادیده گرفته شد. ترفندایی رو یاد گرفتیم که سایت ازشون خبر نداشت. خلاصه که راس قدرت بودیم.
آخرای دی اعتراضا به سایت به طرز عجیبی شدت گرفت. اولین جرقه رو کاربر بهداد حسین پور زد. من هم با مشورت بقیه رفتم جلوی جمعیت و رهبری رو دست گرفتم. کل سایت رو یکپارچه کردیم و همه بهبود یا بدورد ورد زبونشون بود. بازم کار دیگه ای از مسترز کل دیتابیس رو فتح کرد. روز ۲۸ دی چنان ضربه ای به سایت خورد که فکر کنم ممبراش نصف شده بودن حداقل. اونجا ما با بی احتیاطی ممبرای اصلی حزب رو از دست دادیم و خود بهروز که شروع کرده بود یهو پشتمون رو خالی کرد و ما با کون خوردیم زمین.
از 80 ممبری که تو حزب بودن حداقل 50_55 تاش مسدود شدن.

موضوع بعدی که می توان اون رو تا حدودی به حزب استادان و شورا حزب ربط داد ، موضوع انقلاب ۲۸ دی هستش که بعد از اینکه استارتش توسط افرادی مانند بهروز خان و پویا آتزوری زده شد ، تقریبا به صورت تمام و کمال مدیریتش به حزب استادان واگذار شد . من خودم به عنوان کسی که تازه اکانتم آزاد شده بود و بعد از مدتی قریب بر ۱ ماه به شورا برگشته بودم ، چیزی نگذشت که متوجه شدم که تمام فکر و ذکر شورا بر روی انقلابی که قرار بود حوالی ساعت ۸ کلید بزنیم متمرکز شده  . اول از همه به نظرم باید یه مقدار راجع به این کلمه " انقلاب مجازی " صحبت کرد . در ابتدا ، از همون اول هم مشخص بود شانس موفقیت در این به ظاهر انقلاب به شدت پایین بوده و می شه گفت همه می دونستیم که بعد از این عملیات یک شبه به موفقیت به خصوصی دست پیدا نخواهیم کرد . اگه از من حداقل بپرسن هدف عملیات چی بود می گم ( در راس اهداف ما تمرین کار گروهی قرار داشت ) که از قضا به خوبی هم از پس انجامش برآمدیم . در کنار این ها شاید اون انقلاب از نظر تاثیر بر روی جو بی خاصیت به نظر بیاد ، اما اگه دقت کنیم متوجه خواهیم شد که حمله ما تاثیرات هرچند ناچیزی بر روی کیفیت ستون اصلی گذاشته و همین رو هم به نظر من باید غنیمت دونست . بگذریم ؛ تقریبا می شه گفت تمام اعضا حزب استادان به نحوی درگیر حواشی پیرامون این شب شدن و در کمترین حالت ممکن با حضور در تظاهرات خودی نشون دادن و به عبارتی تاثیرگذار بودن . در راس همه رفقا بوندس و جواد قرار داشتن که جواد خان به پرستیژ مختص به خودش و استا های به قولی امید بخش و بوندس با عمومی کردن اهداف و اطلاع رسانی به اکثر کاربران طرفداری در بخش خصوصی ؛ نقش یه سزایی در پیشروی این عملیات ایفا کردن.

قیامی که توسط حزب استادان مدیریت و جلو برده شد باعث تحریک نویسندگان من جمله جناب حدادیان شد و اگه این تظاهرات کلید نمی خورد قطعا کار به این جا ها نمی کشید . لازم به ذکره درسته در نبرد جناب حدادیان و آقای هژبری ، شهروز خان بودن که در نهایت تسلیم شده و میدون رو واگذار کردن ؛ ولی ما کاربرا ( و صد البته حزب استادان ) تمام تلاشمون رو در راستا موفقیت ایشون کردیم و واقعا بیشتر از این از توان ما خارج بود.

بالاتر به چندی از موفقیت های انقلاب اشاره کردم ولی حداقل از نظر من ، تظاهرات ۲۸ دی در مجموع برای سایت و حزب استادان شکست به حساب می اومد . در رابطه با سایت وقتی که رفقا بابت آزادی اکانت هایی که با جون و دل تو پست از دست داده بودن سراغ اپراتور رفتن ، رسما پا قرار داد شکست انقلاب رو امضا کرده و تمام زحماتی که برای به سر انجام رسوندن این انقلاب کشیده شده بود رو یک شبه یه فنا دادن ؛ که البته اگه تنها با اکانت های مولتی وارد این جریانات می شدیم این اتفاقات رخ نمی داد . از اون طرف هم حزب استادان دقیقا بعد از شکست نسبی در انقلاب و از دست دادن مهره های ارزشمندی مثل جواد خان وارد سر آشیبی پسرفت شد و مقداری از آبرویی که تو این مدت جمع کرده بودیم سر همین مبحث از بین رفت

اولین حاشیه جدی حزب، به درگیری با دار و دسته میلانیا برمیگرده که دقیقا بعد از معروف ترین خداحافظی امیر دیکاپریو پیش اومد. ما خیلی ناراحت بودیم از رفتن امیر (لامصب خیلی جدی بود به طوری که باور کردیم) و درحال برون ریزی ناراحتی مون بودیم که یهو چند تا قزمیت (البته یکیشون الان دوستمه و از همین تریبون بوس به لپاش:|) شروع به استا گذاشتن ضد مسترز و امیر دیکاپریو و... کردن. مستر بوندس هم یهو قاطی کرد و رفت رو فاز فحش های بی تر عدبی :| هیچی دیگه، تا زانو رفتیم لا عن?‍♂️ سر همون قضیه چند هیتر ضد مسترز مثل امیررضا24 و محمد اس و علی اتلتی و... دم در آوردن. حتی الان هم میتونید ببینید که بعضیاشون جوری از ما طلب دارن انگار ارث باباشون رو ما خوردیم :|

این قضیه که رفع شد دیگه چیزی یادم نمیاد تا قضیه امیرحسین دیم تایم. من توسط یکی متوجه شدم که ایشون(عضو شورا بود) در مسابقات بسی کصخل کننده بتل رپ تاگ لایف به سروش امدادی کمک میکرد برای دیس کردن ما ها (از جواد ام تی اس و امیر فاکس تا من و بوندس) . یعنی علنا توو روی ما میگفت که چیز توو سروش ولی پشتمون میرفت دیس میکرد و... . مهم اون دیس ها نبود، مهم اون خیانت در رفاقتی بود که در حق ما کرد. منم از شدت عصبانیت سر یه بحث کصشر بهونه گیر آوردم و شروع به فحاشی علیهش کردم و انقد ادامه دادم تا خودش از حزب لفت بده کلا (نمیخواستم لو بدم که میدونم اون قضیه رو) .
کاملا هم حرکت انفرادی بود :| بلافاصله هم تا دم اخراج هم رفتم و با اکسیر جنتی و رو کردن اون قضیه برای شورا موندم :|

قضیه 28 دی هم که دیگه گفتن نداره. فان ترین اقدام اعتراضی علیه حکومت طرفداری و به قول آقای ژ دار "جو سازی ضد سایت". خدایی خیلی حال داد ولی مسترز و کلا سایت رو بگای سگ داد اون قضیه :|
البته از نکات جالب 28 دی درگیری مستقیم مسترز و ناظر بود که نهایتا با یک مذاکره که نتیجه ش عذرخواهی ناظر بابت رفتار زنندش از کاربران در عوض پاک کردن پست های ضد ناظر مسترز در کانالش بود.
آقا جواد رو هم نفوذی ورزش3 خوندن ملعون ها و بدترین برخورد رو باهاش کردن (به حدی که بهروز آزاد شد ولی جواد نه)

اختلافات در شورا

حاج حسین انقلابی رو هم آوردیم شورا . کفتار هم در مسترز انقدر فعال بود که شدیدا اصرار داشتیم بیاد شورا. عضوی که میتونه همزمان سه تا مسابقه مناظره و شطرنج و پلاتو رو مدیریت کنه و در عین حال استاهای طنز و استاهای تخریبگرانه اش هم به راه باشه قطعا بهترین گزینه برای مدیریت حزبه. ولی خب مشکل این بود که مولتی بود و بچه ها بهش اعتماد نداشتن گفتن میره شماره هامونو پخش میکنه. امنیت بچه ها هم برای ما در اولویت بود مثل اینا نبودیم که بچه 13 ساله رو سپر خودمون کنیم بفرستیم جلو عکس و شماره اش پخش بشه.

در کل آوردن اعضای بچه سال به شورا یکی از دلایل افول مسترز بود فقط بلد بودن بدون دلیل، رای مخالف بدن. این یکی از اشتباهات من بود که جلوی ورود این بچه سالا(همین موسسان سناتورز) رو به شورا نگرفتم و برعکس بهشون آموزش دادم و حمایتشون کردم. البته در حد توان زحمات زیادی کشیدن برای حزب ولی عاقل نبودن و به درد شورا نمیخوردن.

خودمسدودی امیردیکاپریو

امیردیکاپریو هم که خودمسدودی کرد تا چند روز ستون کاربران و استاهای سایت به طرز سرسام آوری به این قضیه اختصاص داده شد. این حجم از محبوبیت در تاریخ طرفداری بیسابقه بود. بعد چند روز صدای همه دراومد. مسترز در اون دوره انقدر قدرتمند بود که هر کس از ما انتقاد میکرد درجا سرکوب میکردیم. همین انتقاد پذیر نبودن و قلدر بازی مون باعث شد عموم کاربرا از ما متنفر بشن. مسترز محبوب دلها یک شبه محبوبیتش رو از دست داد مخصوصا که هر کس انتقاد میکرد به فحش میکشیدیم و اونا هم که در جواب فحش میدادن، من میرفتم فحش ناموس میدادم مثلا به علی اتلتی و دون امیر مادریدیستا و بابک و امیررضا و محمد آس ... این فحاشی های ناموسی اون روز هم یکی دیگه از بزرگترین اشتباهات من در مسترز بود چون حزب رو منفور کردم. یهو دیدم جواد اومد خصوصی قسم خورد که با اینکارام از حزب خارج میشه. احسان هم دعوا با بیلبو رو بهونه کرده و لفت داده بود. فهمیدم همه از فحاشی های ناموسیم ناراحتن. دیگه گفتم الکی منو اخراج کنید تا انگ فحاش ناموس بودن از مسترز پاک بشه بعدش من میرم با یه هویت دیگه برمیگردم. در نتیجه سوری اخراج شدم ولی تو شورا موندم و بعدا با مسترفاکر برگشتم.

بازگشت عماد و خروج کفتار

امیر اچ فاکس و امین راموس هم اضافه شدن به شورا و دیگه تعداد نوتیف های شورا سر به فلک کشید. جواد هم اصرار داشت که میخواد عماد رو برگردونه. اینبار شرط عماد برای برگشتن این بود که عنوان موسس حزب اختصاصا مال خودش باشه. منم یادمه شرط گذاشتم سر اعضا داد نزنه و یهو ول نکنه بره، ثابت قدم باشه. در نتیجه عماد برگشت. کفتار و جواد هم اختلاف پیدا کردن و کفتار رفت به دکتران پیوست. کفتار اونجا حزب مرده ی دکتران رو زنده کرد به تقلید از مسترز، اکانت انجمن زد براشون و تولید محتوا راه انداخت و شروع به اتهام زنی و تخریب مسترز کرد. با دروغ و تهمت کلمه ی کپی تادان رو انداخت تو دهن ملت. پست مسترآلفرد رو نماد کپی تادان قرار داده بود درحالی که همون پست، گردآوری بود کپی نبود. جاکش جوری علیه ما تبلیغات کرد که بچه های خودمون هم باور دارن که ما کپی میکنیم بدون اینکه خودشون برن بررسی کنن. در نتیجه ی این اتهامات کفتار، بین دکتران و مسترز درگیری شد که حسابی دکترمحمدو ترول کردیم و عماد هم با قدرت دیپلماسی خودش دکتر شرلوک رو از دکتران کشید بیرون تا بعدا بیاریمش مسترز.

حزب جمهوری خواهان

حزب جمهوری خواهان که تاسیس شد ما با مولتی هامون رفتیم عضو شدیم و مخ موسس حزبو زدیم و همون اول کار مدیریت این حزب افتاد دست ما. جالب اینه که کفتار هم یه تیم چند نفره از دکتران آورده بود توی جمهوری خواهان عضو کرده بود تا کنترل این حزبو به دست بگیره و علیه مسترز جنگ راه بندازه. غافل از اینکه کنترل این حزب جدید در دست مسترزه :)) بله دیگه کفتار و آنسل و باقی دکتران رو از حزب جمهوری خواهان اخراج کردیم. بعدش قیام 28 دی اتفاق افتاد و از این حزب مولتی برای قیام استفاده کردیم و همه اعضاش مسدود شدن و کلا نابود شد.

قیام #بهبود یا بدرود 28 دی

در قضیه 28 دی جواد رهبر قیام بود و کلا مسترز داشت قیام رو مدیریت میکرد حتی کانال تلگرام مسترز شده بود کانال اختصاصی قیام و همین باعث شد ناظر و اپراتور و هژبری از ما کینه بگیرن. یکی دیگه از اشتباهات من در مسترز اینجا بود که توی کانال تلگرام علیه ناظر پست گذاشتم و ناظر که دوست مسترز بود به دشمن مون تبدیل شد. کلا من در طول حضورم در مسترز 3_4 تا پست توی کانال تل گذاشتم که همشون باعث جنجال و دعوا و در نهایت پاک شدن. قیام 28 دی کمر مسترزو شکست. در واقع افول مسترز از همینجا شروع شد.

بعدش من مشغله کاری برام پیش اومد و دیگه وقت نداشتم میخواستم از شورا بیام بیرون و عضو عادی باشم. جواد هم که قرار بود بعد از عید دیگه نیاد، به خاطر مسدود شدن اکانت هاش در قیام، تصمیمشو انداخت جلو تا همراه من از شورا خارج بشه. عماد هم به ما دو تا وصل بود و از اول هم گفته بود تا وقتی شما دو تا باشید منم هستم، اگه برید منم میرم. اینجوری شد که هر 3 تامون با هم از شورا لفت دادیم و مسترز رو به جوان ها سپردیم.

بعد از ما اعضای شورا بین خودشون رتبه بندی گذاشتن(رتبه بندی آفت هر شورا و حزبی هست دکتران رو همین رتبه بندی نابود کرد) دیگه بعدش رو ما نبودیم توی شورا. در شورای مخفی بین من و عماد سر عنوان موسس حزب دعوا شد و اسمیت دهن لق وجود شورای مخفی رو به اعضای شورای اصلی لو داد و آشوب به پا شد. عماد هم علیه من توطئه کرده بود و اعضای شورا رو علیه من کرد طوری که بهم کم محلی میکردن.

من تو شورا نبودم اصلا نمیدونم چه خبر بود. ولی مثل اینکه عماد به شورا گفته بود یا بوندس رو میندازید بیرون یا من میرم به مقامیون میپیوندم. در نتیجه من از حزب مسترز خارج شدم چون نمیخواستم دعوای من و عماد به مسترز لطمه بزنه. دعوامونو بردیم بیرون از مسترز تا مزاحم بقیه نشیم.

اسمیت هم رفته بود طرف عماد و اصلا جواب منم نمیداد. از اونور هم با شورای مسترز دعواش شده بود و از حزب خارج شده بود میخواست با شرلوک و عماد حزب جدید بزنه. اصلا اوضاع شدیدا به هم ریخته بود همه داشتن همو میزدن.

چند روز بعد چند تا از بچه های مسترز اومدن خصوصیم تهمت زدن که چرا اکانت انجمن رو دزدیدی و استا زدی حزب رو منحل کردی؟! پشمام ریخت هر چی هم گفتم کار من نبوده بعضی هاشون باور نمیکردن.

تا اینکه روز بعد حزب سناتورز تاسیس شد و معلوم شد که دیشب بیلبو خیانت کرده و انجمن مسترز رو دزدیده. در واقع حزب مسترز به 5 قسمت تقسیم شده بود :

1. افراد وفادار حزب مسترز که هنوز باقی مونده بودن

2. عماد و اسمیت که قرار بود با هیمن و شرلوک حزب جدید بزنن

3. بیلبو و ویلیامز در این اوضاع به هم ریخته رفته بودن با امیرحسین دیم تایم و هیولای لندن حزب سناتورز زده بودن

4. من بی حزب که علیه عماد و اسمیت بیانیه میدادم و کاری به مسترز نداشتم

5. اعضایی مثل جواد و حاج حسین انقلابی و ... هم خودشونو کنار کشیدن از درگیری ها

بعد از اینکه فهمیدیم دزدی اکانت کار بیلبو بوده بچه ها به من اطمینان پیدا کردن و یه گروه موقت زدن و من و اسمیت رو اضافه کردن اونجا. در اونجا همه با هم تصمیم گرفتیم اختلافات رو کنار بگذاریم و مقابله کنیم با سناتورز که همینجوری داشت اعضای مسترز رو میدزدید. اسمیت گفت :«من و عماد و شرلوک(نیگان) یه تیم سه نفره هستیم و شرط ما برای بازگشت به مسترز اینه که بوندس عضو شورای مسترز نباشه و در سیاست های مسترز دخالت نکنه و در واقع یه عضو عادی باشه. تفکرات بوندس باید از حزب محو بشه و از این چیزشعرا... اگه شرطو قبول نکنید ما سه تا میریم یه حزب جدید میزنیم» شورای مسترز اولش قبول نکرد که منو کنار بزارن ولی من بهشون توضیح دادم که سر کار میرم و وقت ندارم اصلا و همون بهتر که عضو عادی باشم. و اینجوری شد که همه دوباره به مسترز برگشتیم.

چند روز بعد به درخواست اسمیت، از عماد بابت پخش کردن وویس هاش عذرخواهی کردم ولی عماد گفت وویس های پخش شده باعث آبروریزی شده و سناتورز هم یه گالن اسکرین از شورا میخوان پخش کنن پس بهتره که برای همیشه از سایت بره و کلا رفت.

اسمیت هم از رفتن عماد ناراحت شد و فکر کنم دعواشون شد.

اینایی که گفتم تا آخر بهمن ماه بود بقیه شو من خبر ندارم چون از همون گپ های موقت واتساپ هم لفت دادم و تبدیل به یه عضو کاملا عادی شدم.

جا داره تشکر کنم از احسان مارویک که در این مقطع تاسیس سناتورز بیشتر بار مسئولیت حزب رو به گردن گرفت و با تلاش و مدیریت صحیح از فروپاشی مسترز جلوگیری کرد. البته همه عالی بودن ولی در این اوضاع به هم ریخته نیاز به یه فرمانده باهوش بود تا با سناتورز خائن مقابله کنه.

جواد قضیه ی قیام رو برای این راه انداخت که میخواست از سایت بره. بعد از قیام هم وضعیت یه مقدار بغرنج شد و بوندس و عماد هم قصد عزیمت کردند، بعد از معلوم شدن قضیه مولتی های بوندس، عماد که از قبل با بوندس اختلاف عقیده داشت تلاش کرد بوندس رو حذف کنه.

گروه زد و گفت که مولتی های بوندس برای نابودی حزبه و بوندس قصد تضعیف ما رو داره تا بازی و تفریحش تو سایت جذاب تر شه و از این حرفا....
بعد هر کدوم از اعضای گروه مخفی اطلاعاتی دادن که کارو کامل کرد ولی من و حاج حسین هم زمان با بوندس و عماد بحث می کردیم تا اطلاعات بیشتری بکشیم که عماد می‌گفت من را به عنوان موسس قبول کنید و بوندس رو کامل حذفش کنید که با من و حاج حسین به توافق نرسید و یه مقدار بحث بالا گرفت و جو ملتهب شد.

قالب جدید شورای مسترز طبق سلسله اتفاقاتی شکل گرفت که با ورود مجدد عماد(مستر باواریا) به شورا شروع شد. بعد از اومدن عماد یه سری اتفاقات افتاد که باعث جداشدن کفتار از حزب شد و بعد از اون کفتار رفت دکتران که اونارو سرپا کنه تا با ما مقابله کنه.
بعد از مدتی یه درگیری بین ما و دکترا پیش اومد که به نظر خودم توش موفق بودیم. این چیزا گذشت و بعد مدتی عماد یه سری نقد وارد کرد به حزب، یکی از اونا زیاد بودن تعداد اعضای شورا(۱۲ نفر) بود. برا حل این مشکل جواد یه ایده داد که همه برن بر اساس یه سری معیار نمره بدن به بقیه، دو نفری که کمترین امتیاز رو آوردن از شورا خارج بشن.مستر بوندس مخالف سخت این ایده بود( اما ایده با اکثریت رای اورد. ما رفتیم نمره ها رو دادیم و ویلیامز و بیلبو کمترین نمره رو آوردن و حذف شدن. قبلش ازمون سوگند گرفتن که اگه حذف شیم دشمنی نگیریم و حزب رو ترک نکنیم. بعد از این نمره دهی ها بوندس و عماد جواد و اسمیت(به طور موقت جدا شد از حزب) از بین ما رفتن و یه شورای جمع و جور تر ایجاد شد.

بعدش عماد و بوندس بیرون از شورا دعواشون شده بود. عماد ما رو توی یه گپ موقت جمع کرد و لو داد که تورکم و سپاهانی مولتی بوندسه و بوندس با این مولتی داره به مسترز ضربه میزنه و این چیزا... بعدش ما رو قسم داد که به بوندس چیزی نگیم. میگفت باید بوندس رو اخراج کنیم به خاطر این مولتی بازیا و فحاشی های ناموسی به میلانی ها که حزبو منفور کرده. بعد ما زیر بار نرفتیم و گفتیم که ما تورو به عنوان موسس قبول داریم ولی نمیتونیم بوندس رو کنار بزاریم.

بعد یه مدت و بر اثر یه سری اتفاقات ما بیلبو و ویلیامز رو به شورا برگردوندیم که اوناهم بعد از یه ماه با امیرحسین دیم رفتن حزب سناتورز رو زدن ما بعدش فهمیدیم که اونا از موقع حذف شدن این فکر رو داشتن و با ورود دوباره به شورا منصرف نشدن. خدمت دوستان بگم بخاطر همین بهشون میگفتیم خائن که حدود یه ماه تو شورا بودن ولی ایده حزب زدنشون رو داشتن اجرا میکردن. بعد از این اتفاقات ما رفتیم پیش اسمیت و اونو دوباره برگردوندیم و اون نیگان رو هم باخودش به حزب آورد و شورای جدید تشکیل شد(خودم،پویاکیا،اسمیت،مارویک،امیردیکاپریو،امیرفاکس،نیگان و راموس) حاج حسین هم بعد از تموم شدن ماجراهای درگیری بین بوندس و عماد هم شورا و هم حزب رو ترک کرد.

بعد از قیام، شورا دستخوش تغییرایی شد. من طی یه طرح اشتباه خواستم ممبرای شورا رو بالانس کنم ولی با حرفای بوندس قانع شدم که دخالت نکنم و من و بوندس و عماد که برگشته بود، هر سه همزمان جدا شدیم از حزب. بعد اون یه ماجرایی سر گپ سیکرت روم پیش اومد و جنگ داخلی بین شورا گرفت. اینو بگم قبلش کاربر دیم تایم سر یه خیانت از حزب بیرون شد و اون ماجرا یکم اعضا رو دلسرد کرد. بعد از سیکرت روم اعضای شورا درگیر شدن و حسین انقلابی و اسمیت از حزب رفتن. مستر بیلبو و مستر ویلیامز از حزب بیرون شدند. البته بعدش دوباره هم اسمیت هم بوندس برگشتن به حزب. عماد هم کینه بوندس رو گرفت و با آتویی که من ناخواسته دادم یکی دوتا ضربه زد به بوندس و طی یه زد و بند طولانی بالاخره برای همیشه از حزب رفت.
بعد اون من کلا از طرفداری رفتم تا اینکه روز ۲۲ بهمن اکانتم یهویی آزاد شد. برگشتن من همزمان با تشکیل حزب سناتورز شد. سناتورز در حقیقت همون اخراجی های شورای مسترز بودن. تشکیل حزبشون با خیانت شروع شد و اکانت انجمن اولین طعمه شون بود. تمام ترفندایی که تو مسترز یاد گرفتن رو پیاده کردند و بالاخره تاسیس شدن.

بعدش هم اتفاق خاص دیگه ای نیفتاد. مسترز کم کم رنگش رفت و جایگاهش رو از دست داد تا الان که فقط اسم مونده ازش.

عجیب ترین اتفاقی که یه مدت ذهن خودمم درگیر کرده بود اون گپ چهار نفره بود که تحت عنوان گپ مخفی یا شورای اصلی شناخته میشه و لو رفت که بله در مسترز یه شورای مخفی وجود داره که ما ازش بی خبریم.

اون گپ بنظر من چیز خاصی نبود و بقول اسمیت یه دورهمی ساده از رفقای قدیمی بود اگه هم بخوایم از نظر حزبی بررسیش کنم بازم اتفاق ترسناکی نیس چون به نوعی دلسوزترین آدمای حزب جمع شده بودن و ایده هایی که توش مطرح میشد سبب پیشرفت میشد و نمیدونم چرا اون موقع خودمم شوکه شده بودم.

موضوع بعدی که از نظر من حتی مهمترین و پر تنش ترین رویداد حضورم تو حزب استادان بوده ، یافتن راه حل برای جبران آسیب هایی که بعد از انقلاب بهمون وارد شد و در نتیجه آن ، جنگ داخلی میان بوندس و عماد و در نهایت تشکیل حزب سناتور ها بود . داستان از اینجا شروع شد که چند شب بعد از به پایان رسیدن انقلاب و خوابیدن حواشیش ، اعضا شورا حزب استادان ( در اون بازه زمانی متشکل از بوندس، جواد، عماد،اسمیت ،خودم ، احسان مارویک ، حاج حسین انقلابی ، پویا کیا ، حسین ویلیام ، بیلبو و امیرفاکس ) دور هم جمع شده و شروع به بررسی راه حل های ممکن برای بازگشت به اوج کردیم . لازم به ذکره که این جلسه مهم تنها به سبب انقلاب ۲۸ ام تشکیل نشده و در اصل در راس دلایل ما برای دور هم جمع شدن و بررسی حالات ممکن ، دعوا دیشب اسمیت و امیر حسین قرار داشت و تصمیم گیری به ظاهر خودسرانه اسمیت باعث شده بود باقی اعضا به خشم اومده و به دنبال راه چاره بگردند (اسمیت شب قبل از جلسه به دلیل اخباری مبنی بر همکاری امیرحسین با رقیب ، طی یک دعوا سوری بدون مشورت با دیگر اعضا حزب امیرحسین رو برای همیشه از شورا اخراج کرد . در واقع دعوا سوری اسمیت باعث شد امیرحسین داوطلبانه جمع شورا رو به مقصد بیرون ترک کنه ) . تو اون جلسه بعد از کلی بحث تصمیم گرفتیم جهت کاهش اعضا و ایجاد نظم در شورا با تعیین مولفه هایی که تو هرکدوم اعضا از ۱۰ امتیاز می گرفتن ، اعضا حزب رو ارزش گذاری کنیم و در نهایت دو نفر پایانی رو از حزب اخراج کنیم ( البته کلمه اخراج برای این حرکت یه مقدار بیش از اندازه اغراق آمیز به حساب میاد ، چرا که تقریبا قبل از شروع رای گیری همه تعهد داده بودن که پس از خروج ناراحت نخواهند شد و کسی به زور بیرون انداخته نمی شد ) . قبل از شروع کار ، بوندس و جواد و عماد هر سه با هم به دلیل مشغله کاری و فکری شورا و ترک کردن و فرمون رو به دست خودمون دادن . رای گیری به سرانجام رسید و با رای شورا بیلبو و حسین ویلیام برای کاهش جمعیت گروه ، شورا رو ترک کردن که البته باید گفت بیلبو با مقداری دعوا و حسین بدون درگیری از شورا خارج شدن
مطابق حدس هایی که زده بودیم متوجه شدیم فارغ از شورایی که ما توش حضور داشتیم ، از ابتدا تاسیس حزب یه شورا مخفیانه دیگه با نام سکرت روم ( متشکل از عماد ، اسمیت ، بوندس و جواد ) وجود داشته که میشه گفت در اصل تصمیم ها اونجا گرفته می شده . بقیه اعضای شورا اون موقع ( همون طور که بالاتر گفتم از سکرت روم فقط یه اسمیت مونده بود ) منها اسمیت.

تصمیم گرفتیم در قالب یک درگیری سوری اسمیت رو اخراج کرده و دست اعضا سکرت روم رو از شورا کوتاه کنیم و همین کار رو هم انجام دادیم . دو عضو اخراج شده بار دیگه برگردونده شدن و حزب بدون اون ۴ عضو خائن که شورای مخفی زده بودن، به کار خودش ادامه داد . بعد از اون هم خارج از حزب، عماد و بوندس کلی با هم درگیر شدن که همین اتفاقات هم منجر به رفتن عماد از سایت برای همیشه ( حداقل تا همین الان ) شد . چند شب بعد اکانت حزب دزدیده شد و باهاش استاتوسی با موضوع " پایان حزب استادان " کار شد و فردای اون روز هم اون دو عضو که میشه گفت این مدت قاچاقی تو شورا مونده بودن جدا شدن و همراه با امیرحسین حزب سناتور ها رو تاسیس کردن . ما برای جبران ضرر های وارد شده اسمیت رو برگردونده و امیرنیگان هم به عضویت شورا درآوردیم . بعدش هم همون طور که در جریانید اعضا دو حزب شروع به حمله به همدیگه کردن و با دعوا های مسخره شون جو سایت رو برای مدت ها مسموم کردن ( مسخره بودن درگیری ها نظر منه ، شاید باقی اعضا نظرشون مخالف من باشه ) . در واقع تشکیل حزب سناتور درنتیجه اشتباه خودمون یعنی ارزش گذاری روی اعضا بوده و اگه ما به سمت این حرکت نمی رفتیم قطعا خصومتی پیش نیومده و الان حزب سناتور هایی نداشتیم . بخش عمده مشکل اعضا حزب استادان با سناتور ها هم به اون مدت قاچاقی که تو شورا مونده و بر روی تصمیم گیری های گروهی تاثیر می ذاشتن بود و اگه اونا زود تر زود تر از قصد و نیت خودشون ما رو آگاه می کردن و وارد شورا نشده و روی تصمیم ها تاثیر نمی ذاشتن بعید می دونم درگیری به این وسعت در پیش داشتیم . زیاد حرف زدم :) . انشالله صحبت دیگر اعضا حزب های منو تکمیل می کنه

ناامیدیِ 28 دی باعث *صخل شدن یهویی مثلث EBJ (مخفف عماد و بوندس و جواد) شد که منجر به خداحافظی اونا از شورا به مدتی طولانی رو به ابدی شد (هنوز برنگشتن) . ما بازماندگان تصمیم به این گرفتیم که برای ادامه دادن پروژه مسترز از یک پروتکل کمکی استفاده کنیم تا ما رو به یک تیم جمع و جور تر برای پر سرعت تر شدن تصمیم گیری ها برسونه. این گونه شد که طرح حذف 2 نفر از طریق نمره دهی بر اساس 10 معیار انجام شد و بعد از حدود دو ساعت و سوگند یاد کردن همه اعضا به وفاداری بعد از کنار گذاشته شدن، نتایج اومد. بیلبو و ویلیامز رفتنی شدن ! بیلبو شروع به فحاشی کرد و به ما گفت عقده ای. منم زرت زدم جفتشون رو کیک کردم. بیلبو همون شخصی بود که در طول حضورش در شورای مسترز یه کار مفید حزبی نکرد ولی شورای مسترز براش قضیه هایی مثل مولتی میا ملانو که باهاش میرفت فحاشی ناموسی به همه رو ماست مالی کردیم (صنعتگران یه زمان میخواستن کون ما رو سر همین قضیه جر بدن که جمعش کردیم :|) .
از همون شب شروع به برنامه ریزی برای آینده حزب کردیم اما آینده شیری تر حد تصور بود...
بیلبو قضیه پشت پرده حل دادن امیرحسین به در های خروج رو بهش لو داد و منبع ما بدجور سوخته شد (دعوای شدید) .
مثلث EBJ هم سر اختلافات کصشر دعوا کردن و نتیجش لو رفتن گپ secret room با عکس آقای هژبری توی ساندویچی بود -_- . همین قضیه باعث شد پرده حیا بین من و  بقیه شورای باقی مونده دریده بشه و در نهایت بعد از کلّی توهین های ریز و درشت و دهن کجی ها، من از حزب لفت بدم. بزرگترین دهن کجی هم اد کردن بیلبو (که سند خیانت و اقدام به تاسیس حزب جدیدش با شهاب موجود بود) بجای من در شورا بود.
اما سوال بی پاسخ اینه که اون گپ چی بود که انقدر تاثیر داشت و بعد از لو رفتنش انقدر شورا جوگیر شدن؟
توضیح من بدون یک ذره دروغ اینه: اون گپ برای محافظت از شورای اصلی ایجاد شد. کمی بعد از اولین خدافظی عماد (اواخر تابستون) اون گپ با حضور من و بوندس و جواد تشکیل شد. بعدا هم وقتی این اواخر عماد برگشت اضافه شد. ما اونجا یجورایی به هم دیگه تذکر میدادیم. اگه کسی از بین ما قدیمیا بد اخلاقی میکرد با تازه کار ها بقیه تذکر میدادن. اگه اطلاعاتی که احساس میکردیم توی شورا بعضیا امکان داره باهاش دچار سوء تفاهم بشن به دستمون میرسید خودمون پیش خودمون نگه میداشتیم. بعدش ما در طول زمان به دو سه نفر شک مولتی بودن داشتیم و شورا آوردیم (برای ادامه راه نیاز بود) . از ما انتظار ندارید که همچین ریسکی میکردیم؟:| . اون زمان من شورا رو یجورایی قلب حزب میدونستم و ما دنده های محافظش بودیم. تجربه های زندگی واقعی به من یاد داده بود که برای شروع یک کار تیمی به این شکل نباید از اول شفافیت صد درصدی داشت. همین طور هم بود واقعا. به مرور زمان ما با راه افتادن اعضای شورا چت های اون گپ مخفی رو کمتر کردیم. به حدی که بعضی وقتی دو هفته توش نوتیف نمیدادیم. اما بالاخره اون گپ بود. جایی که ما جدا از همکاری توش دوستی هم میکردیم. چیزی که تازه الان به شورای اصلی تزریق شده. البته خوبی اون گپ این بود که اگه یکی از ما قدیمیا قصد خیانت داشتیم بصورت اتوماتیک خودمون هم بگای سگ میرفتیم. بخاطر همین یجور تضمین هم بود بین ما.
خلاصه اینکه اون گپ با تموم خوبی ها و بدی هاش، با دعوای ما چهار تا (منم آخرش اضافه شدم:|) سر تفکراتمون از هم پاشید.
حالا اسمیتِ بی حزب رفت دنبال زدن یک حزب جدید با امیر نیگان (شرلوک) و هیمن و دیگران.
دقیقا 7 روز بعد از خروج من از مسترز، مدرکی به من رسید از دست یک منبعم که نشون میداد داخل مسترز خیلیا در سر سودای خیانت و تشکیل حزب جدید هستن. منم نه گذاشتم نه برداشتم و استا زدم :))) این اتفاق باعث لو رفتن پروژه مخفی اونا شد و سه ساعت بعد سناتورز به وجود اومد که در راس اون ، امیرحسین و بیلبو و ویلیامز بودن(دو نفرشون تا لحظه آخر توی شورای مسترز موندن) !
مسترزی که کلاهش رو پس معرکه می دید، به من درخواست بازگشت داد. منم شرایطی گذاشتم و طی مذاکراتی 4 ساعته با شورای مسترز، من شاخه ی حزب تشکیل نشده ام رو بر روی خاکستر مسترز قلمه زدم (:
این اتفاقات باعث تغییرات بزرگی توی مسترز شد، مخصوصا شورا !
اولا اینکه مسترز بالاخره یک دشمن واقعی پیدا کرد و فرصتی شد تا خودش رو محک بزنه، دوما اینکه به روحیه رفقای ما مثل احسان مارویک و امیر دیکاپریو و پویا لوکی و علی مارشال شدیدا آسیب زد و برای اولین بار خشم این افراد رو دیدیم، سوما حاج حسین که یک مهره قدیمی و دوست داشتنی ما بود کلا از احزاب کشید بیرون و...
بنظر من از همه مهم تر این بود که کسایی با روحیه خیانت از مسترز بیرون رفتن و حزب به نیازش رسید: الک شدن اعضای بدرد نخور و جایگزینی اونا با مهره های بهتر + اعتماد به استعداد های نهفته
اصل جریانِ جنگ توی پست رویداد" target="_blank" rel="noopener noreferrer">https://www.tarafdari.com/node/1878176">رویداد های برتر زمستان 99 گفته شده پس دوباره گویی نمیکنم. ولی یه مسئله خیلی مهم تر باید اینجا گفته بشه. یک سری کصمغز میگن که اگه امیرحسین و بیلبو و ویلیامز رو خائن خطاب کنید، پس اسمیت و عماد و بوندس هم خائن هستن. جواب من به این عده ی احمق اینه که مقایسه سطحی نکنن ! ما سه نفر بلافاصله بعد از مطرح شدن گزینه ساخت حزب جدید از حزب سابق رفتیم. بعد از جدا شدنمون حتی یک اسکرین و اطلاعات شخصی از حزب سابقمون بیرون نبردیم ولی اون سه حیوان چی؟ وقتی داخل حزب بودن خیانت رو شروع کردن. وقتی رفتن حتی از صحبت های شخصی هم استفاده ضد ما کردن (مخصوصا من و بوندس) . اسکرین ها از شورا هم که نگم...
پس دیگه مقایسه نکنید !
حرف بیشتری هم ندارم (قضیه ما و مقامیون رو اصولا دعوا حساب نمیکنم)

سلام. 15 بهمن حزب سناتورز تاسیس شد و بچه های زیادی از حزب رفتن . اما دلیلشون چی بود ؟! چند تا دلیل الکی پرونده بودن که هر احمقی که می‌رسید هم باور میکرد . به من گفتن که حزب جمهوری خواهان حزب مولتیان بوده و این تنها حرف درستی بود که به من اطلاع داده شد . یک لحظه هنگ کردم و معلوم شد بله . حزب جمهوری خواهان رو فقط بخاطر اینکه کفتار به دام بیفته تاسیس کردن و توی قیام ۲۸ دی نابودش کردن.

چند روز بعد پویا فرگوسن اومد یکسری اطلاعاتی که فکر کنم غلط بود رو پیش من فاش کرد . اون اطلاعات غلط تا حدی شوکه کرد منو که دیگه به هیچ چیز جز اون فکر نمی‌کردم . موقعیت فوق سختی بود و شاید اگر یکم جوگیرانه باهاش رفتار نمی‌کردم الان تو مسترز کاره ای بودم. دیگه فریب خوردم و برنامه ریختیم که مسترز رو نابود کنیم که بعد ها مستر مارشال نذاشت و یک کمکی کرد که سر عقل بیام . از اون موقع به من میگفتن نفوذی . بعد ها لیست نفوذی ها رو در آوردن و رفتارشون با من عوض شد . از روی قصد به پست های من دیس میدادن اصلا رفتارشون رو درک نمی‌کردم . من بیشترین تلاش رو برای حزب کردم اما هیچی به هیچی .

بعد همین چند روز پیش به من رسوندن حزب مسترز چجوری شکل گرفته : چندی از دوستان مثل اسمیت یک نوع خائن حساب میشن که انگ خائن هم به بقیه میزنن . روز های آخر دکتر واتسون تو طرفداری که مسترز تاسیس شد وضع یجور مثل وضع تشکیل سناتورز بود . اما فرقش این بود که صداش در نیومد زیاد و حزب دکتران تا نابودی رفت . بعد من به دلایلی زیادی از مسترز جدا شدم و به دکتران پیوستم .

من از یک سال قبل از هویت مسترباواریا تو سایت بودم
علت رفتنم از سایت این بود خیلی از کاربرایی که میشناختم رفتن و سایت الان دست نسل جدیده که اکثرا به سن قانونی نرسیدن
سایت جذابیتی نداشت واسم
ولی خب با دوستان تو تلگرام در ارتباطم..

مهم ترین هدف من به شخصه نگهداری حزب تا شروع تابستون هست. بطور اصولی توی سال ها حضورم در دیتابیس با هویت های مختلف فهمیدم که بهار و پاییز فصل های کاشت و داشت هستن و تابستون و زمستون فصل های برداشت.
اگه ما بتونیم پرچم رو تا آخر بهار نگهداریم، قطعا جشن سالگرد تاسیس مسترز رو با شادی در مرداد ماه میگیریم.
اما هدف اصلی من به شخصه گرم نگه داشتن دیتابیس هست. طرفداری یه مکان بی نظیره و نیاز به هیزم برای سوختن و داغ کردنش داره. داغ کردن تنور سرگرمی برای همه ی کاربران.
متاسفانه توی دوره ای هستیم که مدیریت بخش اجتماعی براش مهم نیست، پس این وظیفه ماست تا برای نگهداری این بخش آستین بالا بزنیم :)

حزب مسترز حزب خوبی هست ولی شورای خوبی نداره . من انتقاد دارم به کسایی که نباید تو شورا باشن. اونا یکسری تهمت زن هستند . دلسوزانه رفتار کنی و حزب رو بالاترین درجه ممکن برسونی و بهت بگن نفوذی خنده داره . دیگه اسم نمیبرم... ولی افراد نالایقی در مقطع کنونی در شورای مسترز هستند . اونها به حزب فکر نمیکنن . اونها یک مشت آدم دنبال منافع خود هستن و از حزب به عنوان سکوی پرش استفاده میکنن . باز هم بگم اسم نبرم بهتره

اونها الکی میگن که برای حزب دلسوزی میکنیم. به غیر از یکی دو نفرشون، بقیه تو شورا از لحاظ تولید محتوا زیر منن . امیدوارم انگل ها بروند تا خوب ها و دلسوزها بتونن برگردن .